رفتن به اوّلین پیام در کانال: 👇👇👇👇 https://eitaa.com/sulookmanavi/3

🖌... يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ (غافر، ۳۵) ♦دو صفت باعثِ قفل شدنِ فهم و کارِ انسان می‌شود: ۱. خود را بهتر از دیگران دانستن، و ۲. در فشار گذاشتنِ دیگران @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨#صبر_جمیل چهار ویژگی دارد: 🔹عدمِ شکایت به خلق 🔸رضا به تقدیرِ خالق (چون نهایتاً به اِذنِ خدا بوده) 🔹احتسابِ اجر (یعنی به حسابِ خدا گذاشتن و یقین به مٲجور بودن بخاطرِ صبر) 🔸انتظار و امیدِ فرج داشتن @sulookmanavi

🖌... وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (غافر، ۴۴) 🖌رسولِ خدا (ص): هر کس از کیدِ دیگران بیم‌ناک است چنان‌چه با خواندنِ این آیه به خداوند پناه برَد، قطعاً در امان خواهد بود. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 شهوت‌رانی با انسان و جامعه چه می‌کند؟ 🔹شرافت و شهامت و شجاعت‏ِ روح، در همه كس رشد نمى‌كند؛ عزّت و آزادگى و عدالت‌خواهى و خيرخواهِ بشر بودن، در همه كس رشد ندارد. در انسانِ شهوت‌ران و عيّاش، اين‌ها رُو به زبونى و فرسودگى مى‌روند؛ در انسانِ از خودگذشته و از تن رهيده، رشد مى‌كنند. 🔹و لذا در آن‌جا كه انسان به شهوت و عيش و نوش گراييده است، همهٔ سجاياى انسانى مُرده است و انسان در لجنِ سيّئاتِ اخلاقى فرورفته است و بدان سبب جامعه و انسان‌ها در راهِ سقوط مى‌افتند. 🔹اولياى حقّ حتّى از بسيارى از لذّاتِ مُباح چشم مى‌پوشيدند و از گرفتارى در لذّاتِ حلال نيز پرهيز داشتند، زيرا مى‌دانستند آن‌جا كه انسان پاى‌بندِ لذّت شد، تعالىِ روح از او گرفته مى‌شود چه رسد به آن‌جا كه پاى‌بندِ گناه باشد. 🖌#استاد_شهید_آیت‌الله_مرتضی_مطهری؛عللِ گرایش به مادّی‌گری، ص۱۷۷ @sulookmanavi

🌷با سلام و احترام ♦فایل pdf مجموعه کتاب‌های "سلوک‌معنوی‌ ـ حیات‌عارفانه" ـ تٲلیفِ بنده ـ (در ۶ جلد) آمادهٔ ارائه می‌باشد. 🔸دوستانی که مایل به تهیّه فایل‌های pdf یادشده هستند، لطفاً پس از واریزِ مبلغ ۷۵۰٫۰۰۰ ریال بهای دورهٔ کاملِ ۶ جلدی به شماره کارتِ 6221061234736520 (بانک پارسیان؛ به نام: عباسعلی‌ جعفری‌ فوتمی) سفارشِ خود را به آیدیِ @useriran اعلام نمایند. 🔸توضیح: تمامیِ وجوهِ پرداختی بابتِ بهای فایل‌های مذکور، ان‌شاءالله صرفِ هزینهٔ چاپِ مجلّداتِ بعدی خواهد شد.

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش‌ دار که رحم اگر نکند مدّعی، خدا بکند 🖌#حافظ ➰#شعر @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🖌وَ نَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ... (انبیاء، ۴۷) 🗨 طبقِ کتابِ خدا و روایاتِ خاندانِ نبوّت، کسانی‌که بی‌حساب به بهشت می‌روند عبارتند از: 🔹کسانی‌که غالباً شاکر بوده‌اند، 🔸کسانی‌که غالباً ذاکر بوده‌اند، 🔹کسانی‌که اهلِ تهجّد بوده‌اند، 🔸کسانی‌که بی‌حساب مردم را عفو می‌کردند، 🔹کسانی‌که اهلِ ایثار - یعنی بخششِ بی‌حساب - بوده‌اند، 🔸مجاهدان؛ که در راهِ دینِ خدا و مردمِ ناتوان، جان بر کف بوده‌اند، 🔹شهداء؛ یعنی کسانی‌که از جانِ خود برای دین و مردم گذشته‌اند، 🔸اهلِ صبر، که لااقل راجع به یک موردِ خاص و طولانی در زندگی صبرِ جمیل داشته‌اند، 🔹عالمانِ ربّانی؛ یعنی کسانی‌که کسبِ علمِ الهی کرده و به آن عمل کرده‌اند، 🔸مۆمنانِ متّقی؛ که به حدّ استطاعتِ خود به قرآن عمل کرده‌اند، بخصوص در خلوت از خدا حیا می‌کردند، 🔹اهلِ صومِ دهر؛ یعنی کسانی‌که لااقل سه روز در ماه روزه بوده‌اند، 🔸اهلِ خلوص، که سعی می‌کردند فقط برای خدا کار کنند، 🔹اهلِ فضل؛ یعنی کسانی‌که در یک صفتِ الهی ممتاز بوده‌اند، 🔸اهلِ فقری که بر رزقِ اندکِ خود خرسند بوده و برای خدا بر فقرِ خویش رضا داده بودند، 🔹اهلِ رحمتی که بر همهٔ خلایق مهربان بوده‌اند، 🔸کسانی‌که دوستی‌شان با دیگران برای خدا بوده، اولیاءِ الهی، که از جز خدا نمی‌ترسیدند و به غیرِ خدا دل نمی‌بستند و بخاطرِ دنیا محزون نمی‌شدند. 🗨 و کسانی‌که بی‌حساب به جهنّم می‌روند: 🔹مشرکین و کافرین، اگر دشمنِ دینِ خدا یا مۆمنین بوده‌اند، 🔸اهلِ دروغی که دروغ گفتن برای‌شان عادت شده بود، 🔹اهلِ کبر، 🔸کسانی‌که به زیردستان ستم می‌کرده‌اند، 🔹بخیلان، 🔸کسانی‌که حسد دٲبِ غالبِ آن‌ها بوده، 🔹معتادین به زنا. @sulookmanavi

♦عکسِ "حاج قاسم" نقطهٔ اشتراکِ خیلی‌هاست، حتّی "غیرِمذهبی‌ها"؛ امّا وصیّت‌نامهٔ حاج قاسم نقطهٔ شروعِ "غربالِ" خیلی‌هاست، حتّی "مذهبی‌ها"! @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 جلوهٔ اسمِ مۆمنِ خدا 🔹در  دعای مکارم الاخلاق از خدا می‌خواهد که: وَ هَبْ لِي أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَاد؛ خدایا به من امنِ روزِ معاد را عنایت کن. 🔹به مجرّدِ احتضار و مُردن، واردِ برازخ می‌شویم و بعد از آن خوف‌ها و مواقفِ خوف شروع خواهد شد. (مواقفِ خوف برای همگان هست مگر آن کسی‌که در امنِ الهی باشد). در این‌جا همه باید خود را تحتِ اسمِ "مؤمن" قرار بدهند که امنی کسب بکنند. 🔹فکر نکنید امنِ الهی یک کلمهٔ ساده است؛ این‌ها حقایقِ عینی و خارجی است. وقتی می‌گوییم انسان در امنِ خدا باشد، این یک حقیقتی است. 🔹مؤمن یعنی امان‌دهنده، کسی‌که امن افاضه می‌کند؛ یعنی خدا با اسمِ مؤمنِ خود انسان را در موقفی قرار می‌دهد که انسان از آن مواقف و از آن مهالک و از آن عذاب‌ها و از آن وحشت‌ها و از آن ظلمت‌ها و از آن چیزها که اصلاً به تصوّر نمی‌آید، در امان قرار می‌گیرد. این،  جلوه‌ٔ خدا با اسمِ مؤمن برای بنده‌ٔ خود است. 🔹باید کاری کرد که در زندگیِ دنیوی ـ در همین حیاتِ دنیا ـ خود را تحتِ اسمِ مۆمنِ خدا قرار داد؛ این هم راه دارد؛ تحتِ اسمِ مؤمن خدای متعال قرار گرفتن راه دارد: فَأَيُّ الْفَريقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُون‏؛ آن‌ که در طریقِ شرک است "أَحَقُّ بِالْأَمْنِ" است و تحتِ اسمِ مؤمن قرار می‌گیرد یا آن که در طریقِ توحید است؟ 🔹دنباله‌ٔ آیه این است: الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ؛ آن‌ها که ایمان به خدای متعال آوردند و از همان راهی که خدا گفته است پیش رفتند، "أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ"، برای این‌ها امن است، "وَ هُمْ مُهْتَدُونَ". 🔹حالا معنی نمی‌کنم، چون آیه را اگر معنی بکنیم اصلاً به ما تطبیق نمی‌کند! این آیه خیلی بالا است، مسئله را خیلی سخت می‌گیرد. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) @sulookmanavi