#مناسبت_روز 🗓 ۱۲ ذیقعده، سالروز درگذشت شاعر دورۀ مشروطه، شيخ عبدالجواد #اديب_نيشابوری است. 🔷ادیب در علوم عقلی و نقلی چون فلسفه، نجوم، ریاضیات، طب، موسیقی نظری، فقه، اصول، رجال و تاریخ دستی داشت. 🔸به لحاظ سبک شعر، سنّتی سرا و شبیه شاعران دورۀ بازگشت است. سروده‌های ادیب را می‌توان به ۳دسته تقسیم کرد: ▪️اشعاری که در جوانی به پیروی از قاآنی سرود و بعدها آنها را نمی‌پسندید. ▪️اشعار فاخر و استادانه‌ای که به سبک خراسانی سرود. ▪️اشعار عرفانی و صوفیانه‌ای که به سبک صفای اصفهانی سروده و گویا خود نوع اخیر را بیشتر می‌پسندیده است. 🔹با اینکه در دوره مشروطه زیست و با شاعران این دوره از جمله ایرج میرزا مراوده داشت، ولی شعرش کمتر رنگ مشروطه به خود گرفت و رویدادهای مهم آن دوره مانند نهضت تنباکو و حوادث زمان مشروطیت انعکاسی در شعر او نداشت. 🔸امتیاز شعر ادیب در موسیقی آن است، یعنی تنوع وزن‌ها و قافیه‌ها، استفاده از وزن‌های سریع و نشاط‌آور و گاه مهجور، تناسب واژگان و بهره‌گیری از قوافی میانی. ایرج میرزا به ادیب ارادت تمام داشت و در عارف‌نامه او را از ادیب پیشاوری برتر دانسته است. 🔹تنگدست ولی بسیار منیع‌الطبع بود. زندگی‌اش در در درس و بحث خلاصه می‌شد. کسی را مدح نمی‌کرد، دعوت ثروتمندان و خان‌ها را نمی‌پذیرفت. پیشنهاد ریاست انجمن ادبی خراسان را با سخنانی گزنده و تند رد کرد و مدرّسی آستان قدس را که مستمری قابل توجهی داشت، نپذیرفت. 🔸از شاگردان ادیب نیشابوری می‌توان به ملک الشعرای بهار، بدیع الزمان فروزانفر، محمد پروین گنابادی، مدرّس افغانی و محمدابراهیم آیتی اشاره کرد. 🆔 @ss_alavi_ir

🔷غزل معروفی از #ادیب_نیشابوری همچو فرهاد بوَد کوه کنی پیشۀ ما سنگ ما: شیشۀ ما، ناخن ما: تیشۀ ما دانم ای عشق قوی پنجه که منظور تو چیست دست بردار نه‌ای تا نکَنی ریشۀ ما عشق شیریست قوی پنجه و می‌گوید فاش هر که از جان گذرد، بگذرد از بیشۀ ما بهر یک جرعۀ می منّت ساقی نبریم اشک ما: بادۀ ما، دیدۀ ما: شیشۀ ما 🆔 @ss_alavi_ir