📌تهران ۵ 🔹مشاهدات میدانی -چند شب برای استقبال از یکی از نزدیکان، ساعتی را در ترمینال ۶ فرودگاه مهرآباد به انتظار نشستم و از این فرصت استفاده کردم و اوضاع و احوال را زیر نظر گرفتم. دو نکته به ذهنم رسید: اول: اوضاع کتابفروشی ها در فرودگاه هم شبیه وضعیت ایستگاه های راه آهن و ترمینال هاست و در جاهای دیگر هم همین سنخ کتابها -عموما روانشناسی و رمان های اگزیستانسیالیستی- بیش از هر چیز دیگر به چشم می آید. در ایستگاه مهتاب در جاده ی قم هم وضعیت همین است و احتمالا در جاهای دیگر. از نظم و هماهنگی که بین اینها وجود دارد کاملا مشخص است که جریانی پشت آن وجود دارد؛ و الا اینقدر هماهنگی بصورت اتفاقی خیلی بعید است. معمولا اقبالی به این قبیل کتابها نیست؛ با اینحال بیش از یک دهه است که این مدل کتابها، کتابفروشی های ترمینال‌های مسافرتی را قبضه کرده اند. دوم: اوضاع حجاب را از آنچه انتظار داشتم، خیلی بهتر یافتم. با اینکه سفر هوایی عمدتا برای مسافران طبقه ی متوسط به بالاست، مشاهداتم نشان می داد که نسبت با حجاب و بی حجاب در این طبقه نیز با نسبت بدست آمده در سطح جامعه تقریبا یکسان است. غیر از طرفداران سرسخت بی حجابی و باورمند آن به آن احساس می کنم که فضای عمومی بی‌حجاب ها، در حال آزمایش است، هم آزمودن صبر و رفتار حاکمیت و هم آزمودن خودش در این تجربه ی جدید. اگر چنین تحلیلی صائب باشد، موج جاری در کشور را باید چیزی شبیه بیماری عارضی تلقی کرد که بیمار در حال دست و پنجه نرم کردن با آن است و باید کمک نمود که این جماعت بالاخره راه صحیح را پیدا کنند و به شریعت و قانون احترام بگذارند. گمانم این است که پس از حدود یک سال و اندی تجربه ی بی حجابی به این شکل، بخش عمده ی اینان قابل بازگشت هستند؛ اگر جریانات خاص اجازه دهند. البته برخورد با این جریانات خاص، یعنی کسانی که عامدا برهنگی و بی حجابی را تبلیغ می کنند باید به شیوه ی خودش انجام شود. #توصیف_وتبیین #جامعه_ایران #تهران @taamollat