🔰عطار و مرد زنده دل 💢عطار نیشابوری هم طبابت می کرد و هم عطاری داشت. 🔸می گوینـد: فقیری نزد عطار آمـد و از او چیزی خواست، او نـداد. 🔹فقیر گفت: تو بـا این روحیه چطور جـان به عزرائیل می دهی؟ 🔸عطار گفت: توخودت چطور جان به عزرائیل می دهی؟ 🔹فقیر گفت: اینطور و سرش را بر زمین گذاشت و مُرد. ❇️عطار یکدفعه فهمید این درس بزرگ و ارزشمندي است در هنر انسانیت، که آنقدر بی تعلق و آماده باشد که خود باخواست خود بتواند قالب تُهی کند و جان به جان آفرین تسلیم نماید. 💠می گویند از آن به بعد عطار تغییر بزرگی در زندگی خود داد و زندگی عارفانه ای پیداکرد. خود او میگوید: 🔻دي زاهد دین بودم سجاده نشین بودم 🔻ز ارباب یقین بودم سر دفتر دانایی 🔻ناگه ز ِ درون جان در داد ندا جانان 🔻کاي عاشق سرگردان تاچند ز رعنایی 🔻هرچند که پر دردي کی محرم ما گردي 🔻فانی شو اگر مردي تا محرم ما آیی 🔻عطار چه دانی تو وین قصه چه خوانی تو 🔻گر هیچ نمانی تو اینجا شوی آنجایی 📚به نقل از مباحث معاد استاد عالی #شعر #زنده_دل #درس_بزرگ #انسانیت #داستان @ta_abad_zendegi