🔴 قالیباف: استیضاح در اوجِ بحرانِ ارز خطاست. ✍️ جناب آقای قالیباف، ناکارآمدی دیگر چگونه باید خود را نشان دهد تا شما مُجاب شوید به #استیضاحِ وزرای کارنابلدِ ناکارآمد؟! جالب است! کسانیکه خود بحران سازنند (همتی و...) با منطقِ استیضاح در اوج بحران خطرناک است، مجددا بر گستره ی ناکارآمدی و نارضایتی و بحران می افزایند و این چرخه آنقدر تَکرار می شود تا نهایت کارد به استخوان می رسد و نظام مُتقبّلِ هزینه های گزاف شده، آنگاه آقایان ناگزیر به فکرِ اصلاح و مرتفع کردنِ مشکلات بر می آیند! چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی!؟ @taammolatenazari

طرح استیضاح همتی امروز در مجلس ثبت شد میثم ظهوریان، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس: در حوزه ارزی با مسائل کلان‌تری مواجه هستیم که یکی از مهمترین آن عدم دسترسی ما به بخش مهمی از منابع ارزی کشور است که برای حل آن باید نقشه تجاری کشور را اصلاح کرد. #در_رسانه حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline

✍️ ‏مقابله با ‎#نئولیبرالیسم_ایرانی بدونِ شناخت و آگاهی نسبت به آن، امکان پذیر نخواهد بود. محتوای کتاب های مذکور در قالب سلسله یادداشت هایی در کانال ذیل تقدیم خواهد شد. @taammolatenazari

🔰 نقشِ #آیت_الله_مصباح_یزدی "رحمه الله تعالی" در علوم انسانی و اسلامی سازیِ آن ✍️ دوازدهم دی ماه سالروزِ رحلتِ فقیه و فیلسوف برجسته ی جهان اسلام، حضرت آیت الله محمد تقی مصباح یزدی "رضوان الله تعالی علیه" می باشد. از اینرو به مناسبتِ رحلت ایشان، این روز به عنوانِ "روز علوم انسانی اسلامی" نامگذاری شده است. در بابِ علوم انسانی و اسلامی سازیِ آن، مبتنی بر اندیشه ی متفکران اسلامی و غربی سلسله مباحثی به اذن الله تقدیم حضور خواهد شد. این مطالب در حال آماده سازی است که به اذن الله و به شرط توفیق، بصورت مستند در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت. بی شک رسیدنِ به مطلوبِ انقلاب اسلامی، بدونِ علومِ انسانیِ اسلامی محقق نخواهد شد. چرا که حرکت در مسیر تمدن سازی، نیازمندِ نرم افزار و موتور محرکی است که این نرم افزار؛ جُز علوم انسانی اسلامی چیز دیگری نخواهد بود. #علوم_انسانی #علوم_انسانی_اسلامی @taammolatenazari

✍️ به استحضار می رسانیم؛ بنا شد پیرامونِ #علم و #دین و رابطه شان به طور عام و مساله ی #علم_دینی به طور خاص، با توجه به منابع و آثار برجسته ی اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان، طی سلسله یادداشت هایی، مطالبی تحقیقی به سمع و نظر مخاطبان فرهیخته ی کانالِ "تأمّلات نظری" برسانیم. طبعا پرداختنِ دقیق، مستدل و مستند به این موضوعِ مهم و پُر تنش، به طول خواهد انجامید. از اینرو اهمِّ عناوینی را که بناست پیرامونشان تحقیق و قلم فرسایی شود به اطلاع رسانده که از این قرار است: 1️⃣ مفهوم شناسیِ دو واژه ی "علم" و "دین" و بررسیِ قلمروی آنها 2️⃣ بررسیِ تاریخچه ی بحثِ "علم دینی" 3️⃣ چیستیِ علوم انسانی و بازخوانیِ آرای فیلسوفانِ غربی پیرامونِ آن 4️⃣ بررسیِ چیستی و فلسفه ی علوم تجربی 5️⃣ رویکردهای مواجه با اسلامی سازیِ علوم انسانی 6️⃣ بررسیِ ادله ی موافقان و مخالفانِ اسلامی سازیِ علوم انسانی 7️⃣ جایگاه و نقشِ مبانیِ "معرفت شناختی"، "هستی شناختی" و "انسان شناختی" در علومِ انسانی و حتی تجربی؛ اساسا آیا علم خنثی است؟! 8️⃣ بررسیِ روشِ تحقیق در علوم؛ اعم از علوم تجربی، انسانی و علوم انسانیِ اسلامی 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 🆔️ @taammolatenazari

🔴 #حاج_قاسم_سلیمانی؛ انسانِ انقلاب اسلامی ✍️ در جهانی که تُهی از معنا شده و نیهیلیسم بر آن سیطره یافته است و آدمی مُدام در جستجوی معنایی برای زندگی است، وجود انسان هایی از جنسِ #شهید_سلیمانی می تواند مؤیدی باشد برای دیدنِ افق هایی که در آن معنا یافت می شود. آیا نباید از خود پرسید: منشاء این معنا و عشق و امید و انگیزه در وجود و سلوکِ اشخاصی چون سلیمانی ها، ابومهدی ها، حججی ها و دیگران چیست؟ آیا جُز این است که این انسان های مَملُوِّ از معنا و سرمستی و عشق، در بستر آموزه های انقلاب اسلامی رشد و نُمُوّ نموده اند؟ آیا جُز این است که انقلاب اسلامی با آن بُعد معنوی و فرهنگی اش پمپاژِ معنا و هویت و حقیقت به جان و دل آدمیانی که دِل به او بسته اند می کند؟ بله، نمی خواهم بگویم سنّتِ تاریخی ما در انتقال معنا در شخصیت هایی چون سلیمانی ها نقشی نداشته، بل اتفاقا چون سنّت ما آمیخته با آموزه های اسلامی و شیعی بوده است، بی درنگ همواره حاملِ معنا بوده و اساسا انقلاب اسلامی هم از دلِ همین بستر سَر برون آورده است. الغرض؛ اگر امروز به دنبال معنای زندگی می گردیم، بی شک باید مجرای معنا بخشی را که همان انقلاب اسلامی و سنت تاریخیِ خودمان است را عمیقا و دقیقا بشناسیم و آن را به درستی و متناسب با اقتضائات ترویج کنیم. @taammolatenazari

✍️ حکمت اسلامی، عرفان اسلامی، فقه اسلامی-شیعی ظرفیتِ بالایی برای "انسان سازی"، "جامعه سازی" و "تمدن سازی" دارد. لکن اگر ما نتوانیم #امتدادِ_اجتماعی به این دانش های سه گانه دهیم، قهرا بایستی مغلوبِ اندیشه های دنیای مدرن در فرهنگ و سیاست و اقتصادِ خود باشیم. دشوار ترین کارِ علمی؛ امتداد دادنِ حکمت و عرفان و فقه به عرصه ی فرهنگ و سیاست و اقتصاد است. کار هم با کلی گویی حل نمی شود. ما باید #اولا موضوع شناسیِ دقیق و عمیقی از علوم بدست آوریم، #ثانیا بایستی بتوانیم برای هر موضوع، نظامِ مسائلی را به درستی طراحی و تبیین کنیم که بتواند پاسخگوی مشکلات و مسائلِ مختلف مان در حوزه هایی همچون؛ اقتصاد و سیاست و فرهنگ باشد. از اینرو؛ کار دشوار است، اما شدنی است و نیاز به یک جهاد علمی و عملیِ مستمر دارد. #علوم_انسانی_اسلامی @taammolatenazari

✨ افسانه تامین مالی تولید در بورس و تامین منافع جمعی با منفعت‌جویی شخصی 📝عنوان مقاله: The Myth That Shareholders Are Always Investors: Challenging the Paradigm of Shareholder Primacy 🖥 منبع: Roosevelt Institute ▫️اشاره حکمران: در تفکر نئولیبرال، سودجویی فردی به منافع جمعی منجر می‌شود. این مکتب می‌گوید دولت باید بازیگران اقتصادی را در پی جویی منافع شخصی خود آزاد بگذارد. در نتیجه این آزادی منافع جمعی نیز تامین خواهد شد. بر اساس همین مبنا ایده منافع سهامدار (shareholder value) شکل گرفت که بر اساس آن شرکت‌ها هیچ مسئولیتی جز بیشینه‌سازی منافع سهامداران خود ندارند. این تفکر بر اقتصاد ما نیز حاکم شده است. این مقاله موسسه روزولت، ردیه‌ای قابل توجه بر این ادعای نئولیبرالیسم است. ▫️چکیده برای دهه‌ها این باور که شرکت‌ها تنها برای خدمت به سهامداران وجود دارند، به‌عنوان یکی از اصول بنیادی مدیریت شرکتی مدرن تلقی شده است. با این حال، این دیدگاه نیازمند بررسی دقیق و جامع است. نقد برجسته‌ای که لنور پالادینو و هریسون کارلویچ ارائه کرده‌اند، این ایدئولوژی را زیر سؤال می‌برد و نشان می‌دهد که چگونه این مبنا، اولویت‌های اقتصادی را از مسیر درست منحرف می‌کند، نابرابری را تشدید می‌کند و چشم‌انداز نادرستی از ذینفعان واقعی شرکت‌ها ارائه می‌دهد. پرسش اصلی این است: آیا به‌راستی متمرکز کردن استراتژی‌های شرکتی بر حداکثرسازی منافع سهامداران می‌تواند به توسعه پایدار اقتصادی یا شکوفایی اجتماعی منجر شود؟ پاسخ شفاف است: خیر. جدایی سهامداران از موتورهای مولد اقتصاد در بسیاری از موارد، سیستم مالی مدرن، سهامداران را از موتورهای اصلی تولید جدا کرده است. اکثر سرمایه‌گذاری‌های جدید از طریق پس‌انداز یا بدهی تأمین می‌شوند و به‌ندرت از طریق عرضه سهام جدید یا مشارکت مستقیم سهامداران صورت می‌گیرد. سهامدارانی که عمدتاً در بازارهای ثانویه فعالیت دارند، نه سرمایه تازه‌ای به شرکت‌ها تزریق می‌کنند و نه سهمی مستقیم در تقویت ساختارهای تولیدی دارند؛ بلکه تنها مالکیت دارایی‌ها را جابجا می‌کنند( با خرید و فروش سهام در بورس چیزی نصیب تولید نمی‌شود). تمرکز بر منافع کوتاه‌مدت رفتار موسسات سرمایه‌گذاری، به‌ویژه مدیران دارایی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، بر منافع کوتاه‌مدت متمرکز است. این نهادها اغلب با فشار آوردن بر شرکت‌ها برای دستیابی به نتایج مالی کوتاه‌مدت نظیر سود فصلی، توسعه بلندمدت شرکت‌ها را به خطر می‌اندازند. این فشارها شرکت‌ها را به سمت اقداماتی مانند خرید مجدد سهام یا توزیع سریع سود سوق می‌دهد، تا جایی که سرمایه‌گذاری در حوزه‌هایی همچون تحقیق و توسعه (R&D)، نیروی کار، یا پروژه‌های زیست‌محیطی و اجتماعی به حاشیه رانده می‌شود. پیامدهای اجتماعی نتایج این نگرش صرفاً اقتصادی نیست، بلکه اثرات اجتماعی گسترده‌ای دارد. به‌ویژه صندوق‌های بازنشستگی، که میلیاردها دلار دارایی را مدیریت می‌کنند، در مقیاسی وسیع به همین ساختار «تعهد صرف به سهامداران» وابسته‌اند. این در حالی است که هدف اصلی آن‌ها باید فراهم کردن امنیت مالی بلندمدت بازنشستگان باشد. چنین وابستگی شدیدی به عملکرد بازارهای مالی، باعث افزایش آسیب‌پذیری کارگران در مقابل نوسانات اقتصادی می‌شود و نابرابری مالی را در جامعه تشدید می‌کند. ضرورت تغییر در ساختار حکمرانی شرکتی تکرار و پافشاری بر اولویت سهامداران نه‌تنها نابرابری سیستماتیک را تقویت می‌کند، بلکه توانایی شرکت‌ها در مواجهه با چالش‌های جدید را نیز تضعیف می‌کند. مسائلی از قبیل تغییرات اقلیمی، حقوق نیروی کار و بحران‌های بازنشستگی به چارچوب حکمرانی متفاوتی نیاز دارند که در آن شرکت به‌عنوان یک خدمت‌گذار اجتماعی عمل کند، نه ابزاری برای تمرکز ثروت. بازنگری در نقش سهامداران نقش سهامداران صرفاً به‌عنوان یکی از گروه‌های ذینفع باید بازتعریف شود. دیدگاهی که سهامداران را در کنار سایر ذینفعان مهمی مانند کارمندان، مصرف‌کنندگان و جوامع محلی قرار دهد، می‌تواند اقتصاد را از تمرکز بر منافع کوتاه‌مدت به سمت موفقیت‌های پایدار سوق دهد. به سوی آینده‌ای پایدار شرکت‌ها، سیاست‌گذاران و جوامع باید پارادایم سنتی اولویت منافع سهامداران را مورد بازنگری قرار دهند. مسیری که در پیش داریم، نیازمند توسعه مدل‌های چندبعدی و جامع است، جایی که نه‌تنها سود سهامداران بلکه منافع کل جامعه مورد توجه قرار گیرد. اصلاح اقتصادی برای توازن میان عدالت، پایداری و رفاه عمومی نه‌تنها یک انتخاب اخلاقی است، بلکه ضرورتی برای تضمین آینده‌ای روشن‌تر محسوب می‌شود. حکمران؛ روایت عمیق اقتصاد و سیاست @Hokmranonline

السلام علی المهدی و علی آبائه

بخشی از دقایق پایانی جلسه آخر دوره مطالعاتی کتاب #فریب_بزرگ (ششم دیماه) با تدریس پرفسور مسعود درخشان: 00:00 دولت در بحران است 00:55 چرا در زمان دولت شهید رئیسی تحول بزرگی در اقتصاد کشور رخ نداد؟ 01:30 جنگ با بانک آینده یا استکبار جهانی! 02:12 راه حل بحران بانکی در ایران 03:10 سوال در مورد ماهیت بورس ها 05:30 سوال در مورد سرمایه گذاری خارجی 06:30 همه عاشقند 06:45 ما هم عاشقیم 💠 @profderakhshan

آقای روحانی در سال‌های آخر ریاست جمهوری خود، به خوبی دریافته بود که الیگارشی حاکم بر اقتصاد ایران، هم دست به احتکار ارز می‌زند و هم برای آن قیمت‌گذاری می‌کند. این ایام که رئیس اتاق بازرگانی درباره نرخ ارز فتوا صادر می‌کند، فتوای حضرت امام خمینی(ره) می‌تواند تکلیف را روشن سازد. @syjebraily