در بادیهٔ عشق تو تا پای نهادم یکباره بشد دین و دل و عقل ز دستم از بس که نظر بر گُل رخسار تو دارم شد شهره بهر شهر که خورشید پرستم #شاطر_عباس_صبوحی @sherziba110 🌹🌹🌹

گفتم که دلم هست به پیش تو گرو دل باز ده ، آغاز مکن قصه‌ی نو افشاند هزار دل ز هر حلقه‌ی زلف گفتا دل خود بجوی و بردار و برو! #شاطر_عباس_صبوحی @sherziba110 🌹 🌹 🌹

دلی که در خم زلف تو شانه می‌طلبد چو طایری‌ست که شب آشیانه می‌طلبد ز شوق خال تو دل می‌تپد در آن خم زلف حریص بین که به دام است و دانه می‌طلبد دلم به خانه خرابی خویش می‌گرید چو بهر زلف تو مشاطه شانه می‌طلبد هزار مرتبه بستی به روی من در و باز دلم گشایش از این آستانه می‌طلبد #شاطر_عباس_صبوحی @sherziba110 🌹🌹🌹

دلی که در خم زلف تو شانه می‌طلبد چو طایری‌ست که شب آشیانه می‌طلبد ز شوق خال تو دل می‌تپد در آن خم زلف حریص بین که به دام است و دانه می‌طلبد دلم به خانه خرابی خویش می‌گرید چو بهر زلف تو مشاطه شانه می‌طلبد هزار مرتبه بستی به روی من در و باز دلم گشایش از این آستانه می‌طلبد #شاطر_عباس_صبوحی @sherziba110 🌹🌹🌹

هر قدر زلف تو ای سلسله مو سلسله دارد به همان قدر دلم از تو ستمگر گله دارد گفتی ام صبر نما تا ز لبم کام بگیری آخر ای سنگدل این دل چقدر حوصله دارد #شاطر_عباس_صبوحی @sherziba110 🌹🌹🌹

دیده در هجر تو ، شرمنده ی احسانم کرد بس که شب‌ها ، گُهَرِ اشک به دامانم کرد عاشقان، دوش ز گیسوی تو دیوانه شدند حال آشفته ی آن جمع ، پریشانم کرد تا که ویران شدم ، آمد به کفم گنج مراد خانه ی سیل غم آباد که ویرانم کرد شِمّه‌ای از گل روی تو ، به بلبل گفتم آن تُنُک حوصله ، رسوای گلستانم کرد داستان شب هجران تو گفتم با شمع آنقدر سوخت ، که از گفته پشیمانم کرد #شاطر_عباس_صبوحی @sherziba110 🌹🌹🌹

كافر و مؤمن چو روىِ خوبِ تو بيند آن به كليسا و اين به كعبه كُند پشت دشمن اگر ميكُشد ، به دوست توان گفت با كه توان گفت اينكه:دوست مرا كُشت؟ #شاطر_عباس_صبوحى @sherziba110 🌹🌹🌹

روزِ ماهِ رمضان ، زلفْ میفشان که فقیه بخورد روزهٔ خود را به گمانش که شب است #شاطر_عباس_صبوحی #ماه_رمضان🌙 @sherziba110 🌹🌹🌹