👆👆👆 به نام نور شیطان و ملک به دوگونه آفاقی و انفسی تفسیر می‌شوند. در تفسیر آفاقی شیاطین همان پدید‌های دخانی هستند که به خزینه دخانی عالم یعنی جهنم فرا می‌خوانند. و تفسیر آفاقی ملک پدیده‌هایی نورانی‌اند که قوای هستی مطلق هستند و به عالم نور و کمال می‌خوانند. اکنون تفسیر آفاقی روایات یادشده این است که در بازه زمانی ماه رمضان، قوای هستی تشدید می‌شوند و بر سر هر شیطانی، هفت ملک نورافشانی می‌کنند. این انوار هفت‌گانه ناریت شیطان را مقلوب می‌کنند و تا پایان ماه مبارک رمضان، قوای نورانی هستی با قهر نورانیت خویش، ناری‌ها و دخانی‌ها را مغلوب می‌سازند. اما شیطان و ملک تفسیر انفسی جالب‌تری دارند. شیطان در تفسیر انفسی جنبه ناری نفس است که به کج‌بینی و کج‌روی دعوت می‌کند. شیطان همان دوبینی موهومی است که انسان را شخصیت جداگانه‌ای از خدا قلم‌داد می‌کند. نیمه تاریک نفس چونان جهنمی سیری‌ناپذیر با تازیانه‌های جهنمی خویش، آدمی را به دنیای وارونه خویش فرا می‌خواند. تازینه‌های جهنم نفس، همان شیاطین انفسی هستند. تفسیر انفسی ملک، همان نور ذاتی نفس است که با پرتوهای گوناگون خویش، آدمی را به عالم نورانی خویش فرا می‌خواند. حق‌بینی، حق‌جویی و رفتار حقانی نفس پرتوهایی نورانی‌اند که ملائکه انفسی خوانده می‌شوند. نور ذاتی نفس، آدمی را به عالم وحدت و شهود توحید ازلی ابدی هستی فرا می‌خواند. اکنون تفسیر انفسی روایت یادشده آن است که در ماه مبارک رمضان، نفس آدمی به‌سبب روزه و دیگر اعمال عبادی، به نورانیتی دست می‌یابد که نیمه تاریک خود را با نوری هفت برابر مقهور می‌سازد. به دیگر بیان: انوار عالم وحدت، زبانه‌های آتش منیت را خاموش می‌کند و نور توحید سراسر مملکت نفس را فرا می‌گیرد. این همه انواری است که خدای نور، به برکت روزه رمضان، در جهان بیرون و درون، قرار داده است. #ر_س #رمضان #نور_و_نار #ملک_و_شیطان @sooyesama

#نور_و_نار (عرفان ادبی) #روح‌الله_سوری #مقاله @aqlemonavar