محسن حنیفی سال ۱۳۶۶ در تهران متولد شد. حضور مکرر در محفلی که در منزل حاج احمد آرونی «آرام دل» برگزار می‌شد، بسیار در بارور شدن قریحه ادبی او مؤثر بود. حنیفی از روحانیونی است که به‌صورت تخصصی در عرصه شعر و پژوهش آیینی فعالیت می‌کند. وی سرپرستی واحد پژوهش موسسه قدیم‌الاحسان را بر عهده دارد و تلاش‌هایش در تألیف کتب «فاطمیه مأثور»، «حسنیه مأثور» و «حسینیه مأثور» قابل ستایش است. «زخمه» تنها مجموعه شعر حنیفی است. #معرفی_شاعر #محسن_حنیفی 📜 @sheraneh_eitaa

جان به پیکر داشت وقتی مشک‌ها جان داشتند کاش می‌شد ابرها آن روز باران داشتند کاش می‌شد قطرۀ آبی به خیمه می‌رسید آب‌ها هم کاش که حرّ پشیمان داشتند آب باعث شد که مردی آب شد پیش همه آب‌ها از شمر گویا اذن میدان داشتند کودکی آرام شد با لای‌لای تیرها بعد از آن گهواره‌ها خواب پریشان داشتند سورۀ کوچک که روی دست بابا ذبح شد مجلس مرثیه‌ای آیات قرآن داشتند بند قلب آسمانی‌ها به مویی بند بود بر نخ قنداقه‌اش از بس که ایمان داشتند... هیچ داغی مثل داغ کودک شش‌ماهه نیست اهل‌بیت از حرمله بغض دوچندان داشتند نیزه‌ها در پشت خیمه خاک بر سر ریختند ماه‌های روی نیزه چشم گریان داشتند #محسن_حنیفی #حضرت_علی_اصغر #شب_هفتم_محرم #محرم #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

صحبت از دستی که رزق خلق را می‌داد شد هر کجا شد حرف از بانو به نیکی یاد شد... او که جای خود، گلوبندش اسیر آزاد کرد حُر هم از یمن ادب بر نام او آزاد شد... معنی نازک برای روضه‌اش آورده‌ام وقت پروازش پرستویی اسیر باد شد با پر زخمی دعاگوی شب همسایه بود دست او روزی‌رسان خانۀ صیاد شد این در آتش گرفته زود حاجت می‌دهد این در آتش گرفته پنجره‌فولاد شد روضۀ مظلومه بعد از رفتنش مکشوفه شد تا مصیبت‌خوان کوچه صورت مقداد شد... بعد پیغمبر اگر چه با تبسم قهر بود لحظه‌ای با دیدن تابوت، زهرا شاد شد اشک‌‌هایش گاه می‌گوید حسن، گاهی حسین گریه‌‌های آخرش موقوفۀ اولاد شد مریم آمد تا شریک گریۀ کوثر شود روضۀ او کاف و هاء و یاء و عین و صاد شد #محسن_حنیفی #شعر #حضرت_فاطمه #فاطمیه 📜 @sheraneh_eitaa