👈 #بررسی_بنگ_نامه 👉 ♻️ #قسمت_اول ♻️ #اهورامزدا ، نفرین و کشتار مردمان #گیلان و #مازندران ‼️ 🔰در اوستا گیلان و مازندران سرزمین های شوم و اهریمنی معرفی شده و اهورا مزدا تمام تلاش خود را برای کشتار مردم بی گناه مازندران و گیلان انجام داده است ! در #اوستا، فصل پنجم از یشت‌ها (معروف به آبان‌یشت)، بند ۲۱ الی ۲۳ آمده است: 🔺 «هوشنگ پیشدادی در پای کوه البرز، صد اسب و هزار گاو و ده هزار گوسفند او [ایزد اردویسورا آناهیتا] را پیشکش آورد... و از وی خواستار شد: ای اردویسور آناهیتا، ای نیک، ای تواناترین، مرا این کامیابی ارزانی دار که من بزرگترین شهریار همه‌ی کشورها شوم که بر همه‌ی دیوان و مردمان [دُروند] و جادوان و پریان و کوی‌ها و کرپ‌های ستمکار چیرگی یابم، که دو سوم از دیوان مازندری و دُروَندان وَرِنا را بر زمین افگنم(بکشم!).» اردویسور #آناهیتا نیز او را کامیابی بخشید.🔻 توجه ‼️ 👈 به گفته‌ی موبد #جهانگیر_اوشیدری، منظور از #وَرِنَ ، سرزمین گیلان و دیلمان است. #موبد_اردشیر_آذرگشسب نیز وَرِنَ را معادل سرزمین گیلان دانسته؛ می‌گوید که وَرِن (گیلان) و مازندران محل زندگی دیوان و دیوپرستان بوده است، لذا در اوستا مردمان این دو سرزمین (که دیوپرست نامیده شدند) نفرین گردیده‌اند. 📚منابع: موبد جهانگیر اوشیدری، دانشنامه ی مزدیسنا، نشر مرکز، تهران، ۱۳۸۹، ص ۴۶۹ yon.ir/fLwNa 👈 اسکن کتاب خرده اوستا، ترجمه موبد اردشیر آذرگشسب، تهران، ۱۳۵۴، ص ۴۹ yon.ir/Nfgy4 👈 اسکن کتاب ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📝 #محمد_پورعلی

👈 #بررسی_بنگ_نامه 👉 ♻️ #قسمت_دوم ♻️ اهورا مزدا ،دستور به قتل عام #روسپی ها و حتی مردان #هیز‼️ 🔰در ادامه دستور به کشتن های اهورامزدا در اوستا، به کشتار انسان هایی میرسیم که جان کسی را نگرفته و به کسی ظلمی نکرده اند اما به دستور #اهورامزدا باید کشته شوند‼️ به موجب دستور اهورا مزدا در اردیبهشت یشت بند 7 تا 13 دستور قتل عام چندین دسته از افراد صادر شده است : 1.زنان روسپی 2.دروغزن(دروغگو) 3.مرد بد چشم(هیز) و... توجه ‼️ 👈در اردیبهشت یشت بند 10، اهورا مزدای خدای #خونریز #اوستا به کشتن یک نفر اکتفا نمیکند و به هر زرتشتی دستور میدهد هر #زرتشتی 1000 تن از این #دیوان(انسان ها) را بکشد! yon.ir/Ua4nr 👈 اسکن کتاب ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📝 #محمد_پورعلی

دید زشت و غیر انسانی اوستا به معلولین در #اوستا ، یشتها ، فصل 5 ( آبان یشت ) بند 93 : اردویسور #آناهیتا ( یکی از #ایزدان ) خطاب به #زرتشت میگوید : 🔻من بدان آیین که کر و کور و کوتاه قد و نابخرد و غشی و دیگر داغ خوردگان اهریمن برگذارند پای نمی گذارم. از این زَور - نوشیدنی مقدس - من گوژسینه ، گوژپشت ، کوتاه تن و تباه دندان نباید بنوشند.🔺 goo.gl/1RcdpN 👈 اسکن کتاب ⚠️یعنی از دیدگاه #اهورامزدا ( و دین #زرتشتی )  نابینایان و ناشنوایان و کوتاه قدها و دیگر معلولین هم ردیف نابخردان و جزو داغ خوردگان #اهریمن هستند! ❗️به راستی آیا میتوان این احکام را الهی و مطابق فطرت انسان دانست ؟ ⁉️نابینایان ، ناشنوایان ، کوتاه قدها و حتی معلولین و ... آیا انسان نیستند ؟؟ چرا باید از سوی دین زرتشتی ، داغ خوردگانِ اهریمن نامیده شوند ؟؟؟ چرا باید هم ردیف نابخردان قرار گیرند؟ چرا نباید از نوشیدنی مقدس بنوشند ؟

فلسفه ی آتش در کیش زرتشت ایرانیان باستان آتش پرست نبودند بر خلاف آنچه که شایع شده است زرتشتیان آتش پرست نیستند، بلکه از آنجا که آتش بزرگترین پاک کننده و در عین حال پاک ترین ونورانی ترین عنصر است ، آنرا رمز و سمبل اهورامزدا می دانند . زرتشت با انتخاب آتش بعنوان نشانه ی کیش خویش از پیروان خود خواسته است که : 1-همچون آتش پاک و درخشان باشند . 2- همانگونه که پیوسته شعله های آتش رو به بالا می رود پیروان وی نیز به سوی بالا یعنی به طرف روحانیت انسانیت و ترقی و تعالی عروج یابند. 3-بدانسان که زبانه های آتش هیچگاه به سوی پایین میل نمی کند آنها نیز بکوشند تا مجذوب خواهش های نفسانی نشوند و پیوسته آمال بزرگ و معنوی را در مد نظر داشته باشند . 4- همانطور که آتش چیز های ناپاک را پاک می کند و خود آلوده نمی شود آن ها نیز با بدی بستیزند بی آنکه خود را آن بیالایند. 5- آتش با هر چه بر خورد کند آنرا نیز چون خود درخشان می سازد به همین گونه زرتشتی نیز باید پس از برخورداریاز فروغ دانش و بینش دیگرانرا از فروغ نیکیاشا بهره مند گرداند. 6- آتش منبع زیبایی و اساس حیات و فعال و بیقرار است وتا باز پسین دم حیات لحظه ای از کوشش باز نمی ایستد . انسان نیز باید یک پارچه شور و شوق باشد و دمی از کار و کوشش دست نکشد . آتشی که درون آدمی رااز آلودگی پاک می کند چیزی جز (اشا ) نیست که از طریق رعایت اصول سه گانه ی (اندیشه ی نیک ،گفتار نیک ،کردار نیک ) بدست می آید . در ایران باستان آتشکده ها تنها جای عبادت نبود بلکه بعنوان دادگاه درمانگاه و دبستان نیز ازآنها استفاده می شد .در آتشکده ها موبدان به دادرسی می پر داختند و بیماران روحی و جسمی علاج می شدند .علاوه بر اینها هر آتشکده مجهز به کتابخانه ای جامع بود و در آنجت کودکان دروس دینی را فرا می گرفتند. 🔆🔆پاسخ:🔆🔆 1⃣ با نگاهی به اوستا و متون_پهلوی در می‌یابیم که در دین زرتشتی، آتش صاحبِ اراده و مظهر اهورامزدا است، یعنی: به عنوان پسر اهورامزدا و تمثیل وی پرستش می‌شود، نیایش شده و نماز گزارده می‌شود. 🙌 2⃣ منابع فراوان تاریخی گویای این هستند که زرتشتیان به معنی واقعی، آتش را پرستش می‌کردند. به عنوان نمونه به اعتراف موبدان از جمله موبد جهانگیر اوشیدری، رئیس سابق انجمن موبدان تهران که رجوع میکنیم متوجه میشویم منظور از آذر همان آتش است : در نتیجه «آذر پرست» یعنی آتش پرست! (موبد جهانگیر اوشیدری، دانشنامه مزدیسنا، نشر مرکز، تهران، چاپ پنجم ۱۳۸۹، ص 60) حتی بزرگان و فرهیختگان ایران زمین، زرتشتیان را «آتش پرست» خطاب نمودند. مثلا در شاهنامه: بآب و بآتش ميازيد دست/مگر هيربد مردِ «آتش پرست»‏ 3⃣ شواهد نشان می دهد، خود زرتشت آتش نمی پرستیده، و آتش را فقط رمزی قدوسی و نشانی گرانبها از اهورا مزدا می‏دانسته، نه پسر اهورامزدا! و همچنین #دوگانه پرست نبوده، یعنی آفرینش تمام موجودات را برحسب مشیت و اراده متعال #اهورامزدا می‏دانسته. در آیه آخر گات‏ها صراحتاً اهورامزدا را موجب و موجد نور و ظلمت - هر دو - می‏داند. اما پس از او، مذهب زرتشت، تحریف گشته و مذهب #دوگانه_پرستی شده؛ مذهب «#اهورا» و «#اهریمن»؛ «خالق خیر» و «خالق شرّ». و این هر دو همواره در حال نبردند. البته نویسندگان جدید زردشتی که می‌بینند ذهن امروز جهان، توحید را می‌ستاید و می‌پرستد، تلاش می‌کنند از آن چهره توحیدی بسازند. (توجه شود #اهریمن 👻 در آیین زرتشتی، همان #شیطان در اسلام نیست، چراکه اسلام معتقد نیست، شیطان چیزی خلق کرده، بلکه شیطان خود #مخلوق خداوند است.) (عبدالله مبلغی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج‏1، ص 341) https://telegram.me/roshangarii/3556 تفاوت آتش و کعبه مقایسه تقدیس آتش با توجه حین نماز به سمت کعبه، مقایسه غلطى است. هیچ مسلمانى هر چند عامى باشد، آنگاه که به سوى کعبه براى نماز مى ایستد در خاطرش خطور نمى کند که مى خواهد با این عمل کعبه را تعظیم و تکریم و تقدیس کند. اسلام که کعبه را قبله نماز قرار داده به این معنى نیست که مردم در حین نماز کعبه را تقدیس کنند و لهذا در ذهن هیچ مسلمانى تقدیس کعبه خطور نمى کند. از این جهت درست مثل این است که به مسلمانان مى گفتند هنگام نماز همه رو به نقطه جنوب بایستید که مفهومى جز این که در حین عبادت همه وضع واحدى داشته باشند ندارد. (ص 250 ـ 251)