🎙یکی از خبره‌ترین آدم‌هایی که در علوم انسانی می‌شناسم. بهم گفت:«به آدمی که فقط یک رشته رو می‌فهمه، اعتماد نکن.» اول متوجه منظورش نشده اما در موردش حرف زدیم. 🔹کسی که فقط رشته‌ی خودش رو می‌شناسه و در برابر ندونستن‌ها و اقرار بهش، تاب نداره، حتی اگر خیلی در تخصصش پیش بره به احتمال اون تخصص در درجه اول، برای بزرگ کردن خودشیفتگیش به کار می‌ره نه در خدمت به اون حیطه‌ی دانش؛ چرا که او این توانایی رو داره که موضوعاتی رو خم کنه، بخش‌هاییش رو نادیده گرفته و حذف کنه تا در حیطه‌ی دانش خودش جا بده و همچنین بقیه‌ی زاویه‌های ممکن رو با کلام یا با رفتار و نحوه‌ی بودنش، بی‌اهمیت و باطل نشون بده. 🔸نباید به دانش چنین شخصی اعتماد کرد چون تو رو به سمتِ فهمیدن سوق نمی‌ده، به فرار از ندونستن جهت می‌ده.چرا شخص چنین کاری می‌کنه؟ چرا انقدر متعصبانه یک مکتب فکری، یک کار و يا یک عقیده رو چسبیده و تاب شنیدن زوایای دیگه رو نداره؟ چون فقط همون یک چیز رو تو زندگیش داره و این با تمام هویت شخص گره خورده. اون تخصص رو ازش بگیری، چیز دیگه‌ای (حتی میل به یادگیری و فهمیدن) هم درش باقی نمی‌مونه. ▪️البته که منظور من این نیست متخصص‌ها باید اقیانوس یک وجبی باشند! یه‌وقت منظور من رو اینقدر صفر و صدی برداشت نکنیدها! مسئله اینه که برخی‌ها یک تخصص به عمق چندین کیلومتر و مساحت یک وجب دارند و معتقدند کل دنیا در همین یک وجب مساحتِ عمیق جا می‌شود. در نهایت تلاش می‌کنند همه چیز را در این چاه کوچک جا بدهند که بله، قضیه ضایع می‌شود. #علوم_انسانی #جزم_گرایی #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi