#شب_یازدهم_محرم #امام_حسین_علیه_السلام #قتلگاه آه ، ای بی کفنِ کرببلا وای‌حسین تنت اینجاست سرت رفته کجا وای‌حسین خاک عالم به سرم خاک نکردند تو را خاک آلود تنت گشته رها وای‌حسین آنقدر  دور تو شمشیر و سنان ریخته است شده گودال تو چون کوه منا وای‌حسین پدرت از زرهِ قیمتی عَمْر گذشت از لباست نگذشتند چرا وای‌حسین چادر سوخته ای دارم اگر بگذارند میکشم بر تن تو جای عبا وای‌حسین روز جمعه نه ، تو را روز دوشنبه کشتند قاتل مادرمان کشت تو را وای‌حسین هرکجا مادر تو بوسه زده نیزه زدند جایی یک بوسه نداری به خدا وای‌حسین قطعه قطعه شدی و بعد از آن ذبح شدی قتلِ صبرت به خدا کُشت مرا وای‌حسین تو کریمی غم انگشتریت را نخورم بگو انگشت تو افتاده کجا وای‌حسین من که یک عمر فقط با تو سفر می رفتم حال با شمر روم شام بلا وای‌حسین کعب نی میخورم اما چه کنم این نامرد؟ بین مردم نبرد اسم مرا وای‌حسین روی نی حرف بزن ، آیه بخوان ، کاری کن نشود خواهرت انگشت‌نما وای‌حسین #عبدالحسین #محفل_ادبی_مهدوی_الغوث @sher_alghoth

#امام_حسین_علیه_السلام #قتلگاه دردسروده‌ای خطاب به آن ده اسب.. زمانی که از کربلا بازگشتند: دیروز پا به عرش معلّا گذاشتید در این جهنم از چه کنون پا گذاشتید؟ گامی که شد گذاشته بر سینۀ بهشت در دوزخی‌ترین رهِ دنیا گذاشتید! گویند عصر واقعه در شیب قتلگاه پای خود از ثری به ثریا گذاشتید هر گامتان شمیم خوشی می پراکنَد بر شیشۀ عبیر مگر پا گذاشتید؟ جز نکهتی به دست صبا، بهر باغبان زآن یاسِ تیشه‌خورده چه بر جا گذاشتید؟ گل را به سان مشک بسودید و همچو عود آن سوده را در آتش صحرا گذاشتید آیند قدسیان به تماشای آن چمن چیزی اگر برای تماشا گذاشتید صندوق سرّ غیب شکستید و تا ابد بزم شهود را همه شیدا گذاشتید گیرم مسیح آوردش مرهم از بهشت یک زخم از برای مداوا گذاشتید؟ نتواندش گرفت در آغوش خود، کفن کارش به بوریای کهن وا گذاشتید  #علی_رضا_قاسمی_رحیق #محفل_ادبی_مهدوی_الغوث @sher_alghoth