eitaa logo
💙 شیدایی 💙
5 دنبال‌کننده
318 عکس
4 ویدیو
0 فایل
آرشیو مطالب من صفحه اینستگرام من استفاده از مطالب آزاد مطالب مربوط به سقیفه و فاطمیه در کانال دوم @moolaalii مطالب با #شیدایی دلنوشته خودم هستن در صورت استفاده تغییری در اون ایجاد نکنید ممنونم
مشاهده در ایتا
دانلود
. . دو مرثیه از رباب در دسترس، قرار دارد که هر دو دارای معانی بسیار زیبا بوده . و خلوص و ارادت رباب را نسبت به آن حضرت(ع) نشاشن می دهد: . اِنَّ الّذی کانَ نورا یُستَضضاءُ به بِکربلا قتیلُ جزاکَ غَیْرُ مدفونِ جَنَبِتَ خُسرانَ الموازین قد کنتَ لی حَبلاً صَعبا اَلُوذُبه و کنت تَصْحَبنا بالرَحم و الدین مَن لِلْیَتامی وَ مَنْ للسائلین و مَنْ یُغنی و یاوی اِلیْه کُلُّ مِسْکِینِ وَ للّه ِ لاَابتَغی بَیْنَ الرّملِ و الطین . . «آن پرتوی که دیگران از درخشش آن بهره می بردند، در کربلا کشته شده و غیر مدفون رها شده است. ای فرزند پیامبر(ص)! . خدا از طرف ما تو را پاداش نیکو داده و در وقت «میزان» تو را از هر زیانی به دور دارد. . تو آن چنان کوه محکمی بودی که من بدان پناه می بردم و تو با رحمت و از سر دینداری با ما همنشینی داشتی. . . دیگر چه کسی برای یتیمان و فقیران، مانده؟ . و چه کسی است که مسکینان به او پناه برده و او بی نیازشان سازد؟ . . به خدا قسم! دیگر سایه ای بعد از تو بر سرم نخواهم پذیرفت تا در میان خاک، پنهان شوم. . . ............. . . رباب در بیت سوم، ارتباط عمیق خود را با امام حسین(ع) تصویر می کند . امام چون کوهی است که پناهگاه آرام بخش رباب بوده و آن حضرت نیز با کمال ملاطفت و از سر دینداری و عشق با وی برخورد داشته است . . رباب در بیت آخر، عزم راسخ خود را در عدم ازدواج با دیگری تا پایان عمر بیان می کند. . . شخصیت والای رباب، باعث شد تا عده ای از اشراف قریش، پس از شهادت امام، از وی خواستگاری کنند، . . امام به نوشته مورخان نپذیرت و گفت: . من پس از آنکه رسول خدا پدرشوهرم بوده، شخص دیگری را به عنوان پدرشوهر نمی پذیرم. . . شعر دیگری از رباب در مرثیه اباعبداللّه (ع) روایت شده است. . رباب، زمانی که در محفل ابن زیاد، سر امام حسین(ع) را در دامن نهاده، بر آن بوسه می زد، چنین سرود: . وا حُسینَا فَلا نسیتُ حسینا اقصَدَتْهُ اُسِنَةُ الاعداء غادَروُهُ بِکربلاء صریعا لا سقی اللّه ُ جانبی کربلاء . . «من هرگز حسین را فراموش نخواهم کرد، حسینی که نیزه های دشمن او را هدف قرار دادند. او را در حالی که در کربلا افتاده بود، کشتند؛ . . خداوند سرزمین کربلا را سیراب نکند. . روشن است که چنین شعری، در محفل زیاد، کمال مظلومیت امام حسین(ع) را آشکار نموده، خاطره سخت شهادت را زنده کرده است. . .