مرغى كه از زمين بالا پرد، اگرچه به آسمان نرسد، امّا اين‌قدر باشد كه از دام دورتر باشد و برهد. همچنين اگر كسى درويش [سالک] شود و به كمال درويشى نرسد، اما اين‌قدر باشد كه از زمرۀ خلق و اهل بازار ممتاز باشد و از زحمت‌هاى دنيا برهد و سبك‌بار گردد كه: نَجا المخفّفون و هلك المثقلون. #مولوی (به نقل از عبدالرحمن جامی، نفحات الانس، ص۵۳) #پرواز #سلوک @sooyesama

نم‌نمک عمر از نیمه گذشت. گویی چرت کوتاه عصرگاهی بود. کم‌کم آغوش بسته‌مان، رو به آسمان باز می‌شود. سپاس تو را که داستان عمر، پایان شیرینی دارد و آن تویی. سپاس که هرجا رفتیم به در بسته خوردیم، و اکنون با دلی شکسته به دامان پر مهرت پناه خواهیم آورد. سپاس که آن‌چه می‌خواستیم نشد و شکست، شیطانی که درون خود تراشیده بودیم. سپاس برای همه رنج‌هایی که ما را از آزمون کج‌راهه‌ها رویگردان کرد. آه، ای مرهم زخم‌های نبسته! ای دوای دردهای بر دل نشسته! و ای پناه دل‌های شکسته... اکنون که داستان زندگی، پرهای پرواز ما را می‌گشاید، به امید آغوش پر مهر تو خواهیم پرید. مباد که از کجی‌هامان بپرسی و با کاستی‌هامان عتاب کنی. ما به‌اندازه کافی، سوخته‌ایم. اکنون ای مادر مهربان هستی، بر ما خرده مگیر. تنها چیزی که پس از این همه درد برمی‌تابیم، آغوش پرمهر توست. #ر_س #پرواز #پایان_داستان @sooyesama