یه زمانی این قاب عکس تو همه خونه ها بود😁 #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_صدوپنجاهودو آیلار خجالت زده سر پایین انداخت. مردک بد برداشت کرده بود.آهسته طوری که انگار داشت با خودش حرف میزد و البته مازار هم شنید گفت : منظورم این بود که چشمای امید قشنگه.مازار شیطنت کرد : مثل چشمای من ؟آیلار بیشتر خجالت کشید.از جایش بلند شد و گفت : من برم برات شربت درست کنم و به سمت آشپزخانه رفت. مازار با همان شیطنت گفت: شربت که الان آوردی. بیا بشین ادامه حرفتو بزن.بهانه دست مردک پررو داده بود.خودش هم نفهمید چرا این جمله از دهانش خارج شد.مازار دم در آشپزخانه ایستاد. همانطور که امید را در آغوش داشت خیره آیلار شد که پارچ تمیز را می شست. به زودی دخترک همه چیز را می فهمید و تکلیفش روشن میشد.همین روزها بالاخره راهش را پیدا می کرد. یا آیلار قبول می کرد و این عشق به سرانجام میرسید یا...مازار همچنان دم در آشپزخانه ایستاده بود.آیلار همچنان پارچ آب را بیخود و بی جهت میشست.مازار امید را میان دستانش جابه جا کرد، با لحنی جدی گفت : خیلی خوب. فهمیدم منظوری نداشتی. خواستی از چشمای امید تعریف کنی.آیلار سر بلند کرد، با خوشحالی از اینکه مازار متوجه منظورش شده گفت: آره بخدا خواستم بگم چشمای امید قشنگه.مازار خبیثانه با لبخندی که روی لب داشت گفت: فقط این وسط مسطا به خوشگلی چشمای منم اشاره کردی..آیلار عصبی شد. مردک بی جنبه هوای بامزگی به سرش افتاده بود. دستمال کنار سینک را به سمت مازار پرت کرد و گفت: خیلی بدجنس و خود شیفته ای.. مازار دستمال را در هوا گرفت سرحال خندید و گفت: باشه بابا من بدجنس. تو هم اصلا نگفتی چشمای من قشنگه. یک لیوان شربت درست کردی بیا بریم تا گرم نشده بخوریم... آخه بدون تو از گلوم پایین نمیره.آیلار با چشمانی گرد شده به مازار نگاه کرد. منظورش از این حرف چه بود ؟مازار که چشمان وق زده دختر روبه رویش را دیدخندید وگفت : آخه تا تو نیای این بچه رو از من بگیری که من نمیتونم اون شربت رو بخورم.آیلار صورتش را کج و کوله کرد و گفت: بامزه...و جلو آمد و امید را از آغوش برادرش گرفت و گفت: برو شربتتو بخور . فکر کنم دیشب تا صبح تو آبلیموخوابیدی .قبلا انقدر بامزه نبودی..مازار همانطور که به سمت هال می رفت گفت : آره گمونم.جمیله کنار شعله نشسته بودهمان طور که به هوویش کمک می کرد گفت : شعله جان برای یک امر خیر مزاحمت شدم که راستش خودمم نمیدونم مطرح کردنش الان که عزا داریم درسته یانه ؟شعله با دقت به جمیله نگاه کرد.منتظر شنیدن ادامه سخنانش شد.جمیله پس از وقفه ای کوتاه گفت شهرام ازم خواسته ازتون اجازه بگیرم بیاد خواستگاری بانو. بهش گفتم فقط دوماه از مرگ داماد این خانواده میگذره، اما اصرار داشت که من در جریان بذارمتون.می گفت فعلا قصد کار خاصی نداره فقط میخواد توی خانواده مطرح بشه تا بتونه یک مقدار با بانو آشنا بشه. لبخند زیبایی روی لبهای شعله نشست.نمی توانست ذوقش را از پیشنهاد خواستگاری شهرام پنهان کنه.پسر مقبول و مناسبی به نظر می آمد، اما دو دل بود.نمی دانست باید اجازه دهد یا بهتر است فعلا صبر کنند.با تردید به جمیله گفت : نمیدونم چی باید بگم والا... ما تازه چند روز پیش سیاه از تنمون در آوردیم، به اصرار پروین رو راضی کردیم سیاه بیرون بیاره .نمیدونم اگه بفهمه من اجازه دادم برای خواستگاری دخترم بیان چی میگه. از طرفی هم این بنده خدا آقا شهرام هم راهش دوره نمی تونه هر روز هر روز بلند بشه بیاد اینجا. اجازه بده امشب با خودش و منصور مشورت کنم. به محمود هم میگم ببینم نظر اونا چیه بهت خبر میدم.جمیله سر تکان داد و گفت: راست میگی باهاشون مشورت کن نظرشونو بپرس. ولی یک چیزی از من بشنو. شهرام خیلی پسر خوبیه. حیفه از دستش بدین.جمیله که به خانه برگشت آیلار و مازار توی هال نشسته بودند حرف میزدند.مازار تا متوجه مادرش شدازجایش برخاست. به سمت مادرش رفت و پرسید بهشون گفتی؟جمیله با لبخند مهربانی بر لب گفت: آره گفتم.مازار پرسید :خوب چی گفت؟جمیله پاسخ داد : قرار شد بهمون خبر بده ..نگاهش را آرزومندانه به صورت پسرش دوخت و گفت: ان شاءالله برای تو برم خواستگاری مامانم و از گوشه چشم نگاهی به آیلار انداخت. سیاوش وارد اتاق خودش و سحر شد. به همسرش که موهای طلایی اش را دم اسبی بسته و لبه پنجره نشسته بود نگاه کرد و گفت: سلام سحر که متوجه آمدن سیاوش نشده بود تکان خفیفی خورداز لبه پنجره بلند شد و گفت: سلام.اومدی، خسته نباشی متوجه اومدنت نشدم.سیاوش به سمت همسرش رفت رو به رویش ایستاد بابت دعوا های این روزهایشان از خودش دلخور بود. هیچ علاقه ای برای آسیب زدن به سحر نداشت اما داشت این کار را می کرد..به چشمان عسلی اش که به همه چیز جز صورت شوهرش خیره بود نگاه کرد.نمی دانست نگاه فراری اش بابت دلخوری از دعوایشان است، یا دلیل ناراحتیش چیز دیگری ست. ادامه دارد... •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_صدوپنجاهوسه دستش را به سمت صورت سحر برد چانه کوچکش را میان انگشتانش گرفت سرش را بالا آورد و پرسید : حالت خوبه ؟سحر همراه سری که به نشانه مثبت بودن جواب سیاوش تکان داد گفت : خوبم، و دو قطره اشک از چشمانش چکید.سیاوش چانه اش را رها کرد و گفت: بابت دعوای امروز ..سحر میان حرفهای شوهرش رفت و گفت: سیاوش میخوام باهات حرف بزنم و خودش رفت دوباره سر جای قبلی اش یعنی لبه پنجره نشست. سیاوش هم رو به رویش نشست.سحر انگشتهایش را به بازی گرفت و گفت: من فکرامو کردم سیاوش... میدونم تو بابت مرگ برادرت خیلی تحت فشاری بالاخره داغ برادر خیلی سخته اما.... اما این همه ی ماجرا نیست..گفتن این حرفها خیلی هم کار آسانی نبود، گفت: تو داری مثل مرغ سر کنده پر پر میزنی، من میدونم دلیلش اینه که آیلار دوباره تنها شده... دختری که فکر می کردی برای همیشه از دست دادیش، دوباره برگشته به موقعیت قبلی. بدون شوهر، پاک و سالم و دست نخورده. این حق توئه که بخوای یک بار دیگه شانست رو ....سیاوش حرف همسرش را قطع کرد و گفت : معلومه چی ....سحر دستش را بالا آورد و نگذاشت جمله سیاوش کامل شود و گفت : اجازه بده حرفمو بزنم ..مرد جوان که ساکت شدسحر ادامه داد : من رضایت به ازدواج با تو دادم چون فکر نمی کردم برای تو و آیلار راه برگشت وجود داشته باشه. اگه حتی یک درصد هم احتمال میدادم این اتفاق می افته وارد زندگیت نمیشدم سیاوش. اما الان ورق برگشته . سرنوشت دوباره جاده رو براتون هموار کرده تنها مانع توی مسیر منم ..سیاوش باز لب به سخن گشود: سحر چی داری میگی ؟سحر بی توجه به سوال شوهرش ادامه حرف خودش را بر زبان آورد: من نمیخوام مانع تو و مانع رسیدن به عشقت بشم... ما عجولانه تصمیم گرفتیم سیاوش. باید بیشتر صبر می کردیم به خودمون زمان بیشتری می دادیم..باز دو قطره اشک دیگر بی اجازه فرو افتاد..ادامه حرفش بر خلاف همه تلاشش صدایش کمی می لرزید و گفت: من بر می گردم خونه بابام. همه وسایلمو جمع کردم . تو باید تنها باشی تا فکرت آزاد بشه و بتونی تصمیم درست بگیری.از جایش بلند شد سیاوش غافلگیر شده بود، انتظار شنیدن این حرفها را نداشت، از جا بلند شد. روبه روی همسرش ایستاد و گفت: چی داری میگی دختر خوب؟سحر نگاه عسلی اش را به نگاه سیاه سیاوش گره زد و گفت: دارم از فرصت دوباره حرف میزنم، از حق انتخاب. من از تحمیل و ترحم متنفرم سیاوش. تو باید خودت انتخاب کنی با قلبت، با فکرت، با تمام وجودت.... یکبار انتخاب کردی اما تحت فشار، توی اون شرایط سخت. اینبار با آرامش انتخاب کن. اون دفعه مجبور بودی برای فرار از اتفاقی که افتاده یکیو انتخاب کنی اما الان نه. سیاوش منم عجولانه انتخاب کردم، چون عاشقت بودم با خودم گفتم چه فرصتی از این بهتر ؟اما حتی یک در صد هم امکان نمیدادم همچین اتفاقی بیفته.. نمی دانست حالا که به داشتن سیاوش عادت کرده چگونه باید بدون او دوام بیاورد.سرش را پایین انداخت تا مرد مقابلش اشکش را نبیند.سیاوش گفت تو دلخوری. توی عصبانیت این تصمیم رو گرفتی. بمون، قول میدم از دلت در بیارم .سحر نگاهش را به اخم های در هم سیاوش داد. بابت رفتن او ناراحت بود.لبخند تلخی زدو گفت :بخدا سیاوش بحث دلخوری نیست .من فقط میخوام چند روز به هر جفتمون فرصت بدم تا بیشتر و بهتر فکر کنیم ....نه من ،نه تو اصلا فکر نمی کردیم این شرایط پیش بیاد و آیلار برگرده به موقعیت قبلش با همون شرایط .ولی الان برگشته .کاملا آزاده و تو با خیال راحت می تونی باهاش ازدواج کنی.میخوام راحت با فکر آزاد انتخاب کنی .بدون استرس بدون اینکه من جلو چشمت باشم ومدام بخوای بهم فکر کنی.من نه قهرم نه دلخورم .همین روستای کنار هستم هر وقت لازم داشتی باهام حرف بزنی بیا خونه .اما به خودت زمان بده .چند روز توی خلوت خودت فکر کن و همه جوانب رو در نظر بگیر .تصمیم آخر با توست . لااقل از سمت من این حقو داری که تصمیم نهایی برای زندگی جفتمون رو بگیری اگه تصمیمت بودن با آیلار بود اصلا تردید نکن .خوشبختی تو برای من از هر چیزی مهم تره .من می پذیرمش و از زندگیت میرم بیرون ...اگه خواستی با من ادامه بدی بیادنبالم.سیاوش با تردید پرسیدمطمئنی کارت درسته ؟ سحر با اطمینان سر تکان داد : مطمئنم چمدانش را برداشت و به سمت در اتاق رفت. *** افشین نشست و گفت :حالا یکی ،دو روز اینجوری بگذره بعدش ببینم چی میشه. شریفه با سینی حاوی سه لیوان شربت بیرون آمد و پرسیدسیاوش کجا رفته مادر ؟ برای چه کاری؟به جای سحر برادرش پاسخ دادبرای کارش رفته تهران.شریفه لیوان ها را مقابل بچه هایش گذاشت و باز گفت :خوب مامان تو هم باهاش می رفتی .یک هوایی هم به کله ات میخورد.سحربامن من گفت دیگه.دیگه کارداشت.نخواستم مزاحمش بشم.شریفه زانو به زانوی دخترش نشست وگفت افشین خبر خوب بهت داده ادامه ساعت ۲۱ شب •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

‏شما يادتون نمياد... اما قديما پدر مادرا قبل از خريد هفت سين و وسايل عيد حتما بايد يه قلک براى بچه ها ميخريدن و ميگفتن عيدى هات رو بريز اين تو گم نشه... آخر تعطيلات هم خود قلک گم ميشد!😐 اختلاس همیشه بوده😂 #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#داستان_شب 💫 🔴آنچه می‌توانی ببخشی، ثروت واقعی توست ✍چوپانی به عالِمی که در صحرا تشنه بود، کاسه‌ای شیر داد. سپس رفت و بزی برای او آورد و ذبح کرد. عالِم از سخاوت این چوپان که تعداد کمی بز داشت، در حیرت شد. پرسید: چرا چنین سخاوت می‌کنی؟ چوپان گفت: روزی با پدرم به خانه‌ مرد ثروتمندی رفتیم. از ثروتِ او حسرت خورده و آرزوی ثروت او را کردم. آن مرد ثروتمند لقمه‌ نانی به ما داد. پدرم گفت: در حسرت ثروت او نباش، هرچه دارد و حتی خود او را، روزی زمین به خود خواهد بلعید و او فقط مالک این لقمه‌ نانی بود که توانست به ما ببخشد و از نابودی نجاتش دهد. بدان ثروت واقعی یک مرد آن است که می‌تواند ببخشد و با خود از این دنیا به آن دنیا بفرستد. چوپان در این سخنان بود و بز را برای طبخ حاضر می‌کرد که سیلی از درّه روان شد و گوسفندان را با خود برد. چوپان گفت: خدایا! شکرت که چیزی از این سیلاب مرا مالک کردی که بخشیدم و به سرای دیگر فرستادم. عالِم که در سخن چوپان حیران مانده بود، گفت: از تو چیزی یاد گرفتم که از هیچ‌کس نیاموخته بودم. مرا ثروت زیاد است که 10 برابر آنچه این سیلاب از تو ربوده است، احشام خریده و به تو هدیه خواهم کرد. چوپان گفت: بر من به اندازه‌ بزهایم که سیلاب برد، احسان کن، که بیش از آن ترس دارم اگر ببخشی، دستِ احسان مرا با این احسان خود به‌خاطر تیزشدن چاقوی طمعم بریده باشی. •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#کارتون_نوستالژی #خانه_مادربزرگه #قسمت_پانزدهم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

کلیدهای نوستالژی #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

يادش بخير... میای بازی کنیم؟ خاله بازی کن به رسم کودکی.... با همان چادر نماز پولکی... طعم چای و قوری گلدارمان!!!! لحظه های ناب بی تکرارمان!!!! غصه هرگز فرصت جولان نداشت!!!! خنده های کودکی پایان نداشت!!!!! هرکسی رنگ خودش, بی شیله بود!!!! ثروت هر بچه قدری تیله بود!!!! ای شریک نان و گردو و پنیر !!!! همکلاسی ! باز دستم را بگیر!!!! مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست!!!!! آن دل نازت برایم تنگ نیست؟ #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_صدوپنجاهوچهار سحر به برادرش نگاه کرد بیچاره مگر وقت خبر دادن پیدا کردسحر تمام راه را بغ کرده در صندلی ماشین جمع شده بودمتعجب به برادرش نگاه کرد و گفت :نه چه خبری ؟شریفه با شوق گفت :داری عمه میشی .لیلا حامله اس سحر با شادی به سمت برادرش برگشت و پرسید :آره ؟از جایش بلند شد ومحکم مادرش را در آغوش گرفت افشین با لبخندی که زیاد هم واقعی نبود سر تکان داد.سحر سعی کرد غصه خودش را نادیده بگیردو به سمت پله ها رفت و گفت :وای برم به لیلا تبریک بگم .از همان پایین شروع کرد به صدا کردنش آنقدر لیلای بیچاره را در آغوشش چلاند که کاملا آبلمو شدهزار بار او را بوسید و هر هزار بار تبریک گفت بر خلاف لحن شاد او لیلا با غم گفت :زنگ زدی افشین بیاد دنبالت ؟از پنجره دیدمت چمدون به دست اومدی؟لیلای نامرد حتی نگذاشته بود سحر یکساعت غمش را فراموش کندبا چشمانی پر اشک گفت :اومدم تا سیاوش توی تنهایی و خلوت فکر کنه و تصمیم بگیره .من نمیخوام خودمو بهش تحمیل کنم لیلا، لیلا دست خواهر شوهرش را گرفت و گفت :اون دوستت داره .تو انتخاب خودشی .خودش تو رو انتخاب کرد.سحر با لبخند تلخی گفت :خودش منو انتخاب کرد چون آیلاری در کار نبود .مهم الانه .اون حق داره کسی رو انتخاب کنه که قلبش اسیرشه.میشه ازت خواهش کنم فعلا ماجرای حامله بودنت رو بهشون نگی .نمیخوام محبور بشه بخاطر تو با من زندگی کنه .خودت خوب میدونی افشین انقدر دوستت داره که حتی اگه من طلاق هم بگیرم ازت نمیگذره.بانو و آیلار در آشپزخانه در گیر درست کردن ترشی بودند که شعله وارد شد. کنار بانو ایستاد بی مقدمه رفت سر اصل مطلب و گفت : امروز جمیله اومد . بهم گفت شهرام اونو فرستاده تا برای خواستگاری از تو، اجازه بگیره .بهش گفتم با این شرایطی که هست نمیدونم کار درست چیه .قرار شد نظر بابات و منصور و بپرسم و بهش خبر بدم ...حالا بگو ببینم نظر خودت چیه ؟اصلا لازمه برای خواستگاری با منصور و پدرت حرف بزنم یا اینم همین اول کار رد کنم بره؟بانو همانطور که سبزیجات را برای ترشی خرد می کردبه آیلار که داشت باشیطنت و لبخندی بر لب نگاهش می کرد. نگاه کرد برای اینکه جلوی خنده اش را بگیرد زود نگاهش را از او گرفت و به مادرش داد و با چاشنی خجالتی که در کلامش بود گفت : نمیدونم ،هر طور خودتون صلاح می دونید.شعله با چشمانی که داشت از حدقه بیرون میزد به بانو نگاه کرد . چرخی به گردنش داد و به سمت آیلار نگاه کرد و دوباره سرش را به سمت بانو برگرداند و در حالی که آیلار را مخاطب قرار میداد گفت :تو ، هم اون چیزی رو که من شنیدم، شنیدی؟ این نگفت ردش کن بره؟ نگفت بهشون جواب نه بده ؟آیلار با ذوق خندید و گفت: نه ، نگفت.اتفاقا گفت هر طور خودتون صلاح میدونید. یعنی اینکه بگو بیان. یعنی چشمش پسره رو گرفته. یعنی نمیخواد بگه نه.شعله با ذوق دستهایش را به هم کوبید و گفت: یعنی عقلش اومده سرجاش .والا اگه از اینم می گذشتی من دیگه به عقلت شک می کردم.... آخ خدا یعنی من عروسی تو رو بالاخره می بینم و آرزو به دل از این دنیا نمیرم ؟بانو با لبخند به مادرش نگاه کردوگفت :چه ذوقی هم می کنی .انگار خیلی دلت میخواد زودتر از شر من راحت بشی. شعله خندید و گفت :آره والا خیلی. بخدا پسر خوبیه. آیلار خندید و با شیطنت گفت :معلومه چشم خودتو هم گرفته ها... شعله که از خوشی نمی توانست خنده هایش را کنترل کند گفت: معلومه که گرفته ..چند لحظه مکث کرد و گفت: حالا بنظرتون با این شرایط باید چیکار کنیم. بگم کی بیان؟بانو گفت: اول صبر کن ببین نظر بابا و منصور چیه ؟آیلار باز شیطنت کرد: فک کن یک درصد موافق نباشن.محاله..جمیله و شعله خندیدند.شعله انگار با خودش حرف میزد گفت: میرم با پروین صحبت می کنم. ازش اجازه می گیرم .اگه رضایت داد میگم بیان خواستگاری. اصلا خودشون هم دعوت می کنیم. اگه رضایت نداد میگم تاخیر بندازن.سیاوش همراه بروا ، اسب دوست داشتنی اش ، یاور تمام روزهای تنهایی اش کنار رود ایستاده بود خیره به آب زلال و شفاف رود خاطرات یکسال گذشته را مرور می کردانگار تمام ماه ها و روزهای گذشته را در کابوس گذرانده بودوگرنه زندگی نمی توانست این همه تلخ باشدزندگی نمی توانست برای یکسال این همه بدبیاری و بدبختی نصیبش کندتا قبل از ان فقط روی خوشش را دیده بودانگار جادوگری پیر از راه رسید و خوشی هایشان را طلسم کرد درست مثل قصه های بچگی که آیلار کنار همین رود با کلمات غلط برایش میخواند او هربار که به شهر می رفت همه عشقش این بود که پدرش را راضی کند تا او را به کتاب فروشی ببرد و برای آیلار چند کتاب قصه بخردقبل از مدرسه رفتن آیلار خودش برایش کتابها را می خواندوقتی دخترک به مدرسه رفت خودش میخواند با صدای بلند و پر از غلط انگار هنوز هم صدایش را می شنید روی تخت سنگ بزرگی نشست. ادامه ساعت ۹ صبح •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

الهی یهویی همونی بشه که دلتون میخواد...💫 شبتون خوش و سراسر آرامش در آغوش پر از مهر خدا باشید✨💙 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

زندگی همیشه تازه ست زندگی هرگز تکرار نمیشه فقط هرروز نو میشه، هر لحظه نو از امروز قدم به لحظه نو بگذار و تازگی رو تجربه کن سلام صبحتون بخیر و شادی ❤️ •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

یک دنیا خاطره ❤️ #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

صبح 26 اردیبهشت #رادیو_مرسی کلی حال خوب و انرژی تقدیم لحظاتتون😍❤️ •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_صدوپنجاهوپنج چشم دوخت به آن زلال جاری شاید غم های او را هم بشویند و با خود ببرندبا سحر کمتر خاطره داشت خیلی کمتر اما همسرش زیادی مهربان بود تصویر خنده هایش در روزهایی که سرحال بود البته چشمان اشکی اش روز رفتن یک لحظه از ذهنش دور نمیشد.میان افکارش غوطه ور بود که با صدای سلام آیلار متوجه او شد سر بلند کرد و نگاهش کرد و گفت : سلام. اینجایی؟آیلار به اطرافش نگاه کرد وگفت :آره .گاهی میام. اما تو زیاد نمیای ؟سیاوش نگاهش را از آیلار گرفت دوباره به آب جاری رود داد و گفت :داشتم سعی می کردم سرگرم زندگی بشم.گذشته و خاطراتش یادم بره،آیلار کنار سیاوش روی همان سنگ بزرگ نشست و پرسید :داشتی سعی میکردی ؟سیاوش شاخه گلی را از کنار تخته سنگ کند و گفت :آره داشتم .میگم داشتم سعی می کردم چون الان جز سر در گمی هیچ کار دیگه ای نمی کنم.آیلارپرسشگرانه به پسر عمویش نگاه کردسیاوش هربار یک گلبرگ از گل را جدا می کرد و در آب می انداخت دخترک وقتی دید مرد جوان حرفی نمی زند پرسید :چی شده ؟سیاوش گل را با شاخه در آب پرتاب کرددستهایش را به هم مالید به آیلار نگاه کرد و گفت :سحر رفت خونه پدرش ..‌آیلار جا خورد .کمی در جایش جا به جا شد و بیشتر به سمت سیاوش متمایل شد و پرسید :یعنی چی ؟سیاوش بلا تکلیف سری تکان داد و گفت :گفت میرم تا با فکر آزاد و بدون دغدغه تصمیم بگیری آیلار باز پرسید :درباه چی؟سیاوش همانطور که نگاهش به منظره رو به رو بود پاسخ داد : درباره اینکه میخوام زندگیمو باهاش ادامه بدم یا اینکه ..سرش را به سمت آیلار بر گرداند وگفت :یا اینکه برگردم با تو آیلار با بهت پرسید :مگه همچین قصدی داری ؟سیاوش از جایش بلند شدخاک شلوارش را تکاند .نگاه دیگری به صورت آیلار انداخت بدون اینکه جواب سوالش را بدهد به سمت اسبش رفت افسار بروا را گرفت قدم زنان از آیلار دور شد نگاه دخترک همراهش رفت اما فرصت نکرد زیاد با افکارش و حرفهای سیاوش در گیر شودچون درست لحظه ای بعد از رفتن سیاوش مازار کنارش نشست و با صدای سلام گفتنش غافلگیرش کردآیلار سرش را برگرداند‌.به پسر چشم آبی که رنگ چشم هایش زیادی با آسمان امروز هماهنگ بود نگاه کردجواب سلامش را داد.حواسش به سمت موهای سیاه مازار که به دست باد به بازی گرفته شده بود رفت مازار همانطور که ایستاده بودپرسید :سیاوش چقدر پکر بود .چیزی شده ؟آیلار بی فکر اولین جمله آمده به ذهنش را بر زبان راند زنش گذاشته رفته.مازار باز پرسید :دعواشون شده ؟آیلار پاسخ داد :نه بهش گفته من میرم تا تو بتونی بدون نگرانی انتخاب کنی،مازار سوال بعدی را پرسید :چیو انتخاب کنه ؟آیلار مستقیم در چشمان آبی مازار نگاه کرد و گفت :که میخواد زدگیشو با اون ادامه بده یا بدون اون مازار ابرو بالا انداخت وگفت :پس اونم مثل من میخواد صحنه رو ترک کنه.در واقع همون اشتباهی که من درباره عشق کردم.آیلار مشتاق شنیدن ادامه سخنان مازار بلند شد ایستاد و پرسید :منظورت چیه ؟مازار به صورت آیلار نگاه کرد وگفت :وقتی با خودم گفتم اون بدون من راحت تره و رفتم فکر می کردم درست ترین کار دنیا رو کردم .اما بعدها متوجه شدم که باید لااقل بهش می گفتم دوستش دارم تا خودش انتخاب کنه آیلار کنجکاو پرسید :حتی بهش نگفتی که دوستش داری ؟مازار سر بالا انداخت وگفت :نه،آیلار باز پرسید :پس چطور فکر می کردی بدون تو خوشبخته ؟مازار به صورت دخترک خیره شد و گفت :چون عاشق یکی دیگه بودآیلار متاسف شد و با لحنی که تاسفش در ان نمایان بود گفت :پس اون درد بی درمونی که ازش حرف میزدی عشق بود؟مازار جمله آیلار را کامل کرد و کینه.اون ازمن خوشش نمی اومد .یا بهتر بگم ازم متنفر بود.آیلار با دقت پرسید :چرا ازت کینه داشت ؟مازار تمام نگاهش را به چشمان آیلار داد چند دقیقه سکوت کرد امروز دیگر وقتش بود باید این راز سالها پنهان شده در قلبش را بر زبان می آوردپس بدون اینکه حتی پلک بزندگفت :چون توی بچگی چشم عروسکشو که خیلی دوستش داشت کور کردم و دست و پاش رو کندم .از طرفی اون دختر اعتقاد داشت من ومادرم،پدرشو ازش گرفتیم.نفس آیلار برید به نحوی نفس کشیدن را فراموش کرده بود سینه اش بدون حرکت بوددر سکوت به مازار نگاه می کردمازار انتظار این واکنش را از دخترک داشت لبخند کمرنگی بر لب نشاند چشمانشان یک لحظه از هم جدا نمیشدمازار گفت :اصلا نمیدونم از کی دلم رفت .نمیدونم چی شد که همه فکرم شد چشمای تونمیدونم از کی هر بار که لبخند زدی قلبم تکون خورد ولی.آیلار میان حرفش رفت حسابی غافلگیر شده بود.اما زبانش را در دهانش تکان دادوبا صدایی که به زور از تارهای صوتی اش بیرون می کشید گفت هیچ وقت نگفتی.مازار محو در شب سیاه چشمان آیلار گفت فکر می کردم با سیاوش خوشبخت میشی.از طرفی با اون همه نفرتی که تو داشتی من شانسی برای خودم نمیدیدم.. ادامه ساعت ۱۶ عصر •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#آشپزی_روستایی #آبگوشت ✅ گوشت ✅ پیاز ✅ سیب زمینی ✅ نخود ✅ لوبیاسفید ✅ رب گوجه ✅ گوجه بریم که بسازیمش.😋 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

🎶 نام آهنگ: گل ناز 🗣 نام خواننده: شماعی زاده #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سریال_ایرانی #زیر_آسمان_شهر #قسمت_سیویک بخش اول •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سریال_ایرانی #زیر_آسمان_شهر #قسمت_سیویک بخش دوم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

سنتور دهنی دهه شصتیا :)) #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_صدوپنجاهوشش مامان چندبار خواست بیاد بگه ولی من قبول نکردم ...سر ماجرای علیرضا خیلی تلاش کرده بود پیدام کنه تا بهم خبر بده بیام شاید پدرت راضی بشه لااقل به جای علی با من ازدواج کنی .ولی من مسافرت بودم .وقتی پیدام کرد که تو عقدش شده بودی.آیلار بالاخره نگاهش را از آبی های مازار گرفت به علف های روی زمین داد.اصلا فکرش را هم نمی کرد دختر مورد علاقه ی مازار خودش باشدنسیم خنکی وزید.بوی ادکلن مازار همراه با عطر گل های وحشی در هم آمیخت و در بینی اش پیچید.دستانش را در هم گره زده بود وبلاتکلیف سرجایش ایستاده بودمغزش هیچ فرمانی صادر نمی کرد مازار به جای او تصمیم گرفت:بریم خونه ؟انگار راست می گفت باید بر می گشت خانه و در تنهایی اتاقش به حرفهای او بیشتر فکر می کردانگار امروز ،روز غافلگیری بود آن از سیاوش آن هم مازار ..مسیر برگشت به خانه قدم زنان طی شد در سکوت کامل مازار به آیلار فرصت داده بود تا در آرامش آن چیزی را که شنیده هضم کندآیلار در حالی که خودش را با دست هایش بغل کرده بودگام برمیداشت.مازار دست در جیب فقط گاهی از گوشه چشم به دخترک چشم و ابرو سیاه دوست داشتنی اش نگاه می کرداز اعترافش بی نهایت راضی بود حسابی احساس سبکی می کردبا اینکه از رفتار آیلار اصلا مشخص نبود که قرار است چه واکنشی در برابر این ابراز علاقه نشان دهداما همین که علاقه اش را ابراز کرده بود راضی بود و حس می کرد دینش را به خودش ادا کرده ومثل چند سال گذشته به خودش بدهکار نیست برای حرفهای بیشتر، وقت داشت.فعلا فقط باید به آیلار زمان میداد تا حرفهایی را که شنیده بود به طور کامل درک کند.به خانه که رسیدند رو به روی دخترک ایستاد.خیره در چشمان آیلار گفت :ببخشید اگه ناراحتت کردم.آیلار سر تکان داد و زمزمه کرد:نه و بدون کلامی دیگر در را باز کرد وارد شد و در را پشت سرش بست حتی یادش رفت به مازار تعارف بزند.مستقیم به سمت انتهای حیاط کنار لانه مرغ ها که بانو آنجا ایستاده بود و داشت انها را به داخل لانه اشان هدایت می کرد رفت هر روز غروب کارشان همین بود بانو نگاهش کرد و پرسید :کجا بودی ؟آیلار بی حواس پاسخ داد :کنار رود ..بانو به سمت خواهرش که معلوم بود یک چیزیش شده برگشت و پرسید :چیزی شده ؟آیلار در جواب سوال خواهرش گفت :امروز مازار بهم گفت که خیلی وقته منو دوست داره.بانو این اتفاق را پیش بینی می کرد لبخند گرمی زد و گفت :پس بالاخره دهن باز کرد ؟آیلار متجب به بانو نگاه کرد و پرسید :تو میدونستی ؟بانو بامحبت صورت پر سوال خواهرش را تماشا کردوپاسخ داد :آره .از وقتی که امید به دنیا اومد من شما دوتا رو با هم دیدم متوجه شدم که اون بهت علاقه منده آیلار سوال بعدی اش را پرسید : پس اون که بهم گفتی چشمتو باز کن آدمهای اطرافت رو ببین منظورت مازار بود ؟ بانو با لبخند سرتکان داد .آیلار متفکر به گوجه و بادمجان های کاشته شده گوشه باغچه خیره شد و گفت :حتی فکرش هم نمی کردم.بانو ساکت بود.آیلار از سکوت خواهرش استفاده کرد و گفت :یک اتفاق دیگه هم افتاده بانو در لانه مرغ ها را بست و پرسیدچی ؟وراه افتادآیلار هم همراهش شد و تعریف کردسحر برگشته خونه پدرش .به سیاوش گفته من نمیخوام مانع بین تو وآیلار باشم.خودت باید بین من و آیلار یکی و انتخاب کنی .سیاوش حسابی کلافه و سردر گم بودبانو کنار باغچه نشست کمی خیار چید و در سبد کوچکی که دستش بود گذاشت وگفت :والا آدم نمیدونه چی بگه .خوب اونم حتما یک چیزی شده که همچین فکری کرده ....برو یک کم سبزی بچین شام کتکلت داریم.آیلار به سمت سبزی ها رفت و گفت :مثلا چی ؟بانو همانطور که خیارها را زیر شیر آبی که در باغچه باز میشد می شست پاسخ دادنمیدونم .شاید رفتار سیاوش بد بوده .یا حرفهای اون شب عمه محبوبه توی شب چهلم علیرضا خدا بیامرز باعث شده بدونه بین شما برنامه ای بوده یا ..آیلار ادامه جمله بانو را متوجه نشد گفته بود علیرضا خدا بیامرز ؟ این روزها چقدر این جمله را زیاد می شنید.مرحوم علیرضا،خدابیامرز علیرضا .تازه گذشته علیرضا..بیچاره علیرضا مگر چقدر زندگی کرده بود که به این زودی مرد حتی فرصت نکرد فرزندش را ببیند.وقتهایی که با هم بودند همه تلاشش را می کرد تا حال آیلار خوب باشد.هر چند حال آیلار هیچ وقت کنار او خوب نبود او هم این را خیلی زود می فهمید.منصور و ریحانه بیشتر وعده های غذایی را کنار آنها می گذراندند تا آنها هم تنها نباشند.صدای زنگ حیاط که به گوش رسید منصور رفت تا در را باز کند.چند لحظه بعد همراه زن عمویش پروین وارد شد.بعد از سلام و علیک او را بالای سفره نشاندند.ریحانه برایش بشقاب و لیوان آورد.شعله گفت :خیلی خوش آمدی پروین جان.میدونی چند وقته خونه ما نیومدی.پروین گفت حوصله هیچ کس حتی خودمو ندارم. ادامه دارد... •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_صدوپنجاهوهفت شعله گفت دلتو بسپار به خدا .خودش بهت آرامش میده .ناهید چطوره ؟دو ،سه روزه نتونستم بیام ندیدمش پروین پاسخ داد :اونم خوب نیست ...سیاوش بچم خیلی هواشو داره .کافیه لب تر کنه .ولی دختره هر روز بیشتر مثل شمع آب میشه.اشک جمع شده در چشمش را با گوشه روسری اش پاک کرد و گفت: زن سیاوش هم دیروز گذاشت رفت .تو حیاط نشسته بودم اومد جلوم گفت مامان حلال کن دارم میرم خونه بابام .نه گفت چی شده .نه گفت چرا میخوام برم .خونه سوت و کوره .دیشب به سیاوش گفتم مادر بذار پاشم برم خونه پدرش ببینم مشکل چیه .از چی نارحته ؟سیاوش میگه نمیخواد .یک مساله بین خودمونه ..دوباره جرعه ای آب نوشید و گفت :الهی خدا از سر گناه و تقصیر محبوبه نگذره که اون شب دوباره این دوتا بچه رو سر زبون مردم انداخت .اگه غلط نکنم همون حرفا باعث شد چشم دختره بترسه بیچاره حسابی دلش پر بود.دوباره اشکهای روی صورتش را تند تند پاک کرد و گفت :منم این روزا دلم پره تا به یکی می رسم سر درد و دلم باز میشه .بگذریم از این حرفا..اومدم حرف شادی بزنم شعله جان ...از همایون شنیدم که محمود بهش گفته برای بانو قرار بوده خواستگار بیاد .اما شما مخالفت کردین گفتین فعلا دست نگه دارن درسته ؟پروین گفت :برای چی امر خیر و به تاخیر انداختین .این آقا شهرام بنده خدا راهش دوره .کار و زندگی داره .این همه راه بخواد بره و دوباره برگرده اصلا درست نیست .بذارین بیان ان شاءالله که بانو هم سفید بخت میشه.شعله با تردید گفت :آخه شما .پروین میان حرفش گفت :ما هممون یک خانواده ایم ،همه با هم عزادار پسرمون هستیم .حالا هم قراره برای دخترمون خواستگار بیاد .عقد و عروسی نیست که بگم ساز و دهل داره .خواستگاریه بذار بیان با هم آشنا بشن .ان شاالله که قسمتشون با همه.بانو با سری پایین افتاده به حرفهایشان گوش می کرد پروین نگاهش کرد.شعله پاسخ داد :درسته.عمر این دختر اگر سالها تباه شده بخاطر خودخواهی پدر و عموش بوداینبار نمی خواست او باعث تباه شدن عمرش شود.دعایش را از اعماق قلبش روانه راه بانو کرد و گفت :الهی که سفید بخت بشی.بانو هنوز با سری پایین به حرفهایش گوش می کردپروین اینبار نگاهش را روانه صورت آیلار کرد و گفت :الهی که خدا یک بخت خوب هم سر راه تو قرار بده ....از بچه های من که خیری ندیدی .الهی که از این به بعد دلت شاد بشه.آیلار با چشمان پر اشک به پروین که اشکانش جاری بود و با حسرت این جملات را می گفت نگاه کرداز بچه های او خیری ندیده بود سیاوش را هم می گفت؟ *** شریفه در آشپزخانه مشغول درست کردن غذا بود البته خودش درگیر پخت غذا و فکرش در گیر سحر و حال و احوالش فهمید بود قضیه مسافرت رفتن سیاوش و این حرفها نیست حالی که از دخترش می دید خرابتر از این حرفها بودیک دلتنگی ساده برای شوهری که به مسافرت رفته نمی توانست حال و روز دخترش را این همه به هم بریزدزیر قابلمه را کم کرد و به سمت اتاق سحر رفت دخترک مثل تمام این چند روزی که آمده بود کز کرده در خودش گوشه اتاق نشسته بود تا مادرش وارد شد از جایش بلند شد و گفت :جانم مامان کارم داری ؟شریفه دست دخترش را گرفت و گفت :نه مادر کار خاصی نیست .تو که از اتاق بیرون نمیای .گفتم بیام یک کم حرف بزنیم.همانطور که دست دخترش را گرفته بود با هم نشستند شریفه آهسته پشت دست دخترش را نوازش می کردگفت :چته مادر ؟خوب نیستی ، بی قراری ، از روزی که اومدی اینجا از چشمات می خونم انگار غم داری .حال تو ،حال زنی که شوهرش رفته سفر نیست .همش دارم تلاش می کنم ازت نپرسم .به روت نیارم ولی نمیشه مادر نگرانتم .دلم شور میزنه .بهم بگو چی شده سحر خودش هم خسته بود دوست داشت با یکی درد و دل کندپس فشار خفیفی به دست مادرش داد و گفت :بهت میگم مامان ولی نباید ناراحت بشی و به خودت فشار بیاری شریفه دل نگران سر تکان دادسحر گفت :حرفهای اون شب عمه محبوبه راست بود .سیاوش از بچگی دلباخته دخترعموش بوده .آیلار زن علیرضا رو میگم .وقتی که اون ماجرا پیش اومد و آبروی آیلار به ناحق رفت و مجبور شد زن علی بشه .سیاوش ایران نبوده ....بعدش هم که اومد خواستگاری واقعا داشت سعی می کرد آیلار رو فراموش کنه .من از همون شب اول همه چی رو می دونستم ..چند دقیقه مکث کرد شریفه که دخترش را ساکت دید گفت :حالا که برادرش مرده دوباره فیلش یاد هندستون کرده ؟میخواد برگرده سراغ آیلار ؟به تو هم گفته برگرد برو خونه بابات ؟از جایش بلند شد و گفت :صبر کن ببینم .مگه الکیه .منم تکلیفمو با خواهرش روشن می کنم .در اتاق را باز کرد.لیلا.کجایی لیلا پشت سر هم و رگباری حرف میزد به سحر امان پاسخ نمیداد سحر به طرف مادرش رفت دستش را گرفت و در اتاق را بست تا لیلا صدای مادرش را نشنود.گفت چه ربطی به لیلا داره ؟بشین من همه چیو برات میگم.. ادامه ساعت ۲۱ شب •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

ربط بین این دو تا رو فقط بچه های دهه شصت و هفتاد می‌فهمند 😁 #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#داستان_شب 💫 مادرجون یکی از زن‌های مسن فامیل بود که ما زیاد می‌دیدیمش. در میانسالی از هر دو چشم نابینا شده بود و حسرتش این بود که نوه‌ای را که همه می‌گفتند خیلی زیباست نمی‌توانست ببیند. عاشق سریال اوشین بود. از جمعه‌ روزشماری و حتی لحظه‌شماری می‌کرد برای رسیدن به شب یکشنبه، برای صدای مجری که شروع سریال را اعلام کند و برای صدای پرطنینی که می‌گفت "سال‌های دور از خانه" وقت سریال، می‌نشست کنار تلویزیون و تکیه می‌داد به همان دیواری که تلویزیون به آن پشت داده بود. و اوشین را گوش می‌داد، رادیویی، با شش‌دانگ حواس. یک‌شنبه شبی همه دور هم بودیم. هندوانه وسط، سماور کنار و تلویزیون روشن. موسیقی شروع شد. مادر جون صاف نشست. می‌خواست هیچ‌چیز را از دست ندهد، حتی موسیقی تیتراژ را... ناگهان سکوت شد و مادر جون ندید که همزمان با سکوت، تاریک هم شد. یکی گفت؛ "اع! برق رفت." یکی دیگر گفت: : "تو روحت ریوزو!" بقیه خندیدند و مناسک شب‌های بی‌برقی شروع شد: یکی بچه‌ی کوچک را از وسط برداشت تا زیر دست و پا نماند. یکی گردسوز آورد، آن یکی کبریت زد، این یکی شیشه‌ را برداشت. فتیله آتش زده شد، شیشه سرِ جایش برگشت، گردسوز گذاشته شد روی میز وسط و تازه همه دیدیم مادرجون دارد گریه می‌کند. پیرزن بی‌صدا اشک می‌ریخت، انگار که بالای مجلس عزای عزیزی نشسته باشد. برای او، اوشین فقط سریال هفته‌ای یکبار نبود که پی بگیرد ببیند بالاخره زنِ اون یارو پولداره شد یا نه، بالاخره تاناکورا به سود افتاد یا نه، بالاخره دختره که رفته بود برگشت یا نه... برای مادرجون، اوشین‌شنیدن حکم درد دل با خواهری داشت که هفته‌ای یک بار، یک ساعت فرصت دیدارش فراهم می‌شود. برای او اوشین دیدن، تنها تفریح کل هفته‌اش بود، سبک کردن دل بود، دلیلی بود که هفته را به هفته برساند و خیال کند که هفته‌ها از یکشنبه‌ شروع می‌شوند. از گریه‌ی مادر جون، بزرگترها هم زدند زیر گریه و یکی که سبیلش کلفت بود و دلش نازک، ماشین را روشن کرد... ماشین را روشن کرد مادر جون را اورژانسی سوار کرد و رساند دو محله آن طرف‌تر، خانه‌ی یکی از آشناها که برق داشتند. گاهی، یک چیزکوچک، دم دستی، هله پوک می‌شود دلخوشیِ بزرگ یک انسان. گاهی آدم با چیزی می‌شکند که برای دیگری کم‌ارزش است. دل به دلِ دیگری دادن، چندان سخت نیست، فقط کافی‌ست که دلخوشی‌های کوچکش را بزرگ ببینی. هنوز صدای دعای مادرجون برای کسی که فهمیده بود که اوشین برای او بیشتر از اوشین است و گاز داده پیش از تمام شدن سریال او را به سریال برساند توی گوشم است. "الهی هرچی از خدا میخوای بهت بده مادر" •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#کارتون_نوستالژی #خانه_مادربزرگه #قسمت_شانزدهم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

ما دولت تسلیم و رضا می طلبیم راهی سوی اقلیم بقا می طلبیم اندر دو جهان ، عزت و اقبال و نجات از فیض ولایت رضا می طلبیم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f