✿•••﴿#هَـسْتٖۍاَم‌بـٰاشْ﴾•••✿ ♥️࿇ ══━━━━✥◈✥━━━━══ ࿇♥️ #part_342 اگرچه فرزاد گاهی به همین قضیه هم گیر میداد و میگفت: چرا هر روز میای؟ یه بلایی سر خودت و اون بچه میاری آخرش. منم در جوابش میگفتم: خیلی وقته که پدر این بچه، اون رو نخواسته و بلا رو سر زندگیش آورده. در تموم مدت فرزاد از جوابهام عصبی میشد و تنها کاری که میتونست انجام بده، بهم کوبیدن در اتاقم بود. میدونستم آخرش این در از جا کنده میشد. اما هنوز مونده بود تا فرزاد طعم واقعی این جدایی رو بچشه. دیگه برام عادی شده بود. بهونه هاش به نحوه ی کار کردنم. به لباس پوشیدنم. به حتی حرف زدنم با سایر کارمندا... اما من کار خودمو میکردم. تا اینکه یه روز توی جلسه یکی از کارمندا به من گفت: خانم ستوده...من بعد از جلسه یه پیشنهاد براتون داشتم. همین کلام چنان فرزاد رو آشفته کرد که در جا گفت: آقای سعادتی... اگه حرفی دارید همین جا بزنید، بالاخره جلسه است دیگه. _ ببخشید ولی این پیشنهاد رو اول باید به شخص خود خانم ستوده بگم. نگاه فرزاد پر از آتش شد و با حرص گفت: اگه اینطوره وسط جلسه اعلام پیشنهاد نکنید... شما میتونستید آخر جلسه اینو به خانم ستوده بگید. _آخه... #ادامه_دارد••• ✿❥••به قݪم: ﴿مࢪضیہ‌یگـانہ﴾ #ڪپۍ‌ممـنۅع‌‌(‌حࢪام‌)‼️ #امـانٺ‌داࢪ‌بـاشیـم❌ ♥️࿇ ══━━━━✥◈✥━━━━══ ࿇♥️