با یک تمرین قبل از خواب چطورید که هم به تقویت مهارت زبانی کودکتون کمک کنه هم بهش آرامش بده و اون رو آماده کنه برای خواب بریم با یه تمرین «داستان‌سرایی تعاملی» داستان‌سرایی تعاملی: 1. شروع با یک جمله: مادر یک جمله شروع‌کننده برای داستان می‌گوید. مثلا: "یک شب مهتابی، یک سنجاب کوچولو تصمیم گرفت..." 2. ادامه توسط کودک: از کودک بخواهید داستان را با یک جمله دیگر ادامه دهد. "سنجاب کوچولو دنبال چی می‌گشت؟" یا "بعدش چی شد؟" 3. نوبتی ادامه دادن: مادر و فرزند به نوبت جمله‌ای به داستان اضافه می‌کنند تا داستان شکل بگیرد. 🐿🐿🐿 * مثال: * مادر: "یک شب مهتابی، یک سنجاب کوچولو تصمیم گرفت..." * کودک: "...به دنبال بزرگترین فندق دنیا بگردد." * مادر: "او کوله‌پشتی‌اش را برداشت و با یک چراغ قوه کوچک به راه افتاد." * کودک: "در راه، با یک جغد دانا آشنا شد." * مادر: "جغد به او گفت که فندق جادویی در جنگل پنهان شده است." * ...و همینطور ادامه پیدا می‌کند. چرا این تمرین خوبه؟ * آرامش‌بخش: فضای آرام و صمیمی داستان‌سرایی قبل از خواب به کودک کمک می‌کند تا آرام شود و برای خواب آماده شود. * تقویت مهارت زبانی: * افزایش دایره لغات: در طول داستان کلمات جدیدی استفاده می‌شود که کودک با آنها آشنا می‌شود. * تقویت جمله‌سازی: کودک یاد می‌گیرد جملات را به درستی و پشت سر هم بیان کند. * خلاقیت و تخیل: داستان‌سرایی به تقویت قدرت تخیل و خلاقیت کودک کمک می‌کند. * درک مطلب و ترتیب زمانی: کودک یاد می‌گیرد وقایع را به ترتیب دنبال کند و ارتباط بین آنها را درک کند. * تقویت رابطه مادر و فرزندی: این فعالیت مشترک، زمان با کیفیتی برای مادر و فرزند ایجاد می‌کند و رابطه آنها را عمیق‌تر می‌کند. نکات تکمیلی: * اگر کودک کوچکتر است، داستان را ساده‌تر نگه دارید و بیشتر از او سوال بپرسید تا با کلمات ساده پاسخ دهد. * برای کودکان بزرگتر می‌توانید چالش‌های بیشتری اضافه کنید، مثلا: "چه حسی داشت وقتی سنجاب فندق را پیدا کرد؟" * داستان را به جایی برسانید که پایان خوشی داشته باشد و کودک با حس خوبی به خواب برود. امتحانش کنید و با کودکتون لحظه های خوبی رو تجربه کنید. ادبیات راهی برای رشد و تربیت کودک #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات

اسم بازی: "داستان صبحانه ماجراجو" هدف: ترغیب کودک به خوردن صبحانه با استفاده از جمله‌سازی خلاقانه و داستان‌گویی. وسایل لازم: * بشقاب صبحانه کودک (شامل هر چیزی که می‌خواهید کودک بخورد: مثلاً نان تست، تخم مرغ، میوه، شیر) * چند تکه کاغذ کوچک یا کارت * یک مداد یا خودکار چگونگی بازی: 1. آماده‌سازی: قبل از شروع صبحانه، چند تکه کاغذ آماده کنید. روی هر تکه کاغذ، یک کلمه مربوط به صبحانه بنویسید (مثلاً: "نان"، "تخم مرغ"، "شیر"، "میوه"، "خوردن"، "قدرت"، "بزرگ شدن"، "خوشمزه"). می‌توانید کلمات مرتبط با اشیاء یا شخصیت‌های مورد علاقه کودک هم اضافه کنید (مثلاً: "ابرقهرمان"، "پری"، "ماشین"). 2. شروع بازی: وقتی صبحانه آماده شد، بشقاب رو جلوی کودک بگذارید و بگید: "خب، امروز صبحانه ما یه داستان ماجراجویانه داره! بیا با هم یه جمله بسازیم تا ببینیم داستان صبحانه ما چی میشه." 3. جمله‌سازی نوبتی: * شما شروع کنید و یک کلمه از کلماتی که نوشتید انتخاب کنید و اولین قسمت جمله رو بگید. مثلاً: "یک روز صبح، نان کوچولو..." * حالا نوبت کودکه. بهش کمک کنید یه کلمه دیگه انتخاب کنه و جمله رو ادامه بده. مثلاً (با کمک شما): "...می‌خواست قوی بشه!" * همینطور نوبتی جمله رو ادامه بدید تا یک جمله بامزه و کامل بسازید. مثلاً: "یک روز صبح، نان کوچولو می‌خواست قوی بشه تا با تخم مرغ قهرمان، یک ماجراجویی خوشمزه رو شروع کنه و به ما قدرت بده تا بزرگ بشیم!" 4. خوردن و ادامه داستان: هر بار که یک قسمت از جمله کامل شد، یا وقتی به کلمه‌ای مثل "خوردن" رسیدید، تشویقش کنید که اون قسمت از صبحانه رو بخوره. مثلاً: "حالا که نان کوچولو می‌خواد قوی بشه، باید یه لقمه ازش بخوریم تا بهش کمک کنیم!" 5. تغییر داستان: هر بار که یک بخش از صبحانه خورده شد، می‌تونید جمله جدیدی بسازید یا ادامه داستان قبلی رو بگید. می‌تونید از شخصیت‌های مختلفی در داستان استفاده کنید که هر کدوم نماینده یک بخش از صبحانه باشن. چند نکته برای بهتر شدن بازی: * تشویق و هیجان: با لحن شاد و هیجان‌انگیز صحبت کنید. * خلاقیت: اجازه بدید کودک هم در انتخاب کلمات و ادامه داستان خلاقیت به خرج بده. * انعطاف‌پذیری: اگه کودک کلمه جدیدی پیشنهاد داد، ازش استقبال کنید. * کوتاه و شیرین: جملات رو خیلی طولانی نکنید که کودک خسته نشه. * پاداش (اختیاری): می‌تونید یه ستاره یا یه برچسب کوچیک برای هر صبحانه‌ای که خوب خورده میشه در نظر بگیرید. امیدوارم این بازی بهتون کمک کنه و صبحانه‌ها رو برای کودکتون جذاب‌تر کنه! #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #بازی

حتما شما هم دیدید که معلمان از شعر برای آموزش مفاهیم مختلف به کودک استفاده می‌کنن. نقش شعر در تربیت کودک خیلی مهمه و از جنبه‌های مختلفی می‌تونه به رشد و پرورش بچه‌ها کمک کنه. مثل چی؟ ادامه متن رو بخون! * تقویت زبان و واژگان: شعر با ریتم و قافیه خاص خودش، کلمات جدید رو به بچه‌ها یاد می‌ده و تلفظ صحیح کلمات رو تقویت می‌کنه. این کار باعث می‌شه دایره لغاتشون گسترده‌تر بشه و مهارت‌های زبانیشون رشد کنه. * پرورش خلاقیت و تخیل: شعر اغلب پر از تصاویر و استعاره‌هاست که ذهن کودک رو به پرواز درمیاره. وقتی بچه‌ها شعر می‌خونن یا بهش گوش می‌دن، یاد می‌گیرن که متفاوت فکر کنن و دنیای اطرافشون رو از زاویه‌های جدید ببینن. * تقویت حافظه: ریتم و قافیه شعر به حفظ کردنش کمک می‌کنه. بچه‌ها با حفظ کردن شعرها، حافظه‌شون رو تقویت می‌کنن و این مهارت در آینده توی درس‌ها و زندگی روزمره‌شون هم بهشون کمک می‌کنه. * آشنایی با مفاهیم اخلاقی و ارزشی: خیلی از شعرهای کودکانه، پیام‌های اخلاقی و ارزشی مثبتی دارن، مثل دوستی، صداقت، احترام به بزرگترها، مهربانی با حیوانات و ... این شعرها به بچه‌ها کمک می‌کنن تا این مفاهیم رو در قالب داستان و شعر یاد بگیرن و در زندگیشون به کار ببرن. * ایجاد ارتباط عاطفی و حس آرامش: خوندن شعر برای بچه‌ها، به خصوص شعرهای لالایی، می‌تونه حس آرامش و امنیت رو در اون‌ها ایجاد کنه. این کار به تقویت پیوند عاطفی بین والدین و فرزندان هم کمک می‌کنه. * شناخت احساسات و بیان آن‌ها: شعر به بچه‌ها کمک می‌کنه تا احساسات مختلف رو بشناسن و یاد بگیرن چطور اون‌ها رو بیان کنن. شعرهایی که درباره شادی، غم، عصبانیت یا ترس هستن، به کودک این امکان رو می‌دن که با این احساسات آشنا بشه و راه‌هایی برای مدیریت اون‌ها پیدا کنه. * آمادگی برای خواندن و نوشتن: شنیدن و خواندن شعر، بچه‌ها رو با ساختار جملات، کلمات و آواها آشنا می‌کنه که این خودش یک قدم مهم در آمادگی برای یادگیری خواندن و نوشتن هست. در کل، شعر یک ابزار قدرتمند و لذت‌بخش برای تربیت و رشد همه جانبه کودکانه. پس اگه دوست دارین بچه‌هاتون از همون سنین پایین با شعر آشنا بشن و از فوایدش بهره‌مند بشن، حتماً شعرخوانی رو توی برنامه روزانه‌تون قرار بدین. #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #کودکانه‌‌های_سیب_نارنجی #شعر_و_تربیت

شعر دینی کودک گاهی درگیر مضامین تکراری می‌شود. عدم توجه به نوجویی و نوآوری در این نوع شعر منجر به حس کسالت و دلزدگی در مخاطب و دوری کردن از آن خواهد شد. تاکنون شاعران زیادی با موضوع خدا برای کودکان شعر گفته‌اند. بیشترین صفات خداوند که در شعر کودک آمده‌اند، مهربانی، آفرینندگی، خوبی، بزرگی و توانایی‌ست. توجه به این صفات محدود به کهنگی شعر کودک و تکراری بودن آن خواهد انجامید، این در حالی‌ست که بیش از هزار اسم برای خداوند آمده است. به نظر می‌رسد ضرورت در بازبینی مفاهیم خداشناسانه در شعر کودک کامل حس می شود. با این حال اندک شاعرانی هستند که نوآور و نونگاهند. یکی از نام‌های خداوند سلام است که تجلی آن در شعر کودک می تواند مفاهیم مختلفی را به کودک منتقل کند. از نظر لغوی و معنایی، سلام به معنی صلح، امنیت، سلامت و آرامش است. وقتی این اسم به خدا نسبت داده و در شعر کودک از آن استفاده می‌شود، این مفهوم به مخاطب منتقل می شود که خدا منبع و سرچشمه تمام این خوبی‌هاست. اوست که سلامتی و آرامش را به هستی و موجوداتش می‌بخشد. استفاده از این مضمون در شعر کودک از زوایای مختلف مهم است: ۱. آموزش مفاهیم صلح و دوستی: بچه‌ها با شنیدن این اسم در شعر، به طور ناخودآگاه با مفاهیمی مثل صلح، دوستی، و امنیت آشنا می‌شوند. این شعرها می‌تواند به آن‌ها بیاموزد که خدا چقدر صلح‌دوست و آرامش‌بخش است و او نیز چون خالق خود باید این صفات را داشته باشد. (توجه به این مضمون به صورت ضمنی کودک را از زیاده‌خواهی و خودبرتربینی دور خواهد کرد) ۲. ایجاد حس آرامش و امنیت: کلمه "سلام" حس آرامش و امنیت را منتقل می‌کند. وقتی بچه‌ها شعر یا داستانی را بشنوند که در آن از این نام خدا استفاده شده است، احساس امنیت و آرامش بیشتری می‌کنند؛ چون می‌دانند خدایی هست که همیشه از آن‌ها مراقبت می کند و این امر به آن‌ها آرامش می‌دهد. ۳. ترویج اخلاق نیکو: می‌توانیم با استفاده از این نام در شعر، به بچه‌ها یاد دهیم که چطور با دیگران رفتار کنند. مثلاً اینکه همیشه به هم سلام کنند ، با هم مهربان باشند، دعوا نکنند و به هم احترام بگذارند مفاهیمی است که از سلام نشأت میگیرند و در ذهن کودک ماندگار خواهند شد. ۴. تقویت ارتباط با خدا: با معرفی نام‌های خدا در قالب شعر و داستان، بچه‌ها از سنین پایین با خالقشان آشنا می‌شوند و ارتباطی عمیق‌تر و معنوی‌تر با خدا پیدا می‌کنند. این موارد و ناگفته‌های دیگر می تواند در اثرگذاری بیشتر شعر بر روی کودک و آشنا کردن او با خداوند نقش داشته باشد. شعر زیبای زیر از غلامرضا بکتاش اینگونه است. تلفیق مضامین طبیعت که مورد علاقه کودکان است با این نام خداوند توانسته است لذت شعر را چند برابر کند: غنچه باز می شود با سلام آفتاب زاغ با سلام شب می‌ رود به رخت خواب کوه نام کوچکی توی دفتر خداست ماه توی آسمان نام دیگر خداست نام دیگر خدا سین و لام ساده است نام دیگر خدا یک سلام ساده است به یاد داشته باشیم استفاده از شعرهای تازه به جای تکرار شعرهای قدیمی در مدارس و تولیدات فرهنگی می‌تواند به رشد کودک کمک کند و ذائقه هنری او را پرورش دهد. #معصومه_مرادی #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات

قصه خوراکی در واقع یه داستان جذاب و دوست‌داشتنیه که به بچه‌ها کمک می‌کنه با دنیای غذاها و خوراکی‌های سالم آشنا بشن. این قصه با زبونی ساده و شخصیت‌های کارتونی بامزه، به بچه‌ها یاد میده که چی بخورن تا قوی و سالم بمونن. مثلاً، ممکنه یه سیب بشه قهرمان داستان که به بقیه میوه‌ها کمک می‌کنه یا یه هویج شجاع که بچه‌ها رو از دست تنقلات ناسالم نجات میده! حالا فوایدش چیه؟ بیا که بهت بگم: * تشویق به تغذیه سالم: مهم‌ترین فایده‌ش همینه! بچه‌ها با شنیدن این قصه‌ها، ناخودآگاه به سمت خوراکی‌های سالم گرایش پیدا می‌کنن و کمتر به سراغ چیپس و پفک میرن. * افزایش آگاهی غذایی: بچه‌ها یاد می‌گیرن که هر خوراکی چه فوایدی داره و چرا باید اون رو بخورن. مثلاً می‌فهمن که شیر برای استخون‌هاشون خوبه یا سبزیجات بهشون انرژی می‌ده. * کاهش مقاومت در برابر غذاهای جدید: خیلی از بچه‌ها در برابر خوردن غذاهای جدید مقاومت می‌کنن. قصه خوراکی می‌تونه این مقاومت رو بشکنه و اونا رو به امتحان کردن طعم‌های جدید تشویق کنه. * تقویت تخیل و خلاقیت: این قصه‌ها به دلیل شخصیت‌پردازی‌های جالب و اتفاقات مهیج، تخیل بچه‌ها رو تقویت می‌کنه و اون‌ها رو به دنیای رنگارنگ غذاها می‌بره. * آموزش غیرمستقیم: به جای اینکه مستقیم به بچه‌ها بگیم چی بخورن و چی نخورن، از طریق قصه بهشون آموزش می‌دیم که این روش خیلی مؤثرتر و دلنشین‌تره. * تقویت رابطه والد و کودک: وقتی والدین برای بچه‌ها قصه خوراکی می‌گن، یه فضای صمیمی و دلنشین بینشون ایجاد می‌شه که به تقویت رابطه‌شون کمک می‌کنه. در کل، قصه خوراکی یه ابزار عالیه که می‌تونه به والدین کمک کنه تا بچه‌هاشون رو به سمت یه رژیم غذایی سالم و زندگی پرانرژی هدایت کنن. خیلی هم خوبه که خودتون هم خلاق باشید و قصه‌های جدیدی با شخصیت‌های میوه و سبزیجات بسازید! #قصه_خوراکی #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #معصومه_مرادی

اسم بازی: "قصه ناتمام، ادامه با من!" هدف: تقویت خلاقیت، مهارت شنیداری، و همکاری در کودکان. تعداد بازیکنان: 2 نفر یا بیشتر (بیشتر بهتر است!) وسایل لازم: * چندین کارت کوچک (یا تکه‌های کاغذ) که روی هر کدام یک کلمه یا یک تصویر ساده کشیده شده باشد (مثلاً: درخت، گربه، ماشین، ماه، ستاره، موش، کتاب، سیب، خانه، ابر). * یک کاسه یا جعبه برای قرار دادن کارت‌ها. نحوه بازی: 1. شروع قصه: شما به عنوان شروع کننده، یک جمله آغازین برای قصه می‌گویید. مثلاً: "روزی روزگاری، در یک جنگل بزرگ و سرسبز، یک سنجاب کوچولو زندگی می‌کرد..." 2. کارت کشیدن: نفر بعدی یک کارت از کاسه برمی‌دارد. 3. ادامه قصه: حالا او باید با استفاده از کلمه یا تصویری که روی کارت است، قصه را ادامه دهد. مثلاً اگر کارت "سیب" بود، می‌تواند بگوید: "...این سنجاب کوچولو خیلی گرسنه بود و دنبال یک سیب قرمز و خوشمزه می‌گشت." 4. نوبت به نوبت: همینطور نوبت به نوبت، هر نفر یک کارت برمی‌دارد و با استفاده از آن، یک جمله یا قسمت جدید به قصه اضافه می‌کند. 5. پایان قصه (اختیاری): می‌توانید از قبل توافق کنید که قصه کی تمام شود (مثلاً بعد از اینکه هر نفر 3 بار کارت کشید) یا اینکه اجازه دهید قصه تا زمانی که خودتان حس می‌کنید به یک نتیجه رسیده، ادامه پیدا کند. می‌توانید یک نفر را هم مسئول "پایان دادن به قصه" بگذارید که هر وقت خواست، قصه را به سرانجام برساند. نکات تکمیلی برای جذاب‌تر شدن بازی: * صداگذاری و حرکات: کودکان را تشویق کنید که هنگام قصه گفتن، از صداهای مختلف و حرکات بدنی استفاده کنند تا قصه زنده‌تر شود. * تشویق به جزئیات: اگر دیدید قصه خیلی ساده پیش می‌رود، آن‌ها را تشویق کنید که جزئیات بیشتری اضافه کنند. مثلاً: "اون سیب چه شکلی بود؟" یا "سنجابه وقتی سیب رو دید چی حس کرد؟" * ثبت قصه: می‌توانید قصه را یادداشت کنید یا ضبط کنید تا بعداً دوباره با هم بخوانید یا گوش دهید. این کار باعث می‌شود کودکان از خلاقیتشان بیشتر لذت ببرند. این بازی هم سرگرم‌کننده است و هم به تقویت مهارت‌های زبانی و تخیل کودکان کمک زیادی می‌کند. #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #قصه_بازی

سلام‌سلام سلام به همه دوستان همراه کانال کودکانه‌های سیب نارنجی امیدوارم عزاداری‌هاتون قبول باشه. امروز جمعه است و می‌خوام یه بازی بهتون پیشنهاد بدم که هم به ذهن‌ورزی خودتون کمک کنه و هم به آواورزی کودکانتون پس همراه من باشید. ❤️❤️❤️ یادتون باشه کار کردن با آواها از طریق کلمات هم‌قافیه برای بچه‌ها هم سرگرم‌کننده است و هم خیلی مفید. بازی "جعبه قافیه جادویی" هدف: تقویت مهارت تشخیص و تولید کلمات هم‌قافیه، توسعه دایره لغات، و افزایش آگاهی واج‌شناختی. مواد لازم: * یک جعبه کوچک (می‌توانید یک جعبه کفش یا هر جعبه دیگری را تزئین کنید و آن را "جعبه قافیه جادویی" بنامید). * چندین جفت کارت تصویر (یا نقاشی‌های ساده) که کلماتشان هم‌قافیه هستند. مثلاً: * کارت اول: تصویر "سیب"، کارت دوم: تصویر "جیب" * کارت اول: تصویر "توت"، کارت دوم: تصویر "فلوت" * کارت اول: تصویر "در"، کارت دوم: تصویر "پر" * کارت اول: تصویر "موش"، کارت دوم: تصویر "گوش" * کارت اول: تصویر "کتاب"، کارت دوم: تصویر "مهتاب" * کارت اول: تصویر "برگ"، کارت دوم: تصویر "گرگ" * کارت اول: تصویر "پنجره"، کارت دوم: تصویر "کنجره" (البته اگر کودک کوچک است، از کلمات ساده‌تر شروع کنید). * چند شیء کوچک واقعی که نام‌هایشان هم‌قافیه باشند (اختیاری، برای جذابیت بیشتر). مثلاً یک لیمو و یک چاقو (البته باید دقت کنید که کودک با چاقو بازی نکند!) یا یک کاسه و یک ماسه. نحوه بازی: 1. معرفی جعبه جادویی: با شور و هیجان به کودک بگویید: "سلام! امروز می‌خواهیم با جعبه قافیه جادویی بازی کنیم! این جعبه پر از کلماتی است که مثل دوست‌های خوب، صدای آخرشون شبیه همه!" 2. شروع با یک مثال: یکی از جفت کارت‌ها (مثلاً سیب و جیب) را بردارید و به کودک نشان دهید. * شما: "ببین این چیه؟" (تصویر سیب) * کودک: "سیب!" * شما: "آفرین! حالا ببین این چیه؟" (تصویر جیب) * کودک: "جیب!" * شما: "آره! سیب و جیب! آخرشون چطور صدا میده؟ سیب... جیب... ب... ب... شنیدی؟ هر دوشون با 'ب' تموم میشن! برای همین بهشون می‌گیم دوست‌های قافیه‌ای!" 3. فعالیت اصلی (پیدا کردن جفت): * همه کارت‌ها را به صورت مخلوط در جعبه قافیه جادویی بریزید. * از کودک بخواهید یک کارت را از جعبه بیرون بیاورد. * شما نام تصویر روی کارت را بلند و واضح بگویید (مثلاً "در"). * حالا از کودک بخواهید که در جعبه بگردد و کارت دیگری را پیدا کند که با "در" هم‌قافیه باشد. * می‌توانید سرنخ بدهید: "کدوم کلمه مثل 'در' صدا میده؟ مثل 'پر'؟ یا مثل 'توت'؟" * وقتی کودک جفت صحیح را پیدا کرد، حسابی تشویقش کنید و دوباره تأکید کنید که چرا این دو کلمه هم‌قافیه هستند. (مثلاً: "آفرین! در و پر! هر دوشون با 'ر' تموم میشن!"). 4. فعالیت "شما بگو": * بعد از اینکه کودک با مفهوم قافیه آشنا شد، می‌توانید یک کلمه بگویید و از او بخواهید هر کلمه هم‌قافیه دیگری که به ذهنش می‌رسد را بگوید، حتی اگر بی‌معنی باشد! این بخش برای خلاقیت و بازی با صداها خیلی خوب است. * شما: "بیا یه بازی دیگه کنیم. من می‌گم 'نان'. تو چی می‌تونی بگی که مثل 'نان' صدا بده؟" * کودک: "مان! ران! جان!" (هر چیزی که بگوید و هم‌قافیه باشد، تشویق کنید). 5. گسترش بازی با اشیاء واقعی: اگر اشیاء واقعی هم دارید، می‌توانید آن‌ها را در جعبه بگذارید و همین فرآیند را با اشیاء انجام دهید. لمس کردن اشیاء واقعی می‌تواند تجربه یادگیری را عمیق‌تر کند. نکات مهم برای والدین: * صبر و تشویق: هدف لذت بردن از بازی است، نه صرفاً درست گفتن قافیه‌ها. هر تلاش کودک را تحسین کنید. * تکرار: کودکان از طریق تکرار یاد می‌گیرند. این بازی را بارها و بارها انجام دهید. * انعطاف‌پذیری: اگر کودک خسته شد یا علاقه‌اش را از دست داد، بازی را متوقف کنید یا به روش دیگری ادامه دهید. * سادگی: با کلمات بسیار ساده و آشنا شروع کنید و به تدریج کلمات پیچیده‌تر را اضافه کنید. * همراهی با شعر و ترانه: می‌توانید از شعرهای کودکانه هم‌قافیه هم در کنار این بازی استفاده کنید. یادتون باشه این بازی می تونه برای نوجوانان و بزرگ‌ترها هم جذاب باشه و اون‌ها رو به شعر و کشف موسیقی اون هدایت کنه‌ راستی یادتون نره این کلمه همیشه هم قافیه های شعر نمی‌تونن باشن چون در عروض فارسی کنار این هم آوا بودن نکات دیگه‌ای هم برای قافیه شعر مهمه😊😊 #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #کودکانه‌‌های_سیب_نارنجی #معصومه_مرادی

حتما شما هم می‌.دونید قصه و بازی چه نقشی در رشد و تربیت کودک داره. در این سلسله صوت‌ها می‌توانید مطالب این کتاب مفید ر بشنوید. #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #قصه‌_درمانی #کودکانه‌‌های_سیب_نارنجی ما رو به دوستان دغدغه‌مندتون معرفی کنید.

برای آموزش الفبا به بچه‌ها، یک ایده خوب و سرگرم‌کننده این است که به جای حفظ کردن حروف، آن‌ها را در قالب یک بازی یا فعالیت عملی یاد بگیرند. این روش به ماندگاری بیشتر مطالب در ذهن کمک می‌کند. برای مثال، می‌توانیم از یک بازی "شکار الفبا" استفاده کنیم. این بازی هم هیجان‌انگیز است و هم به تقویت مهارت‌های دیداری و شناختی بچه‌ها کمک می‌کند. مراحل بازی شکار الفبا: 1. آماده‌سازی: * چندین کارت کوچک یا تکه کاغذ بردارید. * روی هر کارت، یک حرف از الفبا را به صورت بزرگ و واضح بنویسید (مثلاً "آ"، "ب"، "پ" و...). * اگر می‌خواهید بازی کمی چالش‌برانگیزتر باشد، می‌توانید حروف کوچک و بزرگ را با هم بنویسید (مثلاً "آ" و "ا"). * این کارت‌ها را در نقاط مختلف اتاق یا خانه پنهان کنید. بهتر است جاهایی باشد که بچه‌ها بتوانند به راحتی پیدایشان کنند اما خیلی هم در دید نباشند. 2. شروع بازی: * به کودک توضیح دهید که امروز می‌خواهیم یک بازی هیجان‌انگیز به نام "شکار الفبا" انجام دهیم. * بگویید که در اتاق/خانه، حروف الفبا پنهان شده‌اند و ماموریت او این است که همه آن‌ها را پیدا کند. 3. پیدا کردن حروف: * همانطور که کودک هر حرف را پیدا می‌کند، از او بخواهید: * اسم حرف را بگوید (مثلاً "این حرف 'آ' است!"). * کلمه‌ای بگوید که با آن حرف شروع می‌شود (مثلاً "آ مثل آب" یا "آ مثل آسمان"). * اگر چندین حرف پیدا شد، از او بخواهید آن‌ها را به ترتیب الفبا بچیند. 4. پایان بازی: * وقتی همه حروف پیدا شدند، می‌توانید از کودک بخواهید که داستان کوتاهی با کلماتی که با آن حروف پیدا کرده، بسازد. این کار به تقویت خلاقیت و مهارت‌های زبانی او کمک می‌کند. * برای جایزه، می‌توانید یک جایزه کوچک (مانند یک برچسب یا یک میوه) به او بدهید. چرا این تمرین خوب است؟ * عملی و تجربی: یادگیری از طریق عمل، بسیار مؤثرتر از حفظ کردن است. * سرگرم‌کننده: بچه‌ها از بازی کردن لذت می‌برند و خسته نمی‌شوند. * تقویت مهارت‌های مختلف: علاوه بر یادگیری حروف، مهارت‌های جستجو، شناسایی، و حتی خلاقیت تقویت می‌شود. * تعامل: این بازی فرصتی برای تعامل والدین/معلم و کودک فراهم می‌کند. امیدوارم این تمرین برای شما و کودکتان مفید و سرگرم‌کننده باشد #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #الفباآموزی #بازی

قصه گفتن قبل از خواب برای کودکان، مثل یک جور جادوی کوچولو می‌مونه که هم به بچه‌ها کمک می‌کنه راحت‌تر بخوابن و هم کلی فایده دیگه داره. بذارید چند تا از این نقش‌های مهم رو براتون بگم: 1. آرامش و آمادگی برای خواب: وقتی شما با یه صدای آروم و دلنشین قصه می‌گید، بچه‌ها حس امنیت و آرامش می‌کنن. این کار باعث می‌شه ذهنشون از شلوغی‌های روز فاصله بگیره و برای یه خواب راحت آماده بشه. مثل این می‌مونه که یه جور دوش آب گرم برای مغزشون باشه! 2. تقویت پیوند عاطفی: این زمان کوتاه قصه گفتن، یک فرصت طلایی برای شما و فرزندتونه که حسابی به هم نزدیک بشید. این ارتباط عمیق، پایه‌های دلبستگی سالم رو تو بچه‌ها محکم می‌کنه. انگار که هر شب یه قرار دوستانه با هم دارید. 3. رشد واژگان و مهارت‌های زبانی: وقتی قصه می‌شنون، با کلمات و جمله‌بندی‌های جدیدی آشنا می‌شن. این شنیدن فعال، کمک می‌کنه دایره لغاتشون گسترش پیدا کنه و خودشون هم بهتر بتونن حرف بزنن. مثل یه کلاس درس کوچولو و بامزه! 4. تقویت تخیل و خلاقیت: قصه‌ها پر از دنیاهای ناشناخته و شخصیت‌های جورواجورن. شنیدن قصه باعث می‌شه بچه‌ها تو ذهنشون تصویرسازی کنن و بال‌های خیالشون باز بشه. این کار خلاقیتشون رو هم حسابی پرورش می‌ده. کی می‌دونه، شاید قصه بعدی رو خودشون ساختن! 5. آشنایی با مفاهیم اخلاقی و اجتماعی: خیلی از قصه‌ها پر از درس‌های زندگی‌ان؛ مثل مهربانی، شجاعت، صداقت، یا حل مشکل. بچه‌ها از طریق شخصیت‌های قصه با این مفاهیم آشنا می‌شن و یاد می‌گیرن چطور تو موقعیت‌های مختلف رفتار کنن. یه جور آموزش غیرمستقیم و شیرین. 6. کاهش اضطراب و ترس: اگه بچه‌ای از تاریکی یا تنهایی تو شب می‌ترسه، قصه می‌تونه یه عامل آرامش‌بخش باشه. صدای شما و دنیای قصه، توجهش رو از ترس‌هاش پرت می‌کنه و حس امنیت بیشتری بهش می‌ده. 7. تقویت حافظه و تمرکز: به خاطر سپردن دنباله قصه و گوش دادن به جزئیات، مهارت‌های حافظه و تمرکز کودکان رو تقویت می‌کنه. خلاصه اینکه، قصه گفتن قبل از خواب یه فعالیت ساده اما بی‌نهایت ارزشمنده که هم به رشد و آرامش بچه‌ها کمک می‌کنه و هم لحظات شیرینی رو برای والدین و فرزندانشون رقم می‌زنه. پس این جادوی شبانه رو دست کم نگیرید! #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات #فواید_قصه

هوش گاردنر، یا همان نظریه هوش‌های چندگانه گاردنر، می‌گه که هوش فقط یه چیز واحد نیست که با یه نمره IQ بشه اندازه‌گیریش کرد. بلکه مجموعه‌ای از توانایی‌ها و استعدادهای مختلفه. گاردنر اول 7 نوع هوش رو معرفی کرد و بعداً دو نوع دیگه بهش اضافه شد. بذارید با یه لبخند این هوش‌ها رو مرور کنیم: 1. هوش کلامی-زبانی (Linguistic Intelligence): این همون هوشیه که نویسنده‌ها، شاعران، و سخنوران بزرگ دارن. اگه از کلمات خوب استفاده می‌کنید، داستان‌گوی قهاری هستید یا عاشق جدول کلمات متقاطعید، احتمالاً این هوش تو شما بالاست. فکر کنید مولانا بودید و می‌تونستید با کلمات، دنیا رو جادو کنید! 2. هوش منطقی-ریاضی (Logical-Mathematical Intelligence): این هوش مال اوناییه که عاشق اعداد، منطق، حل مسئله و الگوها هستن. دانشمندان، ریاضیدانان و برنامه‌نویسان معمولاً این هوش رو قوی دارن. اگه دیدید یه بچه به جای عروسک بازی، داره با لگوهایش یه سیستم پیچیده می‌سازه، احتمالاً با یه نابغه منطقی طرفید! 3. هوش دیداری-فضایی (Spatial Intelligence): این هوش به توانایی درک، تجسم و دستکاری دنیا در ذهن مربوط می‌شه. معمارها، هنرمندان، دریانوردان و حتی شطرنج‌بازان قوی، این هوش رو دارن. فرض کنید یه نقشه پیچیده رو بدون گم شدن می‌تونید بخونید یا یه نقاشی سه بعدی رو فقط با نگاه کردن، تو ذهنتون تصور کنید. 4. هوش بدنی-جنبشی (Bodily-Kinesthetic Intelligence): این هوش مربوط به استفاده ماهرانه از بدن برای بیان، حل مسئله یا ساختن چیزهاست. ورزشکاران، رقاصان، جراحان و صنعتگران این هوش رو خوب به کار می‌برن. اگه می‌بینید کسی بدون اینکه فکر کنه، یه حرکت ورزشی پیچیده رو انجام می‌ده، هوش بدنی‌اش داره برق می‌زنه! 5. هوش موسیقایی (Musical Intelligence): اگه می‌تونید به راحتی ریتم، ملودی و هارمونی رو تشخیص بدید، بسازید یا حتی حس کنید، این هوش تو شما بالاست. آهنگسازان، نوازندگان و حتی اونایی که همیشه تو حموم آواز می‌خونن، این هوش رو دارن. 6. هوش میان‌فردی (Interpersonal Intelligence): این هوش یعنی توانایی درک و تعامل مؤثر با دیگران. معلم‌ها، مشاوران، سیاستمداران و کلاً آدمایی که خیلی اجتماعی و مردم‌دارن، این هوش رو دارن. اگه می‌تونید خیلی راحت با بقیه ارتباط برقرار کنید و انگیزه‌هاشون رو بفهمید، شما یه "سنجاب اجتماعی" هوشمندید! 7. هوش درون‌فردی (Intrapersonal Intelligence): این هوش مربوط به خودآگاهی و درک عمیق از احساسات، انگیزه‌ها و توانایی‌های خودتونه. فیلسوف‌ها، روانشناس‌ها و اونایی که زیاد به خودشون فکر می‌کنن و خودشون رو می‌شناسن، این هوش رو دارن. این هوش به شما کمک می‌کنه بفهمید "من کی هستم و چی می‌خوام؟" و اما دو هوش که بعداً اضافه شدند: 8. هوش طبیعت‌گرا (Naturalistic Intelligence): این هوش توانایی تشخیص، طبقه‌بندی و درک الگوها در طبیعت رو شامل می‌شه. زیست‌شناسان، کشاورزان، شکارچیان و کلاً اونایی که عاشق طبیعت و موجودات زنده هستن، این هوش رو دارن. مثل اینکه بتونید از صدای برگ‌ها بفهمید باد از کدوم سمته! 9. هوش هستی‌گرا (Existential Intelligence): این هوش مربوط به تفکر درباره مسائل عمیق زندگی، مثل معنای زندگی، مرگ و هستی هست. فیلسوفان، رهبران مذهبی و کسایی که زیاد به "چرایی" وجود فکر می‌کنن، این هوش رو دارن. گاردنر می‌گه همه ما ترکیبی از این هوش‌ها رو داریم، اما هر کس در بعضی از اون‌ها قوی‌تره. این نظریه به ما کمک می‌کنه که به جای تمرکز فقط روی یه نوع هوش، تمام پتانسیل‌های انسانی رو ببینیم و به رشدشون کمک کنیم. اینجوری هیچکس حس نمی‌کنه "کم هوش" هست، فقط ممکنه هوشش در زمینه دیگه‌ای شکوفا شده باشه! 😊 #گاردنر #هوش #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات

حالا که با این هوش و نقش ادبیات در تقویتش آشناشدید خیلی خوبه با هم یه بازی رو تمرین کنیم نام بازی: کارآگاه توصیفی (Descriptive Detective) هدف: تقویت دایره لغات، دقت در توصیف، استفاده از صفات و قیدهای متنوع، و مهارت گوش دادن فعال. تعداد بازیکنان: 2 نفر به بالا (یک نفر توصیف‌کننده و بقیه کارآگاه). چطور بازی کنیم؟ 1. انتخاب "مظنون": یک نفر به عنوان "توصیف‌کننده" انتخاب می‌شود. این فرد باید یک شیء، حیوان، یا حتی یک مفهوم (مثل "شادی" یا "ترس") را در ذهن خود انتخاب کند که بقیه "کارآگاهان" باید آن را حدس بزنند. بهتر است چیزی باشد که در محیط بازی وجود دارد یا یک مفهوم شناخته‌شده. 2. توصیف بدون نام بردن: توصیف‌کننده شروع به توصیف "مظنون" خود می‌کند، اما حق ندارد نام آن را ببرد یا کلماتی که مستقیماً به آن اشاره دارند (مثل "این" اگر شیء مشخصی است) را استفاده کند. او باید از صفات، قیدها، و جملات توصیفی برای کمک به کارآگاهان استفاده کند. * مثلاً اگر مظنون "سیب" باشد: * "یک شیء گرد و دوست‌داشتنی هستم." (توصیف کلی) * "رنگ‌های متنوعی دارم، از سبز گرفته تا قرمز درخشان." (اضافه کردن جزئیات رنگ) * "هم می‌توانم شیرین باشم و هم کمی ترش." (توصیف طعم) * "مردم معمولاً مرا به عنوان یک میان‌وعده سالم مصرف می‌کنند." (توصیف کاربرد) * "اگر مرا گاز بزنی، صدایی ترد از من می‌شنوی." (توصیف حس لامسه و صدا) 3. حدس زدن کارآگاهان: کارآگاهان به دقت به توصیفات گوش می‌دهند. هر زمان که فکر کردند مظنون را شناسایی کرده‌اند، می‌توانند حدس بزنند. اگر حدسشان اشتباه بود، توصیف‌کننده باید توصیفات بیشتری اضافه کند و جزئیات دقیق‌تری ارائه دهد تا کارآگاهان به جواب نزدیک‌تر شوند. 4. تکرار نقش‌ها: بعد از اینکه مظنون به درستی حدس زده شد، نفر دیگری به عنوان توصیف‌کننده انتخاب می‌شود و بازی ادامه پیدا می‌کند. چالش‌ها و قوانین اضافی: * محدودیت زمان/تعداد کلمات: می‌توانید برای توصیف‌کننده محدودیت زمانی یا تعداد کلمات بگذارید تا مجبور شود دقیق‌تر و خلاصه‌تر توصیف کند. * امتیازدهی: می‌توانید به کارآگاهی که زودتر و با کمترین توصیف حدس می‌زند امتیاز بیشتری بدهید. * توصیف مفاهیم انتزاعی: برای دانش‌آموزان با سطح بالاتر، می‌توانید از آن‌ها بخواهید مفاهیم انتزاعی مثل "شجاعت"، "غم"، یا "آزادی" را توصیف کنند. این کار به تفکر عمیق‌تر و استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌ها کمک می‌کند. چرا این بازی هوش کلامی-زبانی را تقویت می‌کند؟ * دقت در انتخاب کلمات: توصیف‌کننده مجبور است کلماتی را انتخاب کند که بهترین تصویر را ایجاد کنند بدون اینکه به طور مستقیم به شیء اشاره کند. این به گسترش واژگان و درک nuances کلمات کمک می‌کند. * استفاده از صفات و قیدها: بازی به طور طبیعی دانش‌آموزان را تشویق می‌کند که از صفات و قیدهای متنوع برای ارائه جزئیات دقیق‌تر استفاده کنند. * گوش دادن فعال و استنباط: کارآگاهان باید به دقت به توصیفات گوش دهند، اطلاعات را تحلیل کنند، و بر اساس آن به حدس زدن بپردازند. این مهارت‌های شنیداری و تفکر منطقی را تقویت می‌کند. * خلاقیت در توصیف: به خصوص در توصیف مفاهیم انتزاعی، دانش‌آموزان یاد می‌گیرند که چگونه از زبان به شیوه‌ای خلاقانه برای بیان ایده‌های پیچیده استفاده کنند. #بازی‌های_کلامی #تقویت_هوش_کلامی #بازی #رشد_و_تربیت_کودک_با_ادبیات