بسم الله الرحمن الرحیم چندی پیش عزیزی نسخه‌ای از کتاب «نگاهی نقادانه به مبانی نظری نبوت» نوشته آقای حجت الله نیکویی برایم فرستاد و از من پرسید که آيا با توجه به درخواست آقای نیکویی، تمایلی دارید که با وی مناظره‌ای داشته باشید؟ من با اینکه انگیزه چندانی برای مناظره ندارم (چرا که در مناظره‌ها عملا بیش از آنکه جستجوی حقیقت مد نظر باشد غلبه بر حریف مد نظر است)؛ برای ایشان نوشتم که اگر قرار بر مناظره باشد مناظره مکتوب را ترجیح می‌دهم که چون مخاطب فرصت تامل دارد، ظرفیت بحث منطقی بیشتری دارد و دست کم فضای هیجانی کمتری بر آن حکمفرما خواهد بود. ابتدا در یک شماره مقدمه کتاب را فراز به فراز نقد کردم. در پایان نقدم توضیح دادم که چرا انجام این کار را در خصوص کل کتاب دارای ثمر چندانی نمی‌بینم؛ و از همان دوست خواستم که از ایشان بپرسد آیا مایل است در خصوص بحث اعجاز قرآن گفتگویی (به قول ایشان: مناظره‌ای) داشته باشیم؟ ایشان پذیرفتند و این بحث ما به صورت مکتوب در یکی از کانالهای تلگرامی به نام نبرد اندیشه‌ها به آدرس 🆔 https://t.me/sokhanranih2 🆔 https://t.me/nabardb آغاز شد که تاکنون سه بار رفت و برگشت داشته (و البته از همان ابتدا هم گفته بودم که به دلیل اشتغالات فراوان، فرصت پاسخگویی سریع ندارم ورفت و برگشتها چند روز یکبار انجام شده) و البته همچنان ادامه دارد. برخی از دوستان دیگر که مطلع شدند از بنده خواستند که آن گفتگوها را در کانال خودم هم بازنشر دهم که در ادامه آن مقدار که تاکنون پیش رفته، تقدیم می‌شود و بقیه هم بعد از نشر در کانال تلگرامی مذکور در اینجا اضافه خواهد شد. @souzanchi

نقد حسین سوزنچی بر مقدمه کتاب «نگاهی نقادان به مبانی نظری نبوت» نوشته حجت الله نیکویی @souzanchi

نقد حسین سوزنچی بر مقدمه کتاب «نگاهی نقادان به مبانی نظری نبوت» نوشته حجت الله نیکویی @souzanchi

اولین پاسخ آقای نیکویی (اعلام موافقت با پیشنهاد مطرح شده توسط سوزنچی) @souzanchi

اولین یادداشت سوزنچی در مقام توضیح مبادی تصوری بحث اعجاز @souzanchi

دومین پاسخ آقای نیکویی (نقدهای وی بر اولین یادداشت سوزنچی درباره اعجاز) @souzanchi

دومین یادداشت سوزنچی در پاسخ اشکالات آقای نیکویی @souzanchi

سومین پاسخ آقای نیکویی (نقدهای وی بر دومین یادداشت سوزنچی) @souzanchi

سومین یادداشت سوزنچی در پاسخ اشکالات آقای نیکویی @souzanchi

🔸 آیت الله بهجت رضوان‌الله‌علیه: 🔹اگر مورچه‌ای ما را گاز بگیرد، آرام و قرار نداریم و از گزیدن یک پشه‌ ناراحت می‌شویم، پس چرا بر سر مؤمنین و مؤمنات از زمین و هوا آتش و موشک می‌بارد، ولی ما ناراحت نمی‌شویم؟! چگونه ما که از نیش یک پیشه آرام و قرار نداریم، حاضر می‌شویم این همه تیر و بلا و عذاب بر سر مسلمانان بریزد؟! آیا خوب است فردا هم بلا بر سر تو بیاورند و از کسی سر و صدا و فریاد بلند نشود و اصلا متأثر نشوند؟ آیا ناراحت نمی‌شوی؟! در محضر بهجت، ج۳، ص۲۸