یکی از بزرگترین خسارت‌هایی که ما کردیم، این بوده که مرکز فلسفه‌ اسلامی از حوزه‌ علمیه به مناطق مختلف منتقل شده است. بعضی از آقایانِ اساتید فلسفه، ماه رمضان پیش من بودند؛ می‌گفتند برخی از آقایانی که اصلاً اهلیّت ندارند، در مساجد فلسفه تدریس می‌کنند. و ناقص و سطحی و به عمق نرسیده و جویده جویده مطالبی را دست افراد می‌دهند. این‌ها خسارت است؛ ما نباید بگذاریم این کار ادامه پیدا کند... باید کاری کنیم که قم از مرکزیّت و مرجعیّتِ فلسفه نیفتد و قطب اصلىِ فلسفه‌ اسلامی همچنان باقی بماند. بنابراین در این زمینه هرچه شما تلاش کنید، بجا و بحق خواهد بود. همه باید تلاش کنند؛ مدیریّت حوزه و اساتید فلسفه هم باید تلاش کنند. طلّابِ فلسفه را باید تشویق کرد. #آیت‌الله_خامنه‌ای (مقام معظم رهبری) دیدار با اساتید علوم عقلی حوزه قم؛ ۸۲/۱۰/۲۹ #ضرورت_فلسفه_اسلامی @sooyesama

متاله سبزواری مرحوم حاجی در اسرار الحکم که می‌فرماید: عرفان نظری و عرفان عملی به‌منزله دو بال انسان‌اند که انسان باید با این دو بال پرواز کند و اوج بگیرد هر دو جهت مهم عرفان نظری و عرفان عملی مکمل یکدیگرند #علامه_حسن‌زاده (پندهای حکیمانه، ج۳) #عرفان_نظری #عرفان_عملی @sooyesama

عبادت در پندار عمومی، وسیله‌ای برای کسب نعمات بهشتی است. گویی نوعی معامله و داد و ستد با خداوند در کار است. بدین روی حق تعالی با پندار بندگان خویش همراهی کرده و فرمود: «ان الله اشتری من المونین و المومنات باموالهم و انفسهم». مانند پدری که با کودک خود همراهی کرده و اسباب‌بازی‌های او را (که خود پدر به او بخشیده) از او می‌خرد، و پاداش برتری به او می‌دهد. بشر می‌پندارد که با عبادت چیزی به دست می‌آورد، لذا آن دسترنج را در ازای بهشت به خداوند می‌فروشد. اما حقیقت این است که عبادت به دست آوردن نیست بلکه از دست دادن است. انسان در زندگی دنیا بارهای زیادی به خود بسته، که انتقال آنها به جهان دیگر، موجب سنگینی و گرفتاری اوست. و عبادات این بارها را می‌اندازد و آدم را رها می‌نماید. تشخص موهومی که بشر در زندگی دنیا برای خود می‌سازد، بسیار خطرناک و موذی است. و عبادات رفته رفته این «من»های موهوم را محو نموده، حقیقت آدمی را آشکار می‌نماید که همان فقر و ربط الی الله است؛ «یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید». حقیقت نهایی آدمی، فهم فقر و شهود نمود بودن خویش است. و عبادت مسیر و مجرای این فقر است. و فقر تاج بندگی و افتخار آدمی است؛ «الفقر فخری». برخلاف پندار عمومی، عبادت به خود بستن و پربار شدن نیست، بلکه از خود گسستن و فانی گشتن است. اما چرا چنین توهمی برای بشر ایجاد شده که عبادت را مساوی کسب و تجارت، پنداشته است. شاید سبب این پندار این است که بیشتر عبادات از سنخ فعل‌اند. یعنی کاری است که نفس انسان بوسیله بدن عنصری انجام می‌دهد؛ نماز، جهاد، پرداخت خمس و زکات و... همگی فعل‌اند. و افعال توهم کسب و دارایی را در بشر تقویت می‌نمایند. در بین عبادات، تنها روزه است که از سنخ ترک است؛ روزه عبارت است از ترک خوردن، آشامیدن و... . در روزه، بر خلاف نماز و دیگر عبادات، هیچ کاری انجام نمی‌شود. بلکه خیلی کارها ترک می‌گردد. ترک، به حقیقت عبادت، که فنا و خودباختن است، بسیار نزدیک‌تر است. آدمی با روزه، کمتر پندار کسب و دارایی خواهد داشت؛ چون کاری انجام نداده است تا چنین پنداری داشته باشد. روزه، نکردن برخی کارهاست، نه انجام دادن آنها. خداوند در حدیث قدسی فرمود: «الصوم لی و انا اجزی به؛ روزه مال من است و خود پاداش اویم». چنین تعبیر بلندی درباره نماز و دیگر عبادات وارد نشده و تنها روزه چنین تعبیر شده است. شاید بدین جهت که روزه، عبادتی از سنخ ترک است. فنا و نفی خود، در روزه نمایان‌تر است. هنگامی‌که بنده، خود را قربانی خدا نمود، خداوند پاداش و دیه اوست؛ «من قتلته فانا دیته». اکنون اگر به روزه عوام، خواص و خاص الخواص توجه شود، این معنا روشن‌تر خواهد شد. روزه عوام ترک برخی افعال است که در رساله عملیه ذکر گردیده است. روزه خواص، ترک اخلاق ذمیمه است و روزه خاص الخاص ترک خود، به طور کلی، است. که مراتب سه‌گانه فنای در توحید افعالی، صفاتی و ذاتی را در پی دارد. هنگامی‌که آثار «من» از مراتب سه گانه فعل، صفت و ذات، برچیده شد، حقیقت «هو» در این مراتب خواهد نشست. چه بسا مراد از حدیث «الصوم لی و انا اجزی به» همین معناست، که بقای پس از فنا را نوید می‌دهد. #ر_س #روزه #ترک #فناء #بقاء @sooyesama

نماز شب آخر ماه رمضان، ده رکعت است؛ به صورت پنجْ دو رکعتی با کیفت ذیل: - هر رکعت: حمد + ۱۰ توحید - در رکوع: سبحان ربی العظیم و بحمده + ۱۰ مرتبه تسبیحات اربعه - در سجده: سبحان ربی الاعلی و بحمده + ۱۰ مرتبه تسبیحات اربعه - پس از پایان ۱۰ رکعت: ۱۰۰۰ مرتبه استغفار - سپس به سجده رفته و می‌گوید: یا حی و یا قیوم، یا ذا الجلال و الاکرام، یا رحمن الدنیا و الآخرة و رحیمهما، یا ارحم الراحمین، یا اله الاولین و الآخرین، واغفر لنا ذنوبنا و تقبل منا صلاتنا و صیامنا و قیامنا. (منبع: مفاتیح الجنان) یادآوری: مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی در «المراقبات» تاکید بسیاری بر این نماز داشته و انجام آن‌را مایه بخشودگی نمازگزار و همه روزه‌داران می‌داند. @sooyesama

وجود خود را با خدا پر کن تا زندگی صمدانی داشته باشی! خداوند درون حضرت آدم (علیه السلام) را با خود پر کرد؛ «عَلَّمَ آدَمَ الاَسْماءَ کُلَّها». #استاد_علی_فروغی #حیات_صمدانی @sooyesama

👆👆👆 نماز شب آخر، در شب عید فطر نیز وارد است. کیفیت آن، همان است با دو تفاوت: ۱- در رکوع و سجده، تنها ۱۰ بار تسبیحات اربعه گفته می‌شود، و ذکر رکوع و سجده حذف می‌گردد. ۲- در دعای پایانی، صیغه‌ها مفرد می‌آید، نه جمع: یا حی و یا قیوم، یا ذا الجلال و الاکرام، یا رحمن الدنیا و الآخرة و رحیمهما، یا ارحم الراحمین، یا اله الاولین و الآخرین، واغفر لی ذنوبی و تقبل منی صلاتی و صیامی و قیامی. (منبع: مفاتیح الجنان) @sooyesama

این دارایی که در ماه مبارک، پیدا شده، باید محفوظ باشد. اگر آیاتی از قرآن یا کل آن، نصیب کسی شد، باید آن‌را به دقت مواظبت نمود، بلکه رشد داد. آدم، پس از رهایی از خویش، نباید مرتد گشته و دوباره به چنگال نفس باز گردد. هم‌چنان‌که اشیاء با ارزش را به صندوق امانات بانک می‌سپارند. دارایی حقیقی را نیز باید نزد حق تعالی و خفیر یوم [امامی که آن روز متعلق به اوست] به امانت سپرد‌. تکرار دعاهای ذیل، جهت حفظ این دارایی مفید است: ۱- ربنا اصرف عنا عذاب جهنم؛ إن عذابها کان غراما. إنها سائت مستقرا و مقاما ۲- ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة؛ إنک أنت الوهاب ۳- اللهم احفظنا من شرور أنفسنا و من سیئات أعمالنا و من همزات الشیاطین و من شرور الاشرار، و من شر کل دابّة أنت آخذ بناصیتها. إنک علی صراط مستقیم. فانت الله خیر حافظا و أنت أرحم الراحمین. #استاد_محمود_امامی #حفظ_عطایا #عدم_ارتداد @sooyesama

باور نمی‌کنم خدا به کسی بگوید: «نه»! خدا فقط سه پاسخ دارد: ١- چشم... ٢- کمی صبر کن... ٣- پیشنهاد بهتری برایت دارم... در فشار زندگی اندوهگین مشو؛ شاید خدا تو را در آغوش خویش می‌فشارد. برای تمام رنج‌هایی که می‌بری صبر کن! صبر اوج احترام به حکمت خداست! @sooyesama

عید است و دلم خانه ویرانه، بیا این خانه تکاندیم ز بیگانه، بیا یک ماه تمام مهیمانت بودیم یک روز به مهمانی این خانه بیا #قیصر_امین‌پور @sooyesama

حضرت امام، شعري دارند که می‌فرمایند: اي پيــــر هواي خـانقـــاهم هـــــوس است طــاعت نكنـد ســـود، گنـاهـم هـــوس است اين بيت نه باين معناست كه «مي‌خواهم گناه كنم». خير؛ اين يعني طاعتم گناه است. حضرت امير صلوات الله عليه مي فرمايد كه گناه بهتر از طاعت با انانيّت است. مــومن اگر مومــن حقيـقي باشـد، هر چيـزي كه خـداونـد به او مي‌دهـد خـير اسـت، حتـي بـلا، حتـي نمـاز شبـي كه از او فــوت مي‌شـود خـير اسـت. #استاد_يزدان‌پناه @sooyesama

خیال‌انگیز و جان‌پرور چو بوی گل سراپایی نداری غیر از این عیبی که می‌دانی که زیبایی من از دلبستگی‌های تو با آیینه دانستم که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق‌تر از مایی #رهی_معیری @sooyesama

شیخ بهایی در شرح حدیث دوم از کتاب اربعین خود می‌گوید: منظور از شناخت و معرفت خدا، شناخت و اطلاع بر حقیقت ذات مقدسش نیست؛ چراکه آن، حتی بر ملائکه مقرب و پیامبران مرسل نیز میسر نیست؛ چه رسد به دیگران. در این مورد سخن سید بشر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) کفایت می‌کند که فرمود: ما عرفناک حق معرفتک. #علامه_حسن‌زاده (پندهای حکیمانه، ج۳) #شناخت_حق_تعالی @sooyesama