✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«دروغ» چه آثار زيان باری در زندگی به بار می آورد؟ (بخش اول)
🔹نخستين اثر زيان بار #دروغ، #رسوايى، بى آبرويى و از دست دادن پايگاه اجتماعى و #اعتماد_مردم است. ضرب المثل معروفى مى گويد: #دروغگو #حافظه ندارد. تجربه نشان مى دهد كه اگر مسألهی بى اهميتى باشد ممكن است فراموش شود، ولى اگر مسألهی مهمى باشد سرانجام واقعيت خود را نشان داده و راز #دروغگو فاش مى شود، نه به خاطر اين كه دروغگو حافظه ندارد، بلكه به خاطر اين كه #دروغ چيزى نيست كه بتوان آن را به حافظه سپرد؛
🔹زيرا وقوع يك #حادثه، ارتباط زيادى به حوادث اطراف خود دارد و پيوندهاى علت و معلول با حوادث قبل و بعد و لوازم غير قابل اجتناب، آن حادثه را با ديگر حوادث مربوط مى سازد. كسى كه حادثه اى را به #دروغ مى سازد مجبور است روابط ساختگى آن را با زمان و مكان و اشخاص و حوادث اطراف آن نيز بسازد، و از آنجا كه اين روابط حد و حسابى ندارد به فرض كه چند مورد آن را درست كند و به خاطر بسپارد، در بقيه موارد درمانده مى شود.
🔹درست مانند #داستانيوسفنبی (عليه السلام) كه برادرانش به #دروغ گفتند او را گرگ خورد و پيراهن او را به خونى آغشته و براى پدر آوردند، اما #فراموش كردند كه پيراهن را از چندين جا پاره پاره كنند. سالم بودن پيراهن، پرده از كار آنان برداشته و #دروغشان را آشکار كرد؛ و يا مانند همسر عزيز مصر، هنگامى كه به #دروغ ادعا كرد #حضرت_يوسف (عليه السلام) به دنبال او دويده و قصد تجاوز به او را داشته است، فراموش كرده بود كه در اين ماجرا، پيراهن يوسف (عليه السلام) از عقب پاره شده، كه دليل روشنى است بر #دروغ زليخا و اينكه او به دنبال حضرت يوسف (عليه السلام) دويده است.
🔹امروز بازپرسان آگاه به راحتى مى توانند با سؤال هاى پى در پى مربوط به يك حادثه و لوازم و خصوصيات آن، #دروغ يا راست بودن يك ادعا را ثابت كنند، و كمتر #دروغگويى مى تواند خود را از چنگال آن ها رهايى ببخشد. آرى #دروغگو نمى تواند #حافظه داشته باشد و به هر حال سرانجام كارش #رسوايى و بى آبرويى است. از ديگر آثار #دروغ اين است كه انسان را به دروغ هاى ديگر، يا #گناهان_ديگر دعوت مى كند، چرا كه #دروغگو براى مخفى ساختن دروغش گاه مجبور مى شود دروغ هاى زياد ديگرى بگويد، يا دست به كارهاى خطرناكى بزند.
🔹سوّمين اثر زيان بار #دروغ اين است كه به #شخص_دروغگو امكان مى دهد كه به طور موقت پرده اى بر خلافكارى هاى خود بيندازد، در حالى كه اگر راست مى گفت ناچار بود آن اعمال را ترك كند. چهارمين اثر زيان بار #دروغ اين است كه انسان را تدريجاً به صفوف #منافقان ملحق مى سازد، زيرا دروغ خود شاخه اى از شاخه هاى #نفاق است، چرا كه دروغگو، خود را به چهره راست گويان در آورده و سخنش را به عنوان يك واقعيت القا مى كند، در حالى كه درونش چيز ديگرى مى گويد؛
🔹اين #دوگانگى ظاهر و باطن به طور تدريج به ساير اعمال و رفتار او سرايت کرده و از او #منافقى تمام عيار مى سازد. اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) در حديثى می فرماید: «اَلْكِذْبُ يُؤَدِّى اِلَى النَّفاقِ» [۱] (#دروغ انسان را به نفاق مى كشاند). پنجمين اثر زيان بار #دروغ آن است اگر كسى شايستگى ها و لياقت هاى فراوانى داشته باشد و بتواند از آن در پيشبرد اهداف اجتماعى بهره برداری کند، ولى #دروغگو باشد، كسى توانایی بهره گیری از آن شايستگى های او را ندارد، چرا كه انسان در برابر او در هر قدم مواجه با شك و ترديد مى شود.
🔹از این رو بعضى از روايات، #دروغگو را با مرده يكسان دانسته، و مى فرمايد: «اَلْكَذّابُ وَ الْمَيّتُ سَواءٌ فَاِنَّ فَضيلَةَ الْحَىِّ عَلَى الْمَيّتِ اَلثِّقَةُ بِهِ، فَاِذا لَمْ يُوْثَقُ بِكلامِهِ بَطَلَتْ حَياتُهُ»؛ [۲] (#دروغگو با مرده برابر است، زيرا فضيلت زنده بر مرده اعتمادى است كه انسان به او دارد، و هنگامى كه به سخن كسى اعتمادى نباشد گويى زندگى او باطل شده است).
#ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] غرر الحكم و درر الكلم، دار الكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۶۳، قصار ۱۲۲۵
[۲] همان، ص ۱۱۹، قصار ۲۱۲۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دروغ #دروغگو
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا خطرات «زبان» بیشتر از سایر اعضاست؟ (بخش اول)
🔸مسلم است كه خطرات #زبان بیشتر از سایر اعضاست؛ چرا كه سایر اعضای بدن معمولاً #خطرات_جمعى ندارند، بلكه خطر فردى دارند؛ ولى #زبان چنان است كه آتش جنگى را روشن يا آتش جنگى را خاموش مى كند، يعنى خطرش هم مى تواند مثل نفعش جامعه اى را در برگيرد. #خطرات_زبان دارای ريشه ها و علل مختلفی است که به ۷ علت و ريشه آن اشاره مى كنيم:
1⃣#زبان ابزارى است كه در هر زمان و مكانى در #اختيار انسان است؛ #گناهان_ديگر معمولاً وسايل ارتكابش چنين راحت در دسترس انسان نيست، مواد مخدر يا آلات لهو و لعب، مثل آلات قمار و موسيقى و يا مشروب و يا وسائل و مقدمات عمل نامشروع زنا هميشه در هر زمان و مكانى در اختيار انسان نيست، #گناهى كه #ابزارش در همه جا و همه زمان در اختيار انسان است، خطرات ناشى از آن هم زيادتر است.
2⃣#زبان براى كار خودش مؤونه و #خرجى لازم ندارد؛ معمولاً هر #گناهى خرج و مؤونه اى لازم دارد، مثل شراب خوردن، قمار كردن و...، بايد ترسيد از #گناهى كه ابزارش هيچ سرمايه و خرجى لازم ندارد.
3⃣#زبان وسيله اى است كه در اختيار همه است؛ اما برای رباخوارى، سرمايه لازم است، بعضى از ظلم ها قدرت متناسب با خود را مى طلبد، اين سرمايه [برای رباخوار] و اين مرحله از قدرت [برای ظالم] در اختيار همه نيست، لذا ضررش كمتر است، ولى #زبان ابزار و وسيله اى است كه براى همه هست و لذا ضررش بيشتر است؛ زيرا هر مقدار #وسایل_گناهى بيشتر باشد، احتمال به كارگيرى آن و توليد #ضرر و #خطر ناشى از آن #گناه زيادتر است. #تعدد_وسایل با #تعدد_خطرات، و گسترش دايره وسایل با گسترش دايره خطرات ارتباط مستقيم دارد. #ادامه_دارد...
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، ۱۳۸۵ش، چ ۱، ج ۱، ص ۹۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#گناه #معصیت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد