📮بسیاری دوست ندارند که به بی‌دینی متهم شوند. آنها مایلند همزمان دیندار باشند و اجازه بیرون زدن از برخی چارچوب‌های دین را هم داشته باشند. خوانشی از دین که این تسامح را تئوریزه کند، تحفه ارزشمندی برای آنهاست. گسترش پروتستانتیزم در اروپا نه به خاطر فهم اشکالات مارتین لوتر بر کلیسای کاتولیک که بیشتر بخاطر تناسب آن با امیال مدرن مردم بود. خوانشی از مسیحیت که چارچوب‌های تنگ کاتولیسیسم را عقب می‌راند و مانعی بر سر انتخاب‌های جدید مردم در دنیای مدرن نبود. در ایران بیش از صد سال است که گروهی از روحانیون شبه‌روشنفکر به دنبال #پروتستانتیزم_اسلامی هستند... چالشی که همچنان برقرار است. ✍️ وحید یامین‌پور #حلقه_کیان #جریان_اصلاحات‌ #روشنفکری_دینی #عملیات_PSB ⚜️ @taammolat74

🔰 "عصر حیرت" یا "عصر حسرت!" ✍️ مهران صولتی (جامعه‌شناس و ژورنالیست‌اندیشه اصلاح‌طلب) 🔸مهدی نصیری؛مدیر مسئول روزنامه #کیهان و #هفته_نامه_صبح دردهه ۷۰ مدتی است که دچارتحول و بازاندیشی دراندیشه‌های پیشین خود شده و مدافع نظریه دین حداقلی شده است. 🔹نصیری البته درسطح نظری همچنان مـدافع نظـریه دین حداکثری است ولی معتـقد است که در روزگار حاکمیت جمهوری اسلامی نمی‌توان این ایده را محقق کرد. 🔸نصیری در مصـاحبه اش با سال نامـه نوروزی #هفته_نامه_صدا به تفصیل در مورد نظریه‌اش با عنوان عـصر حـیرت سخـن گفته و کـوشیده است تا با رویکردی واقع گرایانه از جمهوری اسلامی دعـوت کند تا از بلند پروازی‌های خود درباره تحقق #تمدن_اسلامی دست شسته و دنیایی بهتر را برای مردم ایران به ارمغان آورد. دنیای بهتری که می تواند دینداری مطلوب تری را برای مردم به همراه آورد. 🔹نصیری به صراحت اذعان می کند که در بازاندیشی مواضع گذشته خود اکنون به ضـرورت حاکـمیتی مبتنی بر رواداری در ایران دست یافته و معتقد است که آینده متعلق به حکومتی است که بتواندمشارکت موثر شهروندان خود در تصمیم گیری‌ها را فراهم نماید. 🔸نصیری حتی در اظهار نظری بدیع بیان میکند که جمهوری اسلامی باید از برخی ادعاهای خود دست کشیده و حتی برخی امور ناسازگار با دین را به بهای آباد کردن دنیا و دین ایرانیان بپذیرد! 🔹مصاحبه نصیری به ویژه برای کسانی که سیرتحولات معرفتی دهه ۷۰ را از سر گـذرانده اند خـواندنی و دلپذیر جـلوه می کند ولی می‌‌تواند به مـا یادآوری کند که اکنون در عصر حسرت در نسبت با آن ایام به سر می بریم! 🔸دهـه ای کـه می توانست با تداوم تلاش های تئوریک #عبدالکریم_سروش و آغاز دیالوگی ثمربخش میان روشنفکران دینی و سکولار بر سر موضوعاتی مانند رابطه دین با #دموکراسی، #حقوق_بشر و #پلورالیسم و ... عصر نوینی را در ایران رقم زند. 🔹درآن سالها #مهدی_نصیری باتصدی مسئولیت در نشریات کیهان و صبح کوشید تا یک تنه حضورروشنفکرانی مانندسروش را درجامعه ناامن سازد. زدن اتهـام جـاسوسی، انتقال جهت دار مـحتوای سخنرانی‌ها، حمایت از هجوم انصار حزب الله به محـافل فرهنگی همـچون کتابفروشی مرغ آمین، پایین کشیدن فیلم‌های روی پرده و اقداماتی از این دست هم در راستای مقابله با تهاجم فرهنگی صورت می گرفت. 🔸 تجـربه مـوفق مـجله کـیان در برقـراری یک گـفت و گـوی سازنـده میان روشنفکران با یکدیگر همان چیزی بود که در سال های بعد دیگر تکرار نشد واین نبود مگر بدلیل جهد فراوان نصیری و اخلافش درسیاسی کردن فعالیت نخبگان فکری این مرز و بوم. 🔹بنابر این به نظر می رسد نصیری درکنار گام نهادن درمسیر خانه تکانی فکری که بخشی از آن در ابتدای یادداشت آمـد، نیازمند روشنی بخشیدن به نقش موثر خود در تحـریف حـقیقت و تقدیس خشونت در نیمـه اول دهه هفـتاد نیز هست تا دیگـران بتوانند تجـدید نظـر او در مـواضع گذشته اش را صادقانه تلقی کنند! 🔻پ.ن: چه خوب آقای صولتی و امثال ایشان به تطهیر چهره‌هایی مثل سروش پرداخته‌اند!! درحالی که براندازی نرم انقلاب اسلامی از سوی #حلقه_کیان با تئوری اصلاحات دین، شواهد بسیاری دارد. ⚜ @taammolat74

🔰 فرار از دانشگاه چگونه علوم انسانی در جامعه مدنی به گردش افتاد؟ ✍️ حسام سلامت 🔘 بخش سوم| بخش دوم 💠

شرایط امکان

🔸مفهوم دوم در منطق روش‌شناسیک رساله، «شرایط امکان» (conditions of possibility) است. می‌پرسیم از حیث تاریخی چه شرایطی پیش آمد که پاگرفتن موسساتی چون «#پرسش»، «#رخداد_تازه»، «#روزگار_نو» و... را ممکن ساخت؟ این شرایط امکان را می‌توان از مجرای نگارش تاریخ پروبلماتیک سه میدان دانشگاهی، میدان روشنفکری و میدان سیاسی ترسیم کرد. 🔹در اینجا از خود می‌پرسیم چه تحولاتی در هر یک از این سه میدان و در نسبت میان آنها با یکدیگر رخ داد تا در نهایت در نیمه دوم دهه هشتاد این موسسات ممکن شدند. تاریخ مستقل اما در عین حال درهم‌تنیده این سه میدان را می‌توان از طریق مفهوم conjecture که می‌شود به اتصال، هم‌آیندی یا هم‌آمیزی ترجمه کرد، به یکدیگر ربط داد. 🔸کنجکچر نوعی اتصال تصادفی عناصر پراکنده در یک برهه تاریخی است به گونه‌ای که یک ترکیب مشخص را شکل می‌دهند. این عناصر ممکن است در برهه‌های بعد از هم جدا شوند و به شکل‌های تصادفی دیگری با هم پیوند بخورند. در واقع به میانجی مفهوم کنجکچر نشان می‌دهیم که روندها، جریان‌ها و نیروهایی که در هر یک از این میدان‌های سه‌گانه پراکنده بوده‌اند چگونه با یکدیگر درآمیختند و به اصطلاح مفصل‌بندی شدند تا در نقطه تلاقی آنها تجربه نوظهوری - در اینجا موسسات آموزشی موازی - ممکن شود. 💠

گردش گفتارها

🔸از تاریخ پُرپیچ‌وتاب هر یک از این سه میدان تنها به یک مورد اساسی که مستقیم یا غیرمستقیم به «#گردش_گفتارها» ربط پیدا می‌کند، اشاره می‌کنم. در تاریخ میدان دانشگاهی احتمالا تعیین‌کننده‌ترین دقیقه به انقلاب فرهنگی مربوط می‌شود. تعیین‌کنندگی این دقیقه برای بحث ما از حیث کنترل نظام‌مند گردش گفتارهاست. 🔹تا جایی که پای #شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی در میان است عملا با عالی‌ترین مرجع سیاستگذار در قلمرو میدان دانشگاهی طرفیم. بنابراین سوال این است که این شورا چگونه رویه‌های کنترل سیستماتیک گفتار را تا به امروز هدایت کرده است؟ بیش از هر چیز به اتکای دو سازوکار مشخص: ۱. «هیات‌های جذب و استخدام اساتید» که سوژه‌های گفتار را کنترل می‌کند، از حیث اینکه چه کسانی صلاحیت دارند در دانشگاه سخن بگویند و ۲. «شورای تحول علوم انسانی» که سازوکار کنترل صوری خود گفتارهاست، از حیث اینکه چه دانش‌ها و گفتارهایی می‌توانند در دانشگاه‌ها به گردش بیفتند. 🔸در بحث ما تاریخ میدان #روشنفکری از حیث تولید مستقل گفتارهای موازی اهمیت دارد. اگر دانشگاه در دوره پساانقلابی با قسمی از انسداد یا دست‌کم رکود تولید گفتار دست به گریبان بوده، میدان روشنفکری، در عوض، پیوسته دست‌اندرکار عرضه انبوهی از گفتارهای جورواجور بوده است. محض نمونه، مداخلات «#حلقه_کیان» یا «#حلقه_ارغنون» در دهه ۷۰ و ۸۰ را در نظر آورید. ⚜️ @taammolat74