هدایت شده از پرویزن
"نمونهای از خطای قافیهی الحاق"
چنانکه پیش از این اشاره شد، در شعر برخی سدهها از جمله شاعران عصر صفوی، خطای کاربرد حروف الحاقی در جایگاه قافیهی اصلی، بهوفور دیده میشود.
از آن جملهاست غزلهای ۱۸ و ۱۹ و ۲۰ از دیوان ملامحسن فیض کاشانی (ج۱، نشر اسوه) که چند بیت نمونه در ادامه آورده شده است:
نکردیم کاری درین بندگیها
ندیدیم خیری ازین زندگیها
ازین زندگیها نشد کام حاصل
درین بندگیهاست شرمندگیها
(دیوان ص ۴۸۶)
در ادامهی این غزل، فیض اصول قافیهگزینی را رعایت نمیکند؛ چنانکه هیچیک از کلمات قافیه، پس از حذف حروف الحاقی، نمیتواند قافیهی صحیح باشد:
بیا عشق! ویرانه کن صبر و طاقت
که آسوده گردیم زآسودگیها
اگر هست خیری در آشفتگیهاست
که آشفتهتر باد آشفتگیها
ز زنگار عقل آینه دل سیه شد
خوشا سادگیها و دیوانگیها
(همان)
#عیوب_قافیه
#حروف_الحاقی
#فیض_کاشانی
https://eitaa.com/mmparvizan