eitaa logo
سیاست بدون خط خوردگی
4.3هزار دنبال‌کننده
71.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
456 فایل
♦️سروش سیاسی لند:👇 sapp.ir/siasiland ♦️ تلگرام سیاسی لند:👇 t.me/siasiland
مشاهده در ایتا
دانلود
تحکیم روابط دوجانبه میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در قالب مجامع دیپلماسی چند جانبه یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های ارتقای همکاری‌های دوجانبه میان کشورها در محیط نظام‌بین‌الملل بهره‌گیری و استفاده از مجامع دیپلماسی چند جانبه است. جمهوریاسلامی ایران و فدراسیون روسیه در بسیاری از محافلدچند جانبه عضویت دارند و معاهده مشارکت جامع راهبردی میان دو کشور در سال ۱۴۰۳ نیز بر این نکته تاکید می‌کند و معتقد است؛ طرف‌های متعاهد همکاری‌ها را در چارچوب سازمان‌های منطقه‌ای تعمیق خواهند بخشید، در سازمان همکاری شانگهای به منظور تقویت ظرفیت آن در زمینه‌های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، و در عرصه‌های فرهنگی و بشردوستانه، تعامل خواهند داشت و مواضع را هماهنگ خواهند نمود و گسترش روابط تجاری و اقتصادی بین جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اقتصادی اورآسیا را تسهیل خواهند کرد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
سیاست بدون خط خوردگی
🔴 اینترنت استارلینک تهدیدی علیه حاکمیت‌هاست 🔺اینترنت هم ابزاری برای ، و هم ابزاری استراتژیک در شکل‌دهی به نظم سیاسی و فرهنگی جوامع است. ▪️ایلان ماسک، با اعلام آزمایش اینترنت ماهواره‌ای برای تلفن‌های همراه، پروژه‌ای جذاب اما خطرناک به جهان عرضه کرده است که در ظاهر برای برقراری ارتباط در نقاط محروم و دورافتاده است، اما در ورای این جذابیت‌های تکنولوژیک، لایه‌هایی پیچیده و تهدیدکننده جود دارد که بنیان کشورها را با چالش‌هایی جدی مواجه می‌کند. 🔺اینترنت ماهواره‌ای استارلینک، برخلاف شبکه‌های سنتی اینترنت، به زیرساخت‌های زمینی و مجوزهای محلی وابسته نیست، لذا به‌معنای دور زدن قوانین ملی و زیرساخت‌های حاکمیتی است و از منظر امنیت ملی، چنین وضعیتی یک جدی به‌شمار می‌رود چرا که کشورها دیگر نمی‌توانند بر ترافیک اطلاعاتی خود کنترل داشته باشند و فضای سایبری به محیطی بی‌مرز و غیرقابل نظارت تبدیل می‌شود. ⚠️این موضوع، به‌ویژه در که همواره مورد هجمه‌های سایبری و قرار داشته، می‌تواند ابزاری برای ، و حتی ایجاد فراهم کند. ⚠️وابستگی به زیرساخت‌های خارجی، نوعی به دنبال دارد. ایلان ماسک با اینترنت استارلینک، با تسلط بر زیرساخت‌های ارتباطی جهانی، عملاً کنترل و را در دست می‌گیرد. 🔴چنین کنترلی، امکان ایجاد ، و تضعیف ارزش‌های دینی و فرهنگی را فراهم می‌کند. ⚠️این مسئله، به‌ویژه در تقابل با اهداف تمدنی جمهوری اسلامی ایران، تهدیدی جدی برای هویت اسلامی و بومی محسوب می‌شود. 💢ضروری است که مسئولین و دلسوزان جمهوری اسلامی ایران، با توسعه‌ی و تقویت زیرساخت‌های بومی، نه‌تنها از نفوذ چنین پروژه‌هایی جلوگیری کند، بلکه با راه‌اندازی طرح‌های مشابه، جایگاه خود را در نظم جدید ارتباطاتی جهان ارتقا دهد. 📌 درباره تهدیدات اینترنت ماهواره‌ای، آگاهی‌بخشی به جامعه و ترویج سواد رسانه‌ایضمن اینکه از گام‌های مهم و اساسی در این مسیر است  آزمونی بزرگ برای صیانت از استقلال و امنیت ملی ایران می‌باشد. 🔎خانم باباجانی ➖➖➖➖➖ @Siasiland
دیپلماسی زیست محیطی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه امروز یکی از مهم‌ترین دستورکارهای نظام بین‌الملل مباحث مرتبط با تغییرات اقلیمی و محیط زیستی است. قدرت‌های بزرگ و قدرت‌های منطقه‌ای به نوبه خود ترتیباتی را اتخاد کرده‌اند تا بتوانند با آثار و پیامدهای آن مقابله کنند. ماده ۳۹ معاهده مشارکت جامع راهبردی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در خصوص همکاری‌های راهبردی میان دو کشور در زمینه مسائل زیست محیطی ابراز می‌دارد؛ طرف‌های متعاهد در زمینه حفاظت از محیط زیست از طریق تبادل تجربیات در استفاده منطقی از منابع طبیعی، ارائه فناوری های دوستدار محیط زیست و اجرای اقدامات حفاظت از محیط زیست همکاری خواهند کرد. ✍ حسن طباطبایی @siasiland
ناتو و همکاری‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه روابط ناتو با کشور‌های شرقی به‌ویژه کشور‌های آسیای مرکزی و قفقاز که روسیه خط قرمزی را برای نفوذ ناتو و آمریکا در منطقۀ ‌خارج نزدیک خود قائل است تغییرات زیادی کرده است. ناتو بدون توجه به مقاومت‌ها از سوی مخالفان (روسیه و چین) به گسترش روابط با این کشور‌ها اقدام کرده است. به‌ویژه بعد از رویداد 11 سپتامبر 2001 ناتو و آمریکا به بهانۀ جلوگیری از رخ‌دادن این‌گونه اقدام‌های تروریستی، نگاه ویژه‌ای به شرق پیدا کرده‌اند و همواره به‌دنبال نفوذ حداکثری در این منطقه هستند. در مقابل، روسیه هم ناتو را تهدید جدی امنیتی برای کشور خود می‌داند و با استناد به موضوع‌هایی همچون مسئلۀ بالکان در سال 1990، مداخلۀ نظامی ناتو در لیبی، حملۀ آمریکا به عراق و افغانستان و حمایت ناتو از آمریکا بر این موضوع تأکید می‌کند. این تصورهای متضاد سبب کمبود اعتماد و بد‌ترشدن فضای امنیتی و رابطۀ ناپایدار بین روسیه و اروپا شده است. با وجود نزدیک‌شدن ناتو به‌ شرق و استقرار تجهیزات نظامی ناتو در نزدیکی مرز‌های جمهوری اسلامی ایران و با به‌کارگرفتن سیاست‌های ایران که مغایر با غرب است، این مسئله می‌تواند به چالش جدی امنیتی در منطقه تبدیل شود و تقابل ناتو و روسیه می‌تواند برای جمهوری اسلامی ایران پیامد‌های امنیتی داشته باشد. ✍ مقداد کیانی @siasiland
انگاره‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون‌ روسیه نسبت به یکدیگر روس‌ها از افزایش تنش در مورد مسئلۀ ایران، به این دلیل نگرانی هستند که تصور می‌کنند تحریم‌ها، عمل‌گرایان ایرانی را تضعیف می‌کند. بدین ترتیب به گمان آن‌ها دو پدیدۀ بسیار نگران‌کننده، یعنی دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و حملۀ ‌نظامی آمریکا و اسرائیل رخ می‌دهد. سياست روسیه در برابر ایران بر جلوگیری از حرکت ایران به‌سوی سلاح هسته‌ای و هم‌زمان با آن حمایت از حق ایران برای برخورداری از ظرفیت هسته‌ای غیرنظامی با نظارت مستقیم سازمان ملل متحد و آژانس ‌بین‌المللی انرژی اتمی استوار است. برخی کارشناسان معتقد هستند روسیه مدل ژاپن را برای ایران می‌پسندد، یعنی برخورداری از توان تولید سلاح هسته‌ای بدون دست‌زدن به چنین اقدامی. ایران و روسیه همواره نگران تلاش‌های واشینگتن برای کمک به جمهوری آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان برای تقویت نیروی دریایی این کشورها بوده‌اند. از دستاوردهای آخرین نشست سران کشورهای ساحلی در آستراخان که برای ایران اهمیت زیادی دارد اصل ممنوعیت حضور نظامی خارجی‌ها است. رئیس‌جمهور ایران، حسن روحانی، در نشست سپتامبر ۲۰۱۴ در آستراخان تأکید کرد میان کشورهای ساحلی در این مورد که خودشان توانایی حفظ امنیت خزر را دارند و نیروی نظامی کشورهای خارجی نباید وارد این دریا شود اجماع وجود دارد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
همکاری‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون‌ روسیه در فضای سال‌های‌ پس از ۱۱ سپتامبر همکاری روسیه با آمریکا در دورۀ پس از ۱۱ سپتامبر سبب شد واشینگتن، مسکو را به‌عنوان یک متحد ارج بنهد. هرچند دو کشور در مورد همه چیز با هم موافق نبودند، آمریکا با روسیه سازگارتر شده بود. نزدیکی آمریکا و روسیه پس از ۱۱ سپتامبر برای تهران خوشایند نبود. روسیه که ماجرای حوزۀ نفتی البرز را فراموش نمی‌کرد، موضع خود در برابر ایران در دریای خزر را تقویت کرد و فرمول خط میانۀ تعدیل‌شده را در توافق‌هایش با قزاقستان و جمهوری آذربایجان پذیرفت. بنابراین چشم‌انداز همکاری ایران و روسیه به نسبت محدود باقی ماند. یکی از نگرانی‌های همیشگی مسکو، دگرگونی‌های سیاسی در داخل ایران و به‌دنبال آن لغو تحریم‌های آمریکا و پایان‌یافتن انزوای ‌بین‌المللی ایران و سرانجام جریان‌یافتن نفت‌وگاز از خزر به‌سوی جنوب برای انتقال به بازارهای جهانی است. هرچند گاهی روسیه به‌عنوان متحد ایران تصویر می‌شود، این تعبیر برای روس‌ها و شاید برای برخی ایرانیان عجیب است. فروش سلاح‌های روسی به ایران بیشتر تابع انگیزه‌های اقتصادی و تلاش برای به‌دست‌آوردن سود است، ایران هم با گزینه‌های اندکی برای تأمین تسلیحات روبه‌رو است، غیر از این شاید شریک‌های دیگر را ترجیح می‌داد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
ناتو و همکاری‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه روابط ناتو با کشور‌های شرقی به‌ویژه کشور‌های آسیای مرکزی و قفقاز که روسیه خط قرمزی را برای نفوذ ناتو و آمریکا در منطقۀ ‌خارج نزدیک خود قائل است تغییرات زیادی کرده است. ناتو بدون توجه به مقاومت‌ها از سوی مخالفان (روسیه و چین) به گسترش روابط با این کشور‌ها اقدام کرده است. به‌ویژه بعد از رویداد 11 سپتامبر 2001 ناتو و آمریکا به بهانۀ جلوگیری از رخ‌دادن این‌گونه اقدام‌های تروریستی، نگاه ویژه‌ای به شرق پیدا کرده‌اند و همواره به‌دنبال نفوذ حداکثری در این منطقه هستند. در مقابل، روسیه هم ناتو را تهدید جدی امنیتی برای کشور خود می‌داند و با استناد به موضوع‌هایی همچون مسئلۀ بالکان در سال 1990، مداخلۀ نظامی ناتو در لیبی، حملۀ آمریکا به عراق و افغانستان و حمایت ناتو از آمریکا بر این موضوع تأکید می‌کند. این تصورهای متضاد سبب کمبود اعتماد و بد‌ترشدن فضای امنیتی و رابطۀ ناپایدار بین روسیه و اروپا شده است. با وجود نزدیک‌شدن ناتو به‌ شرق و استقرار تجهیزات نظامی ناتو در نزدیکی مرز‌های جمهوری اسلامی ایران و با به‌کارگرفتن سیاست‌های ایران که مغایر با غرب است، این مسئله می‌تواند به چالش جدی امنیتی در منطقه تبدیل شود و تقابل ناتو و روسیه می‌تواند برای جمهوری اسلامی ایران پیامد‌های امنیتی داشته باشد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
قدرت فناوری و تکنولوژیک جمهوری اسلامی ایران در تقابل با رژیم تروریستی صهیونیستی در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه رژیم تروریستی صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران بسیاری تصور می‌کنند رژیم تروریستی صهیونیستی در زمینه قدرت تکنولوژیک و فناوری دست برتر و کامل نسبت به جمهوری اسلامی ایران داشت، این گزاره زمانی تقویت می‌شود که رژیم تروریستی صهیونیستی در ترور دانشمندان هسته‌ای و موشکی و فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی ایران نقطه زنی کرد، این در حالی است که رژیم تروریستی صهیونیستی فقط در زمینه رقابت‌های اطلاعاتی و امنیتی دست برتر خود را نشان داد، جمهوری اسلامی ایران در زمینه قدرت راهبردی و نظامی خود اوج قدرت فناوری و تکنولوژیک خود را نشان داد. نباید فراموش کنیم که رژیم تروریستی صهیونیستی از سامانه‌های پدافندی مستحکمی استفاده می‌کند که همگی از قابلیت‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، در مقابل تسلیحات موشکی جمهوری اسلامی ایران به گونه‌ای طراحی شده بودند که می‌توانستند بر قابلیت‌های راهبردی و تکنولوژیک رژیم تروریستی صهیونیستی غلبه کنند. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
سیاست بدون خط خوردگی
اندیشکده نیو لاینز در مورد راهبرد ایالات متحده آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران در دوران بعد از جنگ تحمیلی رژیم تروریستی صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران می‌نویسد؛ قسمت اول ✅ اولاً، سیاست ایالات متحده نباید به کشوری واگذار شود که هدف نهایی‌اش حداکثری و راهبردش آشکارا توسعه‌طلبانه است. در حالی که رژیم صهیونیستی حق دارد از خود دفاع کند، آمریکا نباید اجازه دهد که رژیم آن را وادار به اقدام کند. ایالات متحده باید از قدرت نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی خود برای فشار بر رژیم صهیونیستی جهت خویشتنداری استفاده کند. ✅ ثانیاً، ایالات متحده باید راهبرد خود را حول "معامله متقابل راهبردی" بازتعریف کند. اهداف اصلی سیاست خارجی ایران—از جمله عدم مداخله خارجی در امور داخلی‌اش (به‌ویژه تهدید به تغییر رژیم) و بازگشت به نظام اقتصادی و دیپلماتیک جهانی—با منافع ایالات متحده ناسازگار نیستند. هنوز امکان رسیدن به توافق هسته‌ای وجود دارد، اما تنها در صورتی که این توافق بر پایه‌ی "تبادلات متقابل و قابل‌اعتماد" شکل بگیرد: تهران روند تسلیحاتی شدن را متوقف کرده و از اقدامات بی‌ثبات‌کننده در منطقه، به‌ویژه حمایت از شبه‌نظامیان نیابتی، دست بکشد؛ در مقابل، واشنگتن تضمین دهد که از مداخله مستقیم یا غیرمستقیم در امور داخلی ایران و نیز از تلاش برای تغییر رژیم خودداری خواهد کرد و از روند ادغام تدریجی ایران در جامعه بین‌الملل حمایت می‌کند. راستی‌آزمایی ضروری است، اما متقابلیت نیز حیاتی است؛ فشار بدون مشوق، تحریک است نه راهبرد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
اندیشکده نیو لاینز در مورد راهبرد ایالات متحده آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران در دوران بعد از جنگ تحمیلی رژیم تروریستی صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران می‌نویسد؛ قسمت دوم توافق مزبور باید نه فقط به‌عنوان یک ابزار جلوگیری از اشاعه هسته‌ای، بلکه به‌عنوان یک راه‌حل جامع‌تر بازتعریف شود. ترامپ خواهان موفقیتی است که به میراث سیاسی‌اش اعتبار دهد و او را به‌عنوان یک صلح‌ساز جهانی معرفی کند؟ پس باید برنامه هسته‌ای ایران را مهار و برای یکی از پرتنش‌ترین رقابت‌های منطقه‌ای جهان، راه‌حلی دیپلماتیک پیدا کند. توافقی شبیه به «پیمان ابراهیم» که در آن ایران و اسرائیل—هرچند نه متحد—اما به این درک برسند که همزیستی، هزینه‌ای به‌مراتب کمتر از جنگ دارد، می‌تواند راه‌حل باشد. اگر آمریکا بتواند چنین توافقی را به ثمر برساند، ترامپ می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای دیپلماتیک تاریخ معاصر را به نام خود ثبت کند؛ به‌ویژه با در نظر گرفتن شرایط پیچیده و روند بی‌ثباتی فزاینده در خاورمیانه. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
سیاست بدون خط خوردگی
آیا عصر اجتناب از درگیری‌ها میان قدرت‌های بزرگ به خاطر تسلیحات هسته‌ای رو به پایان است؟ قسمت دوم ✅ شکست بازدارندگی هسته‌ای در جلوگیری از پرتاب موشک‌های ایران به سوی اسرائیل—یا عملیات اوکراین در خاک روسیه—نشان می‌دهد که حتی اگر ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد، ممکن است این سلاح نتواند کشور را از حملات بعدی محافظت کند. همچنین این مسئله، توانایی ایالات متحده را در تکیه بر زرادخانه هسته‌ای‌اش برای جلوگیری از حمله قدرت‌های هسته‌ای رقیب مانند چین، کره شمالی یا روسیه، زیر سؤال می‌برد. ✅ تا اینجا، درگیری میان قدرت‌های هسته‌ای به درگیری‌های محدود، درگیری‌های زمینی سطح پایین، نبردهای هوایی و تبادل موشکی محدود شده است. فاصله‌ای بسیار زیاد با جنگ‌های تمام‌عیار قرن بیستم. اما افزایش مکرر درگیری‌ها در دهه گذشته احتمال گرفتار شدن قدرت‌های هسته‌ای در جنگی بزرگ را بیشتر کرده است. هر بار که حمله‌ای به خاک پاکستان یا روسیه وارد می‌شود، خطر تشدید بالا می‌رود. ممکن است قدرت‌های هسته‌ای احساس کنند برای شنیده‌شدن در میان هیاهوی درگیری‌های کوچکتر، ناچار به ارسال پیام‌هایی پر سروصداتر و خشونت‌بارتر هستند. ✅ سیاست‌گذاران باید ریسک بالای تشدید در جهانی با درگیری‌های مکرر میان قدرت‌های هسته‌ای را بپذیرند. حتی اگر هیچ‌یک از طرفین خواهان جنگ نباشد، در بحران‌های سریع و پیچیده، اجتناب از تشدید می‌تواند دشوار شود. رسانه‌های ملی‌گرایانه داخلی، استفاده گسترده از هواپیماهای خودکار (پهپادها)، و آمیختگی زیرساخت‌های متعارف و هسته‌ای در بسیاری از کشورها، این خطر را افزایش داده‌اند. هرگونه درگیری میان قدرت‌های هسته‌ای، به‌طور ذاتی امکان جنگ هسته‌ای را در خود دارد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland
جنگ ۱۲ روزه تحمیلی میان رژیم تروریستی صهیونیستی و جمهوری اسلامی ایران و تاثیر آن بر خلیج فارس قسمت دوم موسسه مطالعات سیاست بین‌الملل ایتالیا در مورد جنگ رژیم تروریستی صهیونیستی و جمهوری اسلامی ایران و تاثیر آن بر خلیج فارس می‌نویسد؛ در خاورمیانه، مدل نظامی رژیم تروریستی صهیونیستی جایگزینی برای رویکرد مبتنی بر اقتصاد اتخاذشده توسط کشورهای شورای همکاری خلیج فارس است، اما این دو نمی‌توانند مکمل یکدیگر باشند. در حال حاضر، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس قصد دارند مشکلات امنیتی را از طریق دیپلماسی و همکاری اقتصادی حل یا حداقل مدیریت کنند. در مقابل، رژیم تروریستی صهیونیستی استفاده از زور را بهترین راه برای مقابله و احتمالاً حذف تهدیدات امنیت ملی می‌داند. اگرچه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از ۷ اکتبر از تضعیف ایران و بازیگران غیردولتی متحد آن سود برده‌اند، اما این دیدگاه‌ها متناقض هستند. برای سعودی‌ها، ثبات منطقه‌ای در اولویت است زیرا رفاه اقتصادی نمی‌تواند در یک سناریوی بی‌ثبات رخ دهد. برای اسرائیلی‌ها، امنیت ملی، صرف نظر از بی‌ثباتی منطقه‌ای که پیگیری آن مستلزم آن است، اولویت اصلی است. ✍ محقق و مترجم: علیرضا زمانیان @siasiland