انحصار اب و فئودالیسم ابی در ایران در بسیاری از روستاها خصوصاً روستاهای کم اب فئودالیسمی حاکم است نه به واسطه مالکیت زمین ، بلکه به واسطه مالکیت بر اب ، چرا که وقتی اهالی روستا ابی برای کشت ندارند و اب تنها در انحصار چند نفر قرار دارد ، در واقع زمین های انها هم تبدیل به زمین های بی حاصل و دیمی میشود که تقریبا هیچ کاربردی ندارند و البته ارزش ریالی چندانی هم ندارند ، چرا که زمین بی اب به درد کسی نمیخورد ، اما به درد مافیای اب میخورد ، انها که اتفاقا به پشتوانه مجوزات و قوانین دولتی صاحب مجوز انحصاری چاه های عمیق شده اند و دیگر مجوزی صادر نمیشود . چاه های عمیقی که حتی اندک اب های سطحی که در مدار های مشخص به خرده مالکان قدیمی میرسید را هم از بین برده اند . داستان عجیبیست اگر کسی چاه دستی در ملک خودش حفر کند که از ابهای سطحی که هیچ اسیب زیست محیطی ندارد و برای تولید استفاده کند به جرم حفر چاه غیر مجاز با مجازات رو به رو میشود ، اما عده ای معدود ده برابر همان اب را از سفره های زیر زمینی بیرون بکشند مشکلی ندارد و مورد حمایت دولت هم قرار میگیرد . و باز درد اور تر انجاست که این مافیای اب حتی کار تولیدی هم در ان زمین های صاحب شده معمولا انجام نمیدهند یا با راندمان بسیار پایین ، چرا که فروش اب به بهای گزاف نان مفت تر و راحتتر و بی ریسک تریست ... بله فروش ابی که متعلق به همه است و جزو انفال ... . زمین های قابل کشت معمولا در زمین های جلگه‌ای هستند ، اگر از یک بلندی به این جلگه ها نگاه کنید دور ان را بلندی هایی گرفته و شبیه یک کاسه یا حوزچه است ، که اب در ته این کاسه جمع شده و خاک ان طی سالیان از نوک کوها به پایین دست امده ، خدایی که خاک حاصلخیز را در دست ما گذاشته و زیر ان برایمان اب قرار داده ... ، اما ما چه میکنیم جلوی ورود اب به این حوزچه ها را با ایجاد سد میگیریم ، رگ های زمین را میبندیم و اب را از سفره های زیر زمینی با حفر چاه های عمیق بیرون میکشیم و ان را در انحصار چند نفر قرار میدهیم . ورودی اب ها کمتر و کمتر و عمق چاه ها بیشتر و بیشتر ، زمین ها تشنه تر از همیشه و کشاورز و کشاورزی ما نا امید تر ... . چرخه باطلی که کسی انرا متوقف نمیکند . پ ن ؛ برای ایجاد زیست شهر و خانه های مولد غیر از ازاد سازی زمین باید آب را هم ازاد کرد . ظَهَرَ ٱلۡفَسَادُ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ بِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِي ٱلنَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعۡضَ ٱلَّذِي عَمِلُواْ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ اللهم عجل لولیک فرج . ✍️ مهدی اخلاقی @roeyaomat

#بت_بزرگ بت های کوچک را شکستم حالا باید تبر را بگذارم روی دوش خودم #حتی_بیشتر @telkalayyam

👤 آیت الله میرباقری 🔸مبارزه با راننده اسنپ و رستوران‌دار و … در موضوع مبارزه با بدحجابی، اقدام‌ ناموفقی است چرا که فقط با کسانی که مرتکب جرم شده‌اند برخورد کرده‌اید اما با شبکه اشاعه و اقامه‌ی آن درگیر نشده‌اید. اینطور نمیشود که به اقامه‌کننده بی‌عفتی لقبِ کارشناس ارشد و دانشمند بدهید اما به خانمی که مرتکب فسادی شده که از لوازم آن دانش است، لقب عمل‌کننده به منکر بدهید. 🔸 در موضوع حجاب، مسئولینی که ۴۰ سال است دنبال اشاعه فرهنگ غربی هستند، باید پاسخگو باشند. پی‌نوشت: اهتمام‌شان به لایه‌های بنیادینِ معضلاتِ کنونی به‌خصوص،«نظام تصمیم‌سازی» ستودنی است. #نظام_تصمیم‌‌‌سازی #علوم_مدرن #دانشگاه #حوزه #نظام_تصمیم‌گیری 🆔@Asre_jadid_57

🔖 نهمین شمارۀ مجلۀ «گفتمان پیشرفت» در ۲۲۸ صفحه، با تصویری از دو چهرۀ شاخص گفتمان انقلاب اسلامی، آیت‌الله سیدمهدی میرباقری و حسن رحیم‌پور ازغدی بر روی جلد. https://b2n.ir/w25928 ☑️ @mirbaqeri_ir

📕 آن چه مالی سازی از اقتصاد جهان ربود نویسنده: گریس بلاکلی سرپرست مترجمان: احمد سیف ناشر: چرخ (چشمه) گریس بلاکلی فارغ‌التحصیل رشته فلسفه، سیاست و اقتصاد (PPE) دانشگاه آکسفورد، تحلیلگر اقتصادی، ژورنالیست، نویسنده و پژوهشگر مؤسسه تحقیقات سیاست عمومی (IPPR) است. این کتاب در سال ٢٠١٩ با نام «دزدیده شده: چگونه جهان را از مالی شدن نجات دهیم» منتشر شد که نشر چرخ آن را با عنوان «آن‌چه مالی‌سازی از اقتصاد جهان ربود» به چاپ رسانده است. در این کتاب میخوانیم که الگوی رشد مالی‌سالار برجسته‌ترین بیان منطق سرمایه‌داری است. مالکان سرمایه می‌توانند سود ببرند بدون تولید چیزی که دارای ارزش است. آن‌ها سرمایه‌ خود را به دیگر عوامل اقتصادی وام می‌دهند و وام‌گیرندگان هم بخشی از درآمدهای آتی خود را به سرمایه‌داران مالی می‌پردازند که در واقع میزان رشد اقتصادی را کاهش می‌دهد. هزینه‌ این الگوی اقتصادی هم چیزی نیست جز رشد وحشتناک بدهی بخش خصوصی و میزان مصرف غیرپایدار منابع که به گردن نسل‌های آینده می‌افتد. اگر منطق سرمایه‌داری ارزش امروز را از مردم و سیاره‌ زمین بمکد، اما منطق رشد مالی‌سالار ارزش امروز و فردا را از مردم و سیاره‌ زمین می‌مکد تا زمانی که آینده را هم تاراج کند. #اقتصاد_سیاسی #نقد_اقتصاد_مالی 🆔 @SSL_Qasd

پانوشتی که به این توییت دبیر شورای انقلاب فرهنگی زده شده است واقعا نگران کننده است! آیا فرهنگی دیدن ساده کردن است؟ اصلا مسائل فرهنگی ساده تر از مسائل امنیتی و انتظامی است؟!کسی اگر لایه های فرهنگی یک موضوع را کشف کند و بفهمد و معادله اصلاح برای آن بدهد، چیز ساده تری از امر امنیتی و انتظامی را فهمیده است؟!! واقعا این تفکر و زاویه دید را کی پیدا کردیم؟ این تکیه بیش از حد دوستان انقلابی و مذهبی بر حل مشکلات به وسیله قدرت، جرم انگاری، تحریم از خدمات اجتماعی و... برایم خیلی عجیب است و نمی توانم بفهمم که کجای تاریخ شیعه شروع شده است؟! این جمله که «حجاب قانون است و تخلف از آن رفتاری غیر مدنی است و مجازات دارد» همه فناوری ما برای نجات از حیا و غیرت زدایی است؟ همه درک ما از بی حجابی موجود «جنبش فواحش» است؟!! الان هم مساله این نیست که قانون اجرا نشود، مساله سر این است که اگر یک واحد نیرو گذاشته بودیم برای حجاب که آن هم امنیتی و انتظامی بود، و حالا فهمیده ایم که 4 واحد نیروی دیگر هم باید به آن اضافه کنیم باید از این چهار واحد جدید سه تا در لایه های فرهنگی باشد و یکی در تشدید نیروی انتظامی! اگر قدرت و ایده و همآهنگی و گفتمان فرهنگی جریان انقلابی در این شرایط دو چندان نشود، به نحوی که قوی تر و چشم پرکن تر از قدرت و ایده های امنیتی و انتظامی نباشد خواهیم دید که کارد قدرت حکومتی گاهی دسته اش را هم می برد! @social_theory

یکی از موضوعات مورد علاقه من، مطالعه تصاویر و استعاره های ذهنی انسانها، در حین حل مسائل است. به گمانم این نکته ای که این مخاطب محترم کانال اشاره کرده است، بسیار درست است. البته این بد نیست که ما خودمان را در موقعیت جنگ می بینیم، بلکه بدی ماجرا این است که استعاره جبهه های جنگ نظامیِ تحمیلی در دهه 60، چارچوب های معنایی ما را پر کرده باشد و ما نتوانیم متوجه شویم که آیا جنگ نظامی با جنگ فرهنگی تفاوتی دارد؟ این تفاوت ها در چیست؟ در جنگ فرهنگی ابزارهای امنیتی جایگاه بالاتری دارند یا ابزارهای شناختی؟ جنگ کلاسیک با چریکی فرق دارد، جنگ چریکی شهری با چریکی کوهستانی و... فرق دارد، جنگ فرهنگی با جنگ کلاسیک و چریکی چه فرقی دارد؟ عرصه های عمومی زندگی، بی مرکزتر از یک خط و جبهه جنگی است، این خطوط را در یک زندگی شهریِ متکثر و متراکم، ابرشهری مثل تهران و اصفهان و شیراز و مشهد، با کثرت جزئیاتی که در آن در جریان است، چطور به وحدت و هم آهنگی می رسانند؟! اینها نکات مهمی است که با اینکه ما خودمان را در جنگ با باطل و شیطان و مدرنیته و آمریکا و... ببینیم منافاتی ندارد، اما استعاره و تصویر مرکزی مان را باید روزآمد و بهینه نگهداریم تا بتوانیم این جنگ را پیروز شویم @social_theory

دقیقا درست است که فرهنگ و امنیت و سیاست و... رقیب هم نیستند، بلکه در یک کار همزمان مشترک، با هم همکار هستند و هر کسی باید نقشی را ایفا کند. واقعا بعضی از موارد، مساله امنیتی یا انتظامی است، چنانچه بعضی از کسانی که امروز بی حیایی و بی غیرتی می کنند، اساسا بیمار روانی و یا حتی جسمی هستند و یا بخش مهمی از اتفاقات زمستان 1401 اصلا سیاسی بود و یا حتی بازخوردی بود به مسیر اقتصادی غلطی که متاسفانه از اقای رئیسی و انقلابی ها توقع آن نمی رفت. اما کلی گویی ها و اطلاعات گل درشت از ناحیه مسائل امنیتی و انتظامی، امروز کاری کرده است که نیروهای فرهنگی دیگر متوجه نیستند که در مسائلی این چنینی، ایده و تصویر کلان را باید آنها بدهند، مدیریت میز اصلاحات را آنها در دست بگیرند و مدیریت این میز را هم نمی توانند به کسانی که تخصص یا استعاره ذهنی شان چیزی دیگر است، برون سپاری کنند. الان وقت این است که نیروهای اندیشمند و فرهنگی انقلاب، با سر بالا و با اعتماد به نفس از جای خود دفاع کنند و جلوی جابجا شدن نقش ها را بگیرند. @social_theory

حداقل این دو روایت را با هم ببینیم تا تکلیفی که اهلبیت به ما داده اند، را درست بشناسیم. هر دو با هم ببینیم، نه مدارایی که بشود، تساهل و نه تنسکی که تحجر... @social_theory