eitaa logo
تفسیر تسنیم (علامه جوادی آملی)
11.3هزار دنبال‌کننده
110 عکس
13 ویدیو
1 فایل
۱. صوت و خلاصه تفسیر تسنیم آیت الله جوادی آملی (شروع از ابتدای جلسات مقدماتی تفسیر) ۲. مرور سریع آیات تمدن ساز و نظام ساز قرآن کریم پیشنهادات و انتقادات را با ما به اشتراک بگذارید: @j_akbari
مشاهده در ایتا
دانلود
📇 خلاصه متنی تفسیر قرآن، 🔺شماره جلسه: ۳ 🔖 آیه: ۱ 📆 تاریخ: ۱۳۶۳/۹/۷ 📚 مفسر: علامه جوادی آملی ♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️ ✅ آیه ۱ سوره حمد: «بسم الله الرحمن الرحیم» 📌کار برای غیر خدا، و نابودشدنی است. 🔺کار بدون نام خدا، لوجه الله نیست و هالک است. همه چیز هالک است و این بدان معنی‌ست که همین حالا هالک است نه در آینده. در مورد انسان هم خیلی کارهایش که لوجه الله نبوده به مقصد نرسیده، اما الان نمی‌بیند و در آخرت می‌بیند که در همان زمان انجام کار نرسیده بوده است و تازه کشف شده است.(اعمالهم کسراب بقیعه...لم یجده شیئا) پس نفع موقتی هم ندارد که بعدا بخواهند از او بگیرند و تنها خیال می‌کند داشته لذت می‌برده است مانند سراب است که در واقعیت چیزی نداشته و خواص آن‌ را می‌دیدند. 📌هر چیزی نشانه خداست، وگرنه از عدم و لاشیء است. هدف سوره حمد عبادت است و خدا به ما نشان داده باید با نام خدا شروع شود تا به هدف برسد و غیر از او همه هالک و سراب‌اند. (کل شی هالک الا وجهه) هر چیزی که شی باشد وجه الله و نشانه وجود خدا هست و اگر وجه و آیت خدا از آن برداشته شود، چیزی نمی‌ماند و لاشیء می شود. اگر کسی به چیزی نگاه کرد و به وجود خدا پی نبرد، حقیقتا کور است نه اینکه این "کور باد" یک لعن و نفرین باشد. عقاب و مجازات اخروی هم به‌خاطر این است که آب را ول کرده و به سمت سراب و لاشیء رفته و عمرش را تلف کرده است. 🔴معنای الله: الله به دو معنی گفته شده است: اله(عبادت) و اله وله(تحیر) پس الاه یا یعنی معبود، و یا اینکه به معنی تحیر و واله بودن افراد در برابر خداست. 📌 دو گونه است: رحمت مطلق(رحمان) و رحمت خاص (رحیم). 🔸رحمن صیغه‌ی مبالغه است. خدا دو رحمت دارد: مطلقه که مقابل ندارد! (و رحمتی وسعت کل شیء) و خاصه که مقابلش است. همان «رحمت مطلقه» است. پس خدا «جهنم» را هم جزو رحمت مطلقه خود دانسته است، چون وجود جهنم هم نیاز است و حال که جهنم هست خیلی‌ها از ترسش به بهشت می‌روند. آب و آتش و نور خورشید و غیره، رحمت مطلق هستند که به همه می‌رسد. اما صفت مشبهه است و «رحمت خاصه» است. رحمت خاص خدا مخصوص متقیان است (خدا توفیقش را به همه نمی‌دهد). 🚸🚸🚸🚸🚸🚸 🔴 دسترسی سریع به فهرست جلسات تفسیر سوره حمد 🔴 eitaa.com/tafsire_tasnim1/141 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 📚کانال تفسیر تسنیم ✅ @tafsire_tasnim1
📇 خلاصه متنی تفسیر قرآن، 🔺شماره جلسه: ۴ 🔖 آیه: ۱ 📆 تاریخ: ۱۳۶۳/۹/۱۰ 📚 مفسر: علامه جوادی آملی ♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️ ✅ آیه ۱ سوره حمد: «بسم الله الرحمن الرحیم» بخش 1️⃣: خدا بر دو قسم است: 🔺۱. رحمان: رحمتی که مطلق بوده و همه چیز را در بر میگیرد(و رحمتی وسعت کل شیء-اعراف ۱۵۷). در برابر این رحمت غضب و چیز دیگری نیست. در این قسم عقرب و جهنم و کافر هم رحمت است اما برای «مجموعه نظام آفرینش». مثلا جهنم باعث می شود گروهی از ترسش کار نیکو انجام دهند! عقرب برای مسموم رحمت نیست اما در کل رحمت است و نیاز حیات وحش. خداوند در آیات ۴۳ تا ۴۵ الرحمان میفرماید: (هذه جهنم التی یکذب بها المجرمون... فبأی آلاء ربکما تکذبان) یعنی جهنم را هم رحمت می داند که رحمت مطلق خواهد بود. 🔺۲. رحیم: رحمتی که خاص و محدود است و برای متقین می باشد. در برابر آن، صفت قرار دارد. صفات مطلق خدا، و جدانشدنی اویند مانند رزاقیت که ممکن نیست لحظه ای روزی دهنده نباشد. در برابر این صفات وجودی، عدم قرار دارد که در ذات خدا نیست. مثلا نمی شود گفت خدا گاهی قادر است و گاهی نیست! اما صفات خاص، اویند مثل رضا و غضب که مخالف اما قابل جمع در خدایند و گاهی در خدا هست و گاهی نیست چون به فعل بر میگردند نه به ذات. بخش 2️⃣: مقام چیست؟ 🔺مقام احسان یعنی انسان طوری عبادت کند که انگار خدا او را میبیند و اگر خدا را نمیبیند بداند که خدا او را می بیند. ازین مقام بالاتر تنها برای اولیای خدا است که دیگر خدا را در هر چیز میبینند نه اینگه گویا میبینند! مانند و دیگر اولیای خدا. 🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸 🔴 دسترسی سریع به فهرست جلسات تفسیر سوره حمد 🔴 eitaa.com/tafsire_tasnim1/141 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 📚کانال تفسیر تسنیم ✅ @tafsire_tasnim1
📇 خلاصه متنی تفسیر قرآن، 🔺شماره جلسه: ۱۱ 🔖 آیه: ۴ 📆 تاریخ: ۱۳۶۳/۹/۲۱ 📚 مفسر: علامه جوادی آملی ♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️ ✅ آیه ۴ سوره حمد: «ملک یوم الدین» نکته: بحث تفسیری آیه ۳ «الرحمن الرحیم» در همان آیه ۱ «بسم الله الرحمن الرحیم» مطرح شد و لذا وارد آیه ۴ میشویم. بخش 1️⃣: اگر خیر و شر جهان از خداست آیا خدا ظالم نیست؟ در مورد مساله جبر و اختیار، خدا راه ها را مشخص کرده که هر کدام به کدام مقصد می رسد و کدام نمیرسد و عقل و شرع برای او معین کرده است . حال اگر کار خیر کرد چون امر وجودی است پس به ذات وجود که علت همه موجودات است باز می گردد اما معصیت چون فقدان و شر و نقص است به مبادی عالیه بر نمی گردد. یعنی در صورتی میگوییم خدا آن کار را انجام داد که واقعا یک فعل باشد نه اینکه کاری که انجام نشده(فقدان و نقص) را به خدا نسبت دهیم. اینگونه است... بخش 2️⃣: آیا بیمار را دارو 🏥 درمان می کند یا ؟! گاهی انسان خود را گول می زند و در پناه «من لم یشکر الخالق من لم یشکر المخلوق» زیر چتر دیگری پناهنده می شود اما فردا می فهمد که کار به دست دیگری بوده است. باید توجه داشت که ذیل همین آیه سوره یوسف خداوند می فرماید: «و ما یؤمن اکثرهم بالله و هم مشرکون» یعنی که اکثر مومنین شکر خدا نکرده و مشرک می شوند. منظور این آیه، شرک خفی است که دیگران را موثر در کارها می دانند. 🔺ما در این دنیا، وسایل و ابزار حاکمیت خدا بر جهان را که علل وسطی هستند می بینیم نه علت غایی و اولیه را؛ پس خیال می کنیم خودمان کاری کرده ایم. عباراتی همچون «اول خدا و دوم فلانی» عباراتی شرک آلود است.( انسان موحد همه چیز را از خدا می داند. ) 📣اینکه خدا تاثیر اشیا بر هم را در آنها قرار داده و بوسیله قوانینی آنها را مؤثر قرار داده است در مقام فعلیت اوست یعنی با این وسایل کار را انجام می دهد اما ذات خدا دیگر اینطور نیست که برای ایجاد اثر، نیاز به این وسایل داشته باشد پس اگر دارو اثر می کند در اثر کردنش مستقل نیست بلکه این اثر را خدا در آن دارو قرار داده و اگر خدا نخواست هیچ گاه اثر نمی کند همانند آب که رفع عطش می کند. «مقام فعل خدا غیر از مقام ذاتش است.» 🔻موحد کامل، سلطه مطلق خدا را هم اکنون مشاهده می کند(عین الیقین) و نیازی نیست که بمیرد و بعدا مشاهده کند. این اثر توحید افعالی در انسان است. بخش 3️⃣: مالک یوم الدین: به دو صورت خوانده میشود. مالک و مَلِک. اما بیشتر آنرا مَلِک خوانده اند. 🔺: دارای نفوذ : دارنده اصل یک شیء اقسام مالکیت : 1. مالکیت اعتباری: مثلا اعتبار و قرارداد میکنیم که امروز، علی مالک فلان لباس باشد و فردا به دیگری بفروشد و دیگری مالکش باشد. این مالکیت اعتباری است که برای تنظیم کارهای انسانی اعتبار می شود. 2. مالکیت حقیقی محدود: مثل مالکیت انسان بر گوش و چشم خود. این مالکیت را انسان ها اعتبار نکرده اند بلکه او ذاتاً مالک آنهاست اما چون ذات انسان محدود است پس مالکیتش هم بر اعضایش محدود است. 3. مالکیت حقیقی نامحدود: مانند مالکیت پروردگار بر همه موجودات همانند علت که مالک معلول است که اگر خدا نباشد هیچ موجودی نخواهد بود. مَلِک: از مٌلک گرفته شده (همانطور که مالک از مِلک گرفته شده است): آنکه دارای «نفوذ» است و آنکه دارای «اصل شیء» است خوانده میشود. مثلا ممکن است اصل مال برای انسان نباشد اما وی بر آن و نفوذ داشته باشد و بتواند در آن تصرف کند. ⚠️دلیل ترجیح مَلِک بر مالک: گویند مالک به زمان اضافه نمی شود پس نمی توان گفت مالک روز جزا. دلیل ترجیح مالک بر مَلِک: مالک اعم از ملک است و در مورد خدا که علت همه چیز است مالکیت بر زمان هم صدق می کند. چون خدا مالک بر نفوذ بر هر چیز نیز هست. (قل اللهم مالک الملک) (تبارک الذی بیده الملک) در آیه 4 سوره حمد، بحث در فرمانروایی (مَلِک) است نه بر صاحب بودن(مالک). 🔷🔶🔻 معنای آیه این نیست که خدا فرمانروای روز جزاست و فرمانروای دنیا نیست بلکه در مقام اثبات فرمانروایی خداست و می گوید در روز قیامت همه می فهمند و حتی می بینند که در دنیا هم خداوند مَلِک و صاحب نفوذ بوده اما آنها در دنیا به زید و عمرو متوسل می شدند تا کارهاشان را حل کند! بخش 4️⃣: دلایل اختصاص به خداوند: 1. او جامع همه کمالات است و ناقص به سمت کمال میل کرده و کامل را حمد می کند و چون همه ناقصند پس حمد (تنها) برای خداست. 2. خداوند، مدبر جهان است. هر مدبر و پرورش دهنده ای محمود است پس خدا محمود همه موجودات است. 3. ربوبیت خداوند، ربوبیت محموده است زیرا بر اساس خاصه و عامه است. (الرحمن الرحیم) پس ستمی در کار نبوده و ربوبیت وی، روا و رحمت است. 🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸 🔴 دسترسی سریع به فهرست جلسات تفسیر سوره حمد 🔴 eitaa.com/tafsire_tasnim1/141 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 📚کانال تفسیر تسنیم ✅ @tafsire_tasnim1
📇 متن خلاصه‌شده تفسیر قرآن 🔺سوره حمد : جلسه ۳۴ 🔖 آیه: ۶ و ۷ 📆 تاریخ: ۱۳۶۳/۱۰/۲۴ 👤 مفسر: علامه جوادی آملی ♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️ ✅ آیه ۶ و ۷ سوره حمد: «اهدنا الصّراط المستقیم - صراط الّذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و لا الضّالّین» 🔅 باید دانست که طبق آیه ۹۳ سوره انبیا، همه انسانها در حال حرکت به سوی خدا هستند (کلٌّ الینا راجعون)، گروهی به سوی خدا و گروهی به سمت خدا... لذا باید در هر لحظه خود را با دیگران مقایسه کرد که در کدام یک از این دو گروه است. اگر کسی در صراط مستقیم است یک معیت (همراهی) دارد و یک مغایرت: با انبیا و صدیقین و شهدا و انبیا و با مغضوب علیهم و ضالین. 🔆 ، این معیت در بهشت است یا شامل حرکت در طریق نیز هست؟ این همراهی در حال طی طریق نیز هست تا رسیدن به بهشت و پس از آن. همراه، یعنی یک رفیق خوب؛ و رفیق خوب، در راه است. سالکانِ راه با اینها و به دنبال اینها هستند اما اگر با تقوای الهی به جایگاه رسیدند دیگر تنها «با» و «به دنبال» آن ۴ گروه نیستند بلکه حالا از ۴ گروه صدیقین و شهدا و ... بوده و خود اسوه سالکان راهند. ♻️انسان توصیه شده که در مکارم اخلاق و ، از بقیه سبقت بگیرد. این راه اگرچه در ابتدا طی‌کردنش سخت است اما در ادامه راحت می‌شود. گفته‌اند علم را با تواضع با هم تحصیل کن و در تواضع مرتبا نمره‌ات را بالاتر ببر تا از دیگران جلو بیفتی. بدین صورت، خودت می‌شوی آنگاه باید دست دیگران را نیز بگیری تا از دیگران سبقت گرفته و خود، امام، الگو و پیشوای جامعه شوی. این راه، راه امامت و از اهل‌بیت شدن است؛ اگرچه نمی‌توان پیامبر و امام معصوم شد اما می‌توان ولیِّ خدا شد. در باز است اما «همت عالی» می‌خواهد. 💠 ۳ نوع روایت داریم که گفته‌اند: ۱. مُنعَمٌ‌الیه همان ائمه و پیامبرند. ۲. مغضوبٌ‌علیهم، یهودیانند. ۳. ضالّین و گمراهان، ترسایان و مسیحیان هستند. 🔺 این سه گروه از روایات تنها از باب تعیین مصادیقند، نه اینکه این مصادیق حصری بوده و افراد دیگر نتوانند مصداق صفات منعم‌الیه، مغضوب‌علیهم و ضالّین شوند. 🔰 حال، انسان چگونه می‌تواند این معَ(معیّت و همراهی) را به مِن(از آنها شدن) تبدیل کند و از صدیقین و شهدا و ... شود؟ علم مهمتر است یا عمل؟ 🔹 هر دو نیاز است اما مهمتر است. عمل به مثابه است و علم به مثابه در بدن. آنچه که به عبادات بها و ارزش می‌دهد میزان معرفت و علم به خداوند است. آنکه خدا را در حد والا شناخت او را عاشقانه می‌پرستد اما دیگری که تنها با قهر خدا آشنا بود از روی خوف از خدا، عبادت می‌کند. لذا خداوند در آیه ۱۱ سوره مجادله فرمود ما به مؤمن «درجه» و به مؤمن عالم «درجات» می‌دهیم زیرا عالم با غیر عالم برابر نیست. 🔺هر درجه‌ای از علم باعث ارتقای عمل و عبادت است و هر درجه از ارتقای عبادت و عمل، موجب ارتقای علم و معرفت می‌شود پس رابطه‌ای دوسویه دارند. 🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸 🔴 دسترسی سریع به فهرست جلسات تفسیر سوره حمد 🔴 eitaa.com/tafsire_tasnim1/141 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 📚کانال تفسیر تسنیم ✅ @tafsire_tasnim1