eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ 💠حمد و ثنای الهی 🔷ستایش خداوندی را که در یگانگی، والا و در بی‌همتایی، نزدیک و در اقتدار شکوهمند، و در ارکان خود بسی بزرگ است. دانشش بر همه چیز احاطه دارد و حال آن که او در مقام خودش است و آفریدگان، همگی مقهور قدرت اویند. بزرگی که پیوسته بوده و ستوده‌ای که همیشه خواهد بود. پدید آورنده آسمان‌های بلند و گستراننده گستره شده‌ها و فرمانروای مطلق زمین‌ها و آسمان‌هاست و بی‌اندازه پاک و بی‌نهایت پاکیزه است. پروردگار فرشتگان و روح‌القدس و نسبت به هر آنچه آفریده، فزون‌بخش است و چه ساخته و پرداخته، غرقه عطا و فضل اویند. هر دیده‌ای را می‌بیند، و هیچ دیده‌ای را توان دیدار او نیست. بزرگوار و بردبار و بخشنده‌ایست که رحمتش همه چیز را فرا گرفته و منعمی است که بر همه مخلوقات منت دارد. 🔷در اجرای کیفر مجرمان شتاب نمی‌کند و به عذابی که در خور آنند تعجیل نمی‌نماید. به اسرار نهان و به سویداء سینه‌ها آگاه است و هیچ رازی از او پوشیده نیست و هیچ امر پنهانی او را به اشتباه نمی‌افکند. بر همه اشیاء، محیط و بر همه چیز، چیره و بر هر نیرویی غالب و بر هر کاری تواناست. نیست مانندی برایش و حال آن که او پدید آورنده همه موجودات است از نیستی. جاودانی که به عدل، پایدار است و خدایی جز او نیست. سرافراز و حکیم و والاتر از آن که به دیده‌ها مشهود گردد و لیکن او هر دیده‌ای را در می‌یابد و بر هر چیز دقیق و آگاه است. خداوند، بزرگوار و بردبار و بخشنده‌ایست که رحمتش همه چیز را فرا گرفته و منعمی است که بر همه مخلوقات منت دارد. 🔷به دیده هیچ بیننده در نیامده تا وصفش ممکن شود و احدی را از چگونگی پیدا و پنهانش آگاهی نیست مگر به همان مقدار که خود (عزّوجلّ) از خویشتن خبر داده است. و گواهی می‌دهم او خدایی است که هستی، آکنده قداست اوست و آغازِ بی آغاز و انجام بی فرجام (همه هستی) به نور او احاطه شده است. فرمانش بی مشورت مستشاری جاری و نافذ است و قضا و تقدیرش بی مدد همکاری، بر کائنات حکومت دارد و در تدبیر امر خلقش، هیچ نقص و بی نظمی نیست. موجودات را بی آنکه نمونه‌ای از پیش داشته باشد، ابتکار و خلقت فرمود و بدون کمک هیچ یاوری آنها را بیافرید و در این هنگامه نه او را رنجی و نه نیازی به چاره سازی بود. به ایجاد خلق اراده نموده پس خلق، خلعت هستی یافتند و (به نور وجودش) آشکار شدند. 🔷پس اوست خدایی که معبودی جز او نیست، آن (خدایی) که به صنع خود، اتقان و استواری داد و در مصنوع خود، حسن و زیبایی نهاد. دادگریست که هرگز ستم نکند و بزرگواریست که کلیه امور به او باز می‌گردد. و گواهی می‌دهم اوست که هستی در برابر قدرتش فروتن و در مقابل هیبتش سرافکنده و تسلیم است. اوست سلطان سلاطین و مالک همه ملک‌ها و گرداننده افلاک و فرمانروای مهر و ماه که هر یک تا زمانی مقدّر در کار گردشند. اوست که چادر شب بر رخسار روز کشد و شب را در نور روز فراگیر کند که هر یک شتابان در جستجوی یکدیگرند. اوست شکننده ستمکاران و زورگویان و نابود کننده شیاطین پست و پلید. 🔷نه او را ضدّی است و نه شریکی. یکتای بی نیاز است. نه کسی زاده اوست و نه او زاده کسی و نه احدی همتا و مانند وی است. معبودی یکتا و پروردگاری ارجمند است. هر چه خواهد کند و اراده‌اش بر جهان فرمانرواست. او بر هر چیز و به شمار همه چیز آگاه است. مرگ و زندگی، نیازمندی و بی نیازی به اراده او و خنده و گریه و منع و عطا به خواست اوست. ملک و سلطنت، از آن او و ثنا و ستایش، ویژه او و خیر و نیکی به خواست اوست و اوست که بر هر کاری تواناست. شب را در روز، و روز را در شب فرو می‌برد و خدایی جز او نیست. خدایی بس ارجمند و بسی بخشاینده. به خواهش بندگان، پاسخ می‌دهد و صاحب بخشش و عطای بزرگ است. به شمار نَفَس جانداران آگاه و پروردگار پری و آدمی است. 🔷کاری بر او دشوار نیست و ناله فریادخواهان او را به کاری وادار و ناگزیر نمی‌سازد به ستوه نیاورد او را اصرار اصرار کنندگان. نگهبان نیکان و توفیق بخش رستگان و سَروَر جهانیان است و آفریدگان را سزد که به هر حال، در خوشی و سختی و در شدت و راحت سپاس او گویند و ستایش او کنند. و اینک من، در هر دشواری و راحت و در هر سختی و سستی ستایشگر اویم و به او و فرشتگان و فرستادگان و کتب آسمانیش، ایمان دارم. فرمانش را به جان شنوده و فرمان بردارم و در هر کار که او را خشنود و راضی سازد، شتابنده‌ام. 🔗متن کامل را اینجا 👈article.tebyan.net/81057 بخوانید. @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ از نگاه نهج البلاغه (بخش اول) 🔶 که ما در آن زندگی می‏کنیم همراه با رنج ‏ها و زحمت ‏ها است، این ‏ها و مصیبت ‏ها هستند و ما باید در قبال آنها چه عکس ‏العملی نشان بدهیم؟ خودمان را در برابر آنها ببازیم یا با آنها مبارزه کنیم و بر آنها فائق آییم؟ اگر می ‏خواهیم با آنها برخوردی داشته باشیم که بر زندگی ما اثرات منفی نگذارد یا حداقل اثرات منفی را از خودمان دور کنیم، چه کار باید بکنیم؟ 💠مقدمه 🔷وقتی ما زندگی انسانی را به ذهن می‏ آوریم، رنج ‏ها و مشکلات، حصه بزرگی از زندگی او را در بر می‏گیرند. همانطور که یک کوهنورد ماهر برای رسیدن به قله کوه مراحل سختی را می‏گذراند، انسان‏ها هم در مواجهه با مشکلات و مصائب هستند. بعضی با فائق آمدن بر مشکلات پیروز می‏شوند و بعضی در مقابل آنها سر تسلیم فرود می ‏آورند. آنها که در برابر مشکلات همچون کوه می ‏ایستند ویژگی‏ هایشان چیست؟ چه ترفندهایی را بکار می‏ گیرند؟ 🔺ما در این مقاله با یاری گرفتن از (ع) با را مرور می ‏کنیم: . 👇👇👇👇👇
💠شناخت مشکلات 🔷در ما باید تا بتوانیم با آن مبارزه کنیم. وقتی دو ورزشکار می‏خواهند با یکدیگر مبارزه کنند، درباره ویژگی‏ های یکدیگر اطلاعاتی به دست می ‏آورند و از طریق این اطلاعات خود را برای مقابله با حریف آماده می ‏سازند. ، نخستین مرحله برخورد است.   💠انواع مشکلات و مصیبت‏ ها 🔺الف. مصیبت ‏هایی که لازمه طبیعت و فطرت انسانی است، مانند مرگ. 🔺ب. مشکلاتی که خدا برای توانا ساختن انسان قرار داده است. 🔷بعضی از این انسان را از نظر ‏سازد و بعضی‏ ها از نظر .   💠مشکلاتی که انسان را از نظر جسمانی محکم می‏ سازد 🔷یک استاد بیولوژی (BIOLOGY) شاگردان خودش را درس می‏داد که پروانه چگونه از قالب بیرون آمده و به شکل پروانه در می‏آید. او به شاگردان خودش گفت که وقتی پروانه تلاش می‏کند که از قالب بیرون بیاید هیچ کس در بیرون آمدن، به او کمکی نکند. این را گفت و از کلاس بیرون رفت. شاگردان منتظر بودند. پروانه برای بیرون آمدن تلاش می‏کرد. دانشجویی از راه ترحم کمک کرد و قالب را شکست. پروانه بیرون آمد اما چند دقیقه بعد مرد. وقتی استاد برگشت، علت مرگ را جویا شد. او گفت پروانه برای بیرون آمدن سعی می‏کند و رنج و زحمت می‏کشد، این رنج و زحمت همانند ورزشی است که بال و پر او را تقویت می‏کند و او را برای زندگی در این دنیا آماده می‏گرداند. این دانشجو نگذاشت که او با تلاش خودش را تقویت کند، ضعیف ماند و نتوانست زنده بماند. 🔷 (ع) در نامه معروف خودش به عثمان بن‏حنیف می‏فرمایند: آگاه باشید درختان بیابانی، چوب‏ شان سخت‏ تر و درختان کناره جویبار پوست‏ شان نازک‏تر است. درختان بیابانی که با باران سیراب می‏شوند، آتش چوب شان شعله ‏ورتر و پر دوام ‏تر است.[۱] مراد امام این است که چون درخت‏ های بیابان در شداید و سختیها رشد و نمو می‏کنند، از درختان دیگر سخت‏ تر هستند. 👇👇👇👇👇
💠مشکلاتی که انسان را مستحکم می‏کند 🔷 (ع) می‏فرمایند: «خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه می‏کند و اقسام کوشش‏ها و مجاهدت‏ها را پیش پای آنها می‏گذارد، ‏طلب آنها، بر آنها مقرر می‏دارد تا غرور و از دلشان بیرون رود، ‏شان_به_عبودیت_خدا رام گردد و این وسیله ‏ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت پروردگار به روی آنها گشوده شود».[۲] 🔷این اصل هم برای افراد است و هم برای ملت‏ها. لذا ایشان در جای دیگر می‏فرماید: «خدا هرگز استخوان شکسته ملتی را بازسازی نفرمود، مگر پس از آزمایش‏ها و تحمل مشکلات».[۳] خداوند و ، انواع مشکل‏ ها را سر راه انسان قرار می‏دهد تا با آنها دست و پنجه نرم کند و رشد نماید. 🔷 (ع) می‏فرمایند: «روزی انسان‏ها را اندازه‏ گیری و مقدر فرمود. گاهی کم و زمانی زیاد و به تنگی و وسعت به گونه ‏ای عادلانه تقسیم کرد، تا هرکس را که بخواهد با تنگی روزی یا وسعت آن بیازماید، و با شکر و صبر، غنی و فقیر را قرار دهد. پس روزی گسترده را با فقر و بیچارگی درآمیخت و تندرستی را با حوادث دردناک پیوند داد، دوران شادی و سرور را با غصه و اندوه نزدیک ساخت، اجل و سرآمد زندگی را مشخص کرد، آن را گاهی طولانی و زمانی کوتاه قرار داد و مقدّم یا مؤخر داشت.»[۴] 🔷ممکن است اینجا سؤال پیش بیاید که خدا چرا بندگان خودش را امتحان می ‏کند؟ مگر نه این است که او آگاه بر همه پوشیدگی ‏ها است؟ متفکر شهید استاد مطهری می ‏فرماید: «امتحان اگر فقط به معنی به کار بردن میزان و مقیاس برای کشف مجهولی باشد، البته درباره خداوند صحیح نیست. معنی دیگر هم دارد و آن و تکمیل است. که و شداید امتحان می‏کند، به معنی این است که به وسیله اینها را به که لایق آن است می‏رساند. 👇👇👇👇👇
🔷فلسفه شداید و بلایا فقط سنجش وزن و درجه و کمیت نیست. همچنین زیاد کردن وزن و بالا بردن درجه و افزایش دادن به کمیت است. خداوند امتحان نمی‏کند که وزن واقعی و حد و درجه معنوی و اندازه شخصیت کسی معلوم شود، ‏کند، یعنی و شداید قرار می‏دهد که بر وزن واقعی و درجه معنوی و حد شخصیت آن بنده افزوده شود. امتحان نمی‏کند که بهشتی واقعی و جهنمی واقعی معلوم شود. امتحان می‏کند و مشکلات و شداید به وجود می‏ آورد تا آنکه می‏خواهد به بهشت برود، در خلال همین شداید خود را شایسته و لایق بهشت کند و آن که لایق نیست سر جای خود بماند.»[۵] مشکلاتی که سبب آنها گناه انسان‏ها است. این یک حقیقتی است که دین بیان میکند که در این جهان همه مشکلات حساب مادی ندارند، بلکه برخی از مشکلات به امور معنوی هم پیوند دارند. 🔷 (ع) چنین میفرمایند: «خداوند بندگان خود را که گناهکارند با کمبود میوه ‏ها و جلوگیری از نزول برکات و بستن در گنج‏های خیرات، گرفتار می‏ کند. برای آنکه توبه‏ کننده باز گردد. گناهکار دل از معصیت بکند و پند گیرنده پند گیرد و بازدارنده راه نافرمانی را بر بندگان ببندد».[۶] برای انسان‏ها هستند هم از نظر مادی و هم از نظر معنوی. فایده معنوی این است که انسان به سوی خدا متوجه می‏شود و گناهانش کم می‏گردد و برای توبه و استغفار زمینه می‏ یابد. (ع) در این باره می‏فرمایند: «هر مقدار آزمایش و مشکلات بزرگتر باشد ثواب و پاداش نیز بزرگتر خواهد بود».[۷] 🔷البته و مصیبت‏ها، ‏_ساز_رشد و پاک شدن و هستند و کسانی که با مشکلات در می‏ افتند و جهاد و مبارزه میکنند و از آنها عبرت میگیرند، سود می برند، ولی کسانی که عبرت نمیگیرند و مبارزه نمی‏کنند، رشد نمی یابند و پاک نمی‏شوند. نکته دیگر اینکه کافی نیست ما را بشناسیم، بلکه باید و آنها را بسنجیم. بعضی‏ ها مشکلات کوچک را خیلی بزرگ می‏شمارند و در مقابل آن خود را می‏ بازند و توان تصمیم ‏گیری را از دست میدهند و به مشکلات بزرگتر گرفتار می‏گردند. (ع) شاید با توجه به همین نکته می‏فرمایند: «کسی که مصیبت‏ های کوچک را بزرگ شمارد، خدا او را به مصیبت ‏های بزرگ مبتلا خواهد کرد».[۸] • ادامه دارد... پی نوشت: [۱] نهج‏ البلاغه (ترجمه محمد دشتی) نامه ۴۵ [۲] همان، خ ۱۹۲ - [۳] همان، خ ۸۸ - [۴] همان، خ ۹۱ [۵] بیست گفتار (مطهری مرتضی) ص ۱۴۸ [۶] نهج‏ البلاغه (ترجمه م دشتی)، خ ۱۴۳ [۷] همان، خ ۱۸۸ - [۸] همان، حکمت ۴۴۸ |منبع: راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel
عليه السلام:  🔷 ، نيكوكارى هاى خود را بدهى به گردن خود میداند كه بايد بپردازد، و ، احسان هاى گذشته خود را بدهى به گردن ديگران میداند، كه بايد پس بگيرد.  📕غررالحكم، ح ۲۰۳۱ و ۲۰۳۲ @tabyinchannel
⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️ 💥 ⭕️عاملی برای بروز اختلافات 🔶انسان امروزی دچار بیماری ای شده است که جز به دست خودش نمیتواند درمان شود. بیماری چیزی نیست، جز . به همه چیز توجه دارد الاّ خودش. بر خلاف تصور عمومی، هر چه بر تن انسان امروز بیشتر دمیده میشود، او را از بیگانه‌ تر می‌کند. 🔷 راحتی را برای انسان امروزی به ارمغان آورده، اما را که تمام هستی ‌اش را شکل می‌دهد، از او گرفته است. این را، میتوان در زندگی روزمره بسیاری از افرادِ جوامع امروزی شاهد بود، که جامعه‌ ی ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از مظاهر "از ‌خود ‌بیگانگی" که اسباب غفلت ‌زدگی را بوجود آورده است، توجه به و است.  🔷در بسیاری از خانواده ها، آنچنان به آن اهمیت داده میشود و دغدغه شده، که حتی از ضروری ترین مسائل زندگی غفلت میشود، اما از هرگز! این حالات به دلیل این است که، بسیاری از افراد لذت های جسمانی را هدف نهایی و مطلوب اصلی خویش می‌پندارند و آن را با من و خویش اشتباه می‌گیرند، لذا تمام تلاش خود را برای رشد «تَن» و غفلت از «مَن» صرف میکنند. 💠ریشه ‌ی غفلت و جهل 🔷قرآن و غفلت (و توجه بیش از حد به زینت های دنیوی) را،  می‌داند. خداوند در سوره‌ ی حشر آیه ‌ی ۱۹ می‌فرماید: «از کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشی» گرفتار کرد.» 🔷 ، یکی  در هر عصری است. جاهلیت در هر زمانی که باشد دارای ماهیتی مشترک است، حال چه این جاهلیت مدرن، نو، خوش چهره و بزک کرده باشد یا سنتی، کهنه و رنگ و رو رفته. در هر عصری و محور نبودن خداست. بسیار فریبنده تر است، زیرا مدعیِ آگاهی بخشی و پشتوانه‌ ی خود را علم و فناوری و فرهیختگی می‌داند و جهالت را انکار میکند. 🔗متن کامل را اینجا 👇 article.tebyan.net/352942 بخوانید. @tabyinchannel
⭕️به روز باشیم 🔷 آیا میدانید سال گذشته ۳۶۰ هزار دلار کمک کرده‌اند! 🔺این را ارسال کردیم تا بدانید چقدر برخی از کاربران فضای مجازی، با بازی میخورند و پیام میگذارند! قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات @tabyinchannel
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ در رساله حقوق امام سجاد (ع) (بخش دوم) 🔶 یکی از زیباترین مخلوقات زندگی آدمی است که از کودکی تا پیری به بودنش نیاز است. در دوران کودکی که حیات را به انسان می بخشد و در دوران پیریش، دعایش. 🔺 تا با در (ع) بیشتر آشنا شوید.  💠«وَ اَمَّا حَقُّ اُمِّکَ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّهَا حَمَلَتْکَ حَیْثُ لَا یَحْتَمِلُ اَحَدٌ اَحَداً»؛ «و اما  این است که بدانی او آنگاه که هیچکس حمل کسی را بر دوش خود نمی‌پذیرفت، تو را بر دوش خود کشید» 🔷 حق و اولین مرحله برای ادای حقوق است. کسی که معرفت و آگاهی به حقوق دیگران نداشته باشد، قدمی برای احقاق آن بر نمیدارد. پس قدم اول این است که حقوق حقیقی دیگران به درستی شناخته شود. هم برای شناخت این حقوق،  و نظام خلقت است. اوست که عالم را خلق کرده است و به درستی میداند که چه چیز درست است و چه چیز نادرست. چه چیز افراط است و چه چیز تفریط. اگر انسان از یک این آگاهی و معرفت را کسب نکند، ممکن است به دام افراط و تفریط بیفتد و از حد تعادل خارج شود. 🔷 (ع) در این فراز اشاره به اولین ای میدهند که انسان باید در مقابل  بدان دست یابد. یگانه کسی که او را بر دوش کشید، سختی های جسم و روح او را به خود خرید و در وجود خویش جای داد، بود. 💠«وَ اَعْطَتْکَ مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لَا یُعْطِی اَحَدٌ اَحَداً»؛«و از میوۀ دلش به تو داد آن هنگام که کسی به تو چیزی از خویش نمی‌داد» 🔷 از شیره جان مادر است. در دورانی که در مهمانست برای تامین نیازهای جسمی خود به اکسیژن و مواد غذایی و پادتن های ضد بیماری و دفع مواد زائد نیاز دارد که همه این موارد انجام میگیرد، که همین موارد را برای جسم مادر به همراه دارد و آنچه همه اینها را بر مادر آسان میکند، به دنیا آمدن فرزند سالم و صالح است. 👇👇👇👇👇
این مواد مورد نیاز برای جنین از داخل عضوی به نام جفت که متصل به رحم مادر است و از طریق بند ناف، با جنین در ارتباط است، به جسم کودک منتقل میشود. در این مدت ۹ ماهه یا کمتر، ناگزیر است بسیاری از خواسته های غذایی خود را به کنار نهد و آن چیزی را بخورد که نیاز کودک است.   💠«وَ وَقَتْکَ بِجَمِیعِ جَوَارِحِهَا»؛«و با تمام اعضایش از تو مراقبت کرد» 🔷 که برای و کودک میکشد، صرفاً به دوران جنینی کودک محدود نمیشود. سختیهای رشد او و تربیتش قصه ادامه داری است که تا دوران نوجوانی به گونه ای و پس از آن به گونه ای دیگر ادامه دارد. اولین کسی است که برای رشد کودک و توان روانی او از جسم و روان خویش مایه میگذارد. این صرف جسم و روان، به گونه ای وقف تمام وجود خویش، برای این اموری است که نام برده شد. بعد از این فراز، (ع) به بیان نمونه هایی از این موارد می پردازند: 💠«وَ لَمْ تُبَالِ اَنْ تَجُوعَ وَ تُطْعِمَکَ»؛ «او باکی نداشت که خود گرسنه بماند ولی تو را غذا بدهد» 💠«وَ تَعْطَشَ وَ تَسْقِیَکَ»؛ «و نیز خود تشنه بماند ولی تو را سیراب نماید» 💠«وَ تَعْرَى وَ تَکْسُوَکَ»؛ «خود چیزی برای پوشش نداشته باشد ولی تو را بپوشاند» 💠«وَ تَضْحَى وَ تُظِلَّکَ»؛ «خود در آفتاب بماند ولی تو را در سایه نگه دارد» 💠«وَ تَهْجُرَ النَّوْمَ لِاَجْلِکَ»؛ «او به خاطر تو بی خوابی کشید» 💠«وَ وَقَتْکَ الْحَرَّ وَ الْبَرْدَ»؛ «و تو را از گرما و سرما محافظت کرد» 💠«لِتَکُونَ لَهَا»؛ «تا تو برای او باشی» 🔷 برای آن است که تو برای او باشی، تو حاصل زحمات او تا بار محبت خویش را بر دوش تو بگذارد و تو نیز به او محبت کنی. بعد از آگاهی به زحمات مادر، تنها حقی که (ع) بدان اشاره میکنند این است که . تو نیز باید خود را وقف او کنی. دورانی که او به تو نیاز دارد، خواهد رسید و ناتوانی او را به مانند نوزادی خویش در او خواهی دید. 👇👇👇👇👇
🔷آن زمان است که تو باید خود را وقف او کنی و و او از هیچ امری دریغ نکنی. آن افرادی که خانه های خود را از وجود سالمندان بی برکت میکنند و مادر و پدر خویش را به آسایشگاه های سالمندان می برند، همان افرادی هستند که حقوق ایشان را ضایع کرده اند و آنگاه که والدین به ایشان نیاز داشتند، آنها را رها کرده و به امور خویش رسیده اند. 🔷 زندگی هستند، است که کارهای بسیار سخت را برای فرزندانشان ساده میکنند و را به راحتی با دستان رنجور خویش باز میکنند. از پیامبر اکرم (ص) در این باره نقل شده که فرمودند: «رَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ أَدْرَکَ أَبَوَیْهِ عِنْدَ الْکِبَرِ فَلَمْ یُدْخِلَاهُ الْجَنَّة؛ خوار بادا (و خاک بر بینی) آن کس که پدر و مادرش نزد او پیر شوند و او را به بهشت نبرند».[۱] 🔷در روایتی در مورد دعای والدین از امام علی (ع) اینگونه نقل شده است که فرمودند: «أربَعةٌ لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ: الإمامُ العادلُ لرعیَّتِهِ و الوالدُ البارُّ لولدِهِ و الولدُ البارُّ لوالدِهِ و المظلومُ؛ دعاى چهار گروه رد نمى شود: (اول) دعای پیشواى دادگر در حقّ ملّتش. (دوم) دعای پدر صالح در حقّ فرزندش. (سوم) دعای فرزند صالح در حقّ پدرش و (چهارم) دعای ستمدیده».[۲] 💠«فَاِنَّکَ لَا تُطِیقُ شُکْرَهَا اِلَّا بِعَوْنِ اللَّهِ وَ تَوْفِیقِهِ»؛ «از این رو توان سپاس گزاری از او را نداری جز با کمک گرفتن و توفیق خواستن از خدا». 🔷در نهایت همه این مطالبی که گذشت، (ع) بیان میدارند که تو، توان قدردانی تمام آن زحمات را نداری، مگر آنکه از خدای متعال یاری بجویی و او توفیق آن را به تو دهد. در راه رشد جسمی و معنوی تو، تمام وجود و جوانی خویش را صرف کرد و تو توان این کار و همت آن را نداری. است که حاضر است برای فرزندش جان خویش را مصرف کند. پس بهترین کار این است که از خدای متعال توفیق این کار را طلب کنی و از او بخواهی تو را قدردان نعمت آنها قرار دهد.   پی نوشت: [۱] بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۸۶ [۲] الإرشاد، ج ۱، ص ۳، ح ۴ |منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
@Farsna(10).mp3
4.59M
🎙منت گذاشتن...آیت الله ناصری @Farsna