@soltannasir { پاسخ به سوالات 114} { نکاتی در باب قاعده ترقی و ترفع و تنزل و مساوات 14} ادامه ..👇 به درستی مشخص نیست . بشر از چه زمان و چگونه اقدام به تقسیم بندی زمان نمود . اما مسلم است که نیاز بشر به بارندگی و آب برای کشاورزی و سایر نیازها باعث شد که بشر به فکر تقسیم بندی زمان بیفتد . یکی از اقوام پیشرو در علم ریاضیات و نجوم ، بابلیان بودند . بابلیان نخستین قومی بودند که دایره را به 360 درجه تقسیم نمودند . عدد 360 عددی است که در ریاضیات بر همه اعداد یک رقمی به غیر از 7 قابل تقسیم است . بنابراین این عدد پتانسیل بسیاری داشت تا بابلیان دایره را به 360 درجه تقسیم نمایند . نکته : عدد 360 با ابجد کلمه رفیع (360) تطابق دارد . که جزئی از اسم رفیع الدرجات الله تبارک تعالی می باشد . که می توان از این اسم ۳۶۰ درجه را استنباط نمود ‌. روز با طلوع خورشید شروع میشود و با غروب آن به پایان می رسد و شب نیز با غروب خورشید آغاز و با طلوع آن به پایان می رسد . ابتدا اندازه گیری روز ، با کمک ساعت های سایه ای بود . که با کمک سایه قطعه ای چوب عمود ، می توانستند زمان روز را اندازه گیری کنند . در شرع مبین نیز اذان ظهر از اول ظهر یعنی هنگامی که سایه‌ی هر چیزی پس از آن که بر اثر بالا آمدن آفتاب کاملاً کوتاه شد مجدداً به طرف مشرق شروع به زیاد شدن کند است . با چنین شاخصه ای _برای اذان ظهر _ شخص در بیابان و یا صحرا و به دور از شهر که باشد نیز می تواند ، زمان اذان ظهر را مشخص نماید . واقعیت این است که هیچ قانونی وجود ندارد که روز به ۱۲ جز و شب به ۱۲ جز تقسیم شود . بابلیان روز و شب را هر کدام به ۱۲ جز تقسیم نمودند . علت تقسیم بندی آنان این بوده که عدد ۱۲ علاوه بر اینکه به اعداد ۲ و ۳ و ۴ و ۶ بخش پذیر می باشد ‌. در سیستم ریاضیات پیشرفته بابلی که بر اساس سیستم ۶۰ تایی بوده است . عدد ۶۰ بر ۱۲ بخش پذیر می باشد . همچنین عدد ۳۶۰ که درجات دایره است نیز به ۱۲ بخش پذیر است . البته برای این تقسیم بندی علل دیگری نیز ذکر نموده اند . من باب مثال گفته اند که شمارش برای بشر نخستین با ساده ترین ابزار ممکن یعنی دستان وی بوده است. چهار انگشت در دستان و جود دارد که هر کدام دارای سه بند است . که مجموعاً 12 بند می شود . و شست با قرار گرفتن بر روی هر بند اعداد را مشخص مینماید . همچنین ، سیستم شمارش ده دهی در ریاضیات نیز بر اساس تعداد انگشتان دو دست طراحی شده است . گفته شد که روز و شب هر کدام به 12 قسمت تقسیم شد . اما چگونه ? روز و شب یک بازه ثابت نیستند بلکه اندازه هر کدام از روز و شب در فصول مختلف متغیر است . تقسیم بندی بازه ای که متغیر است . کار آسانی نیست . و برای این مهم نیاز به یک معیار ثابت وجود داشت . در نتیجه فرزانگان کهن ، ابتدا روز نجومی را که شامل شب و روز (شبانه روز ) است را اندازه گیری نمودند . برای این مهم آنان ساعت های آفتابی ای را طراحی کردند . هنگامی که خورشید از نصف النهار ناظر عبور می کرده را تا عبور مجدد خورشید از این نصف النهار را نشان دهد و این فاصله یک روز نجومی (شبانه روز ) است . و زمان این روز نجومی تقریباً ثابت و اندکی کمتر از 24 ساعت یعنی حدود 23 ساعت و 56 دقیقه و 4 ثانیه می باشد . پیشینیان برای اینکه این عدد را بتوانند به دو 12 ساعت مساوی (24 ساعت) تقسیم نمایند .حدود چهار دقیقه به میزان آن افزودند . نکته2 : ریشه تقسیم ساعت به 60دقیقه و هر دقیقه به 60 ثانیه نیز بر اساس ریاضیات کهن بابلی بر مبنای سیستم 60 تایی می باشد . گفته شد که بابلیان شبانه روز را (عبور خورشید از نصف النهار ناظر را ) به عنوان یک کل در نظر گرفتند و آن را به 24 واحد مساوی ( 12*2 ) به نام ساعت تقسیم نمودند . در این تقسیم بندی اصالت با روز نجومی است . که در آن یک شبانه روز به عنوان یک کل در نظر گرفته شده است . حال آنکه شب و روز با یکدیگر یکسان نیستند . اما به هر حال ما برای اینکه میزان 12 ساعت حقیقی روز و 12 ساعت شرعی شب را بدست آوریم . نیاز به یک میزان ثابت نظیر روز نجومی داریم . در غیر اینصورت محاسبه ساعت حقیقی یک روز بدلیل متغیر بودن میزان روز ، مشکل می باشد . اما ساعات روز و شب چگونه است . عزیزانی که علوم غریبه کار نموده اند می دانند . که ساعت طلوع آفتاب را از ساعت غروب آفتاب _ در یک مکان_ کم می نماییم . و سپس تبدیل به دقیقه می نماییم و آنگاه تقسیم بر 12 می نماییم و اینگونه میزان ساعت یک روز بدست می آید که معمولاً در کشورمان ایران این ساعت از 50 تا 70 دقیقه در فصول مختلف متفاوت است . و هر ساعتی به کوکبی منسوب است . و هر کوکبی صاحب یک روز است . و هر کدام از ساعات در هر روز با توجه به منسوبات کواکب برای عملی مناسب است . ادامه دارد ... #ساعت #بابل #شبانه_روز #روز_نجومی @soltannasir 🌝🌞🌚🌛