#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

از دشت پربلا و مکانش که بگذریم  از ظهر داغ و بحث زمانش که بگذریم  یک راست می رسیم به طفل سه ساله ای  از انحنای قد کمانش که بگذریم  از گم شدن میان بیابان کربلا  یا از به لب رسیدن جانش که بگذریم  تازه به زخم های کف پاش می رسیم  از زخم های گوش و دهانش که بگذریم  حتی زنان شام به حالش گریستند  از حال عمه ی نگرانش که بگذریم  خیلی نگاه حرمله آزار می دهد  از خاطرات تیر و کمانش که بگذریم  با روضه ی کشیده ی گوشش چه می کنند  از گوشواره های گرانش که بگذریم  دروازه کودکان بدی داشت لااقل    از ازدحام پیر و جوانش که بگذریم  در مجلس یزید زبانش گرفته بود  از حرف های سخت و بیانش که بگذریم  حالا به گریه کردن غساله می رسیم  از دستهای زجر و توانش که بگذریم…  (سعید پاشازاده)  #مرثیه_حضرت_رقیه سلام الله علیها http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

بابا نبودی بعد تو بال و پرم ریخت  آتش گرفتم سوختم برگ و برم ریخت  بابای خوبم تا تو بودی خیمه هم بود  تا چشم بستی دشمنت سوی حرم ریخت  عمه صدا می زد همه بیرون بیایید  جا ماندم و آتش به روی چادرم ریخت  بابا، عمو، داداش، عموزاده، کجایید؟  مشتی حسود بد دهن دور و برم ریخت  چشمم، سرم، دستم، کف پاها و پهلوم ...  بابا سپاهِ درد روی پیکرم ریخت  موهای من بابا یکی هست و یکی نیست  ازبس که دست و سنگ و آتش بر سرم ریخت  هم گوشواره هم النگوی مرا برد  میخواست معجر را برد موی مرا برد  با سر رسیدی پس چرا پیکر نداری؟  تو هم که جای سالمی در سر نداری!  این موی آشفته چرا شانه نخورده؟  بابا بمیرم من مگر دختر نداری؟  مثل خودم خیلی مصیبت ها کشیدی  اما تو مَردی و غم معجر نداری  قرآن نخوان بر روی نیزه، می زنندت  بنشین به زانویم اگر منبر نداری  هربارکه رفتی سفر چیزی خریدی  بابا از آن سوغات ها دیگر نداری؟  (داوود رحیمی)  #مرثیه_حضرت_رقیه سلام الله علیها http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

تمام می شوم امشب در آخر قصه  بخواب بانوی احساس! دختر قصه!  یکی نبود و یکی بود و آن یکی هم رفت  یکی یکی همه رفتند از در قصه  ببند چشم خودت را! فقط تجسم کن!  میان شعله ی آتش سراسر قصه...  خیال کن که لبت تشنه است و از لب آب  بدون آب بیاید دل آور قصه  بده امانت شش ماهه را به دست پدر  که پر بگیرد از اینجا کبوتر قصه  **  نپرس از پدرت او هنوز هم اینجاست  نپرس از تن در خون شناور قصه  بلند شو!،و بدو! پا برهنه تا خود صبح  نخواب تا برسی سمت دیگر قصه  و گوشواره ی خود را در آر! میترسم-  پری بماند و دیو ستمگرقصه  **  بخواب! نیمه ی شب شد، خرابه هم خوابید  بخواب کودک تنها! قلندر قصه!  بگیر گوش خودت را سه ساله ی خوبم!  که پیر می شوی امشب از آخر قصه:  بگیر روی دو پایت سر پدر را، آه...  بگیر اگرچه که سخت است باور قصه  (حسن اسحاقی)  #مرثیه_حضرت_رقیه سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseyni

 گیسو به دست بر سر راهت نشسته ام  مانند زخم های لب تو شکسته ام  بابا عجب شده است که از نی درآمدی  بر دیدن خرابه نشین با سر آمدی  دیر آمدی بگو به کجا میهمان شدی؟  درگیر مجلس طبق و خیزران شدی؟  یا که طبق شبیه تو دلبر نداشته  یا نیزه دست از سر تو بر نداشته؟  ابروی زخم خورده رخت ناز کرده است  نیزه چقدر جا به سرت باز کرده است  بابا فدای چشم تو این زخم های من  یک کم بخند زندگی من برای من  اصلاً فدای چشم تو،چشمم کبود نیست  این بوی روی چادر من بوی دود نیست  بر گوش من چه غصه اگر گوشواره نیست  تو فکر کن که پیرهنم پاره پاره نیست  بابا ببخش صورت من گرد وخاکی است  این ردً پنجه نیست که...هر چند حاکی است  دستش چه حرفها که به گوشم سروده است  اما خیال کن تو که زجری نبوده است  هر چند که گرسنه ام اما خیال نیست  بابا همین که امده ای پس ملال نیست  (حسن کردی)   #مرثیه_حضرت_رقیه سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseyni

 از خیمه ها که رفتی و دیدی مرا به خواب  داغی بزرگ بر دل کوچک نهاده ای  گرچه زمن لب تو خداحافظی نکرد  می گفت عمّه ام به رخم بوسه داده ای  من با هوای دیدن تو زنده مانده ام  جویای گنج بودم و ویرانه نشین شدم  ممکن نشد که بوسه دهم بر رخت به نی  با چشم خود ز خرمن تو خوشه چین شدم  تا گفتگوی عمّه شنیدم میان راه  دیدم تو را به نیزه و باور نداشتم  تا یک نگه ز گوشه ی چشمی به من کنی  من چشم از سر تو دمی بر نداشتم  با آنکه آن نگاه، مرا جان تازه داد  اما دوپلک خود ز چه بر هم گذاشتی  یکباره از چه رو، دو ستاره افول کرد  گویا توان دیدن عمّه نداشتی  من کنار عمّه سِتادم به روی پای  مجروح پا و اِذن نشستن نداشتم  دستی سیاه بی ادبی کرد با سرت  من هم کبود دست روی سر گذاشتم  با آنکه دستبرد خزان دیده ای و لیک  باغ ولایت است که سر سبز و خرّم است  رخسار توست باغ همیشه بهار من  افسوس از اینکه فرصت دیدار بس کم است  ای گل اگر چه آب ندیدی ولی بُوَد  از غنچه های صبح لبت نو شکفته تر  از جورها که با من و عمـّه شد مپرس  این راز سر به مُهر، چه بهتر نهفته تر  هر کس غمم شنید، غم خود زیاد برد  بر زاری ام ز دیده و دل، زار گریه کرد  هر گاه کودک تو، به دیوار سر گذاشت  بر حال او دل در و دیوار گریه کرد  ای مه که شمع محفل تاریک من شدی  امشب حسد به کلبه ی من ماه می برد  گر میزبان نیامده امشب به پیشواز  از من مَرَنج، عمّه مرا راه می برد  گر اشک من به چهره ی مهتابی ام نبود  ای ماه، این سپهر، اثَر از شَفَق نداشت  معذور دار، اگر شده آشفته موی من  دستم بر شانه به گیسو رَمَق نداشت  ویرانه،غصّه،زخم زبان،داغ، بی کسی   این کوه را بگو، چون کاه چون کِشَد؟  پای تو کو؟ که بر سَرِ چشمان خود نَهم  دست تو کو؟ که خار ز پایم برون کشد  سیلی نخوره نیست کسی بین ما ولی  کو آن زبان؟ که با تو بگویم چگونه ام  دست عَدو بزرگ تر از چهره ی من است  یک ضربه زد کبود شده هر دو گونه ام  یکبار سر به گوشه ی ویران بزن، ببین  من خاک پای تو به جبین می کشم بیا  کن زنده یاد مادر خود را ببین چسان  خود را از درد روی زمین می کشم بیا  گر در بَرَت به پای نخیزم ز من مپرس  اما ببخش، نیست توانی به پای من  نه شمع در خرابه، نه تو گفتگو کنی  مشکل شده شناختن تو برای من  ای آرزوی گمشده پیدا شدی و من  دست از جهان و هر چه در آن هست می کشم  سیلی، گرفته قوّت بینایی ام  من تا شناسمت به رخت دست می کشم  ای گل، زعطر ناب تو آگه شدم، تویی  ویرانه، روز گشته اگر چه دل شب است  انگشت ها که با لب تو بوده آشنا  باور نمی کنند که این لب همان لب است  (علی انسانی)  #مرثیه_حضرت_رقیه سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

گاه لیلایی و گهی مجنون  گاه مجنونم و گهی لیلا  گاه خورشید و گاه آیینه  روبروی همیم در همه جا  ***  ای طلوع همیشه ی قلبم  با تو خورشید عالمینم من  تو حسینی ولی گهی زینب  گاه زینب گهی حسینم من   ***  وقت سجاده وقت نافله ها  لبمان نذر نام یکدیگر  دو کبوتر  در این حوالی عشق  بر سر پشت بام یکدیگر  ***  من و تو آیه های تقدیریم  من و تو همدلیم و همدردیم  خواب بر چشممان نمی آمد  تا که بر هم دعا نمی کردیم  ***  دل ندارم تو را نظاره کنم  در غروبی که بی حبیب شدی  تکیه بر نیزه ی شکسته زدی  این همه بی کس و غریب شدی  ***  کاش این جا اجازه می دادی  تا برای تو چاره می کردم  این گریبان اشتیاقم را  پیش چشم تو پاره می کردم  ***  همه از خیمه ها سفر کردند  همه در خون خویش غوطه ورند  همه پیشت فدا شدند اما  کودکانم هنوز منتظرند   ***  آن دمی که ممانعت کردی  میهمان نگاه من غم شد  از بلا و غمِ مصیبت تو  آن قدر سهم خواهرت کم شد   ***  کودکانم اگر چه ناقابل  ولی از باده ی غمت مستند  آن دو بالی که حق به جعفر داد  به خدا کودکان من هستند  ***  خنده ها با نگاه غمگینت  اذن پرواز بالشان باشد  اذن میدان بده به آن ها تا  شیر مادر حلالشان باشد  (علی اكبر لطیفیان)  #مرثیه_دوطفلان_زینب علیهم السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

گلاب می چکد از گیسوان شانه شده  برای عرض ارادت دو گل بهانه شده  قبول کن که نفسهای من همین هایند  قبول کن که غمت را دلم نشانه شده  دو زینبی دو علی خود دو فاطمه صولت  دو زینبی دو حسن رو، دو بی کرانه شده  دو زینبی دو علی اکبری دو عباسی  دو ذوالفقار نبردی که جاودانه شده  دو شیر نر دو حماسه دو گرد باد غیور  دو صاعقه که به جان محشر زمانه شده  دو شیر خورده ز من دو زره به تن کرده  دو می زده دو رجز خوان دو حیدرانه شده  دو پهلوان دو قیامت دو غیرت طوفان  دلی به محضرتان خاک آستانه شده  مزن به سینه شان دست رد در این میدان  به جان یاری شکسته به جان مادرمان  (حسن لطفی)  #مرثیه_دوطفلان_زینب علیهم السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

عمه محکم گرفته دستش را  داشت اما یتیم تر می شد  لحظه لحظه عمو در آن گودال  حال و روزش وخیم تر می شد  باورش هم نمی شد او باید  بنشیند فقط نگاه کند  بزند داد و بعد هر تیری  ای خدا کاش اشتباه کند  این هم از عشیره می باشد  مرگ بازیچه ایست در دستش  مرگ را می زند صدا اما  حیف افتاده بند بر دستش  یادش افتاد روضه هایی را  که عمویش کنار او می خواند  حرف مادر بزرگ را می زد  روضۀ شعله را عمو می خواند  مادرش پشتِ در که در افتاد  نفسی مادرانه بند آمد  شیشه ای خورد شد به روی زمین  راه کوچه به خانه بند آمد  دستهای پدر بزرگش را  بسته و می کشند اما نه  دست مادر به دامنش افتاد  گفت تا زنده است زهرا نه  چل نفر می کشند از یک سو  دست یک بار دار سَد می شد  بین کوچه علی اگر می ماند  که برای مغیره بد می شد  کار قنفذ شروع شده اما  دخترش برد عمع آنجا بود  خواست تا سمت مادرش بدود  آنکه دستش گرفت بابا بود  پسر مجتبی است این دفعه  نوبت زینب است او ندود  داشت می مُرد داشت جان می داد  وای بر او که تا عمو ندود  نه که گودال،کوچه را می دید  همه افتاده بر سرِ مادر  به کمر بسته چادرش اما  به زمین خورده معجر مادر  تا ببیند چه می شود باید  به نوک پای خویش قد بکشد  شرط کردند هرکه می آید  از تنش هر که نیزه زد بکشد  از همانجا به سنگ اندازان  داد می زد تورو خدا نزنید  وای بر من مگر سر آورید  اینقدر سخت نیزه را نزنید  زره اش را که کندید از تن  اینکه پیراهن است نامردا  از روی سینه چکمه را بردار  وقت خندیدن است نامردا  هرچه گلبرگ بر زمین می ریخت  پخش هر گوشه بوی گل می شد  کم کم احساس کرد انگاری  دستهای عمه شُل می شد  دست خود را کشید تا گودال  یک نفس می دوید تا گودال  از میان حرامیان رد شد  بدنش را کشید تا گودال  باز هم پای حرمله وا شد  پیچ می خورد حنجری ای وای  دید در آخرین نگاه حسین  دست طفلی مقابلش افتاده  (حسن لطفی)  #مرثیه_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

پرستوی حریم کبریایم  کبوتر بچه ی آل عبایم  نمی ترسم اگر بارد به من تیر  که من با تیر باران آشنایم  انا بن المجتبی، ابن المصائب  بلی مردم یتیم مجتبایم  غم بابا ، غم عمه، غم طشت  خدا داند نمی سازد رهایم  اگر تیغی به دست آرم ببینند  که من نوباوه ی شیر خدایم  عمو فرمانده ی عشق است و من هم  بسیجی اش به دشت کربلایم  دگر رزمنده ای باقی نمانده  به غیر از من که یاری اش نمایم  به قرآن الهی کوثرم من  به قرآن حسینی هل اتایم  عمو بوی پدر دارد همیشه  عمو بوده پدر عمری برایم  عمو احساس من را درک می کرد  عمو می داد با رویش صفایم  عمو در قلب من عمری طپیده  عمو داده خودش درس وفایم  عموی مهربانم جای بابا  پسر می کرد همواره صدایم  خوشم رنگ عمو گیرم در این دشت  ز خون سرخ این دست جدایم  خوشم بر سینه ی او جان سپارم  الهی کن اجابت این دعایم  (سید محمد میر هاشمی)  #مرثیه_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

گـذرِ ثانیه هـا هر چه جلوتر می رفت  بیشتر بینِ حرم حوصله اش سر می رفت  بُغض می كرد یتیمانه به خود می پیچید  در عسل خواستن آری به برادر می رفت  تا دلِ عمّه شود نرم بـه هـر در مـی زد  با گلِ اشك به پا بوسیِ مـعجر می رفـت  دیـد از دور كه سر نیزه عمـو را انداخت  مثـلِ اِسپند به دلسوزیِ مَجمر مـی رفت  دیـد از دور كه یـوسف ز نـفس افتاد و  پنجه ی گرگ به پیراهنِ او وَر می رفـت  رو به گـودالِ بلا از حـرم افتـاد به راه یـازده سـاله چه مـردی شده مـاشاءالله دید یـك دشت پِـیِ كُشتـنِ او آمـاده  تیر و سر نیزه و سنگ از همه سو آمـاده  دید راضی است به معراجِ شهادت برسد  مطمئن است و به خون كرده وضو آماده  آه، با كُنده ی زانو به رویِ سینـه نشست  چنگ انـداختـه در طرّه ی مو، آمـاده  هیچكس نیست كه پایش به سویِ قبله كِشد  ایـن جـگر سوخته افتاده بـه رو آمـاده  ترسشان ریـخته و گـرمِ تعـارف شده اند  خنـجـر آمـاده و گـودیِ گلـو آمـاده  بازویـش شـد سپرِ تیـغ و به لـب وا اُمّاه یـازده سـاله چه مـردی شده مـاشاءالله  زخـم راهِ نفسِ آیـنـه در چنگ گرفت  درد پیچید و تنش نبضِ هماهنـگ گرفت  استخوان خُرد ترك، دست شد آویز به پوست  آه از این صحنه ی جانسوز دلِ سنگ گرفت  گوهـرش را وسـطِ معـركه ی تاخت و تاز  به رویِ سینه ی پا خورده ی خود تنگ گرفت  با پدر بود در آغوشِ پُر از مِـهـرِ عـمـو  مزدِ مشتاقیِ خود خوب از این جنگ گرفت  بـاز تیر و گلـو و طفل به یـك پلك زدن  باز هم چهره ی خورشید ز خون رنگ گرفت  (علیرضا شریف)  #مرثیه_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

جمعه ها روضه را به دلخواه خودتون بخونید

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

میرسد نوبت خورشید شدن آهسته  سپر غربت خورشید شدن آهسته  نقل هرصحبت خورشید شدن آهسته  قمر حضرت خورشید شدن آهسته  زودتر میرود آنکس که مهیا باشد  مرد آنست که با سن کم آقا باشد  آسمان چشم به این واقعه حیران دارد  باز انگار که دریا تب طوفان دارد  ماه در دست خود آیینه و قرآن دارد  پسر شیر جمل عزم به میدان دارد  دل پریشان خزان بود بهارش آمد  دستخط پدرش بود بکارش آمد  میرود تا جگرش را به تماشا بکشد  بین میدان هنرش را به تماشا بکشد..  تب مستی سرش را به تماشا بکشد  باز رزم پدرش را به تماشا بکشد  قصد کرده ست ببینند تجلایش را  ضرب دست حسنی، قامت رعنایش را..  خودش عمامه شد و جوشن او پیرهنش  انبیا پشت سرش لحظه عازم شدنش  گر گرفتند همه از شرر سوختنش  دشت لرزید ز فریاد انا بن الحسنش  دل به شمشیر زد و ازرق شامی افتاد  حمله ای کرد و زآن خیل حرامی افتاد  هرچه جنگید عطش تاب و توانش را برد  سوخت ،بارید عطش تاب و توانش را برد  باز لرزید عطش تاب و توانش را برد  ناگهان دید عطش تاب و توانش را برد  دید دور و بر مرکب همگان ریخته اند  دور تا دور تنش سنگ زنان ریخته اند     آنقدر سنگ به او خورد که آخر افتاد  بی رمق بود ازین فاصله باسر افتاد  سعی میکرد نیفتد ولی بدتر افتاد  عمه میگفت بخود جان برادر افتاد  به زمین خورد به دور تن او جمع شدند  گرگها برسر پیراهن او جمع شدند  بدنش معبر سم ها شده ای وای حسن  کمرش از دو جهت تا شده ای وای حسن  چقدر خوش قد و بالا شده ای وای حسن  پهلویش پهلوی زهرا شده ای وای حسن  عمو از سوز جگر داد زد آه ای پسرم..  من چگونه بدنت را ببرم سوی حرم؟!  دست زیر بدنت تا ببرم میریزد  بدنت را که به هرجا ببرم میریزد  مطمئنا پسرم را ببرم میریزد  نبرم جسم تورا یا ببرم میریزد  خیز قاسم که ببینی چقدر تنهایم  وای از خجلت من پیش امانتهایم..  (سید پوریا هاشمی)  #مرثیه_حضرت_قاسم علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

زره اندازه نشد پس کفنش را دادند  کم ترین سهمیه از سهم تنش را دادند  قاسم انگار در آن لحظه "انا الهو" شده بود  سر این "او" شدنش بود "من"ش را دادند  بی جهت نیست تماماً بغلش کرده حسین  بعد ده سال دوباره حَسنش را دادند  تا که حرز حسنی همره قاسم باشد  عمه ها تکه ای از پیرهنش را دادند  داشت مجذوب کلیم اللهی خود می شد  سنگ ها نیز جواب سخنش را دادند  داشت با ریختنش پای عمو کم شد  چه قدر خوب زکات بدنش را دادند  گفت یعقوب: تن یوسف من را بدهید  گفت یعقوب: ولی پیرهنش را دادند  (علی اکبر لطیفیان)  #مرثیه_حضرت_قاسم علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

ازحرم طفل رباب ِتازه ای برخاسته  شال بسته، با نقابِ تازه ای برخاسته  گرچه افتادند رویِ خاک ها خورشیدها  تازه مغرب، آفتابِ تازه ای برخاسته  باد دارد از مسیر ِ چشمهایش می وَزَد  لاجرم بویِ شرابِ تازه ای برخاسته  بیشتر شد تشنگی ها، او خودش  آب، آب بود  پشتِ پایش آب…آبِ تازه ای برخاسته  با همه پیغمبران، پیغمبری ام فرق کرد  رویِ دستم یک کتابِ تازه ای برخاسته  آن همه لبیک گفتن یکطرف، این یکطرف  پرسش ِ ما راجوابِ تازه ای برخاسته  ریخت برهم لشگری را تاکه بر دستم رسید  با حضورش بوترابِ تازه ای برخاسته  زود یا خوابش کنید و یا مُراعاتش کنید  تازه این کودک زخوابِ تازه ای برخاسته  این بلاتکلیفی ام ازناتوانی نیست نیست  تیر با یک پیچ و تابِ تازه ای برخاسته  گردنی که خشک باشد آخرش این میشود  تیر هم که باشتابِ تازه ای برخاسته  روی این دستم تنش؛ برروی این دستم سرش  آه بفرستم کدامش را برای مادرش  (علی اکبر لطیفیان)  #مرثیه_علی_اصغر علیه‌السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

هرم لبهای تو آتش زده جانم پسرم  قصه ی آب برای تو بخوانم پسرم  پسر ساقی کوثر به چه کاری افتاد  کشته ی طعنه ی این زخم زبانم پسرم  داغ تو چون علی اکبر کمرم را تا کرد  نعره خواهم زنم از دل نتوانم پسرم  مادرت دیده به راه است که سیراب آیی  با چه رویی تن تو خیمه رسانم چه کنم  بی هوا تیر رسید و نفسم بند آمد  با نگاه تو گرفته ست زبانم پسرم  خون من گردن آنکس که گلوی تو برید  حسرت بوسه نهاده به لبانم پسرم  صبر کن تا پر قنداقه ی تو پاره کنم  سخت جان می دهی ای راحت جانم پسرم  ز ترک های لبت بوسه گرفتن سخت است  خندۀ آخر تو برده توانم پسرم  می کَنم قبر تو را دور ز چشم مادر  پدرم داده ره چاره نشانم پسرم  با وجودی که کنم قبر تو یکسان با خاک  باز هم جان تو بابا نگرانم پسرم  (قاسم نعمتی)  #مرثیه_علی_اصغر علیه‌السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

من چگونه سوی خیمه خبرت را ببرم؟  خبــر ریختــن بــــــــــال و پرت را ببرم  واژه های بدنت سخت به هم ریخته است  سینه ات یـا جگـرت یــا که سرت را ببرم؟  مثل مـــــادر وسط کوچه گرفتــــار شدی  تـــن پامــــال شـــــده در گذرت را ببرم  ولــــدی لب بــزن و نـــــام مرا بــــــاز ببر  تا به همـراه نســـــــیم این اثرت را ببرم  ارباً اربا تر از این قامت تو قلب من است  چــــــونکه باید بدن مختصـــــرت را ببرم  میوه های لب تو روی زمین ریخته است  بــا عبــــــــا آمده ام تـــــا ثمرت را ببرم  بت شکن بودی وبیش از همه مبعوث شدی  حـــالیــــــــا آمــــــده ام تــا تبرت را ببرم  شبــه پیغمبـــر من معجزه هـــا داری، حیف!  قســـمت من شــده شق القــمرت را ببرم  سفره ات پهن شده در همه دشت، کریم  ســهم من هم شده ســوز سحرت را ببرم  لشـــگر روبـرویت "آکله الاکبـــــاد" اســت  کاش می شد که علی جان جگرت را ببرم  بدنی نیســت که تشـییـع کنم ، مجبــورم  تـکه تـکه تنـــــــــی از دور و برت را ببرم  عمه ات آمده بالای ســــرت می گوید:  تو که رفتــی بگــــذار ایــن پدرت را ببرم  ترسم این است که لب بر لب تو جان بدهد  بگــــــذار ایـــن پـــــدر محتضـــرت را ببرم  مادرت نیست ولی منتظر سوغات است!  عطر گیســـوی تو از این سفرت را ببرم  (مصطفی هاشمی نسب)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

نقـش بـیـابـان دیـدم آخـر پـیـکـرت را  از مـن نـگـیـر اکـبـر نـگـاه آخــرت را  داغت تمام خیمه گاهم را به هم ریخت  حـالا چـه گـویـم مـن جواب مادرت را  مـن هـم شبیه خاک صحرا تشنه هستم  بـالا بـگـیـر ای شـبه پـیغمبر سرت را  دشمـن مـیـان مـقـتـلت بـا خنده میگفت  حــالا بـیــا بــردار جـسـم اکــبـرت را  فریاد بابا گفـتـنـت خـیلی ضعیف است  از بس که خون پُر کرده راه حنجرت را  از زیر بال وپر سرت بیرون گرفتی باران تیر آمد وضو در خون گرفتی  گـفـتـم خـدایـا اسـتـجـابـت کـن دعــایـم  از مــن نـگـیـر یـارب تـمـام کـربـلایم  این خاک صحرا با صدایت خوگرفته  بـرخیـزازجـا تـا اذان گــویـی بـرایــم  هـر تکه ات در بین صحرا شد مکرّر  بــایـد بـچـیـنـم پـیـکـرت را در عبایم  از کـودکی مـنزلگهت آغوش من بود  حـالا شـدی در بـین صحرا فرش پایم  بـرخـیـز تـا تـنـها نـمانم عصر امروز  ای اولـیـن ذبـح عـظـیـم در مـنــایـــم  نـور مـحـمـد بـین صحرا مـنجلی شد درجای به جای کربلاپر از علی شد  ای نــور دیـده پـیـش چشمم دلبری کن  در بـیـن مـیدان بـاز کـاری اکبری کن  یکـبـار دیـگر پـا بـچـسـبان در رکابت  هــمــراه ســاقـی حـــرم آب آوری کن  تـو یـادگـار ذولــفـقـار خـیـبـر هـسـتی  بـرخـیـزودرمـیـدان قیامی حیدری کن  خـیـلی عـلی دلـتـنگ روی مـصطفایم  ای شــبـه پـیغـمـبـر کمی پیغمبری کن  درپیش عـمه پا نکـش برخاک صحرا  برخیزودراین عرصه کاردیگری کن  روی لـبـت گـل واژه از آیـات حـق خورد در زیر پای نیزه های جسمت ورق خورد در بین صحرا شد زمین گیری دچارت  امــا نـشـد چـیــزی کــم از اوج وقارت  داغ جـگـر سـوزت امـانــم را بـریــده  از بس شـمـردم زخـمهای بی شمارت  حالا بـیـا و چـاره ای کـن تـا که عمه  در بـیـن نـا مـحـرم نـیـایـد بر مزارت  این دوروبر بوی گلاب ویاس پیچید  انگار زهـرا مـادرم شـد هم جوارت  در خاک وخون افتادنت دیگرروانیست  برخـیــز از جا عـمـه مـی آیـد کنارت  (مجید قاسمی)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni