eitaa logo
تفقه
1.3هزار دنبال‌کننده
698 عکس
84 ویدیو
498 فایل
و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُم طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا في الدِّينِ وَ لِيُنذِرُوا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرُونَ (التوبة/ ۱۲۲) @MehdiGhanbaryan @jargeh @tarikht @halqat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔖 بررسی آیه «دحو الارض» با نگاه تفسیری علامه طباطبایی، مراغی و بانو امین اصفهانی ✔️ یکی از آیات چالش برانگیز قرآن که در مورد آن آرای گوناگونی از سوی متقدمین و متاخرین مطرح شده است، آیه‌ی «وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها» (نازعات ٫ ۳۰) است. این پژوهش با تاکید بر این آیه به تبیین آراء تفسیری ، [احمد مصطفی] و می‌پردازد و هدف از آن مقایسه و ارزیابی نظرات سه مفسر معاصر در مورد آیه‌ی شریفه می‌باشد. یافته‌ها حاکی از آنست که علامه طباطبایی و بانو امین اصفهانی که معتقد به تقدم خلقت آسمان بر زمین می‌باشند، «دحو الارض» در آیه‌ی شریفه را ناظر بر خلقت و گسترش هم‌زمان زمین می‌دانند، ضمن این که علامه در دیدگاه دوم خود آن را به حرکت زمین نیز تفسیر نموده است. اما مراغی که خلقت زمین را مقدم بر آسمان می‌داند، را مرحله‌ای جدا از خلقت زمین دانسته و آن را عبارت از بسط زمین جهت تمهید آن برای سکونت بیان داشته است. با توجه به قرائن لغوی، قرآنی و روایی که در ضمن این پژوهش بدان‌ها اشاره می‌شود، مقصود از «دحو الارض» در آیه‌ی شریفه نمی‌تواند ناظر بر خلقت و گسترش هم‌زمان و حرکت زمین باشد بلکه آن صرفا بر بسط و گسترش زمین دلالت دارد. 📥 دریافت متن کامل مقاله @tafaqqoh
🔖 تحلیل تفسیری رابطه آیه دحو الأرض با دانش بشری ✔️ ویژگی‌های زمین ازجمله مسائلی است که با اهدافی خاص در قرآن کریم و دانش بشری مورد توجه قرار گرفته است. «دحو الارض» نمونه‌ای از این ویژگی‌هاست که خدای متعال در سی‌امین آیه سوره نازعات با طرح آن، به مرحله‌ای از آفرینش زمین اشاره دارد. مفسران از دیرباز به فراخور دانش خویش یا با توجه به فهم مخاطبان و نیز منابعی که در اختیار داشتند، تفاسیر گوناگونی از دحو الارض ارائه داده‌اند. برخی بر پایه روایات آفرینش زمین، خروج زمین از زیر آب و گسترده شدن آن را تفسیر معتبری برای این آیه شمرده‌اند. گروهی نیز با استناد به معانی واژه دحو و استخدام دانش‌های جدید بشری، آن را اشاره به حرکت و شکل زمین دانسته‌اند. مطالعات میان رشته‌ای قرآن و نجوم و بررسی واژگانی «دحو» و پذیرش قاعده امکان استعمال لفظ در بیشتر از یک‌معنا در قرآن کریم و نیز بهره‌گیری از یافته‌های قطعی علمی در حوزه کیهان‌شناسی و حرکت اجرام آسمانی نتیجه می‌شود که به یک روند بسیار طولانی اشاره دارد که با جداشدن زمین از جرمی دیگر و پرتاب شدنش در فضا آغاز شده و تا به شکل کروی درآمدن و فراهم شدن شرایط اولیه حیات بر آن ادامه می‌یابد. 📥 دریافت متن کامل مقاله @tafaqqoh
🔖 کاوشی در حدیث دحو الارض ✔️  روز بیست و پنجم ذیقعده را «دحو الارض» نام نهاده‌اند. اعتقاد رایج بر این است که در ابتدا تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران‌های سیلابی نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند، خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و با مرور زمان گسترده شدند و اولین نقطه‌ای که از زیر آب بیرون زد، موضع خانه کعبه بوده است. در این مقاله تبیین می‌شود که «دحو» در احادیث می‌تواند به دو معنا استنباط شود: گسترش زمین و حرکت زمین و حمل به هر دو معنا امکان پذیر است. نویسنده در نوشتار حاضر، ضمن بیان منابع احادیث و بررسی اسناد آن، به معناشناسی کلمه دحو می‌پردازد و با ذکر مستندات مشخص می‌کند کدام یک از دو معنای دحو مورد نظر است؛ هم‌چنین تلاش می‌کند احادیث را با قرآن و سنت متواتر مقابله کند تا صحت و سقم آن‌ها مشخص شود. 📥 دریافت متن کامل مقاله @tafaqqoh