eitaa logo
پاتوق بچه شیعه ها
2.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
1.3هزار ویدیو
69 فایل
نکات ناب اخلاقی و اعتقادی ارتباط با مدیر کانال @alihasanvand
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله جوادی آملی در فصل سوم کتاب تفسیر انسان به انسان مغالطات شناخت انسان را به ۴ دسته تقسیم می‌کند ۱. مغالطه منطقی ۲. مغالطه عاطفی ۳. مغالطه رفتاری ۴. مغالطه هویتی بخشی از متن کتاب را ببینید؛ ۲. مغالطه عاطفی مغالطه عاطفی در حوزه عواطف انسانی و در دایره جذب و دفع انسان رخ می دهد و شیطان سهم تعیین کننده ای در آن دارد و به جای رهبری عواطف به دست قوای فطری و عقل عملی، قوای طبیعی مسیر جذب و دفع انسان رامعین می کند، در نتیجه تمایلات و تنفرات دروغین و نا اصیل، وی را در دام مغالطه های گوناگون انگیزشی گرفتار می آورد . مغالطه عاطفی، باطل و دروغ جلوه دادن حب و بغضهای حق و صادق انسانی و پنهان کردن آنها زیر غبار متشابهات است ؛ یا حق و راست جلوه دادن جذب و دفعهای باطل و کاذب و سپردن سکان عواطف به دست آنهاست. برای جلوگیری از چنین مغالطه هایی باید همه امور جذب و دفع به گرایش عقل عملی عرضه شود، تا در چارچوب معقول و مقبول خود، صادق و انسانی باشد و به شکلی هماهنگ با تمایلات و تنفرات قلب سلیم، کنترل و هدایت شود، وگرنه با خروج از محدوده فعالیت خویش حب و بغض فطري الهي را دفن می کند؛ مثلا شهوت و غضب که جذب و دفع قوای طبیعی ساختار تمایلات انسان است، با پیروی از قوای فطری تعدیل و اموری مفید و ضروری می شود، وگرنه با حق و راست جلوه دادن خواسته های نامشروع خود، انسان را به ورطه سقوط و هبوط به منطقه حیوانیت و فروتر از آن می اندازد . •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• پاتوق بچه شیعه ها در واتساپ https://chat.whatsapp.com/IxurOxZhySU7bvLI9MVSwn
حضرت آیت الله بهجت قدس سره: اگر انسان طرفة العينى از مبدأ منقطع شود، او را به خود جلب می کند. به پناه می بریم از اینکه بخوریم و ندانیم که آب خورده ایم یا ؛ زیرا کسی که می خواهد را فریب دهد، اول آب می دهد، بعد حلوا می دهد، بعد چیز دیگر، و خودش هم مقداری می‌خورد و در دهان می گذارد به طوری که وانمود می کند، مابقی مسموم نیست و بدین ترتیب هیچ منشأ شکی باقی نمی‌گذارد. و در محضر بهجت، ج۲، ص ۱۹۶ •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• پاتوق بچه شیعه ها @shia_patogh
متروپل من کجاست؟ نوشتن آرامم نمی‌کند، تسلایم نمی دهد. آرام که نمی‌کند هیچ، راستش خوشم هم نمی‌آید. چون همه می‌گويند، من هم حتما چیزی بگویم که نگویند چه بی مهر، چه خالی از انسانیت و درک و همدردی، چه فارغ از بقیه و مشغول به خود... این روزها فکر میکنم. فکر می‌کنم متروپلی که با بی وجدانی و بی تعهدی ساخته ام (یا دارم می‌سازم) کجاست؟ چیست؟ کی فرو می‌ریزد؟ کم کاری من، کجای زندگی ام است؟ کار سست بی علم و بی تعهد من کجا قرار است آوار شود روی سر بشر؟ آن بناهایی که داده اند دست من تا به بهترین شکل و محکم ترین حالت تحویلش بدهم چیست؟ و من برایش چه می‌کنم؟ اضطراب دارم. متروپل نامرئی من چطور دارد ساخته می‌شود؟ ناظرش کیست؟ بیدار و متعهد است؟ اگر فریب بخورد چه؟ اگر غفلت کند، اگر من را بفروشد؟ اگر فرو بریزد... نگرانم. نگران همه‌ام؛ همه، با هر لباسی با هر جایگاهی با هر شغلی با هر گستره خدمت و مسئولیتی. فکر می کنم؛ به مادرها! آنها که شگرف ترین و سخت ترین سازه دنیا را پی می‌ریزند و ستون می‌زنند و می‌سازد و نما می‌کنند؛ آنها که می سازند و تحویل می دهند. به خانه دارها! آنها که استحکام و قوت مهم ترین بنای دنیا به دستشان معماری می شود؛ آنها که را مهندسی می کنند و سعادت را کلید می زنند. نوشتن آرامم نمیکند. تکرار تسلیت زبانی و نمایشی چه سود، وقتی همه ما هایی داریم که اگر اخلاق و تعهد و وجدان و آگاهی در شروع و ادامه و انتهایش نباشد، یا یک روز آوار می شود روی سر ملت و دیگران را یا یک روز، یک روز نزدیک موعود، آوار می شود روی سر خودمان و ما را برای یک ابد به قعر نگون بختی می‌کشاند. تكرار تسلیت چه سود وقتی یادمان می‌رود همه ما هر لحظه، هرجا که هستیم، سر یک پروژه ایم، مسئول یک اثر، به بزرگی . @hejrat_kon •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• پاتوق بچه شیعه ها @shia_patogh