. 🎈 قتل متوكل در سال ۲۴۷ ه.ق در شب چهارشنبه متوكل عباسى ملعون، به دستور فرزندش به قتل رسيد. مدت خلافت او ۱۴ سال و ده ماه و عمر نحسش ۴۱ سال بود. متوكل بعد از واثق، در سال ۲۳۲ ه.ق به خلافت نشست. در ايام او لهو و لعب و طرب، مخصوصاً در مجلس او بسيار بود. او مردى خبيث السيرة بود و چنانچه أمير المؤمنين عليه السّلام فرموده بود، كافرترين آل عباس بود. عمرو بن فرج را والى مدينه و مكه كرد، و او به مردم دستور داده بود كه كسى به آل ابى طالب احسان نكند، و اگر كسى كوچكترين احسانى كند سخت عقوبت خواهد شد، به حدى كار بر علويين تنگ شده بود كه لباسهاى زنان علويه كهنه و پاره شده بود و پيراهن سالمى را براى نماز به نوبت مى پوشيدند، و نخ ريسى مى كردند، تا متوكل به درك واصل شد. از اعمال زشت و پست متوكل اين بود كه هميشه و در همه جا أمير المؤمنين عليه السّلام را به بدى ياد مى كرد، و به آن حضرت جسارت مى كرد. او ۱۷ بار قبر مبارك حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام را خراب كرد، ولى دوباره بنا شد. متوكل در راه زيارت آن حضرت دست قطع مى كرد و زوار را مى كشت. به خاطر جسارتهائى كه متوكل در مجلسى به أمير المؤمنين عليه السّلام كرد، منتصر پسرش در شب چهارشنبه سوم يا چهارم ماه شوال چند نفر از غلامهاى خاص پدر را مأمور كشتن وى كرد، و آنها در حالى كه متوكل مشغول شرب خمر بود، خونش را ريختند و به دركات جحيم شتافت. در همان روزى كه متوكل به دستور پسرش منتصر كشته شد مردم با او در قصر معروف جعفرى بيعت كردند. منتصر مردى به ظاهر رئوف و مهربان بر اهل بيت پيامبر بود، و بر عكس پدر خود به آل ابى طالب احسان مى كرد و به هيچ وجه متعرض ايشان نمى گشت. او زيارت امام حسين عليه السّلام را آزاد كرد و مانع احدى نشد، و دستور داد فدك را به اولاد امام حسن و امام حسين عليهماالسّلام رد كنند، و اوقاف آل ابى طالب عليه السّلام را آزاد كرد و دستور داد كسى متعرض شيعيان على عليه السّلام نشود. همچنين براى علويين و علويات مدينه اموالى فرستاد تا در ميانشان تقسيم شود. او در روز ۲۵ ربيع الاول سال ۲۴۸ بيمار شد و در پنجم ربيع الثانى هنگام عصر در گذشت و مدت خلافتش ۶ ماه بود. گفته شده كه او مسموم شد به زهرى كه در شاخ حجامت ريخته بودند. 📚 تتمة المنتهى: ص ۳۳۰ - ۳۳۲ #ماه_شوال 🆔 @TaghvimShia1

. ⚔️ جنگ حنين در اين روز در سال ۸ ه.ق بعد از ۱۵ روز از فتح مكه، غزوه حنين به وقوع پيوست. تعداد لشكر اسلام ۱۲ هزار نفر از مكه و ده هزار نفر از مدينه بودند. در اين جنگ چهار نفر شهيد شدند، و تعداد مقتولين از كفار را بيشتر از ۳۰۰ نفر نوشته‌اند. يكى از موارد فرار ابوبكر و عمر در همين جنگ بوده است. 📚 بحار الأنوار: ج۲۱، ص۱۸۱؛ فيض العلام: ص۷۳ #ماه_شوال 🆔 @TaghvimShia1

١. ⚔️ حركت به سوى جنگ صفين در سال ۳۶ ه.ق در چنين روزى أمير المؤمنين عليه السّلام براى رفتن به صفين آماده شدند، و ابو مسعود عقبة بن عامر انصارى را در كوفه جانشين خويش قرار دادند. 📚 تتمة المنتهى: ص ۲۳ #ماه_شوال #امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

٢. 💠 ورود حضرت مسلم (ع) به كوفه در سال ۶۰ ه.ق در چنين روزى حضرت مسلم عليه السّلام وارد كوفه شدند. مردم كوفه به خدمتش شتافتند، و نامه امام حسين عليه السّلام را استماع كردند و هيجده هزار نفر با آن حضرت بيعت كردند. جناب مسلم عليه السّلام نامه‌اى به امام حسين عليه السّلام نوشت و بيعت كوفيان را اطلاع داد، و تشريف فرمائى آن جناب را به كوفه خواستار شد. 📚 فيض العلام: ص ۶۹ #ماه_شوال #امام_حسین 🆔 @TaghvimShia1

١. 🏴 ويرانى قبور ائمه بقيع (ع) در اين روز در سال ۱۳۴۴ ه.ق قبور ائمه بقيع عليهم السّلام و نيز قبر حضرت حمزه در اُحد به دست وهابيون تخريب شد. علت و انگيزه تخريب اين قبور مطهّر در كتب مختلفى كه بر ردّ عقائد ضالّه وهابيّت تأليف شده، بيان گرديده است. آنان اضافه بر قبور مطهّر ائمه معصومين عليهم السّلام، ديگر قبور را هم تخريب نمودند كه عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها، قبر مطهّر فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مادر أمير المؤمنين عليه السّلام، قبر مطهّر حضرت امّ البنين سلام اللَّه عليها، قبر ابراهيم پسر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، قبر اسماعيل فرزند حضرت صادق عليه السّلام، قبر دختران پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، قبر حليمه سعديه مرضعه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، و قبور شهداى زمان پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله. وهابيّان در سال ۱۳۴۳ در مكه گنبدهاى قبر حضرت عبدالمطلب، ابى طالب، خديجه، و زادگاه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها را با خاك يكسان كردند. در جدّه نيز قبر حوا و ديگر قبور را تخريب كردند. در مدينه گنبد منّور نبوى را به توپ بستند ولى از ترس مسلمانان قبر شريف را تخريب نكردند. در شوال ۱۳۴۳ با تخريب قبور مطهّر ائمه بقيع عليهم السّلام اشياء نفيس و با ارزش آن قبور مطهّر را به يغما بردند. قبر حضرت حمزه عليه السّلام و شهداى احد را با خاك يكسان كردند، و گنبد و مرقد حضرت عبداللَّه و آمنه پدر و مادر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، قبر اسماعيل پسر حضرت صادق عليه السّلام و ديگر قبور را هم خراب كردند. در همان سال به كربلاى معلى حمله كردند، و ضريح مطهّر را كندند و جواهرات و اشياء نفيس حرم مطهّر را كه اكثراً از هداياى سلاطين و بسيار ارزشمند و گرانبها بود، غارت كردند و قريب به ۷۰۰۰ نفر از علماء، فضلا و سادات و مردم را كشتند. سپس به سمت نجف رفتند كه موفق به غارت نشدند و شكست خورده برگشتند. 📚 شهداء الفضيلة (علامه امينى): ص۳۸۸؛ مستدرك سفينة البحار: ج۶، ص ۶۵-۶۶ #ماه_شوال #بقیع 🆔 @TaghvimShia1

٢. ⚔️ جنگ حمراء الاسد در اين روز در سال ۳ ه.ق جنگ حمراء الاسد اتفاق افتاد. «حمراء الاسد» نام مكانى در اطراف مدينه است. بعد از جنگ احد (بنابر قولى كه جنگ احد را در هفتم شوال نقل كرده است) و آمدن مسلمانان به مدينه، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله براى آنكه مبادا قريش مراجعت كنند و به مدينه حمله نمايند امر نمود تا بلال ندا دهد: امر خداوند متعال است كه بايد آنان كه در احد حاضر بوده‌اند و جراحت ديده‌اند به تعقيب دشمن بروند. اصحاب كار معالجه را رها كردند و لباس رزم پوشيدند. أمير المؤمنين عليه السّلام هم با اينكه بيشتر از ۸۰ جراحت برداشته بود و بعضى آنقدر عميق بود كه فتيله داخل آن قرار داده مى شد، لباس رزم پوشيدند و رسول خدا صلّی اللَّه عليه و آله در حاليكه به او نگاه مى كرد و مى گريست پرچم را به آن حضرت داد و مسلمين حركت كردند. بعد از تعقيب و تاخت بر كفار، مسلمانان سه روز در حمراء الاسد ماندند و آنگاه به مدينه مراجعت كردند. 📚 بحار الأنوار: ج۲۰، ص۱۴۶؛ منتهى الآمال: ج۱، ص۶۴ #ماه_شوال #امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

. 🎈 مرگ عبدالملك مروان در سال ۸۶ ه.ق عبدالملك بن مروان سفاك بخيل، در دمشق به هلاكت رسيد. اين در حالى بود كه ۲۱ سال و ۶ ماه خلافت را غصب كرده بود. او پيش از سلطنت پيوسته ملازمت مسجد را داشت و تلاوت قرآن مى نمود و او را حمامة المسجد مى گفتند! وقتى خبر سلطنت به او رسيد قرآن را بر هم نهاد و گفت: «سلام عليك هذا فراق بينى و بينك»: «خداحافظ، اين آغاز جدائى بين من و توست».!! بيمارى او كه سخت شد طبيب گفت: اگر آب بخورد مى ميرد. ولى تشنگى بر او غالب شد و از پسرش وليد آب طلبيد. او گفت: اگر آب بياشامى خواهى مرد! عبدالملك به دخترش التماس كرد كه آب بدهد، اما وليد پسرش مانع شد. عبدالملك گفت: بگذار به من آب بدهند، وگرنه تو را از وليعهدى خلع مى‌كنم، وليد اجازه داد و عبدالملك آب خورد و مرد. از بزرگترين جنايات او به شهادت رساندن امام زين العابدين عليه السّلام و مسلط كردن حجاج ثقفى بر شيعيان أمير المؤمنين عليه السّلام بود. 📚 تتمة المنتهى: ص ۱٠۵-١٠۶ #ماه_شوال #امام_سجاد 🆔 @TaghvimShia1