فاطمه ضحا حکمت قشنگم ۲ساله❤️ جواب #معما

دوستای باهوشی که پاسخ معماها رو برام ارسال کردن🌹👇 اقا محمد مهدی و اقاابوالفضل علیجان 8و11 ساله❤️ زهرا خانم شیرمحمدی قشنگم ۷ساله❤️ اقا امیر ذاکر گلم ۶ساله❤️ زینب خانم صرافی مهربونم کلاس اول❤️ زهرا خانم محمد زاده نازنین ۶ساله از اران و بیدگل❤️ اقا مجتبی محمدزاده گل ۵ساله از اران و بیدگل❤️ علی آقای اسدی گل ۶ ساله از بروجرد❤️ مبینا خانم سلیمانی مهربونم۶ ساله❤️ زهرا خانم خراسانی نازم ۵ساله❤️ فاطمه خانم آیه ی نور عزیزم❤️

پسر گلم آقاعلی اکبر غلامی .۵ ساله❤️ جواب #معما

داستان حضرت موسی ( علیه السلام )🦋 ارسالی از اعضای خوب و با ذوق و خلاق کانال 🌹 هلیا خانم شیرمحمدی ۱۳ساله که این کلیپ رو خودش برامون درست کرده ❤️ @sherekodak

فاطمه خانم نادر تهرانی ❤️ شش سال و چهار ماهه جواب #معما

فاطمه خانم نادر تهرانی ❤️ شش سال و چهار ماهه جواب #معما

زهرا خانم حاجی زاده❤️ جواب #معما

هلما خانم کشاورز❤️ جواب #معما

سلام دوستان باهوشم💞 إن شاالله از هفته ی آینده فقط روزهای سه شنبه پاسخ ها و اسامی دوستانی که برام جواب معما ها رو ارسال کردن تو کانال میذارم 🦋 ممنونم از همراهی شما 🌹❤️

اتل متل یه قصه قصه ی کشوری دور درسته توی جنگه اما بازم پر غرور ایستاده و می جنگه با دشمنا، با داعش نمیکنن مردمش هرگز با اونها سازش تنها و خسته هستن بچه های نازنین صورت ماهشون رو عزیز من خوب ببین دشمن کمین نشسته منتظر فرصته اگر که خواب بمونیم نصیبمون حسرته باید که درس بخونی با پشتکار و تلاش همیشه و هر کجا به فکر کشورت باش سردارمون یادته؟ آمریکا کردش شهید یه روزی از این روزا به آسمون پرکشید؟ باید که مثل سردار قوی باشیم و پر زور دشمن بی ریشه رو از خاکمون کنیم دور با هم بگیم خدایا به ما رسان تو یاری آرامش و امنیت تو کشور باشه جاری #باران

زینب خانم رفعتی ۶ سال و هشت ماهه❤️ جواب #معما

#قصه_کودکانه 7⃣3⃣ 🌹 سفیده، مُفیده🌹 🔅بالای ۵ سال 🔅با هنرمندی: معصومه بهرمن شش ساله از قم 🔅تدوین:حسین بهرمن 🖌 نویسنده : مهدیه حاجی زاده (باران) 🌸کپی با یک صلوات و ذکر لینک 🌸 🎈برای شنیدن بقیه قصه ها، بر روی لینک زیر بزنید.🎈 📌 https://eitaa.com/amoobahreman/2269 #قصه_کودکانه: شنبه_دوشنبه_چهارشنبه #ساعت20 💐🌸🍀🍀🍀🌹🌷 👇👇👇👇👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2572484621Cb16733d3cf http://amoobahreman.ir

نمازِ تپلی بابا با کمک چند کارگر اسباب و اثاثیه را توی حیاط می گذاشت. ساناز دست تپلی را گرفته و دورِ حوض کوچک و آبیِ وسطِ حیاط می‌چرخید. چند تا ماهیِ قرمز و لپ گلی توی آبِ حوض دنبال هم می‌کردند. ساناز خانه ی جدید را خیلی دوست داشت. خانه ی جدید یک حیاط و یک ایوانِ کوچک داشت.بابا توی ایوان نشست و شربتی که مامان برایش آورده بود، از توی سینی برداشت؛ ساناز کنار بابا نشست و گفت:« بابا می‌شود اول وسایل اتاق من را بچینید؟» بابا لبخندی زد، شربت را سر کشید و گفت:« بله دختر گلم، چرا نشود؟» ساناز دستانش را با شادی به هم زد و گفت:« آخ جون، ممنون بابا جون» مامان فرش کوچکی گوشه ی حیاط زیر درخت خرمالو پهن کرد. جعبه ی اسباب بازی ها را کنار فرش گذاشت ؛ ساناز را صدا زد و گفت:« ساناز جان با تپلی بیایید روی این فرش بنشینید و بازی کنید تا ما وسایل را جا به جا کنیم.» ساناز از مامان تشکر کرد، روی فرش نشست ؛ تپلی هم کنارش به درخت تکیه داد. اسباب بازی ها را دور خودشان چید و مشغول بازی شد. مامان و بابا یکی یکی جعبه ها را به داخل خانه می ‌بردند و در جای مناسب می‌گذاشتند. کارشان که تمام شد مامان ساناز را صدا زد و گفت:«ساناز بیا عصرانه بخور» ساناز دست تپلی را گرفت و برای خوردن عصرانه به آشپز خانه رفت. بابا داشت قفسه ای را به دیوار می‌بست؛ مامان لقمه ی نان و حلوا را به ساناز داد و رو به باباگفت:«خداراشکر این جا مسجد نزدیک است از این به بعد می توانیم برای نماز به مسجد برویم.»بابا پیچ را محکم کرد و گفت:« بله خدا را شکر» ساناز عصرانه اش را خورد و به حیاط برگشت، تپلی را روی پایش نشاند و مشغول بازی شد. بابا صبحِ روزِ بعد از ساناز ، تپلی و مامان خداحافظی کردو رفت. مامان باقی کارهای اسباب کشی را انجام داد. ساناز هم به او کمک کرد و قفسه ی اسباب بازی های خود را توی کمد چید. ظهر شد ، مامان به اتاق ساناز رفت و گفت:« خسته نباشی دختر مهربانم ، من می خواهم برای نماز به مسجدبروم، شما هم آماده شو تا برویم» ساناز با لب و لوچه ی آویزان گفت:« مامان من نمیایم! من و تپلی می‌خواهیم باهم بازی کنیم.» مامان کمی جلوتر آمد و گفت:« اگر شما نیایید من هم نمی توانم بروم.» ساناز که دلش می خواست در اتاق جدیدش بازی کند، گفت:« من و تپلی توی خانه می مانیم » مامان چیزی نگفت و از اتاق خارج شد . ساناز چند دقیقه بعد از اتاق بیرون آمد. مامان را دید که سجاده پهن کرده و نماز می خواند. ساناز روسریِ مامان را روی سرش انداخت و کنار مامان ایستاد. به مامان نگاه کرد، همراه مامان خم و راست شد ونماز خواند. بعد از نماز مامان پیشانی ساناز را بوسید ،سجاده ها را جمع کرد و گفت:« قبول باشد دختر قشنگم» ساناز بعد از نماز با آجر هایش خانه می ساخت ، تپلی نشسته و اورا نگاه می‌کرد. با صدای زنگِ در ساناز از جا پرید و به حیاط دوید . مادربزرگ را که پشت در دید، توی بغلش پرید؛ گفت:« سلام مادربزرگ بیایید اتاق جدیدم را که برایتان گفتم نشانتان بدهم ، ببینید حیاط ما چقدر بزرگ است. » دست مادربزرگ را کشید و او را به داخل خانه برد. مادربزرگ کمی نشست و شربتی خورد . بعد هم به اتاق ساناز رفت وگفت:« به به، چه اتاق قشنگی » رو به ساناز کرد و ادامه داد:« بخاطر اتاق جدیدت برایت هدیه ای آورده ام» ساناز بالا و پایین پرید و گفت:« آخ جون هدیه» مامان با ظرف میوه از راه رسید. ساناز سبد میوه را از مامان گرفت و گفت:« مامان سبد را به من بده ،شما مهمان من هستید، بفرمایید بنشینید» مادربزرگ و مامان خندیدند و کنار تپلی نشستند. ادامه دارد.... #باران #قصه

نمازِ تپلی ادامه ی قصه.... ساناز میوه را جلوی میهمانانش گذاشت و رو به مادربزرگ گفت:« چشمانم را ببندم؟» مادر بزرگ کیفش را برداشت و گفت :« بله ببندعزیزم تا هدیه ات را توی دستان قشنگت بگذارم» ساناز چشمانش را بست دستانش را جلو آورد ؛ مادربزرگ بسته ی کاغذکادو پیچی شده ای را روی دستان ساناز گذاشت و گفت:«حالا چشمانت را باز کن» ساناز چشمانش را باز کرد ،تشکر کرد و سریع کاغذ کادو را باز کرد. هدیه مادر بزرگ یک چادرِ گل گلیِ زیبا بود . ساناز از خوشحالی جیغی کشید و از جا پرید،چادر گل گلی را سرش کرد ، چرخید ، خودش را جلوی آینه دید ؛ مادربزرگ دست ساناز را گرفت او را در آغوش کشید و گفت:«خیلی زیبا شدی مثل فرشته ها» ساناز خودش را محکم توی بغل مادربزرگ جا داد و گفت :« پس تپلی چه؟» مادربزرگ خندید و گفت:« برای تپلی هم آورده ام نگاه کن» و به کاغذ کادو اشاره کرد. یک چادر گل گلیِ کوچک هم توی بسته بود ،ساناز مادر بزرگ را بوسید و چادر نماز را بر سر تپلی انداخت. رو به مامان کرد و گفت:« مامان می‌شود برویم مسجد؟ من و تپلی هم می آییم» مامان دستی به سر ساناز کشید و گفت:« بله حتما ... امشب همگی برای نماز به مسجد می رویم.» هوا داشت کم کم تاریک می‌شد مامان و مادربزرگ توی حیاط منتظر ساناز و تپلی بودند ،تا باهم به مسجد بروند. ساناز روسری صورتی اش را محکم کرد ، چادرش را روی سرش گذاشت ؛ چادر تپلی را هم مرتب کرد ، دستش را گرفت و گفت :« آماده ای تپلی؟ برویم؟» تپلی سری تکان داد و همراه هم از اتاق بیرون رفتند. ساناز کفش های قرمزش را پوشید . مامان دست ساناز را گرفت گفت:« تپلی را برای چه آورده ای؟ » ساناز گفت:« او می خواهد بیاید و در مسجد نماز بخواند.» مامان خندید ،چادرش را مرتب کرد . ساناز بالا و پایین می پرید و لی لی کنان همراه مامان و مادربزرگ به سمت مسجد می رفت. وقتی رسیدند پسر بچه ای اذان می گفت. حیاط مسجد یک حوض بزرگ و آبی داشت درست مثل حوض خانه ی خودشان. توی حوض هم پر از ماهی بود، از کنار درخت توت حیاط گذشتند . چند پسر بچه توی حیاط دنبال هم می دویدند. چشمش به گنبد بزرگ و گلدسته های آبیِ مسجد افتاد . به در ورودی رسیدند. ساناز کفش هایش را درآورد و داخل کمدی که جلوی در بود گذاشت. و همراه مامان و مادربزرگ وارد مسجد شد. زن ها همه با چادر های گل گلی کنار هم ایستاده بودند.پرده ی سبز بزرگی قسمت زن ها و مرد ها را جدا کرده بود. فرش ها و پرده های مسجد سبز بودند.صدای مرد ها از آن طرف پرده می آمد. ساناز کنار مادربزرگ و مامان ایستاد.مامان سه تا سجاده پهن کرد یکی برای خودش یکی برای ساناز یکی هم برای مادربزرگ، ساناز اخم کرد و دست به سینه ایستاد. گفت:« پس تپلی چه؟ » مامان دستی بر سر ساناز کشید و گفت:« مگر عروسک ها هم نماز می‌خوانند؟» خانمی که شبیه مادر بزرگ بود لبخند زد شکلاتی به طرف ساناز گرفت و رو به مادر گفت:« بله که عروسک ها هم نماز می خوانند. هرکسی که بخواهد با خدا حرف بزند نماز می خواند. » بعد به ساناز گفت:« مگر نه دختر قشنگم؟» ساناز شکلات را گرفت، تشکر کرد و گفت:« یعنی ما وقتی نماز می‌خوانیم با خدا حرف می زنیم؟» مامان پیشانی ساناز را بوسید گفت :« بله دخترم » مکبر گفت:« الله اکبر » و همه مشغول خواندن نماز شدند ،حتی تپلی! #باران #قصه

هدیه ی زیبای غدیر برای کودکان دلبند شما 👇☺️

پکیج #عروسک_روسی من شامل : #مهر #سجاده و #تسبیح 😇 #چادرنماز #چادرمشکی برای بیرون از منزل #قابلیت خم وراست شدن و #قنوت گرفتن میتونه با #مو باشه که بیست تومن گرونتر میشه می تونه فقط #روسری داشته باشه #مو های قابل اتو کردن بابلیس زدن بافتن 😍🥰 یعنی یه عروسک رویایی برای بهترین ومهمترین روز زندگی دختر گلتون❤️🌹 در سایز دلخواه شما از ۲۵سانتی متر تا ۴۵سانتی متر قیمت بدون مو: ۵۵۰۰۰ تومان قیمت با مو:۷۵۰۰۰ تومان آیدی جهت سفارش👇 @Mohammadebrahym

شفا محمد در حالی که کنار امام رضا (علیه السلام) نشسته بود رو به ایشان کرد و گفت:« می خواهم به مدینه بروم، نامه ای برای حضرت جواد بنویسید تا برایشان ببرم» امام لبخندی زد و مشغول نوشتن نامه شد؛ محمد نامه را گرفت و سوار بر اسب راهی شد، راه دور بود و سفر درازی در پیش داشت. از کوه ها و بیابان ها گذشت در راه چشمش بیمار شد. در حالی که از درد چشم ناراحت بود به منزل امام جواد علیه السلام رسید. امام جواد علیه السلام که کودکی سه ساله بود نامه را گرفت و گفت:« ای محمد وضعیت چشمت چطور است؟» محمد دست بر چشمش گذاشت و گفت:« همان طور که می بینید چشمم بیمار است و درد می کند و نمی بیند» امام جواد علیه السلام دستان کوچکشان را روی چشمان محمد کشیدند؛ محمد آرام چشمانش را باز کرد، حالا دیگر نه خبری از درد چشم بود و نه از بیماری! حتی بهتر از قبل می دید! دست و پای امام جواد علیه السلام را بوسید و به خانه اش برگشت. #باران #روایت

آقا طاها الماسی ۶ساله❤️ جواب #معما