مجری شبکه فاکس نیوز : ایران دیشب حتی انتقام در چاه انداختن حضرت یوسف (ع) را هم از بنی اسرائیل گرفت 🤣 @bisimchi10

🎥پزشکیان در پاسخ به سوال خبرنگار: سفر قطر خطرناک نیست؛ اگر قراره بمیرم با شهادت بمیرم بهتر است. 🇮🇷 @QODS_IR | اخبار قدس

📢 رهبر انقلاب اسلامی به نماز جمعه می‌آیند 🔹️اقامه نماز جمعه تهران به امامت رهبر انقلاب به همراه مراسم بزرگداشت پرچمدار مقاومت شهید سیدحسن نصرالله در مصلای امام خمینی تهران 🔹️مراسم بزرگداشت مجاهد فی سبیل‌الله و سیّد عزیز امت اسلامی، شهید حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن نصرالله و همراهان ایشان ازجمله سردار شهید نیل‌فروشان از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی روز جمعه ۱۳ مهرماه از ساعت ۱۰:۳۰ صبح در مصلای امام خمینی (ره) برگزار می‌شود. 🔹️در ادامه این مراسم و درپی شهادت مظلومانه پرچمدار مقاومت و آزادی قدس و فلسطین، حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن نصرالله و در آستانه اولین سالگرد حماسه طوفان‌الاقصی توسط رزمندگان مقاومت اسلامی فلسطین، نماز جمعه این هفته تهران روز جمعه ۱۳ مهرماه به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی در مصلای امام خمینی (ره) اقامه می‌شود. 💻 Farsi.Khamenei.ir

نامه فرزند امام خمینی (ره) به رهبر معظم انقلاب اسلامی دکتر زهرا مصطفوی: امروز انقلاب اسلامی ایران با رهبری حضرتعالی پس از ارتحال امام امت، یک درخت تنومند و تفکر شکست ناپذیر است یقین داریم انقلاب اسلامی همچنان منبع خودباوری و بالندگی ملت ایران و الگوی الهام‌بخش ملت‌های آزادی‌خواه و عدالت‌طلب خواهد ماند متن کامل نامه سرکار خانم دکتر مصطفوی به رهبر معظم انقلاب به شرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (دام ظله) رهبر معظم انقلاب اسلامی سلام علیکم ضمن عرض تسلیت بمناسبت شهادت عبد صالح خدا، فرمانده شجاع جبهه مقاومت شهید سید حسن نصرالله، نکاتی به ذهنم رسید تا با معظم له در این شرایط حساس و تاریخی از عمر انقلاب اسلامی ایران در میان بگذارم. مستحضرید که ما از ابتدای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) تا به امروز، شاهد فراز و فرودها و شهادت چهره ها و فقدان شخصیت های بزرگ و اندیشمند متعددی بوده ایم که هر یک در نوع خود می توانستند جامعه ای را رهبری نمایند. شخصیت هایی همچون شهیدان آیات مطهری، دکتر بهشتی، دکتر باهنر و شهید رجایی و شهید دکتر مفتح که اینجانب از نزدیک شاهد ترور این شخصیت اندیشمند و فرهیخته انقلاب در محوطه دانشکده الهیات دانشگاه تهران بوده ام. در همان زمان که انقلاب نوپای ملت، گرماگرم نبرد با دشمنی بود که از سوی قدرتهای شرق و غرب عالم حمایت می شد، جریان نفاق نیز از یک سو در زمان موشکباران شهرها با همراهی دشمن بعثی به ملت خیانت می کرد و از سوی دیگر هرروز با قتل، ترور و بمب گذاری جنایات متعددی علیه مردم مرتکب می شد که از حافظه تاریخی ملت ایران هرگز پاک نخواهد شد. علاوه بر این، در دوران دفاع مقدس و در جبهه های حق علیه باطل، شهادت فرماندهان شجاعی چون شهیدان همت، باقری، باکری، زین الدین، بروجردی و ستاری را به چشم دیدیم و انقلاب از حضور این سرداران نیز در ادامه مسیر خود محروم شد. امام راحل در همه آن سالها، فقدان یاران و سردارانش را می دیدند و پیوند میان منافقین و دشمنان را مشاهده می کردند اما با کمال اطمینان می فرمودند که "من به سهم خودم هیچ نگرانی ندارم راجع به انقلاب. انقلاب راه خودش را پیدا کرده و به پیش می‌رود". امروز که انقلاب اسلامی ایران با رهبری حضرتعالی پس از ارتحال امام امت، یک درخت تنومند و تفکر شکست ناپذیر است و شاهد پیروزی های روز افزون این انقلاب هستیم، با همه غصه هایی که با شهادت عزیزانی چون حاج قاسم سلیمانی و سید حسن نصرالله داریم، یقین داریم که انقلاب اسلامی به پشتوانه وحدت همه نیروهای انقلاب و رهبری داهیانه حضرتعالی مستحکم تر از گذشته، همچنان منبع خودباوری و بالندگی ملت ایران و الگوی الهام‌بخش ملت‌های آزادی‌خواه و عدالت‌طلب خواهد ماند. «ان العزة لله جمیعا» والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته زهرا مصطفوی ۱۲مهرماه۱۴۰۳ منبع: پایگاه خبری جماران 📱 بله | ایکس | اینستاگرام | @resane_negar

📣 مجموعه اخبار، محصولات، تحلیل‌ها و بازتابهای نماز جمعه ۱۳ مهرماه ۱۴۰۳ به امامت رهبر معظم انقلاب را با هشتگ #جمعه_نصر در رسانه KHAMENEI.IR و شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید. 📲همچنین کاربران می‌توانند با درج این هشتگ #جمعه_نصر در مطالب خود در فضای مجازی به تجمیع محصولات و دسترسی راحت‌تر دیگر کاربران به آن کمک کنند. 💻 Farsi.Khamenei.ir

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 1️⃣ قسمت اول زمستان 1360، یک جوان با لباس خاکی رزمنده‌ها آمد دم در خانه‌مان. من توی کوچه کنار همسایه‌ها گرم حرف زدن بودم و داشتیم قرارمدار بساط پخت نان و کلوچه برای رزمنده ها را تعیین می‌کردیم. تا دیدمش، رفتم چند قدم پشت سرش ایستادم و گفتم: «سلام برادر! بفرمایید.» سرش را انداخت پایین و انگشت اشاره‌اش را به سمت خیابان نشانه رفت و گفت: «من پسر بی‌بی علم‌الهدی(دزفول)؛ هستم. از سپاه دزفول مزاحمتون می‌شم. ماشینم سر خیابونه» مادرش از دوستان قدیمی‌ام بود. تا اسمش را آورد، شناختمش. نگاهی به ته کوچه، که به خیابان منتهی می‌شد، انداختم. متوجه شدم چند نفر خانم عقب تویوتای گِل‌مالی شده نشسته‌اند. سرش را بلند نمی‌کرد. با نگاهی که به زمین دوخته بود گفت: «چند نفر از مادران شهدا رو دارم می‌برم بیمارستان شهید کلانتری، برای شستن لباسای خونی رزمنده‌های مجروح و شهید، با تعداد زیادی ملحفۀ بیمارستانی. به نیرو نیاز داریم. اگه زحمتی، نیست تشریف بیارید» چقدر خوشحال شدم! با خودم گفتم: «تا الآن هر کاری از دستم براومده، برای جبهه‌ها انجام دادم. حالا با جون و دل می‌رم، لباس هم می‌شورم.» بهش گفتم: «چند لحظه صبر کن، تا آماده بشم.» خانم حسین‌زاده و مادرش، کوکب عزیزی، و دخترهایش، خانم عظیمی و چند نفر دیگر که توی کوچه بودند، با دیدن ماشین و آن جمع خانم‌ها آمدند کنارمان ایستادند و گفتند: «اگه کاری از دستمون برمی‌آد، ما هم می‌آییم.» بهشان گفتم: «باید بریم برای شست‌وشوی لباس رزمنده‌ها.» آن‌قدر ذوق‌زده شدند، که در عرض چند لحظه آمادۀ رفتن شدیم. کنار هم، کف ماشین نشستیم. وقتی رسیدیم به بیمارستان، آقای علم‌الهدی برگۀ عبور را به همراه اسامی‌ای که قبل از سوار شدن به فهرستش اضافه کرده بود، به نگهبانی نشان داد. اولین بار بود می‌رفتم آنجا. جلوِ درِ ورودی، اتاقک نگهبانی بود، که ورود و خروج را به بیمارستان کنترل می‌کرد. به اطراف نگاه کردم. ماشین‌‌های ‌آمبولانس در رفت و آمد بودند و از خط مقدم مجروح می‌آوردند. افرادی که در محوطه بودند اکثراً لباس سپاه به تن داشتند. چادر هم برپا کرده بودند و توی چادرها هم تخت و لوازم پزشکی بود. ماشین در محوطۀ باز پشت بیمارستان، کنار یک اتاق سیمانی متوقف شد. پیاده شدیم و رفتیم داخل. ⬅️ ادامه دارد 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/

شما سنگرشکن دارید ما خیبرشکن داریم

🔻امام خامنه‌ای: انشاءالله اسرائیل را از بین می‌بریم 🇮🇷 @QODS_IR | اخبار قدس

📌کتاب "عروس آسمانی" به قلم سیده رقیه آذرنگ به چاپ سوم رسید. 📚کتابی که پیش روی شماست در بیست و یک داستان کوتاه به زندگی کوتاه، اما پربار بانوی شهیدی پرداخته است که ایمان شهامت و اخلاصش او را در آسمان قهرمانان و نام آوران سرزمینمان، به ستاره ای درخشان تبدیل کرد. داستان هایی زیبا و پندآموز از زندگی بانوی والامقام دزفولی، شهید عصمت پورانوری می باشد. 🔻کتاب «عروس آسمانی» نوشته سیده رقیه آذرنگ از مجموعه قهرمان من مروری بر زندگی شهیده عصمت پورانوری است که گرچه عمر کوتاهی داشت ولی توانست با تلاش و عمل مخلصانه نمره قبولی را از درگاه خداوند کسب نماید. او در سال 41 به دنیا آمد و در دوران اختناق حکومت شاهنشاهی با وجود مخالفت‌های عمال ظلم با حجاب به مدرسه رفت و در کنارش به فراگیری معارف قرآن پرداخت. با پا گرفتن شور و التهاب انقلاب در شهر دزفول او نیز به جرگه یاران خمینی پیوست و پس از آن نیز برای تبیین دین و انقلاب در مدرسه‌اش فعالیت‌های فراوانی انجام داد. او خود را سرباز مطیع انقلاب و امام می‌دانست و دوست داشت تحت لوای چادر که آن را هدیه‌ای فاطمی می‌دانست به شهادت برسد. او با یکی از رزمندگان جبهه ازدواج کرد و با کنار زدن بسیاری از سنت‌ها تلاش کرد تا سبک زندگی فاطمی را در زندگی‌اش جاری نماید. او در حمله هوایی دشمن به شهر دزفول سرانجام به آرزوی خود رسید. 🔻این کتاب را می توانید از فروشگاه های کتاب سراسر کشور و فروش اینترنتی تهیه فرمایید. 🌹به کانال کتاب"عصمت" شهید عصمت پورانوری در پیامرسان ایتا بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/534446100C4630a601bc

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 2️⃣ قسمت دوم خانم پروین ترابی، که قبل از همه در آنجا حضور داشت، ما را راهنمایی کرد. مسئول خانم‌هایی بود که از دزفول آمده بودند. خانم ترابی نمایندۀ امام جمعۀ دزفول، آیت‌الله قاضی، و نمایندۀ ستاد امداد ارتش(تیپ 2 زرهی دزفول) بود. تا مرا دید، اشک توی چشمانش جمع شد. او هم در مراسم غسل و کفن کردن عصمت حضور داشت و روز تشییع خیلی به ما کمک کرد. فعال بود و پای‌کار. از اینکه او را در این مسئولیت می‌دیدم تعجب نکردم؛ چون دل و جرئت داشت و گاهی بیش از پنجاه نفر از خواهران شهید را غسل می‌داد و کفن می‌کرد. بعد از سلام و احوالپرسی، چشمم افتاد به چند حوضِ سیمانی پر از آب با کلی لباس نظامی‌خونی و ملحفۀ بیمارستانیِ روی هم تلنبار شده. دقایقی نگذشته بود که چندنفر چندنفر به تعداد خانم‌ها اضافه شد. همگی برای کمک آمده بودند. خانم ترابی به ما می‌گفت: «خیلی نیروی کمکی نیاز داریم. هر نفر می‌تونه، از فردا چند نفر دیگه رو هم همراهش بیاره اینجا. بسم الله!» چادرهایمان را به کمرمان و یا دور گردنمان گره زدیم. ملحفه و لباس‌های خونی را که کنار دیوار جمع شده بود، توی یکی از حوض‌های پرآب انداختیم. آن‌قدر خون دلمه شده از لباس‌ها جدا می‌شد، که چند بار آبراه بسته و کیپ می‌‌شد. خون و آب در هم قاتی شده بود و موج می‌زد. برای ادامۀ کار باید دستمان را توی حوض فرو می‌بردیم، تا آبراه را باز کنیم و خون‌ها را بشوییم. لکه‌های کوچک و بزرگ خون روی لباس‌ها به راحتی پاک نمی‌شد. باید یک دور با وایتکس لکه‌گیری می‌کردیم و بعد با پودر رخت‌شویی آن‌ها را خوب می‌ساییدیم. خانم‌هایی هم با تشت‌های پلاستیکی که جلوِ دستشان بود، مشغول شست‌وشو بودند. بعد از کم‌رنگ شدن لکه‌های به خون آغشته که با زحمت می‌ساییدیم، آب‌کشی و پهن کردن لباس‌ها و ملحفه‌ها شروع می‌شد. بیرون از سالن رخت‌شوی‌خانه یک محوطه باز وجود داشت که چند پایۀ چوبی کف زمینِ گِلی فروکرده بودند. روی پایه‌ها بندکشی شده بود و لباس‌ها را برای خشک شدن آنجا پهن می‌کردند. بندها همه برای ملحفه‌ها و لباس‌ها استفاده می‌شد. پتوها را روی تخت‌های فلزی می‌چیدیم، یا وقتی هوا گرم بود روی زمین پهن می‌کردیم، تا با گرمای آفتاب خوب خشک شود. ⬅️ ادامه دارد 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/

📢 اعطای «نشان فتح» به سردار حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه توسط فرمانده کل قوا در پی عملیات درخشان «وعده صادق» 🔹️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فرمانده کل قوا طی مراسمی به سردار امیرعلی حاجی‌‌‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی «نشان فتح» اعطا کردند. 🔹️اعطای این نشان به دلیل عملیات درخشان «وعده صادق» انجام شد. 🔹️نشان فتح، به‌عنوان نماد عملیات‌های پیروزمندانه رزمندگان اسلام و فاتحان این عملیات‌ها انتخاب شده است. 🔹️این نشان، از سه برگ درخت نخل و گنبد مسجد جامع خرمشهر و نیز پرچم جمهوری اسلامی ایران تشکیل شده است. ۱۴۰۳/۷/۱۵ 💻 Farsi.Khamenei.ir

رهبر انقلاب خطاب به همسر سردار حاجی‌زاده: نیمی از ثواب خدمات ایشان متعلق به شماست 📢آقای فضائلی عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب: ✍رهبر انقلاب در دیدار خانواده ‎سردار حاجی‌زاده با ایشان پس از عملیات ‎#وعده_صادق۲، در حاشیه مراسم اعطای ‎نشان فتح و خطاب به همسر ایشان فرمودند: 📝خدمات آقای حاجی زاده واقعا با ارزش است و به دلیل همراهی های شما، نیمی از ثواب آن متعلق به شماست. 📱 بله | ایکس | اینستاگرام | @resane_negar

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 3️⃣ قسمت سوم گاهی وقت‌ها در حین شستن لباس‌ها، چشممان به صحنه‌های دردناکی می‌خورد. هر بار تکه‌هایی از بدن شهدا مثل یک انگشت جدا شده یا تکه گوشت چسبیده به لباس یا استخوان‌های ریزی که بر اثر انفجار روی لباس رزمنده‌ها پاشیده بودند، از لای لباس‌ها پیدا می‌شد و آه از نهادمان برمی‌آمد. طبق قراری که گذاشته بودیم، می‌بایست اول آن‌ها را غسل می‌دادیم و بعد در محوطۀ بیرونی، توی خاک دفن می‌کردیم. حین فعالیتمان از نفر اول تا آخرین نفر، یک دور تسبیح کامل، صلوات می‌فرستادیم. وقتی تمام می‌شد، دور بعدی صلوات را شروع می‌کردیم. از صبح زود تا غروب می‌رفتیم برای شست‌وشوی البسه و ملحفه‌های خونی مجروحان بیمارستان. همه داوطلب بودند. آن مکان به اشخاص خاصی متعلق نبود. از همه جای منطقه خودشان را برای کمک به رخت‌شوی‌خانه می‌رساندند. نه توی فکر آسیب بوی وایتکس بودیم، نه پودر رختشویی، که مدام با آن‌ها سر و کار داشتیم. همه مثل خواهر کنار هم بودیم و فقط فکر و ذکرمان شده بود شست‌ و شوی آن همه خون و خاکی که برایمان متبرک بود. حسمان این بود که یک کارت دعوت از سمت خدا برایمان فرستاده شده است. اصلاً منتظر دستور نبودیم. سرما و گرمای هوا هم برایمان فرقی نداشت. همین که مردها اسلحه به دست گرفتند برای دفاع از کشورمان، ما هم توی شهرهای جبهه ماندیم تا دشمن فکر نکند شهرها خالی از سکنه شده است. ما هم جنگیدیم با هر چه که می‌خواست مقاومتمان را بشکند. آن‌قدر به آن وضعیت عادت کرده بودیم، که اگر ماشین دنبالمان نمی‌آمد، خودمان ماشین کرایه می‌کردیم و چند نفری سمت رخت‌شوی‌خانۀ بیمارستان می‌رفتیم. آنجا که مشغول بودیم گذشت زمان را حس نمی‌کردیم با هر صدای موشک‌باران که از سمت دزفول می‌آمد بی اختیار می دویدیم سمت در خروجی؛ فکر خانواده‌‌هایمان که در شهر بودند می افتاد به جانمان. هر ماشینی هم که از سمت دزفول می‌آمد خبر می گرفتیم: «کجا بمباران شده؟» گاهی نام اقوام و آشنایانمان را می شنیدیم که خانه شان مورد اصابت موشک قرار گرفته بود. خیلی بی تاب می‌شدیم اما دوباره برمی گشتیم سمت شست و شوی ملحفه‌ها. چند روز گذشت که خانم ترابی به ما گفت: «از ستاد ارتش در تیپ 2 زرهی یک ماشین دوج ارتشی درخواست کردم، که برای رفت و آمد به مشکل برنخورید. صبح‌ها دم در مسجد، لب خندق جمع بشید، از اونجا با دوج ارتشی بیایید سمت بیمارستان. عصرها هم با همون ماشین برمی‌گردید.» ⬅️ ادامه دارد 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/

🔻منشه امیر، مدیر بخش فارسی رادیو اسرائیل و کارمند وزارت خارجه اسرائیل، رهبرانقلاب را رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، آیت الله امام علی خامنه‌ای خطاب کرد. 🔹بزرگی رهبر انقلاب حتی دشمن را تحت تاثیر قرار میدهد 🇮🇷 @QODS_IR | اخبار قدس

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 4️⃣ قسمت چهارم روزها می‌گذشت و ما برای شستن لباس ‌رزمنده‌ها و ملحفه‌های بیمارستانی، سر از پا نمی‌شناختیم. یک روز به خانم حسین‌زاده گفتم: «آخه تو یه زن باردار، اونم دوقلو، با این وضعیت چطور می‌آی تا رخت‌شوی‌خونه. لطفاً از امروز دیگه همراهمون نیا.» خیلی دل‌خور شد و قبول نکرد. همان زمان با عملیات فتح‌المبین، همراه تعدادی از خانم‌ها از دم در مسجد لب خندق سوار شده بودیم و رفتیم سمت بیمارستان شهید کلانتری. غوغایی به پا شده بود. توی چادرهایی که از قبل تخت و تجهیزات پزشکی آماده شده بود، همه پر از رزمندۀ مجروح بود. مثل همیشه مشغول شستن لباس و ملحفه‌های خونی بودیم. خانم حسین‌زاده حین کار کردن داشت از خاطرات غسل دادن زنان و دخترانی که بر اثر حملۀ موشکی به دزفول شهید شده بودند، تعریف می‌کرد. این را که گفت، یاد عصمت و مرضیه افتادم. خیره شدم به حوض‌هایی، که از خون موج می‌زد. انگار دلم با این موج‌ها بالا و پایین می‌رفت. تا به خودم آمدم و خواستم صلوات بفرستم، خانم حسین‌زاده یک قرآن جیبی از توی لباس‌ها پیدا کرد. شانه و عطر جیبی هم بود. آورد نشانم داد. با خودم گفتم: «خدایا! صاحب این قرآن و این عطر و شانه الآن کجاست؟!... خدایا! خودت جوونای ما رو حفظ کن و دوباره به آغوش مادرا برگردون» آن‌ها را برد که به دفتر تحویل وسایل در بیمارستان بدهد. کمی بعد سراسیمه برگشت. دلم هوری ریخت. لباسی که دستم بود را توی حوض رها کردم و رفتم کنارش. داشت ریز ریز اشک می‌ریخت. بهش گفتم: «تو روخدا بهم بگو چی شده! دلم اذیت می‌شه این طوری می‌بینمت» دستم را گرفت و رفتیم سمت ساختمان بیمارستان. توی مسیر بهم گفت: «یکی از آشناهامون رو دیدم. بهم گفت که شوهرت(آقای قهرمانی) رو از منطقه آورد‌ن اینجا، مجروح شده» بهش دلداری دادم و ‌گفتم: «ان‌شاءالله که طوری نیست. تو فقط مراقب بچه‌های توی شکمت باش، خدای نکرده اتفاقی نیفته برات» بدو بدو رسیدیم دم در ورودی بیمارستان. اجازه ندادند برویم داخل ساختمان. کلی اصرار کردیم. باز هم اجازه ندادند. خانم حسین‌زاده دستش را نشانه رفت سمت رخت‌شوی‌خانه و گفت: «ما از خواهرای رخت‌شوی‌خونه‌ایم» ⬅️ ادامه دارد 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/

انتشار برای نخستین بار ▪️عاقبتِ هر کس که حاج قاسم پیشانی‌اش را بوسید، شهادت بود. #شهیدسید_حسن_نصرالله #بحار313 https://eitaa.com/bisimchi10

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 5️⃣ قسمت پنجم تا این را شنیدند، در ورودی را باز کردند و ما با عجله رفتیم سمت پذیرش. مشخصات شوهرش را از ما پرسیدند و اتاقی که بستری شده بود را نشانمان دادند. شوهرش خیلی زخمی شده و ترکش خورده بود. خانم حسین‌زاده شرایط جسمانی همسرش را از پرستارها پرسید. با اینکه حال و روزش مساعد نبود، خیلی زود از ماندن کنار همسرش دل کند و او را با آن همه وابستگی‌ای که بینشان بود، به خدا سپرد. به من گفت: «بدو بریم سمت رخت‌شوی‌خونه. هنوز کلی لباس و پتو هست.» دوباره برگشتیم رخت‌شوی‌خانه و مشغول شدیم. وقتی حمله یا عملیاتی بود، باید می‌رفتیم رخت‌شوی‌خانه؛ چون تعداد شهدا زیاد بود. می‌گفتند: «بیمارستان مکان تخلیۀ شهدا شده» مثل عملیات فتح المبین که پشت سر هم شهید و مجروح می‌آوردند، در این عملیات خیلی از بچه‌های رزمندۀ دزفول به شهادت رسیدند. گاهی ما در آنجا اسامی شهدایی از دوستان یا آشنایانمان را که می‌شنیدیم، اشک امانمان نمی‌داد. گاهی هم خانواده‌های شهدا کنارمان بودند و وقتی اسامی شهدایشان را می‌شنیدند، شروع می‌کردند به سر و سینه زدن. بقیۀ خانم‌ها هم همراهی می‌کردند و در ماتمشان شریک می‌شدند، اشک می‌ریختند و نوحه می‌خواندند: «این گل پرپر از کجا آمده؟/ از سفر کرب و بلا آمده» حتی گاهی از اُسرای مجروح عراقی هم برای مداوا به بیمارستان می‌آوردند و حجم کار سنگین‌تر می‌شد. پتوها و ملحفه‌ها پشته‌پشته روی هم جمع می‌شد. حین کار کردن، از تعاونی سپاه دزفول برایمان کمپوت و کلوچه می‌آوردند، ولی من لب نمی‌زدم. اگر حتی تشنه بودم، تحمل می‌کردم تا به خانه برسم و آب بنوشم. با دیدن آن همه لباس خونی و آن همه جوان رشید که داشتند برای امنیت ما جان می‌دادند، دلم نمی‌آمد قطره‌ای آب از گلویم پایین برود. یک روز مشغول شستن بودیم، که صدای فریاد یکی از خانم‌های دزفولی با چهره‌ای سبزه، قدبلند و لاغر‌اندام، که از دم در مسجد هر روز صبح همراهمان می‌آمد، بلند شد، در حالی که یک پلاک و یک لباس، که نام پسرش روی آن نوشته شده بود را وسط حوضی که تا زانو توی آب و خون بودیم بالا گرفته بود. آن‌قدر بی‌تابی کرد، که موج‌های آب به همراه لباس‌ها و تکان پاهای خانم‌هایی که به سمتش می‌دویدند، به این طرف و آن طرف دیواره‌های حوض می‌کوبید. ⬅️ ادامه دارد ⭕️مرور این مطلب در الف دزفول 👇🏻 🌎 https://alefdezful.com/jb25 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/

زینب سلیمانی در نامه‌ای به رهبرانقلاب: با شهادت سید حسن نصرالله یک‌بار دیگر حاج قاسم را از دست دادیم/ مدیریت جنابعالی به عنوان رهبری آگاه و زمان‌شناس، بزرگترین معلم این دوران پر التهاب است @BisimchiMedia

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 6️⃣ قسمت ششم همهمه‌ای بلند شد. هر کس دلداری‌اش می‌داد، اما آن همه بی‌قراری پایان نداشت. با دیدن آن نشانه‌ها فهمیده بود پسرش به شهادت رسیده است. قیامتی به پا شد. خانم‌ها بلند بلند به سر و سینه می‌زدند و با اشکی که به پهنای صورت می‌ریختند می‌خواندند: «فریاد یا محمدا! فریاد یا محمدا! محمدی، محمدا!» پروین ترابی می‌خواست هر طور شده خانم‌ها را آرام کند، اما فایده‌ای نداشت. این تصویر که مادری میان آن‌ همه لباس رزمنده، لباس خون‌آلود و ترکش‌خوردۀ پسر خودش را به دست بگیرد، برایمان سخت جگرسوز بود. روزهای بعد هم همین‌طور از این اتفاقات زیاد به چشم می‌دیدیم. یک بار هم پروین ترابی از دم در بلند گفت: «خانم‌ها... یا الله!...خانم‌ها... یاالله» همان طور که مشغول شستن لباس‌ها بودیم، خودمان را جمع و جور کردیم و چادرهایمان را محکم گرفتیم زیر چانه‌مان. گروهی عکاس و خبرنگار همراه خانم ترابی وارد مکان رخت‌شوی‌خانه شدند. خانم ترابی گفت: «این‌ها خبرنگار خارجی‌اند. از انگلیس و فرانسه آمده‌اند. یکی‌دو تا هم خبرنگار ایرانی همراهشونه. می‌خوان از فعالیت خانم‌ها در جنگ گزارش بگیرن.» خودش برای تعریف اوضاع و حجم زیاد کارهای رخت‌شوی‌خانه رفت پشت میکروفون خبرنگارها شروع کرد به صحبت کردن و با ناراحتی، در حالی ‌که بغض راه گلویش را بسته بود، با صدای بلند گفت: «آقای رفسنجانی! شنیدیم بین مردم کوپن توزیع کردید و همین الآن همه باید بروند توی صف، تا اقلام مورد نیازشون رو تهیه کنند. آخه الآن؟! این چه جور برنامه‌ریزیه توی این شرایط شهرهای جنگی؟ مگه نمی‌بینید اینجا دریای خون شده؟! مگه نمی‌بینید؟» تا این را گفت، چند نفر از حفاظت سپاه آمدند داخل سالن رخت‌شوی‌خانه و تمام دوربین‌ها را جمع کردند و به خانم ترابی گفتند: «کسی حق نداره از فضای داخل اینجا عکس بگیره و یا مصاحبه‌ای داشته باشه. شما هم به حفاظت سپاه معرفی می‌شید، که بدون هماهنگی با کسی مصاحبه نکنی. بابت این کارتون باید جواب‌گو باشید، خواهر» همان لحظه خانم ترابی و خبرنگارها را از آنجا بیرون کردند. هیچ‌کدام نمی‌دانستیم چه اتفاقی برای خانم ترابی افتاده و ذهنمان درگیر شده بود. یکی از خواهران که برای پهن کردن ملحفه و لباس‌ها بیرون رفته بود گفت: «خانم ترابی همراهشون نرفت. فکر کنم برگشت دزفول» ⬅️ ادامه دارد ⭕️مرور این مطلب در الف دزفول 👇🏻 🌎 https://alefdezful.com/jb25 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/

😎تکیه کلام سید برای جواب به اسرائیل به زبان فارسی: #یواش_یواش 😁💪🏻✌️🏻 چطوری گولانی؟!!😁 https://eitaa.com/bisimchi10

بیروت🔥 ۱۴ اکتبر حزب‌الله تیپ گولانی را لت‌وپار کرده بود و ما خوشحال بودیم. از این حرف میزدیم که با این دست فرمان زمینگیر شدن کامل اسراییل دور نیست. ولی سید قاطی بود. نمی‌خندید. گُر گرفته بود. هرچه ما می‌گفتیم می‌گفت ما مغرور شدیم؛ ما خدا رو فراموش کردیم؛ ما هیچ کاره‌ایم؛ ما مشرک شدیم؛ باید دعا کنیم؛ کار حزب الله با دعا درست میشه... همه میدانند او از دقیقترین تحلیل‌گران حاضر در لبنان است. سالهاست میدان نبرد را از نزدیک دیده، خودش جانباز این جنگ است. نیمه شب شد. موقع رفتن احسان پرسید: - سید چت شده؟ چرا اینجوری شدی؟ گفت: "من با سیدحسن اومدم لبنان. همه چیز من سید بود. خدای من سید بود. بعد از اون انفجار همه چیز من فروریخت. تازه فهمیدم سید خدایی داره. خدا هم هست." 🔆 #یادداشتهای_بیروت 33 ➕️ @yaminpour

🎥 حضور سردار قاآنی در مراسم استقبال از پیکر شهید سرلشگر نیلفروشان در فرودگاه مهرآباد ✅ @Khabar_Fouri

#روزهای_رختشورخانه 🌹✍🏻 «روزهای رختشورخانه» بُرشی است از کتاب «عصمت» به نویسندگی «سرکار خانم سیده رقیه آذرنگ». در این فصل از کتاب «عصمت» که به روایت « حاجیه خانم فاطمه سلطان ملک » مادر بزرگوار شهیدان والامقام «عصمت و علیرضا پورانوری» است، به حضور این بانوی والامقام و تعداد زیادی از بانوان شهرستان دزفول در رختشورخانه بیمارستان کلانتری اندیمشک برای شستشوی لباس و پتوهای رزمندگان و شهدا و . . . اشاره شده است. «روزهای رختشورخانه» روایتی مستند از تلاش و تکاپو و ایثار بانوان دزفولی در آن حوض های خونین است. سطرهایی که بیانگر حقایق و رخدادهایی است که متاسفانه این روزها از تاریخ و وقایع بیمارستان کلانتری حذف گردیده است. ⭕️ روزهای رختشور خانه 7️⃣ قسمت هفتم فردای آن روز که صبح زود دم در مسجد آمادۀ رفتن بودیم، خانم ترابی هم همراهمان سوار ماشین شد. توی مسیر ماجرای دیروز و علت ناراحتی‌اش را برایمان تعریف کرد: - «خب، من ناراحت بودم. اگر هر کی می‌رفت دنبال کوپن و کار شست‌و‌شوی لباسا روی زمین می‌موند، کی جواب‌گو بود؟» همه با تکان دادن سر حرف‌هایش را تأیید کردیم. واقعاً کار زیاد بود و هر کدام از ما کم می‌شد، کلی لباس و ملحفه و پتوی نشُسته روی هم تلنبار می‌شد. او ادامه داد: («همون لحظه که برادرای سپاه من رو برای جواب‌گویی به حفاظت معرفی کردن، با یکی از آشنایان برگشتم دزفول و یک‌راست رفتم دفتر امام جمعه. نوه‌اش، سید هبت‌الله، دم در اتاق آیت‌الله قاضی وایساده بود. تا من رو دید، که این‌ طور به‌هم‌ریخته و عصبانی‌ام، سرش رو پایین انداخت و گفت:«اتفاقی افتاده، خواهر؟! اگه موردی هست، به من بگید، حلش کنم.» جواب دادم: «به حاج‌آقا بگید، دختر ملامرتضی اومده.» بلافاصله به آیت‌الله قاضی اطلاع داد. چون من رو به نام«دخترِ ملا مرتضی»(پدربزرگم) می‌شناخت، به نوه‌ش گفته بود:«راهنمایی‌ش کنید بیاد اینجا.» سید هبت‌الله من رو برد پیش ایشون. بعد از اینکه سلام کردم گفتم:«حاج‌آقا قاضی! من نمایندۀ شما هستم در امور پشت جبهه و نمایندۀ تیپ 2 زرهی. بابت حرفی که به آیت‌الله رفسنجانی گفتم که الآن موقع کوپن دادن نیست و ما خیلی سرمون شلوغه و کلی لباس خونی روی دستمون ریخته، باید توبیخ بشم؟! آخه کجای حرف من اشکال داره؟!» تا این رو شنید، محکم گفت:«به دستور من هیچ کسی حق نداره به شما چیزی بگه. کی همچین حرفی به دخترم زده؟ هر کی ناراحته، بفرستش بیاد پیش من، خودم جوابش رو می‌دم.» این رو که گفت، دلم آروم شد و دوباره برگشتم سرکار.» گاهی شست‌وشوی لباس‌ها و ملحفه‌های خونی تا بعد از غروب طول می‌کشید و تعدادی پتو اضافه می‌ماند. خانم ترابی به خانم‌ها می‌گفت: «هر کی می‌تونه، چند تا پتو برداره با خودش ببره خونه بشوره» هر کدام چند تا پتو همراهمان به خانه می‌آوردیم. پتوهایی را که همراهم می‌آوردم، من و دخترها خوب می‌شستیم و روی پشت‌بام پهن می‌کردیم. خشک که می‌شدند، می‌بردم بیمارستان و به خانم ترابی تحویل می‌دادم. ⬅️ ادامه دارد ⭕️مرور این مطلب در الف دزفول 👇🏻 🌎 https://alefdezful.com/jb25 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc ⭕️ صفحه اینستاگرام الف دزفول 🆔https://www.instagram.com/alefdezful/