معرفی مرحوم علی اکبر معلم دامغانی ، شهر #دامغان :
🔻عالم عابد عبد صالح خدا ، متخصص علوم غریبه و تسخیرات ، جناب ميرزا علياكبر معلم دامغانی ،بزرگمردي از تبار وارستگان و نامداران علم و عمل و حوزههاي سنتي قديم بود؛
مرحوم دامغانی در زمان حیاتشان ، بسیار گمنام بودند ، به طوري كه حتي در شهر و زادگاهش كه حدود يك قرن نيز او را به نيكنامي ميشناختند از مراتب علمي و باطني او آگاه نبودند و این گمنامی تقریبا بعد از وفاتشان نیز ادامه دارد.
و سرانجام غروب روز سهشنبه دهم رجب 1418 قمري، مطابق با بيستم آبانماه 1376 شمسي در شهر دامغان ستاره وجود اين عزيز افول كرد در حالي كه به راستي قدرش ناشناخته و وجودش گمنام بود....
🔻حکایاتی از کرامات ایشان :
چشم باطنی
[این خاطره از مرحوم حجتالاسلام هادی مروی نقل شده که عینا درج شده است] من به خاطر حضور در محضر ايشان اصرار ميكردم كه هر وقت ميخواهيد به مسافرت برويد به من بگوئيد تا با هم برويم. يك بار كه داشتيم به دامغان ميرفتيم و با هم صحبت ميكرديم (ايشان خيلي كم صحبت ميكردند) يك مرتبه نگاهي به بالا كردند و گفتند: «دو تا روح را دارند ميبرند.» همين را گفتند و ديگر ساكت شدند. من گفتم: چه شد؟ گفتند: «دو تا روح را ديدم كه داشتند ميبردند.»
اين نشان آن است كه انسان ميتواند به جايي برسد كه چشم ظاهر بر چشم باطن اثر ميكند و چشم باطن باز ميشود و چيزي را ميبيند كه ديگران نميبينند.
در اين يكي دو سال آخر عمرشان؛ در ايام نوروز ميخواستم به مشهد بروم، چند ساعتي آمدم خدمت ايشان، فرمودند: «فلاني آن قدر دلم ميخواست آقا را ببينم و بالاخره ديدم.» گفتم: آقا [به حضور حضرت] تشرف پيدا كرديد؟ فرمودند: «بالاخره بعد از يك عمر يك بار تشرف پيدا كردم.»
خيليها هستند كه دنبال چيزهاي ديگري هستند، من آقاي معلم را كاملاً ميشناختم، ايشان از شهرت فرار مي كردند، اصلاً دنبال چيزي نبودند، نميخواست كسي او را بشناسد.
تو كز سراي طبيعت نميروي بيرون كجا به سراي حقيقت گذر تواني كرد
جمال يار ندارد نقاب و پرده غبار ره بنشان تا نظر تواني كرد
به ياد ميآورم كه آقاي معلم ميگفتند يك زماني جهت عزيمت به دامغان به ترانسپورت شمسالعماره رفته بودم خواستم سوار اتوبوس شوم كه چشمم در آن سوي خيابان به فرد ژوليدهاي افتاد كه لباس عربي بر تن داشت. نزد او رفتم و پرسيدم طيالارض داري؟ گفت بلي (در نزد اهل معنا ديگر نميتوان وارونه سخن گفت) عرب پرسيد از كجا فهميدي؟ پاسخ دادم به محض اينكه تو را ديدم فهميدم. سپس پرسيدم اهل كجا هستي گفت از سادات نخاوله هستم. گفتم برويم دامغان منزل ما. گفت شما برويد من خودم ميآيم. (در حالي كه آدرسي نداشت). بعد آمد و فهميدم كه با طيالارض آمده است. خودم ميديدم كه با هم به كنار دروازه ميرفتيم و او ناگهان از ديد من پنهان ميشد. براي او با اين آدرس نامه مينوشتم: مدينه رسول ا... و به پست ميانداختم و بعد پاسخ آن ميآمد كه معلوم بود به دستش رسيده است.
برگرفته از:
- سخنرانی حجتالاسلام هادی مروی در مراسم ختم میرزا علیاکبر معلم، ۱۳۷۶.
📌برای اشنایی بیشتر با این مرد الهی ، میتوانید به سایت زیر مراجعه فرمایید :
http://www.aliakbar-moallem.com
برای تماشای مستند هایی که در مورد زندگینامه ی ایشان تهیه شده است ، میتوانید به لینک زیر مراجعه فرمایید :
http://www.aliakbar-moallem.com/multimedia
@shia5t
معرفی عرفا و اولیاء الهی گمنام ، که در قید حیات نیستند
معرفی شیخ علی اکبر الهیان تنکابنی قزوینی ، استان #مازندران شهر #رامسر : 🔻شرح مختصری از زندگینامه
🔻نکته :
در قدیم از رودسر در استان گیلان تا چالوس در استان مازندران امروزی تنکابن محسوب میشده است ،بخاطر همین یک کتاب در باب عالمان تنکابن به چاپ رسیده است...
رامسر قدیم از آن شهر تنکابن بوده است و بخاطر همین ، میگویند شیخ علی اکبر الهیان تنکابنی...
@shia5t
السلام علیک یا امیر المومنین علیه السلام
@shia5t
🔹چهاردهم فروردین سالروز رحلت عبد صالح خدا ، ایت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی ، گرامی باد.
@shia5t
معرفی ایت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی ، شهر #قزوین :
قسمت اول :
🔻 عبد صالح خدا ، آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی(ره) فرزند حجت الاسلام و المسلمین، آقا شیخ احمد تنکابنی است که در سال 1318 هجری قمری در قزوین متولد شد.
🔻ایشان از شاگردان مرحوم سید موسی زرابادی هستند.
ایشان تحصیلات مقدماتی را در همین شهر به پایان رسانید و پس از آن در حدود سال 1330 هجری قمری به همراه پدر راهی نجف اشرف گردید و حدود هفت سال در آن سامان مقدس اقامت نمود و از محضر اساتید و عالمان بزرگی مثل سید محمدکاظم یزدی و میرزا محمد شیرازی کسب فیض نمود. سپس شیخ در سال 1337 هجری قمری از عتبات مقدسه به ایران بازگشت و به مدت دو سال در زادگاه خود بماند.
شیخ سپس به قم آمد و 2 سال نیز در این شهر علم بماند و از درس خارج شیخ عبدالکریم یزدی (م: 1355ق) استفاده کرد. آنگاه رخت به مشهد کشید و در آستانه فیّاض ولایت رضوی ماندگار گشت.
وی چهل سال از عمر خویش را در مرکز مهم علمی شهر مقدس مشهد صرف تربیت شاگردان نمود. و حاصل این دوره، تربیت دهها تن عالم و فاضل و مدرس و واعظ و محقق است که در سایه مهر آیین این فرد بزرگ پرورش یافتند.
☘️ مرحوم قزوینی عنایتی خاص بر تلاش و کوشش و استفاده مردم از دانش پژوهان داشت . از این رو توازن در شیوه زندگی را برای شاگردان خود تجویز می کرد . یکی از شاگردان ایشان نقل می کند:
«من شب ها مطالعه می کردم . یک شب مطلب مشکل بود; من به زور خود را تا سحر بیدار نگاه داشتم و آب به صورت می زدم تا بیدار بمانم و مطلب حل شود; اما نشد . صبح شد و کسی نمی دانست که من نخوابیدم . حالم خیلی بد بود . صبح منزل حاج شیخ رفتم . وقت خداحافظی حاج شیخ گفتند: بنشین! آن وقت فرمودند: من در درس ها زحمت زیادی می کشیدم و خیلی فشار روی خودم می آوردم و حتی شب غذا نمی خوردم و دیر می خوابیدم . یک روز رفتم که نان بگیرم، یکی از اساتید مرا صدا زد و گفت: آقا مجتبی! می خوا هی از وجودت مردم بهره ببرند یا نه؟ گفتم: بله . ایشان فرمودند: با این روش که تو داری، مردی خواهی بود منزوی و علیل و کنج خانه افتاده و کسی از تو بهره نخواهد برد; مگر می خواهی ریاضت بکشی . بخواب! غذا بخور! چرا صبحانه نمی خوری؟ چرا غذایت نامرتب است؟ علم را کم کم بیاموز و خوب بیاموز; به طوری که وقتی به جایی رسیدی، مردم و طلبه ها از وجودت بتوانند استفاده کنند . حاج شیخ بعد از نقل این داستان گفتند: آقا جان شب نخوابیدن یعنی چه؟ من با خود گفتم حاج شیخ از کجا خبر دارند؟ کسی که از بیداری من مطلع نبود . گفتم: چه کنم؟ فرمودند شب را بخواب » .
🍃تشرف به محضر امام رضا(ع)
مرحوم حاج آقا جلیل زرآبادی میگوید: من از زبان خود حاج شیخ شنیدم که میگفتند: یک بار به حرم حضرت رضا(ع) مشرف شدم، نماز خواندم و بعد از نماز زیارت جامعه میخواندم، همانطور که مشغول خواندن زیارت بودم، پردهها و حجابها کنار رفتند و ضریح اول و دوم کنار رفت. احساس کردم که من هستم و حضرت رضا(ع) که روی سریر خوابیدهاند، سپس متوجه شدم حضرت سر مبارک خود را بالا آوردند و نظر و نگاه خاصی به من فرمودند و بلافاصله صحنه تمام شد.
مرحوم شیخ هر وقت به حرم میرفتند، یکی از حاجتهای ایشان این بود که حضرت غیر از توجه عامی که به زوار خود دارند، توجه و عنایت خاصی به ایشان کنند که این دعا مستجاب میشود
🌿درمان غده ی یکی از شاگردان
حاج سید جعفر سیدان نقل می کنند: در ایام تحصیل در مشهد غده ای پشت گردنم در آمده بود که مختصری درد می کرد. نزد دکتر شاملو (پدر پروفسور شاملو) برای معالجه رفتم و در همان ایام ، در درس اشارات آقا شیخ مجتبی قزوینی که در منزل تدریس می کرد شرکت می کردم. روزی سر درس به دلیل دردی که آن غده داشت مرتب به آن دست می کشیدم. پس از پایان درس ایشان فرمود: بنشین کارت دارم...! فرمود:چیه؟ چرا مرتب دست به گردنت می کشی؟ جریان را گفتم. ایشان انگشت خود را به اطراف آن غده گذاشت و گفت: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، ام ابرموا امرا فانا مبرمون . جمله ای هم اضافه کرد که نفهمیدم. از منزل ایشان که بیرون آمدم هیچ اثری از آن غده نبود.
🍂شنیدن تسبیح برگها
حاج شیخ تسبیح و تقدیس برگهای درخت را شنیده بود که این ، تفسیر « إن من شیء إلا یسبح بحمده و لکن لا تفقهون تسبیحهم » است ، و ایشان آن را یافته بودند . ما نمی دانستیم حاج شیخ کیست .
لطف حاج شیخ باعث شد ما در صراط امام زمان (عج) قرار گرفتیم و کار های زندگی ما و مشکلات ما توسط حضرت مهدی (عج) حل شد و می شود ، تا کسی مورد لطف واقع نشود به جایی نمی رسد .
@shia5t
معرفی ایت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی ، شهر #قزوین :
قسمت دوم :
🌿شیخ دارای کرامات و چشم حقیقت بین بود; استاد محمد رضا حکیمی می گوید :
«حاج شیخ از سفر قبله بازگشته بودند (یادم نیست سفر اول بود یا دوم) و روزی در خدمتشان بودم و دو به دو نشسته بودیم; فرمودند: در یکی از طواف ها دیدم نوری از درون کعبه معظمه خارج شد، و به طرف مشاهد مشرفه (حرم مدینه، حرم نجف . .). رفت و آن جاها را نورافشانی کرد و دوباره به کعبه بازگشت .»
🍃 راه نجات
بدان! راه نجات و رسیدن به مقاصد عالیه، تقوی و توسل به ائمه هدی، خاصه ولی عصر روحی و ارواح العالمین له الفداء - می باشد; مکرر این دو کلمه را برای شما توضیح داده ام .
1 . مواظبت و مراقبت کامل در فعل واجبات و ترک محرمات باید داشته باشید .
2 . نماز توسل به ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - در خود مفاتیح صفحه 45 مطلق است، و شرایط ندارد; هر وقت می شود خواند; مکرر با توجه تام بخوان! در هر امر مهمی بخوان تا نتیجه بگیری; «من دق بابا و لج ولج; کسی که در خانه شخصی بزرگ را بکوبد و جدیت کند، داخل خواهد شد» و یک دعا از مفاتیح، با حال و توجه به معانی آن بخوان!
3 . این دو امر مهم را با سوره ای از قرآن ترک نکن; امیدوارم آخرالامر به اهمیت این دستور برخوری و بفهمی . . .
🍃 ریشه امیدواری
ریشه امیدواری دو امر مهم است:
اول معرفت پروردگار متعال به ربوبیت و اوصاف کمال و جمال; چنان که ذات مقدس، به توسط قرآن مجید و پیغمبر اکرم (ص) وائمه هدی (ع) بیان فرموده; نه چنان که علماء بشر به آراء و عقول ناقص خود مشی کردند .
دوم شناسایی خود، به عبودیت و فقر و عجز و احتیاج و بیچارگی و ناتوانی و قصور و تقصیر و تمام و کمال رجاء که باعث نجات باشد و توسل و تشبث به ولایت اهل بیت عصمت (ع) و عمل به دستورات و فرامین آن وجودات مقدس و شکی نیست که هر مقام و کمالی را خواسته باشیم، باید متوجه و متوسل به مقامت ولایت ائمه (ع) باشیم; «من اراد الله بدا بکم و من وحده قبل عنکم و من قصده توجه بکم » .
به خصوص در زمان غیبت، باید متوسل به ذیل عنایات ولی عصر (عج) باشیم و وجود مبارکش را لیلا و نهارا متذکر و فراموش و غفلت نکنیم و بدانیم که از جانب ذات اقدس ربوبی - جلت آلاؤه - ولی امر و واسطه بین خالق و خلق، اوست و فیوضات به برکت وجود مبارکش به ما می رسد و آن چه بخواهیم، باید به برکت آن حضرت بخواهیم .
🍂یک نکته اخلاقی
آقا سیدی بود بجنوردی ، از طلاب شریف و درسخوان ، عیالش نزدیک به وضع حمل شد و نیاز شدیدی پیدا کرد . آمد پیش حاج شیخ که حال من اینطور شده چه کنم ؟ ایشان می فرمایند : این فرش خرسک را بردار و ببر بفروش و پول آن را خرج کن .
توضیح اینکه اتاق پذیرایی ایشان 2فرش 3×2- از نوع خرسک - مفروش بود که ایشان یکی را برای برآورده شدن حاجت این سید طلبه به او هدیه کردند . علامه حکیمی گفتند : من در اینجا بودم که سید فرش را جمع کرد و برد ، سپس حاج شیخ گفتند : فعلا جای آن را باکیسه گونی فرش کنید تافکری برای آن برداریم .
@shia5t
معرفی ایت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی ، شهر #قزوین :
قسمت سوم :
🍂وفات
وی در روز دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۳۴۶–۲۲ ذیالحجه ۱۳۸۶ پس از تحمل یک بیماری طولانی که حتی قادر به تکلم نیز نبود، درگذشت. پیکرش در حرم حضرت امام علی بن موسیالرضا ع درصحن عتیق (انقلاب فعلی) به خاک سپرده شد. مزار ایشان اکنون در طبقه پایین صحن رضوی واقع در دارالاجابه، می باشد.
منابع :
hawzah.net
fa.wikipedia.org
qudsonline.ir
parsine.com
@shia5t
شیخ مجتبی قزوینی ره.pdf
1.22M
بیانات آیتالله وحید خراسانی ادام اللّه ظل العالی پیرامون شخصیت شیخ مجتبی قزوینی وصی و یکی از شاگردان مرحوم سید موسی زرآبادی ره که جلسات درسیشان هنوز در عوالم برزخی برقرار است.
❤️یس(قلب الکتاب)❤️
منبع :
t.me/yaasiiiin
@shia5t
❤️یس(قلب الکتاب)❤️
یاسین و احضار ارواح
یکی از شاگردان آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی، فردی بود به نام سروقدی که در مشهد زندگی می کرد. روزی ما خدمت ایشان رسیدیم و صحبت از احضار ارواح، میزگرد و چرخیدن آن و چیزهایی را که افراد توسط آن آگاه می شوند به میان آمد. ایشان گفتند: این قبیل کارها در اصل، اساس صحیح ندارد و اصل این امور و انجام همه این کارها با «سوره یاسین» میسر است. در همان مجلس، ایشان به ما دستوری دادند و گفتند: «سوره یاسین» را تا آیه «وجعلنا من بین ایدیهم سداً و من خلفهم سداً» بخوانید و قبل و بعد از آن صلوات بفرستید آن وقت انگشت خود را روی نعلبکی که روی استکان قرار دارد و درون سینی است، بگذارید، در خواهید یافت که سینی به گردش در می آید. بعد از این دستورالعمل بارها و بارها ما آن را آزمودیم و عمل کردیم و جواب گرفتیم و اخباری از آن بدست آوردیم. در زمان گذشته که علم پیشرفت چندانی نداشت، فهمیدن و دانستن این که جنین خانم باردار پسر است یا دختر کار آسانی نبود و ما با سوره مبارکه یاسین برای اطرافیان خودمان مکرر جواب گرفته بودیم که مثلاً جنین پسر است و در واقعیت هم همان طور معلوم می شد. آقای سروقدی می فرمودند: یاسین دو نوع موکل و مأمور دارد، موکلینی از نوع فرشتگان و موکلینی از نوع اجنه. اعمالی از قبیل چرخاندن سینی و خبرهای این چنینی، به مامورین جنی مربوط می شد که این کارها را انجام می دادند. غرض از نقل این خاطره این بود که از یاسین همه کار می آید؛ البته انسان باید به خدمت استاد شایسته و اهل حقیقت راه یابد.
نقل از پایگاه اطلاع رسانی سوره مبارکه یس
منبع :
t.me/yaasiiiin
@shia5t
مزار ایت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی
@shia5t
السلام علیک یا صاحب الزمان(عج)
@shia5t
سید ابوالحسن حافظیان ، شهر #مشهد :
قسمت اول :
🔻عبد صالح خدا حاج اقای حافظیان از شاگردان شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی و سید موسی زرآبادی و سید مظهر حسین هندی بودند.
📝گوشه ای از زندگینامه ی علامه حافظیان
سید ابوالحسن حافظیان (ره) در سال ۱۲۸۲ ه.ش. در مشهد مقدس پیدا شد، قبل از بلوغ به مقدمات، صرف و نحو، ریاضی، طب، نجوم، هیأت، فقه و اخلاق نزد اساتید مشغول گردید. از دیدن بعضی اعمال از پدر به ریاضت و عملیات (ریاضتی) شوق وافری پیدا نمود. به سفارش پدر حاج شیخ حسنعلی اصفهانی (نخودکی) (ره) او را به شاگردی خود به ریاضات، قبول فرمود، مرتب روزها برای تحصیل علم در مدرسه «میرزا جعفر» (در ضلع شرقی صحن عتیق رضوی – صحن انقلاب) و شبها در حجره فوقانی صحن عتیق جنب ایوان عباسی، مقابل «بقعه مطهره» به عبادات و ریاضات اشتغال داشت. به تدریج شهرت تامی در بین خواصّ و عوام پیدا کرد. از دعوات و عملیات روحانی او عوام و خواصّ بهرهمند میشد.
مدتی به خدمت حاج سید مظهر حسین هندی نیز مشغول بود. وی در اواخر عمر (در مشهد)، در گوشه صحن نو (صحن آزادی فعلی)، حجرات فوق آب آنبار (در ضلع جنوبی) را منزل خود قرار داده بود و مشغول به ریاضتهای شرعی بود…
در سال ۱۳۴۷، باتفاق مرد بزرگ، حاج شیخ مجتبی مدّرس قزوینی (ره) برای ملاقات و زیارت استاد بزرگ و سید جلیل، حضرت سید موسی زرآبادی (ره) به قزوین مسافرت نمودند… آنچه در مدت گذشته به آن موفق شده بود؛ گویا مقدمهای بود از برای رسیدن به آن سید بزرگوار، بعد از آن به ترقیات کاملی موفق گشت. صاحب مکاشفات و ضمیری روشن شد و قوه ارادی او قوی گردید که آثار و علائمش بر همه ظاهر گشت و سالی یک مرتبه به سفر قزوین موفق میشد.
او به دلیل بیماری فصول سرد سال را به هند عزیمت مینمود که حاصل آن ترویج و گسترش اسلام در آن سامان و از جمله کشمیر بود. قمر غفار ریاست دانشگاه زبان و ادب فارسی دهلی نو معتقد است که حافظیان در کنار میر سید علی همدانی نقش مؤثری در گسترش اسلام در کشمیر داشتهاست. وی لوح محفوظ را در تپه «صوفی پوره» واقع در دامنه کوه ترال کشمیر، استخراج کرد. وی که در هند با دختری ایرانی که پدرش استاد دانشگاه بود (پروفسور میرزا علینقی شریفی از استادان دانشگاه بمبئی و ز نوادگان میرسید علی همدانی) ازدواج کرده و پس از سقوط رضاخان به ایران بازگشت.
عزیزالله عطاردی در کتاب «فرهنگ خراسان» بخش طوس در شرح حال او نوشتهاست:
او پس از تحصیلات و فراگیری علوم متعارف و کسب فیوضات معنوی از محضر استادان از جمله مرحوم نخودکی و سیدموسی زرآبادی، عازم هندوستان شد و در آن کشور پهناور مقیم گردید او در هندوستان به محافل و مجالس اهل علم و ادب و عرفان نزدیک شد و در اکثر شهرها و ولایات هندوستان به تحقیق و تفحص پرداخت و با طبقات گوناگون آشنا شد حافظیان پس از مدتی اقامت در هند یکی از شخصیتهای بزرگ مسلمان در آن کشور گردید و در همه شهرها و ولایات مشهور شد.
محمدرضا حکیمی دربارهٔ ایشان میگوید:
مرحوم حافظیان، در «هردوار» در آب گنگا غسل کرد، در بت خانه، پشت به بت و رو به قبله نماز خواند و بعد از نماز به صدای بلند و لحن عربی، قرآن قرائت کرد، مرتاضین زیادی استماع کرده و متأثر شدند.
سید موسی زرآبادی از جمله استادان او در علوم غریبه بود. خود حافظیان بعدها به یکی از استادان مسلم علوم غریبه تبدیل شد.
از جمله اقدامات وی در این سال بازسازی ضریح حرم علی بن موسی الرضا و نصب ضریح جدید در نیمه شعبان ۱۳۷۹ هجری قمری نصب نمود.
@shia5t
سید ابوالحسن حافظیان ، شهر #مشهد :
قسمت دوم :
🔹خدمت به خلق
همّت مرحوم استاد حافظیان (ره) مصروف خدمت به خلق بود. ایشان ریاضاتی را که کشیده بود و علوم و کمالاتی را که کسب کرده و قدرت روحی را که در پرتو ریاضات و عبادات شرعی و توسّلات و توجّهات به دست آورده بود با تواضع و فروتنی، در خدمت مردم قرار داده بود و راه قرب به «خدا» را خدمت به «خلق خدا» میدانست و در این راه بس نیرو میگذاشت و صبوری میورزید و خوشرویی نشان میداد.
هفتهای دو روز (یکشنبه و چهارشنبه)، در خانه مینشست و در خانه را باز میکرد و هر کس با هر شرایطی میآمد و نزد ایشان مینشست و سخن دل خویش و مشکل زندگی خود – یا فرزندان و بستگان خود را با ایشان در میان مینهاد. آقا پس از شنیدن متواضعانه دردِ دردمند و مشکل شخص گرفتار به چاره آن میپرداخت و بدون طمع و چشمداشت أدعیه لازم برای هر امر را که خود تهیه میکرد؛ آن هم با کمال صحت و ظرافت، در اختیار مردم قرار میداد و هرگاه دستورالعملی نیز ضرورت داشت آن را میگرفت و میآموخت چه بسیار کسان از آن دعاها و دستورها بهرهمند گشتند و نتیجه گرفتند و مشکل آنان – یا صد در صد یا در حدّی قابل قبول برطرف گردید که این خود داستانی دراز دارد. دریغا که اشخاص و موارد، ثبت دفتری نگشته است!
استاد حافظیان (ره) در مورد آن چه میدانست و میتوانست ( که «توانا بود هر که دانا بود» ) و علوم و اسراری که از استادان بزرگ آموخته بود؛ دعاها، ختمها و نسخههایی که اجازاتی درباره آنها داشت و ریاضات آنها را کشیده بود (و برخی بسیار مهم بود)، به طور نوعی، مضایقهای نداشت و اگر کسانی طالب و اهل و مستعد و عامل یافت میشدند، میگفت و میآموخت. از همین رو کسانی از ایشان چیزهایی گرفتند و بهرههایی بردند این مرد بزرگ، همیشه به یاد خلق خدا بود و خدمتها به مردم کرد و آنچه را که به دست آورده بود در راه راحتسازی به خلق و گشودن گره از کار افتادگان، و مشکل داران گذاشته بود، بدین گونه بوده است آثار وجودی این بزرگوار… رضوان الله علیهم أجمعین.
🔹توجه و عنایت به عزاداری و روضه خوانی
یکی از جلوههای ویژه در زندگی علامه حافظیان (ره ) توجه و عنایت ویژه ایشان به عزاداری و روضه خوانی سرور آزادگان و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع) بوده است که تا وقتی در مشهد بودند در بیشتر مجالس روضه خوانی شرکت میکردند از جمله در منازل علما بزرگ همانند آیت الله میلانی، سبزواری و مروارید و …
مجالس عزاداری و سوگواری را خود نیز بپا داشته و از زیارت عاشورا غفلت نمیکرد و نام و یاد حسین (ع) را زنده نگه داشته و افتخارش این بود که روضه خوان این درگاه است و از سلاله این نسل حسینی!
🔹عنايت امام رضاع به علامه حافظیان و شفاي ايشان
فرزند مرحوم حافظیان نقل می کنند :
پدرم در نوجواني بهدنبال بيماري ذاتالريه تا سر حد مرگ ميرسند. ايشان را تحت معالجه چندين دكتر معروف قرار ميدهند. پزشكان هم از درمان و سلامتي او نااميد ميشوند. مادر بزرگ با اندوه تعريف ميكردند كه يك روز حال سيدابوالحسن بسيار نامساعد بود. در بستر بيماري در اتاق خوابيده بودند و بعضي وقتها خون بالا ميآوردند، من سرگشته و بيقرار حال پسرم بودم. در اين حين خانمي به در خانهشان ميآيد و ميگويد كه آمدهام از آقاي جوان براي شفاي بچهام دعايي بگيرم. وقتي به اين زن ميگويند كه آقا اصلا حالشان خوب نيست و رو به احتضار هستند، گريه ميكند و ميگويد كه اين جوان يكي از فرزندانم را توسط خداوند و جدش امامرضا(ع) شفا داد و با همين حالت گريه راهي حرم آقا امامرضا(ع) ميشود و ميرود پاي ضريح و ميگويد يا امامرضا(ع) فرزند من سال گذشته با دعاي اين جوان شفا يافت. تو را به خدا قسم او را به مادرش برگردان! در آن لحظه آن خانم پاي ضريح بيهوش ميشود و در عالم رؤيا ميبيند كه حضرت امام رضا(ع) از داخل ضريح به او نگاه ميكنند و ميفرمايند برو به مادر سيدابوالحسن بگو كه ما پسرش را دوباره به او برگردانديم و عمر دوباره به او داديم (خودشان در شعري ميگويند كه عمر دوباره گرفتم) بعد از آن ناگهان لحظه به لحظه به جاي اينكه حالشان بد شود بهتر ميشوند و در برابر حيرت پزشكان و اطرافيان شفا پيدا ميكنند و در بستر مينشينند. بعد از آن ماجرا، 4پزشك حاذق مشهد تأكيد ميكنند كه آقاجانم بايد در منطقه گرمسير زندگي كنند و از سرماي خراسان بروند. اول با خانواده تصميم ميگيرند به طبس نقل مكان كنند ولي بعد چنانچه خود در شعرشان ميگويند:
شوق هندوستان زد به سرم/ با اجازت زمادر و پدرم
سوز سرماي خراسان و شور و شوق دانستن و يافتن، ايشان را راهي هندوستان ميكند .
@shia5t
سید ابوالحسن حافظیان ، شهر #مشهد :
قسمت سوم :
📌برای اشنایی بیشتر با ایشان ، میتوانید به سایت حافظیان مراجعه فرمایید :
hafeziyan.ir
🍂وفات
سيد ابوالحسن حافظيان مشهدي سرانجام در بيست و دوم ارديبهشت 1360 ش برابر با هفتم رجب 1401 ق در مشهد مقدس درگذشت و رخ در نقاب خاك كشيد.و در حرم مطهر رضوي (ع) در راهرو بين حرم و مزار شيخ بهايي در داخل دفتر امانتداري واقع است.
منابع :
fa.wikipedia.org
emamraoof.com
hamshahrionline.ir
farsi.al-shia.org
@shia5t
مزار سید ابوالحسن حافظیان در حرم امام رضا ع
@shia5t
السَّلامُ علیکَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل
@shia5t
معرفی سید موسی زرآبادی شهر #قزوین :
قسمت اول :
🔻عبد صالح خدا ، سید موسی زرآبادی از علمای برجسته قزوین به حساب می اید.
📝زندگینامه
این عالم برجسته در سال 1294 هجری قمری از بانویی صالحه که خود دختر یکی از عالمان قزوین بود، چشم به جهان گشود و پس از دوران کودکی به تحصیل علوم اسلامی در قزوین و تهران مشغول شد.
از سید موسی زرآبادی 16 اثر برجا مانده است که همگی آنها مورد استفاده بخش زیادی از طلاب و عالمان علوم دینی قرار دارد.
علامه زرآبادی پس از عمری خدمت به دین مبین اسلام و تربیت ده ها شاگرد برجسته که هر کدام در زمان خود عالم بی نظیر بوده اند، در سال 1353 هجری قمری درگذشت و پیکر ایشان در صحن امامزاده حسین (ع) به خاک سپرده شده است.
🍁اساتید، تالیفات و شاگردان
ایشان در محضر اساتیدی از جمله آیت الله حاج ملاعلی ایزدی سیاه دهنی، فاضل میرزا حسن کرمانشاهی، سید شهاب الدین شیرازی، حاج شیخ فضل الله نوری، میرزا ابوالحسن جلوه و سایر علما و فضلای آن عصر بهره برده است.
از جمله مهم ترین تالیفات سید موسی زرآبادی می توان از تقریرات فقه و اصول، تعلیقه بر بخشی از رسائل، حاشیه بر کفایه اصول جلد یک و دو، حاشیه بر شرح اشارات، اصول دین، کتاب دعا و غیره نام برد.
🔻شاگردان ایشان
در مکتب و محضر این عالم بزرگوار شاگردان زیادی از جمله علامه حافظیان ، آیت الله شیخ علی اکبر الهیان تنکابنی، آیت الله شیخ مجتبی قزوینی صاحب "بیان الفرقان"، آیت الله شیخ هاشم قزوینی، آیت الله محمد تقی معصومی اشکوری، آیت الله شیخ علی اصغر شکرنابی و غیره به مراحل بالای زهد، تقوا، علم و عمل رسیده اند.
سید موسی زرابادی همچنین استاد علوم غریبه بود و در این رشته شاگردانی چون سید ابوالحسن حافظیان و علیاکبر الهیان تربیت کرد.
🔹 آیت الله باریک بین: سید موسی زرآبادی به امور غیبی آگاهی بسیار زیادی داشت
آیت الله هادی باریک نماینده فقید ولی فقیه در استان و امام جمعه قزوین با بیان خاطره ای آگاهی سید موسی زرآبادی و شاگردان ایشان را نسبت به امور غیبی توضیح می دهد.
آیت الله باریک می گوید که جلسه ای بود و کسی هم آمده بود که می خواست ادعا کند من چیزهایی بلدم ولی سید موسی زرآبادی آگاهی ندارد، در این جا شیخ علی اصغر شکرنابی که از شاگردان سید موسی بود اشاره ای به سینی مسی که در وسط اتاق بود کرد و سینی بلافاصله شروع به چرخیدن کرد، شیخ علی اصغر با این حرکت می خواست نشان دهد من که شاگرد سید موسی می باشم دارای این علم هستم پس شما فکر کنید استاد من دارای چه علم و مرتبه ای در درگاه خدا است.
🔸رؤیای صادق
شخصی در عالم رؤیا نزدش حاضر میشود و میگوید: آقا موسی، ناراحت نباش! هر سؤالی داشتی از من سؤال کن تا جواب بدهم. هر موقع برای شما سؤالی پیش آمد همین قدر که بخوابی من نزد تو حاضر میشوم. و به این ترتیب استاد از رنج سؤال آسوده و راحت میشود و به مقصود خود نایل میگردد و پیشرفت میکند.
«گفتهاند وی در کار تحصیل علم همّتی والا داشته است و تلاشی بسیار. برخی از همدرسان او ابراز داشتهاند که هر موقع از شب که بیدار میشدیم چراغ اطاق سید روشن بود.»
🔹وادی ایمن
خانم سیّده قدسیه (فیروزه) حافظیان نقل مینمودند: «علّامه حافظیان بعد از رحلت سیّدموسی سالی یک بار به قزوین آمده و مشرف به زیارت قبرعلّامه زرآبادی میشدند. یک سال ایشان همراه با داییام سیّدابوالقاسم شریفی برای زیارت قبرسیّدموسی زرآبادی به قزوین آمده بودند. هنگام ورود به صحن امامزاده، جمعی در حال تشییع جنازۀ پیرزنی بودند، داییام به دلیل حضور در کنار پدرم لحظهای پردهها کنار رفته، مشاهده میکنند که پیرزن در حال عذاب کشیدن و فریاد زدن است همین که از کنار مزارعلّامه زرآبادی میگذرند، ناگهان آرامشی بر وی غالب میشود. دایی بیاختیار چندبار تکرار میکنند: آقا! آقا! پدرم به ایشان میفرمایند: «آرام باش! آنچه تو میبینی من نیز میبینم! آرامشی که حاصل شد، به برکت حضور روح طیّبۀ آقاسیّدموسی زرآبادی است.» خانم حافظیان نقل میکردند بعد از این حادثه بود که داییام منقلب شده، گوشۀ عزلت اختیار نموده و از دنیا دست کشیدند که البته با نصایح پدر دوباره زندگی خود را از پیش گرفتند.
@shia5t
معرفی سید موسی زرآبادی شهر #قزوین :
قسمت دوم :
🔹کـرامـات
🔻1-مرحوم شیخ مجتبى قزوینى نقل کردند که در روز تشییع جنازه مرحوم زرآبادى یکى از ارادتمندان ایشان خیلى بى تابى مى کرد و به سر و صورت خود مى زد. بعدها مرحوم حاج شیخ مجتبى از ایشان سبب بى تابى را پرسیده بودند، ایشان گفته بود: یک روز من خدمت آقاى زرآبادى عرض کردم: آقا! دعا بفرمایید خداوند زیارت جدّ بزرگوارت امام حسین(علیه السلام) را برایم قسمت کند. روز بعد که نماز صبح را در محضر ایشان خواندیم، هنگامى که مى خواستم از مسجد بیرون روم، به من اشاره کردند که بنشین. تعقیبات ایشان تمام شد و در خدمتشان از مسجد بیرون آمدیم. به من فرمود: مایل هستید به زیارت جدّم مشرّف شویم؟
گفتم: نهایت آرزوى من است ولى باید کارهایم را ردیف کنم و وصیّتنامه ام را بنویسم. ایشان فرمود: نیازى به این ها نیست بیا برویم.
آن گاه، قدم زنان به یکى از نقاط دور افتاده ى قزوین رفتیم و در آن جا چیزهایى را زیر لب خواند. سپس به من فرمود: چشمهایت را ببند. وقتى چشمهایم را باز کردم خودم را در صحن مطهّر امام حسین(علیه السلام) دیدم. هنگامى که از زیارت حضرت سیدالشهداء و قمر بنى هاشم و على اکبر و سایر شهدا ـ سلام الله علیهم اجمعین ـ فارغ شدیم در صحن مطهّر امام حسین(علیه السلام)به من فرمود: مایل هستید به زیارت جدّم امیرمؤمنان(علیه السلام) مشرّف شویم؟ اظهار اشتیاق نمودم باز هم فرمود: چشمهایت را ببند. هنگامى که چشمهایم را گشودم خود را در صحن مولاى متقیان امیرمؤمنان(علیه السلام) یافتم، پس از زیارت امیرمؤمنان(علیه السلام) دست مرا گرفت و فرمود: چشمهایت را ببند. چون چشمهایم را باز کردم خود را در همان نقطه از قزوین که ساعتى قبل در محضر ایشان قدم زنان به آن جا رفته بودیم، یافتم.
مؤلف کتاب «اجساد جاویدان» نکات زیر را براى توضیح افزوده اند:
الف - کسى که در محضر مرحوم زرآبادى با طىّ الارض مشرّف عتبات شده «مشهدى اکبر نعل بُر» نام داشت که در خیابان مولوى قزوین مغازه داشته است.
ب - هنگامى که مشهدى اکبر وارد حرم مطهّر حضرت سید الشهداء(علیه السلام) مى شود با خانواده قندچى تلاترى ملاقات مى کند که از یک هفته پیش به کربلا مشرف شده بودند، آقاى قندچى از مشهدى اکبر مى پرسد: شما کى مشرّف شدید؟ او مى گوید: ما همین الآن مشرّف شدیم.
ج ـ مشهدى اکبر نعل بُر در مجالس سوگوارى سیدالشهداء شرکت مى کرد و به عشق زیارت سالار شهیدان کفش ها را جفت مى کرد.
نظر به اینکه سنّش بالا رفته بود و دیگر امید نداشت که زیارت عتبات عالیات نصیبش شود هر وقت کفش هاى عزاداران را جفت مى کرد، در دلش خطاب به امام حسین(علیه السلام) مى گفت: یا حسین! چه شد؟
مشهدى اکبر مى گوید: هنگامى که از عتبات عالیات بر گشتیم و خود را در دو راهى رشت و همدان در مدخل قزوین دیدیم، مرحوم زرآبادى به من فرمود: مشهدى اکبر! دیگر نگو یا حسین چه شد؟!
🔻2- مرحوم حاج شیخ مجتبى قزوینى نقل کردند که یک روز مرحوم زرآبادى علماى شهر را به نهار دعوت کردند، بعد از نماز ظهر و عصر علما و پیش نمازها آمدند. سفره را انداختند تا از مهمان ها پذیرایى کنند، دیدند یک نفر درب منزل را مى کوبد، درب را باز کردند دیدند یکى از اهالى روستاى زرآباد قزوین با الاغ آمده، و سراغ مرحوم آقا موسى زرآبادى را مى گیرد. مرحوم زرآبادى رفتند درب منزل، آن شخص گفت: آقا! یک نفر از اهالى روستا فوت کرده و مرا فرستادند تا شما را ببرم براى خواندن نماز میّت. ایشان گفتند: بسیار خوب. و رو کردند به اطرافیان و گفتند: تا شما سفره را بچینید و غذا را آماده کنید من مى آیم. آن فرد با آقا موسى روانه شد. طولى نکشید که دیدند مرحوم آقا موسى نفس نفس زنان آمدند. پرسیدند: آقا! شما رفتید؟! گفتند! بله! رفتم، نماز میّت خواندم و آمدم و هنوز سفره آماده نشده بود. بعد که سؤال کردند! چرا این قدر نفس نفس مى زنید و عرق مى ریزید؟ ایشان گفتند: هر کار غیر عادى مشکلاتى هم دارد.
@shia5t
معرفی سید موسی زرآبادی شهر #قزوین :
قسمت سوم :
🍂وفات :
سرانجام تقدیر محتوم فرا میرسد و حضرت سید، داعی الهی را پاسخ میگوید و در روز دوم ماه ربیع الثانی، سال ۱۳۵۳ ق، از این جهان تاریک و محدود و گذران به جهان روشنایی و نامحدود و پایدار رخت میکشد ... و پیکر پاک وی در صحن امامزاده (شاهزاده) حسین علیه السلام ـ در قزوین ـ به خاک سپرده میشود و اکنون آرامگاه سید مورد توجه آشنایان و خواص است.
🔻سالم ماندن جسد پاک و مطهّر ، سید موسی زر ابادی بعد از فوتشان
از کرامات باهره ى این عالم ربّانى، جسد پاک و مطهّر وى مى باشد که پس از 62 سال تر و تازه کشف شد. داستان از این قرار است: هنگامى که مى خواستند جسد پاک و مطهّر مرحوم حاج سید جلیل زرآبادى را در جوار پدر بزرگوارش دفن کنند ناگهان روزنه اى به قبر شریف آن عالم جامع و بزرگوار باز مى شود، و جسد آن عالم ربّانى، تر و تازه پدیدار مى گردد و کرامتى بر کرامتهاى بى شمارش افزوده مى شود.
شاعر شیدا و عاشق و دلسوخته ى اهل بیت(علیهم السلام) آقاى على اکبر ثقفى، که جسدتر و تازه ى مرحوم زرآبادى را با چشم خود دیده بود این گونه شرح داد:
هنگامى که پیکر پاک مرحوم حاج سید جلیل زرآبادى را به طرف آستان مقدس امامزاده حسین تشییع مى کردند، من از انبوه تشییع کنندگان پیشى گرفتم و به صحن مطهّر رفتم تا ببینم آیا لحد حاضر است یا نه؟ وقتى به صحن مطهّر رسیدم دیدم مشهدى اکبر بنّا ـ که بنّاى اختصاصى آستانه ى مقدسه بود ـ در کنار قبر شریف مرحوم زرآبادى قبر کنده ولى به هنگام کندن قبر، دیواره لحد فرو ریخته و جسد مطهّر مرحوم زرآبادى پدیدار گشته است. مشهدى اکبر بنّا، که مشغول چیدن دیوار لحد بود تا مرا دید، گفت: بیا جسد پاک و مطهّر آقا را ببین.
جسد مرحوم زرآبادى را مشاهده کردم که صحیح و سالم بود. گویى در بسترش آرمیده است. بدن، سفید و شفّاف مانند بلور بود کفن پوسیده بود ولى پیکر پاکش هیچ تغییرى نکرده بود. آقاى ثقفى افزود: مشهدى اکبر بنّا از مدّتها پیش دچار پا درد بود، دستش را به بدن مرحوم زرآبادى کشید، سپس آن را به زانوان خود کشید، از آن لحظه پا دردش بر طرف شد و دیگر دردى احساس نمى کند.
📌برای اشنایی بیشتر با ایشان ، میتوانید به فیلم مستند زندگینامه ایشان مراجعه فرمایید :
قسمت اول :
b2n.ir/776986
قسمت دوم :
b2n.ir/894069
منابع :
moosazarabadi.blogfa.com
wikifeqh.ir
fa.wikipedia.org
tasnimnews.com
nbo.ir
@shia5t
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا ع
@shia5t
معرفی عرفا و اولیاء الهی گمنام ، که در قید حیات نیستند
🔹چهارم فروردین سالروز رحلت عبد صالح خدا ، حاج سید خلیل زرآبادی ( اقا زاده ی مرحوم سید موسی زر ابادی
🔹در چند پست اخیر کانال، که از مطلب 👆بالا شروع شد ، به معرفی تعدادی از بزرگان مکتب تفکیک پرداختیم ؛در پایین کتاب هایی در مورد زندگینامه ی برخی از این بزرگان ، جهت استفاده علاقمندان ، معرفی خواهد شد ؛توجه داشته باشید که در ابتدا نام کتاب و بعد از ان نام مولف معرفی میشود :
🔻کتابهایی که در آنها پیرامون شخصیت مرحوم سید موسی زرآبادی بحث شده است:
دانای اسرار...سیده فاطمه موسوی
سیمرغ قاف عشق...محمدرضا بندرچی
علوم اسراری....فتوت نصیریسوادکوهی
زهد مجسم...رضا صمدی ها
واقف اسرار الهی...رضا صمدی ها
🔻کتابهایی که در آنها پیرامون شخصیت مرحوم ایت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی بحث شده است :
آموزگار حکمت وحیانی...روح الله عربشاهی
متاله قرآنی...رحیمیان فردوسی
🔻کتابهایی که در آنها پیرامون شخصیت مرحوم سید ابولحسن حافظیان بحث شده است :
حافظ اسرار...سیده قدسیه فیروزه حافظیان
مظهر وصف خدا.... روحالله گلستانی، سیدعباس موسویمطلق
🔻کتابی که در آن پیرامون شخصیت حاج حسین قنبری قائم ( حاج اقای نباتی ) بحث شده است :
جلوات حق در اثرات پیر مهر....حبیباله دانش
🔻کتابی که در آن پیرامون شخصیت مرحوم شیخ علی اکبر الهیان تنکابنی بحث شده است :
آیت عرفان.....خلیل منصوری
@shia5t
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام
@shia5t
🔹هجدهم فروردین سالروز رحلت آیت الله سید عبدالکریم رضوی کشمیری ، گرامی باد.
@shia5t
معرفی ایت الله سید عبدالکریم رضوی کشمیری ، شهر #نجف اشرف :
قسمت اول :
🔻ایت الله سیدعبدالکریم رضوی کشمیری (۱۳۰۳-۱۳۷۸ش) از عارفان شیعه و از شاگردان عرفانی سید علی آقا قاضی طباطبایی ، سید هاشم حداد ، شیخ مرتضی طالقانی و جناب درویش مستور علیشاه کرمانی بوده اند...
🍁اساتید عرفان
شیخ مرتضی طالقانی:
اولین استاد اقای کشمیری بود که به شاگردش اجازه ذکر داده بود. او از دوران نوجوانی سید عبدالکریم، وی را به سیر و سلوک عرفانی راهنمایی کرد. بعدها آیت الله کشمیری دروس اخلاق این استاد را به رشته تحریر درآورد.
سید علی آقا قاضی طباطبایی:
حدود پنج سال استاد معنوی آیت الله کشمیری بود. او درباره استادش میگوید: «علاقه آقای قاضی نسبت به من، مثل علاقه پدر به فرزند بود. گاهی در منزلشان که روضه بود، میرفتم و بعد از این که منزلشان خلوت میشد، پشت سرش نماز میخواندم. او مردی الهی و ملکوتی بود. ما هرگونه غم و همی از امور دنیا و آخرت را پیش ایشان حل میکردیم».
سید هاشم حداد:
سید هاشم ، هندی الاصل بود که در کربلا به نعلسازی و آهنگری اشتغال داشت و از تربیت یافتگان مکتب سید علی آقا قاضی بود. حاج اقای حداد به اقای کشمیری گفته بود اجدادت اهل معنی بودند؛ باید اهل معنی شوی. وی از کشمیری خواسته بود از تدریس دروس متعدد خودداری کند و یک درس و یک مباحثه را دنبال کند تا از پراکندگی افکار جلوگیری کند. کشمیری پانزده سال با او مرتبط بود.
جناب درویش مستور علیشاه کرمانی :
اقای کشمیری میگوید: روزی به ایشان گفتم دستوری دهید تا عمل کرده و محتاج خلق نشوم. استاد هم آیه «الیس الله بکافٍ عبده» را توصیه کرده بود. آقا مستور وصیت کرد که بعد از وفاتش کشمیری بر پیکرش نماز بخواند؛ اما موقع وفاتش، کشمیری در نجف نبود.
نکته :
جناب مستور علیشاه از اهل معنای نجف و از مشایخ حاج مطهر علیشاه خاکسار بودند ؛ایشان را بعضا به اشتباه شیرازی می نامد در حالی که نام صحیح ایشان مستور علیشاه کرمانی میباشد...
سید افضل حسین هندی:
او که ساکن هندوستان بود، در اوقات ویژهای برای زیارت به نجف اشرف میآمد. مرحوم کشمیری در همین اوقات از حضور وی بهره میبرد و اذکار و اوراد خاصی را با اجازه او دریافت میکرد.
اقای علی اکبر اراکی:
اقای کشمیری دربارهاش میگوید:
سبک پذیرش وی این طور بود که وقت زیادی به افراد نمیداد. اقای کشمیری دستورالعملی از وی برای استخاره گرفته بود و به گفته خودش نتیجه داده بود.
📝زندگی نامه و تحصیلات
سید عبدالکریم رضوی کشمیری، به سال ۱۳۴۳ هجری قمری در نجف اشرف متولد شد. پدرش سید محمدعلی کشمیری و مادرش دختر آیت الله سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (صاحب عروة الوثقی) بود. پدرش با عبدالکریم حائری یزدی دوست بود و بهسبب علاقه به او نام فرزندش را عبدالکریم گذاشت. کشمیری پدرش را عالم فاضلی توصیف میکند که آداب و اخلاق شرعی را رعایت میکرد و به خواندن برخی ادعیه اهمیت میداد و فرزندش را هم به این امور سفارش میکرد.
پدربزرگ سید عبدالکریم، آیت الله سید محمدحسن کشمیری است. او در هفت سالگی همراه پدرش از کشمیر به کربلا رفته، به تحصیل علوم دینی پرداخت و به اجتهاد رسید. او در تربیت شیخ عبدالکریم حائری یزدی، علی زاهد قمی و سید هادی رضوی کشمیری نقش مهمی داشت و خود، از عارفان صاحب کرامت بشمار میرفت. آیت الله کشمیری درباره اجدادش گفته است که اصالتاً قمی و از سادات رضوی هستند و ریشه سیادت آنها به حضرت موسی مبرقع فرزند بلافصل امام جواد (ع) که در قم مدفون است میرسد، اما اجداد وی به هند رفته و بعدها بخشی از آنها برای تحصیل به عراق مهاجرت کردهاند.
سید عبدالکریم کشمیری با تشویق پدر، تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و دروس ادبیات، معانی بیان، منطق، فقه، اصول و... را فرا گرفت و به تدریس آنها پرداخت. وی درسهای لمعه، رسائل، مکاسب، کفایه الاصول و اسفار و درس خارج فقه و اصول را نزد اساتید حوزه علمیه نجف آموخت وی از آیت الله خویی اجازه اجتهاد گرفت. او در کنار دروس متعارف حوزه، به آموختن علوم جفر، علم اعداد، علم حروف و اسماءالله مشغول شد.
@shia5t