🔰 مباحثه‌ای دربارۀ معنای واژۀ «رغائب» ▪️ به‌مناسبت فرارسیدنِ «لیلة الرغائب» 🔸 بنده: دربارۀ معنای «رغائب» به نظرم باید به این نکته توجه داشت که ظاهرا حتی اگه جمعِ «رغیبه» باشه هم باز نکتۀ آیة الله جوادی آملی صحیحه. یعنی فرمایش ایشون مبتنی بر این نیست که «رغائب» جمعِ «رغبت» است. بلکه نکتۀ ایشون ناظر به معنای ریشۀ «ر غ ب» است. یعنی حتی اگه «رغائب» رو جمعِ «رغیبه» بدونیم، باز در این کلمه معنای آرزو (با بار معنایی خاصش در زبان فارسی که معمولا برای امور تخیلی و توهمی و دور از دسترس به کار می‌ره) نیفتاده. بلکه در اون معنای میل و رغبت (که طبیعتا همراه با انجذاب و حرکت است) افتاده؛ و الشاهد علی ذلک سخن صاحب مفردات: «الرَّغِيبَةُ: العطاء الكثير، إمّا لكونه مَرْغُوباً فيه، فتكون مشتقّة من الرّغبة، و إمّا لسعته، فتكون مشتقّة من الرّغبة بالأصل‏.» به نظرم اصل فرمایش ایشون و نکتشون اینه. به عبارت دیگه ظاهرا آیة الله جوادی آملی می‌خوان بگن امشب شب آرزوکردن نیست؛ بلکه شب تنظیم میل‌ها و دوست‌داشتن‌هاست. پس اگر هم می‌گیم امشب شب آرزوکردنه، یعنی امشب باید آرزوها و خواسته‌هامون رو مطابق با حقائق و معنویات تنظیم کنیم. 🔹 دوست طلبه: بله؛ بنده بیشتر ناظر به این بودم که مفرد رغائب رغبت نیست، اون‌طور که از کلام حضرت آیة الله جوادی برمیاد. اما ناظر به فرمایشتون: اولا، رغیبة یعنی عطاء كثير. این‌که وجه تسمیه‌اش چی هست، دردی از ما دوا نمی‌کنه؛ چون وجه تسمیه، اطراد و انعکاس نداره. به بیان دیگه، به عطاء کثیر چون مورد رغبت بوده رغیبة گفتند. ولی این معناش این نیست که لیلة‌ الرغائب بشه شب رغبت‌ها یا شبی که متعلق به امور مورد رغبت هست. ثانیا، ذیل فرمایش ایشون با این سازگار هست که رغائب رو جمع رغبت بگیریم؛ این‌که مراتب رغبات افراد، به مرتبۀ معرفت اون‌ها بستگی داره. اگر گفتیم رغائب یعنی عطاهای کثیره، اون موقع این نکته که هرکس رغبتش به چه چیزی هست، ارتباطی به تسمیه این ماه نداره. توضیح آخرتون هم با این سازگاره که رغائب به معنای رغبت‌ها باشه؛ وگرنه اگه گفتیم رغائب یعنی بخشش‌های زیاد، لیلة الرغائب میشه شبی که خداوند در اون بخشش زیاد می‌کنه. چه ربطی به تنظیم گرایش‌های ما داره؟ 🔸 بنده: «الرغیبة» در لغت به «الامر المرغوب فیه» ترجمه شده و ظاهرا معنای اصلیِ «الرغیبة» همینه: «الرَّغِيْبَةُ: ما يُرْغَبُ فيه‏.» (تهذیب اللغة، ج14، ص201 ـ المحیط فی اللغة، ج5، ص75) «الرَّغيبة: الأمر المرغوب فيه‏.» (المحکم و المحیط الاعظم، ج5، ص516 ـ لسان العرب، ج1، ص423 ـ القاموس المحیط، ج1، ص98 ـ تاج العروس، ج2، ص28 ـ الافصاح، ج2، ص1342) «الرَّغِيبَةُ: العطاءُ الكثيرُ المَرغُوبُ فيه، و ما يُرْغَبُ فيه من كلِّ نفيسٍ.» (الطراز الاول، ج2، ص71) اگر هم به عطاء کثیر «رغیبه» میگن از اون بابه که «مرغوب فیه» بوده: «الرَّغيبة: العطاء الكثير الذي يُرغب في مثله‏.» (جمهرة اللغة، ج1، ص320) بنابراین مرغوب فیه بودن ظاهرا وجه تسمیه نیست؛ بلکه موضوع له «رغیبه» است. جایی از فرمایش آیة الله جوادی هم به نظرم ظهور در این‌که «رغائب» از جهت لغوی و طبق تحقیق لغوی، جمعِ «رغبت» است نداره. بلکه ظاهرا غرض ایشون ریشه‌یابی این کلمه و توجه‌دادن مخاطب به ریشۀ این کلمه و استفادۀ معرفتی از ریشۀ این کلمه است. کما این‌که دأب ایشون در موارد دیگه هم همینه و در خیلی از موارد، با ارجاع به ریشۀ لغت، درصدد تحلیل معرفتی واژگان هستن؛ مثل دو واژۀ «فقیر» و «نصیحت». 🔹 دوست طلبه: بله؛ البته خیلی‌ها هم به‌صورت مطلق رغیبة رو به عطای کثیر یا ثواب عظیم ترجمه کردند. برخی هم مثل ابن‌اثیر که گفتند «ما یرغب فیه» پشت‌بندش گفتند «من الثواب»؛ یعنی به ثواب عظیمی که مورد رغبت باشه. در مجموع به نظرم کلام راغب دقیق‌تر هست که مرغوب‌بودن رو تو وجه تسمیه برده، نه جزء معنايی. چون مشخصه که ثواب عظیم مورد رغبت هست و العطاء الكثير الغير المرغوب نداریم که به مرغوبش بگن رغیبه! این روش آیة الله جوادی رو هم در مثل نصیحت دیدم و خیلی هم برام قابل استفاده بود و نکته‌سنجی دقیقی هست. ولی نمیشه این رو تو همۀ مشتقات و استعمالاتش سرایت داد. مثلا به کلام از این جهت که نوعی جرح درِش هست، کلام گفتند؛ چون کلم به‌معنای جرحه. ولی مثلا نمیشه این معنای ریشه رو در مثلا کلام الله هم پیاده کرد! 🔸 بنده: علی ای حال چه «رغائب» جمعِ «رغیبه» باشه، چه جمعِ «رغبة»، مهم اینه که خدا به ما امشب توفیق توجه و دعا عنایت کنه و شما هم امشب ما رو دعا کنید. 😊😉 شبتون بخیر ... 🔹 دوست طلبه: بله؛ به هرحال امشب هم شب جمعه است و هم ماه رجب و مظانّ اجابت دعا. ملتمس دعای شما بوده‌ام و هستم. رزقنا الله الاجتهاد فی العمل، بحق اجدادکم الطاهرین. 🏷 #نوشتار #یادداشت #مباحثه #لیلة_الرغائب #لغت‌شناسی #ریشه‌یابی #تحلیل_لغوی #آیة_الله_جوادی_آملی 🆔 @Smh_Doaei

📢 رهبر انقلاب اهانت‌های اخیر به قرآن در کشورهای اروپایی را محکوم کردند 👈 علیرغم توطئه‌ استکبار، آینده از آن اسلام است 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی اهانت‌های اخیر به مقدسات اسلامی و قرآن کریم را در چند کشور اروپایی محکوم کردند. رهبر انقلاب اسلامی این اهانت‌ها را نشانه دشمنی استکبار با اصل اسلام دانستند و همه آزادی‌خواهان جهان را به مقابله با سیاست پلید توهین به مقدسات و نفرت‌پراکنی، فراخواندند. 📝 متن موضع‌گیری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در حساب توئیتر رسانه KHAMENEI.IR منتشر شد به شرح زیر است: «اهانت جنون آمیز به قرآن با شعار آزادی بیان نشان میدهد هدف حملات استکبار، اصلِ اسلام و قرآن است. علی‌رغم توطئه استکبار، قرآن روزبه‌روز پرفروغ‌تر شده و آینده از آن اسلام است. همه‌ آزادی‏خواهان جهان باید درکنار مسلمانان با سیاست پلید توهین به مقدسات و نفرت‌پراکنی مقابله کنند.» 💻 Farsi.Khamenei.ir

﴿۶﴾ يَا مَنْ تَواضَعَ كُلُّ شَىْءٍ لِعَظَمَتِهِ، يَا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَىْءٍ لِقُدْرَتِهِ، يَا مَنْ ذَلَّ كُلُّ شَىْءٍ لِعِزَّتِهِ، يَا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَىْءٍ لِهَيْبَتِهِ، يَا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَىْءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ، يَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ مِنْ مَخافَتِهِ، يَا مَنْ قامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ، يَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ، يَا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ، يَا مَنْ لَايَعْتَدِى عَلىٰ أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ. سُبْحانَكَ يَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ. (۶) ای خاکسار گود بزرگی‌ات همه‌چیز! ای دست‌بسته با رشتۀ توانمندی‌ات همه‌چیز! ای زمین‌خوردۀ میدان ارجمندی‌ات همه‌چیز! ای در پیشگاه شکوهت همگان سربه‌زیر! ای از هراس قهرت همه‌کس فرمان‌پذیر! ای کوه‌های سر به فلک کشیده، گریبان‌چاک نگاه سنگینت! ای قامت‌افراز هفت آسمان! ای وسعت‌افزای هفت اقلیم! ای غرش ابرهای آسمان، طنین‌افکن پاکی و زیبایی‌ات! و ای فرمانروای مردم‌دار و حق‌مدار! تو از تمام پلشتی‌ها پاک و از همۀ پستی‌ها پیراسته‌ای، ای آن‌که هیچ خدایی جز تو نیست! ببین که از فرط بیچارگی، فریادم به آسمان بلند است! فریادم را بشنو، دستم را بگیر و با وصال خود، آتش فراقت را فروبنشان، ای یگانه پروردگار من! 🏷 #ترجمه #دعای_جوشن_کبیر #شب_جمعه #شهید_سلیمانی 🆔 @Smh_Doaei

🔰 دلبر دل‌ها ▪️به‌مناسبت میلاد باسعادت حضرت جوادالائمه علیه السلام بساط دلبری این‌جا به باد است فروغ ناز و طنازی رماد است ز خجلت سر به زیر افکنده خورشید مه این‌جا بر لبانش ان یکاد است سخا را قدر یک خس منزلت نیست کرَم این‌جا غلام خانه‌زاد است دمی سایید پیشانی بر این‌جا از این‌رو تا قیامت غصه شاد است جمال از فرط غم زار است و بیمار در این‌جا چون که بازارش کساد است تعجب از چه رو؟ زیرا که این‌جا سرای دلبر دل‌ها جواد است 🗓 ۱۴۲۲ هجری قمری 🏷 #شعر #امام_جواد 🆔 @Smh_Doaei

🔰 به لطف خدا، مقالۀ علمی، پژوهشیِ «حدیث من عرف نفسه فقد عرف ربه، در بوتۀ اعتبارسنجی»، در هفدهمین فراخوان آثار پژوهشی حوزه علمیۀ خراسان، «شایستۀ تقدیر» شناخته شد. https://hozehkh.com/OneEntry?id=46991 🆔 @Smh_Doaei

﴿۷﴾ يَا غافِرَ الْخَطايا، يَا كاشِفَ الْبَلايا، يَا مُنْتَهَى الرَّجايَا، يَا مُجْزِلَ الْعَطايَا، يَا واهِبَ الْهَدايَا، يَا رازِقَ الْبَرايا، يَا قَاضِىَ الْمَنايا، يَا سَامِعَ الشَّكَايا، يَا بَاعِثَ الْبَرايا، يَا مُطْلِقَ الْأُسارىٰ. سُبْحانَكَ يَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ. (٧) ای ابر خطاپوش! ای خورشید بلاسوز! ای بلندترین قلۀ امید! ای عطا‌بخش بی‌دریغ! ای هدیه‌رسان همیشه و همه‌جا! ای روزی‌رسان هر آفریده! ای برآورندۀ هر آرزو! ای شنوای هر شِکوه! ای جنبش‌آفرین عرصۀ قیامت! و ای سند آزادی هر زندانی! تو از تمام پلشتی‌ها پاک و از همۀ پستی‌ها پیراسته‌ای، ای آن‌که هیچ خدایی جز تو نیست! ببین که از فرط بیچارگی، فریادم به آسمان بلند است! فریادم را بشنو، دستم را بگیر و با وصال خود، آتش فراقت را فروبنشان، ای یگانه پروردگار من! 🏷 #ترجمه #دعای_جوشن_کبیر #شب_جمعه #شهید_سلیمانی 🆔 @Smh_Doaei