eitaa logo
شعر شیعه
7.5هزار دنبال‌کننده
573 عکس
207 ویدیو
21 فایل
کانال تخصصی شعر آئینی تلگرام https://t.me/+WSa2XvuCaD5CQTQN ایتا https://eitaa.com/joinchat/199622657C5f32f5bfcc جهت ارسال اشعار و نظرات: @shia_poem_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
این طفل را به چوب جدایی فلک نکن کاو جز کتاب درد ، حمایل نمی‌کند ... @shia_poem
طالب از كف‌‌ ندهد دامنِ‌ خاکِ در دوست به بهشتش نفريبيد، كه هر جايى نيست #@shia_poem
در ذوقِ ذکرِ نامِ تو محوند عاشقان... زآنسان که نامِ خویش فراموش کرده اند @shia_poem
ملک دلم همین که به نام حسین شد عبدی گناهکار غلام حسین شد آرامشی نداشت وجودم به هیچ وجه تا که به اذن فاطمه رام حسین شد قند مکرر اسم "حسین" است، والسلام شیرین ترین کلام، کلام حسین شد «با یک سلام صبح به ارباب بی کفن » روزم پر از جواب سلام حسین شد یادم نمی رود که خدا هر زمان ز من قهرش گرفت، واسطه نام حسین شد یک شب دوباره نوکری آمد به خواب من حرفش دوباره حرف مرام حسین شد نوکر از آب خوردن خود آب می شود بین دو نهر؛ آب، حرام حسین شد @shia_poem
8.18M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آمدم تا که فقط دل بسپارم به حسین بگذارید بیفتد سر و کارم به حسین باز افتاده همه کوله و بارم به حسین تک و تنهام، کس و کار ندارم به حسین شب جمعه است دلم دور و بر کرببلاست حسرت پیر غلامت، سفر کرببلاست @shia_poem
طور سینا کنید تهران را همچو موسی ، "کلیم" می آید مژده ، ای سائلان دلخسته... شاه‌عبدالعظیم می آید... @shia_poem
شامل حالم شد امشب دعوتِ عبدالعظیم یک سلام ِ بی ریا بر ساحتِ عبدالعظیم در حریمش مهربانی و کرَم حس میشود از حسن نشأت گرفته رأفتِ عبدالعظیم پهن کرده سفره اش را در شبستان حرم سائلان را جمع کرده رحمتِ عبدالعظیم پیشوند نام او «شاه» است و از روز ازل هست نام مستعارم «رعیتِ» عبدالعظیم مشکلاتم حل شد و تا به ابد شرمنده ام از محبت کردنِ بی منّت عبدالعظیم بازسازی میشود، آباد خواهد شد بقیع میشود آخر اجابت حاجتِ عبدالعظیم مورد تأیید مولانا امام ِ هادی است هر که شد بانی برای هیئتِ عبدالعظیم بر ضریحش می نشانم بوسه و دل میبرم- -از حسین بن علی از برکت عبدالعظیم «بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا» زائرم کن سیدي یاحضرتِ عبدالعظیم @shia_poem
اوج مقاماتت برای شیعه معلوم است در ذیل اوصاف تو تصدیقات معصوم است با چار معصوم زمانت همنفس بودی بعد از امامانت برای شیعه بس بودی @shia_poem
عبدالعظیم‌مثل کریم مدینه‌ای تو وارث‌ کریم عظیم مدینه‌ای طوبای‌قدکشیده‌نسیم‌مدینه‌ای تو دلگشای شهر قدیم مدینه‌ای ری کربلا شده ز قدوم مبارکت سرشار علم شد ز علوم مبارکت تا نام تو ز عالم بالا شنیده‌اند خیل ملک بخاطر تو صف کشیده‌اند در آسمان به عشق حریمت پریده‌اند بهر تو در زمین مدینه رسیده‌اند گفتند کریم آمده سائل خبر کنید باید به شهر عشق از اینجا گذر کنید ماهی ز آسمان ولایت دمیده شده عالم‌به‌پیش‌قامت‌سروش‌خمیده‌شد نقشی‌به‌نور برهمه عالم کشیده شد عبد خدا به کنگره‌ی عرش دیده شد تا ذکر تهنیت به لب خویش رانده‌اند عبدالعظیم نام گرامیش خوانده‌اند از نسل فاتح جمل آمد کریم شد ازسوی‌حق رسیده و عبدالعظیم شد از جانب بهشت وزید و نسیم شد از عشق روی او دل عاشق دو نیم شد ما ریزه خوار سفره احسان او شدیم ما عاشقانه دست به دامان او شدیم ری‌زاده‌ایم وحضرت‌سلمان او شدیم در این مسیر تا که مسلمان او شدیم در ره نشسته ما ز گدایان او شدیم بهر دفاع دین ز شهیدان او شدیم ما حافظان کوی علمدار و زینبیم ماشیر روز و اهل مناجات در شبیم هرصبح‌وشام رو به‌حرم ایستاده‌ایم بر روی سینه دست ادب تا نهاده‌ایم هستی خویش در ره جانانه داده‌ایم گاهی شراب سیب سبوئیم و باده‌ایم گاهی‌زتاک ازغمتان خوشه‌چین‌شدیم گاهی نشان عاشقیت بر جبین شدیم @shia_poem
ری همان شهر دوست داشتنی ست که کرمخانه ی خدا شده است و به یمن ترنم قدمت شهر اولاد مجتبی شده است بین آغوش مهربان تو ام از همان خردسالی ام آقا دانه دادی و جلد مهرت شد دل حالی به حالی ام آقا مثل خورشید روشنی بخشیم تا که در سایه ی حرم هستیم غم نداریم، حالمان خوب است تا که همسایه ی حرم هستیم ای ولی نعمت اهالی ری دین تو تا ابد به گردن ماست کربلایی شدیم در صحنت حرمت شاهراه کرببلاست زیر پاهای زائران اینجا بال های ملائکه پهن است عطر ناب حضور جبرائیل پخش در گوشه گوشه ی صحن است پیش چشم طلایی گنبد ماه و خورشید رنگ‌می بازند معجزه در حرم فراوان است خادمان تو اهل اعجازند گوئیا جبرئیل و فطرس را روبروی ضریح می بینم دست بر سینه کنج ایوانت خضر را با مسیح می بینم قلبهای فراری از همه جا در پی ات عاشقانه می آیند حَرمت پاتوق بهشتی هاست رندها پا برهنه می آیند معدن رحمتی و مدتهاست از نسیم کرامتت ‌مستیم حکمتی دارد اینکه در حرمت دائما یاد کربلا هستیم دست ما نیست؛ مدح میگوییم ناخودآگاه روضه میخوانیم خودتو خواستی چنین بشود سرّ این قصه را نمی دانیم رگ خواب دل رئوفت را روضه خوانها چه خوب می دانند هر زمانی گره به کار افتد روضه ی قحط آب میخوانند آب گفتم دلم به جوش آمد آب گفتم دلم کباب شده بس که داغ رباب جانسوز است قبل سنگی من مذاب شده دست ما نیست آب می بینیم یاد طفل رباب می افتیم کودکی غرق خواب می بینیم یاد طفل رباب می افتیم رو به دشمن گرفت روی دو دست غنچه ی زرد بی قرارش را تا به یک جرعه آب؛ تازه کند حنجر خشک شیرخوارش را گفت: مُنّوا عَلَی..... گلم پژمرد پاسخش را به هلهله دادند گفت: یک‌جرعه آب می خواهد تیر را دست حرمله دادند ساعتی بعد؛ پیش چشم حرم روی نیزه سری نمایان شد پیش چشم رباب؛ گهواره سهم سوغات نامسلمان شد @shia_poem
ای به شهر ری مزارت رشک جنات النعیم آیت عظمای حق نجل الحسن عبدالعظیم آفتاب فاطمه چشم و چراغ اهل بیت منشأ فضل و کرامت صاحب لطف عمیم هم شریف ابن شریف ابن شریف ابن شریف هم کریم ابن کریم ابن کریم ابن کریم قبلۀ دل کعبۀ اهل ولایی نی عجب گر زند بیت الحرامت بوسه بر خاک حریم در پی احیای دل کار مسیحا می کند بامدادی گر وزد از تربت پاکت نسیم زائر قبر تو یعنی زائر قبر حسین خادم کوی تو یعنی خادم حجر و حطیم شهر ری تا متکی بر آستان قدس تو است تا قیامت نیستش از فتنۀ بیگانه بیم نی عجب گر سائل درگاهت از احسان کند دامن طفل یتیمی را پر از در یتیم چارمین نجل کریم اهل بیتی میتوان هشت جنت را ببخشایی به شیطان رجیم طلعت نورانیت مرآت الله الصمد طاق ابروی تو بسم الله رحمان الرحیم مظهر توحیدی و در بیت دل داری مقام آفتاب عرشی و در شهر ری گشتی مقیم شاهراه زائرت "انا هدیناه السبیل" چل چراغ تربتت شمع صراط المستقیم بر مشام جان دهد در هر نفس عطر حسین هر کجا آرد نسیم از تربت پاکت شمیم اینکه من امروز می گردم به دور تربتت مرغ جانم زائر کوی تو بوده از قدیم دست من گر کوته است از مرقد پاک حسین یافتم از تربتت اینجا همان فوز عظیم هر که در این سرزمین بر خاک تو صورت نهاد در ثواب زائران کربلا گردد سهیم خورده از اول دل «میثم» گره بر مرقدت وصل اجداد تو خواهد از خداوند کریم @shia_poem
ای اهل نظر کعبه ی اهل نظر این جاست زیرا حرم زاده ی خیرالبشر این جاست خورشید ولایت گهر بحر هدایت طوبای بهشت علوی را ثمر این جاست آیید به شهر ری و خوانید خدا را زیرا که به حاجات همه خلق در این جاست این جا حرم عبدالعظیم است عظیم است بحر عظمت را به حقیقت گهر این جاست این تربت فرزند کریم دو جهان است ارباب کرم را به سر خاک سر این جاست با چشم دل خویش در این بقعه ببینید کافواج ملک تابه فلک جلوه گراین جاست از ری همه بر دیده دل نور بگیرید زیرا که سپهر نبوی را قمر این جاست آید به مشام همه بوی حسن از خاک هان پا به ادب نه که حَسن را پسر این جاست زوّار حریمش همه زوّار حسینند بر اهل ولا کرب و بلای دگر این جاست اینجا حرم عبدالعظیم است عظیم است این قبر کریم ابن کریم ابن کریم است @shia_poem