در سرش طرح معما می کرد  با دل عمه مدارا می کرد  فکر آن بود که می شد ای کاش  رفع آزار ز آقا می کرد  به عمویش که نظر می انداخت  یاد تنهایی بابا می کرد  دم خیمه همه ی واقعه را  داشت از دور تماشا می کرد  چشم در چشم عزیز زهرا  زیر لب داشت خدایا می کرد  ناگهان دید عمو تا افتاد  هر کسی نیزه مهیا می کرد  نیزه ها بود که بالا می رفت  سینه ای بود که جا وا می کرد  کاش با نیزه زدن حل می شد  نیزه را در بدنش تا می کرد  لب گودال هجوم خنجر  داشت عضوی ز تنش وا می کرد  هر که نزدیک ترش می آمد  نیزه ای در گلویش جا می کرد  زود می آمد و می زد به حسین  هر کسی هر چه که پیدا می کرد  آن طرف هلهله بود و این سو  ناله ها زینب کبری می کرد  گفت ای کاش نمی دیدم من  زخم هایت همه سر وا می کرد  دست من باد بلا گردانت  ذبح گشتم به روی دامانت  (احسان محسنی فر)  #مرثیه_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

نوجوان قبیلۀ خورشید  عالم دَهر مکتب توحید  آمده نیزۀ جمل در دست  سیزده شیشه عسل در دست  نام او چیست در عشیرۀ عشق؟  قاسم بن الحسن،نبیرۀ عشق  کارصد تیغ کرده مژگانش  خشم عباس برق چشمانش  با لب خشک خود غزل می خواند  شعر اهلا من العسل می خواند  از نگاه و صداش غم می ریخت  رجزش دشت را به هم می ریخت  نعره می زد: منم یتیم حسن  کفنم را حسین کرده به تن  غیرتی سبز خون رگهایم  نوه ی بوتراب و زهرایم  آمدم پابه پای شمشیرم  انتقام مدینه را گیرم  یا علی گفت و لب تر از می کرد  اسب ها را یکی یکی پی کرد  تیغ را رقص ذوالفقاری داد  همه کفر را فراری داد  با دل شیر تا کجا رفته!؟  چقدر او به مجتبی رفته!!!  گر چه از چارسو گلاویزند  کوفیان مثل برگ می ریزند  لشگر ظلم را چه شاکی کرد  مرحبا، خوب گرد و خاکی کرد  تیغ می زد، سینجلی می گفت  مست و مدهوش یاعلی می گفت  عاقبت تشنگی به بندش کرد  نیزه ای آمد و بلندش کرد  از لب آسمان زحل افتاد  سیزده شیشه عسل افتاد  طاقت صبر را زکف برده  مثل زهرا چه بد زمین خورده!؟  دیدم از رد بند نعلینی  قد کشیده به طرفة العینی  دشنه کینه را صدا کردند  سر مهتاب را جدا کردند  کاروان را ز کربلا بردند  سر او را مغیره ها بردند  (وحید قاسمی)  #مرثیه_حضرت_قاسم علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

واله و مست سوی معركه عازم شده است  رفتنش بدرقه با اشك محارم شده است  او به دست ولی الله معمم گشته  قطب علمی دو صد مرجع و عالم شده است  مرگ بازیچۀ دست همه اولاد علیست  مات رزمش همه افلاك و عوالم شده است  رسم این است سرش نقل بریزند نه سنگ  بین گودال عجب گرم مراسم شده است  حرف تقسیم تنش معنی نازك می خواست  آینه خرد كه شد حضرت قاسم شده است  خواست یك بار دگر نام عمو را ببرد  نیزه ای در وسط سینه مزاحم شده است  یك نفر قصد نموده كه سرش را بِبرد  آه كه موقع تقسیم غنائم شده است  (محسن حنیفی)  #مرثیه_حضرت_قاسم علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 به نام نامی زینب که آیت العظمی است  قسم به نام عقیله که عالم الاسماست  بلند مرتبه بانوی فاطمی علی  تمامی وجناتش تمامی مولاست  غلامزاده ایلش قبیله مجنون  کنیزه خادمه هایش عشیره لیلاست  نفس نفس نفحاتش چکامه ای شیوا  وحرف حرف کلامش قصیده غرّاست  قلم چگونه نویسد که خامي محض است  کلام پخته ی عمان بخوان که روح افزاست  زنی که دست خدا را در آستین دارد  زنی که یک تنه مرد آفرین کرببلاست  برای آل عبا بوده واجب التعظیم  حسین فاطمه احمد حسن علی زهراست  عقیله ای که عقول از مقام او حیران  فقیهه ای که فقاهت ز فهم او رسواست  ندیده سایه او را نگاه همسایه  اگرچه مدت سی سال پیش این دریاست  ندیده سایه او را مدینه یا مکه  که شهر در قرق چند حضرت سقاست  نسیم هم نوزد سمت چادرش حتی  که این حریم حریم فرشته های خداست  نه خاک بر دهنم رخصتی فرشته نداشت  مقام چادر خاتون فاطمه بالاست  هزار مرتبه شوید دهان به مشک جبریل  هنوز بردن نامش برای او رویاست  ز مادحین بزرگی این سرا مریم  ز واصفین بلندی این حرم عیسی ست  ........  رکاب ناقه که سر قفلی علمدار است  ستون خیمه که قلب خیام عاشوراست  پناهگاه تپشهای خسته سجاد  امام هاشمیان و شفیعه فرداست  اگر حسین در اعماق سینه ها جاریست  اگر حسینیه ای در تمامی دلهاست  ولی حسین خودش زینبیه ای دارد  که در تمامی افلاک بیرقش بر پاست  رسید ظهر دهم فصل اوج غم اما  میان خیمه خود مانده وز دلش غوغاست  اگر چه پای به پای برادرش رفته ست اگرچه بانوی غمگین خیمه شهداست  اگرچه بر سر بالین هر شهیدی بود  اگر چه شاهد رزم اهالی دریاست  چقدر پیکر خونین بدست آورده  چقدر چادرش از خون لاله ها زیباست  کنار پیکر اکبر که زودتر آمد  اگر نبود حسینش چگونه بر میخواست  میان خیمه نشسته ز دور میشنوند  خروش تازه جوان های خود که بی همتاست  دو شیر زاده ی او در کشاکش رزمند  و در حوالی آوردگاه طوفانهاست  گرفته اند تمامی پهنه را باتیغ  شنید و گفت رجزهایشان عجب گیراست  وبا شمارش تکبیرهای عباسش  گرفته است که تعداد ضربه آنهاست  پس از برادرش آهسته میکشد تکبیر  و گاه گاه بگوید برادرم تنهاست  کمی گذشت خروشی دگر نمیشنود  نوای تازه جوانها بجای آن برخواست  میان خیمه خود مانده ونمیشنوند  بغیر ناله که از سمت نیزه ها پیداست  بغیرخنده و صوت اصابت صد تیر  بغیرهلهله هایی که در دل صحراست  هنوز مادرشان گوش می کند اما  نمی رسد بجز آهی که برلب سقاست  صداصداي نفسهاي مانده درسينه است  صدای چرخش شمشیرها و مرکب هاست  میان آنهمه فریاد و ناسزا فهمید  برای بردن سرها به نیزه ها دعواست  غروب بود و میان خیام میگردید  که دید خیمه سرخی که خیمه شهداست  میان آن همه تن های بی سر خونین  کنار پیکر اکبر که اربا ارباست  شناخت پیکر زخمی سروهایش را  اگرچه سر ز تن چاک خورده جداست  هنوز گرم تماشای کودکانش بود  که دید شعله آتش ز خیمه ها برخواست  حرم اسیر حرامی و مادری می دید  که زلف تازه جوانهای او ز نیزه رهاست  (حسن لطفی)  #مرثیه_دوطفلان_زینب سلام الله علیها http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

بریز در دل من هر چه داری از غربت  کجاست مأمن غم های کاریت؟... این جا !  تمام عمر غمت را کشیده‌ام بر دوش  چرا کنون نکنم غم گساریت این جا  خدا کند که بمیرم، امامِ بی‌یارم  اگر دمی نگرم بیقراریت این جا  ز پیش نعش علی سر بلند برگشتی  چقدر دیدنی است پایداریت این جا  چه زود پیر شدی بعد اکبر لیلا  فدای هیمنهٔ بردباریت این جا  مگیر ای پسر فاطمه امید را از من  دلم خوش است برادر به یاریت این جا  دو نوجوان مرا هم قبول کن جانا  شوند کشتهٔ چشم بهاریت این جا  بزرگ کردمشان پای سفرۀ عشقت  فقط به خاطر خدمتگزاریت این جا  اجازه ده که شوم همره نهالانم  شریک معرکهٔ لاله‌ کاریت این جا  نمی‌شود مگر از آن لب پر از مهرت  مرا منه به غم شرمساریت این جا  (مجتبی روشن روان)  #مرثیه_دوطفلان_زینب سلام الله علیها http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

این شعلۀ عشق است كه درمان نپذیرد  معشوق ز عاشق اَثر آسان نپذیرد  جز اشك تمنّا كه گِره وا كند از كار  كردارِ دگر فایده چندان نپذیرد  این رابطۀ عشق عجب معجزه آساست  این مرحله را جز دلِ بریان نپذیرد  معشوق حسین است و عاشق دلِ زینب  محبوب ز احباب بجز جان نپذیرد  فرمود به طفلان كه دلِ عاشقِ مادر  جز كشته شدن  در ره جانان نپذیرد  با خویش همی گفت: مبادا كه برادر  از خواهر خود هدیۀ قربان نپذیرد  اینجاست كه بر دامن مادر بزند چنگ  بی فاطمه این مرحله پایان نپذیرد  تا بر لب طفلان قسم فاطمه آمد  آقا نتوانست ز آنان نپذیرد  دو آینۀ زینبی آمادۀ رزمند  این صحنه بجز آینه قرآن نپذیرد  گیسوی كمندِ یكی از شانه سرازیر  زلف دگری سلسله بندان نپذیرد  شمشیر كجا و قد و بالای دو ریحان  این قامتشان هیچ كمان دان نپذیرد  تكبیر به لب تیغ به كف هر دو كفن پوش  كس فاتحۀ تازه جوانان نپذیرد  می خواست عدو حیله ببندد به دوطفلان  دید از دو طرف رِخنه به رِندان نپذیرد  از هیبتشان لرزه به جانِ سپه افتاد  آزاده بجز جنگ نمایان نپذیرد  شاگرد دبستان اَلفبای علمدار  هنگامۀ پیكار سر و جان نپذیرد  كُشتند بسی از سپه كفر به یك آن  افزونتر از این را لب عطشان نپذیرد  از میمنه تا میسره این لشگر كوفی  این گونه پذیرایی مهمان نپذیرد  شمشیر و سنان بود كه هر سوی روان بود  آنقدر گران بود كه انسان نپذیرد  سیمین بدنان تشنه لب از پای فتادند  از پای فتاده نَفَس ارزان نپذیرد  داغی به دل بانوی مظلومه نشاندند  داغی كه دل هیچ پریشان نپذیرد  تا كه نشود از همه شرمنده برادر  خواهر طلب نعش شهیدان نپذیرد  از خیمه نظر كرد به چشمان برادر  دید ابر بهاری است كه باران نپذیرد  (محمود ژولیده)   #مرثیه_دوطفلان_زینب سلام الله علیها http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

وقتش شده بر دست بگیرد جگرش را  مردی که شکسته ست مصیبت کمرش را  پروانه به هم ریخته گهواره ی خود را  تا باز کند از پر قنداق پرش را  تلخ است پدر گریه کند طفل بخندد  سخت است که پنهان بکند چشم ترش را  دور و برش آنقدر کسی نیست که باید  این طفل در آغوش بگیرد پدرش را  مادر نگران است خدایا نکند تیر  نیت کند از شیر بگیرد پسرش را  هم چشم به راه است که سیراب بیارند  هم دلهره دارد که مبادا خبرش را...  افسوس از آن تیر و کمانی که گرفته ست  این بار سپیدی گلویی نظرش را  (علی عباسی)  #مرثیه_علی_اصغر علیه‌السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 طفلی به روی دست پدر پا گرفت و رفت  مانند مرد حق خودش را گرفت و رفت  منت کشیدن پدرش را نداشت تاب  از دست تیر آب گوارا گرفت و رفت  تنها پسر به درد پدر گوش داد و تیر  تا نشنود، به گوش علی جا گرفت و رفت  روی گلوی خود با سه شعبه ای  بر لوح غربت پدر امضا گرفت و رفت  چیزی نگفت دم نزد و ناله ای نکرد  سر را چو پیر طایفه بالا گرفت و رفت  مردانه روی پای خودش ایستاده بود  مانند مرد، حقِّ خودش را گرفت و رفت  (موسی علیمرادی) #مرثیه_علی_اصغر علیه‌السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 شکست حرمت نایت، شکست قلب حرم   به زیر بار مصیبت شکسته شد کمرم  کبوترم که شکستند بی هوا پر من   گرفت تیر سه پر، مابقی بال و پرم  تو تیرخورده ای و می کِشد تن من تیر   درست تیر سه شعبه نشست بر جگرم  تو را اگر که ببیند رباب می میرد   تو را میان عبا، پشت خیمه ها ببرم  سرم به زیر و سرت را به سینه چسباندم   مراقبم که نیفتد سر از تنت پسرم    دعا بکن که پدر با تو بر زمین نخورد   که نا نمانده در این نیمه جان مختصرم  جلو جلو سر من سهم نیزه می شد کاش   ولی سر تو نمی شد چنین جدا به برم  (محسن حنیفی)  #مرثیه_علی_اصغر علیه‌السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872