یه حبه قند پدرانگی... نظام هستی بر مدار «حق» خلق شده و تمام حقایق آن، جلوه ای از صفات باری تعالی است هر پدیده ای که بیشتر از دیگر پدیده ها ظرفیت و بستر ظهور صفات حق تعالی را داشته باشد و به شکل کامل تری آن صفات جلال و جمال را نمایندگی کرده و آن را بروز دهد #مقدس تر است این است که حرمت «#مومن» از کعبه بیشتر است. حقیقت مادری و پدری نیز دو جلوه بی نظیر و مقدس از جریان و سریان همین صفات جلالی و جمالی در نظام خلقت و مظاهری از صفات الهی اند و اما پدر: پدر #قهرمان است و قهرمان، الگوست اگر خواستید فرهنگ فرد یا اجتماعی را عوض کنید قهرمان هایش را تغییر دهید ‏ پدر #پشتوانه است پدر نقطه اتکا است، حمایتگر است، مشوّق است و البته پشتوانه بودن غیر از نازپرورده پروراندن و عابربانک بودن است! پشتوانه بودن زمینه #رشد است و نازپروردگی، فرصت رشد را از بین می‌برد پدر #مقتدر است پدر مظهر جلال است مقتدر است و این قاطعیت پدرانه در جریان تربیت در کنار لطافت مادرانه بی نهایت لازم، موثر و سودمند است. بدیهی است که اقتدار غیر از خشونت است و بلکه ضد آن است یعنی خشونت، #اقتدار را از بین می برد اگرچه در مواقع نادری برخی مظاهر رقیق قهر و غضب در کار #تربیت لازم است پدر #پناهگاه است پدر، امنیت آفرین است، حریم امن است. پناهگاه معنوی است؛ هر فرد از خانواده که با چالشی مواجهه شده باید حس کند یک #آغوش امن و محکم برای رجوع به آن هست و آن پدر است پدر #مدیر است و مدیر باید مصلحت های کلان را درک کند و اولویت ها را بسنجد، #مشورت کند و هم افزایی ایجاد کند این ها همه از ارکان مدیریت است مدیریت یک فرایند است صرفا تصمیم گیری نیست، خودرأیی و دیکتاتوری، ضد مدیریت است. اصلا مدیر زیرک خیلی از تصمیمات را نمی گیرد واگذار می کند تا آنجا که کلیدی تر است حرفش بیشتر شنیده شود. پدر #مسئول است پدر سرپرست است، در موارد اختلافی و آنجا که نهایتا باید یک تصمیم اجرایی شود ، مدیر بعد از مشورت #تصمیم می‌گیرد اما به همین دلیل، مسئولیت عواقب تصمیمات هم با اوست و باید جوابگو باشد. مسئولیت پذیری از ارکان پدری و همسری است پدر #مراقب است لازمه مسئولیت و تکلیف، رصد و مراقبه است مراقبتی همه جانبه؛ از همه قلب هایی که باید مراقبشان باشد تا فکرها و جسم ها. و این مراقبت همان معنای غیرت است. پدر #غیور است چنانچه خداوند غیور است که الخلق عیال الله پدر راهبر است راهبری، #هدایت است و هدایت، بالفعل کردن بالقوه هاست پس کلیت آن تحمیلی نیست اگرچه ممکن است در مسیر هدایت خط قرمزها و تشویق و #تنبیه هایی معین شود«تفصیلش بماند برای بعد» پدر #عاشق است و عاشق اهل تقدم خواسته های اهلش بر خود است ؛ عاشق آماده فداکاری است از شادی و آرامش خانواده اش بیشتر از خودشان شاد و آرام می شود .عشق جلوه های مختلفی دارد آن را به اشکال ظاهری و امروزی آن! تقلیل ندهیم نهایت اینکه: پدر، دختری است! و این چیزی است که خیلی قابل شرح و تبیین نیست! #رسول و امام، مظهر تام اُبوّت در نظام خلقت هستند و چه شیرین است چنین نسبتی بین ما و ایشان انا و علی ابوا هذه الامه ... بر مدار حق حرکت کنیم و پدری این جلوه مقدس و الهی را کمرنگ نکنیم... یاعلی https://eitaa.com/taherrahimi

یه حبه قند پدرانگی... نظام هستی بر مدار «حق» خلق شده و تمام حقایق آن، جلوه ای از صفات باری تعالی است هر پدیده ای که بیشتر از دیگر پدیده ها ظرفیت و بستر ظهور صفات حق تعالی را داشته باشد و به شکل کامل تری آن صفات جلال و جمال را نمایندگی کرده و آن را بروز دهد #مقدس تر است این است که حرمت «#مومن» از کعبه بیشتر است. حقیقت مادری و پدری نیز دو جلوه بی نظیر و مقدس از جریان و سریان همین صفات جلالی و جمالی در نظام خلقت و مظاهری از صفات الهی اند و اما پدر: پدر #قهرمان است و قهرمان، الگوست اگر خواستید فرهنگ فرد یا اجتماعی را عوض کنید قهرمان هایش را تغییر دهید ‏ پدر #پشتوانه است پدر نقطه اتکا است، حمایتگر است، مشوّق است و البته پشتوانه بودن غیر از نازپرورده پروراندن و عابربانک بودن است! پشتوانه بودن زمینه #رشد است و نازپروردگی، فرصت رشد را از بین می‌برد پدر #مقتدر است پدر مظهر جلال است مقتدر است و این قاطعیت پدرانه در جریان تربیت در کنار لطافت مادرانه بی نهایت لازم، موثر و سودمند است. بدیهی است که اقتدار غیر از خشونت است و بلکه ضد آن است یعنی خشونت، #اقتدار را از بین می برد اگرچه در مواقع نادری برخی مظاهر رقیق قهر و غضب در کار #تربیت لازم است پدر #پناهگاه است پدر، امنیت آفرین است، حریم امن است. پناهگاه معنوی است؛ هر فرد از خانواده که با چالشی مواجهه شده باید حس کند یک #آغوش امن و محکم برای رجوع به آن هست و آن پدر است پدر #مدیر است و مدیر باید مصلحت های کلان را درک کند و اولویت ها را بسنجد، #مشورت کند و هم افزایی ایجاد کند این ها همه از ارکان مدیریت است مدیریت یک فرایند است صرفا تصمیم گیری نیست، خودرأیی و دیکتاتوری، ضد مدیریت است. اصلا مدیر زیرک خیلی از تصمیمات را نمی گیرد واگذار می کند تا آنجا که کلیدی تر است حرفش بیشتر شنیده شود. پدر #مسئول است پدر سرپرست است، در موارد اختلافی و آنجا که نهایتا باید یک تصمیم اجرایی شود ، مدیر بعد از مشورت #تصمیم می‌گیرد اما به همین دلیل، مسئولیت عواقب تصمیمات هم با اوست و باید جوابگو باشد. مسئولیت پذیری از ارکان پدری و همسری است پدر #مراقب است لازمه مسئولیت و تکلیف، رصد و مراقبه است مراقبتی همه جانبه؛ از همه قلب هایی که باید مراقبشان باشد تا فکرها و جسم ها. و این مراقبت همان معنای غیرت است. پدر #غیور است چنانچه خداوند غیور است که الخلق عیال الله پدر راهبر است راهبری، #هدایت است و هدایت، بالفعل کردن بالقوه هاست پس کلیت آن تحمیلی نیست اگرچه ممکن است در مسیر هدایت خط قرمزها و تشویق و #تنبیه هایی معین شود«تفصیلش بماند برای بعد» پدر #عاشق است و عاشق اهل تقدم خواسته های اهلش بر خود است ؛ عاشق آماده فداکاری است از شادی و آرامش خانواده اش بیشتر از خودشان شاد و آرام می شود .عشق جلوه های مختلفی دارد آن را به اشکال ظاهری و امروزی آن! تقلیل ندهیم نهایت اینکه: پدر، دختری است! و این چیزی است که خیلی قابل شرح و تبیین نیست! #رسول و امام، مظهر تام اُبوّت در نظام خلقت هستند و چه شیرین است چنین نسبتی بین ما و ایشان انا و علی ابوا هذه الامه ... بر مدار حق حرکت کنیم و پدری این جلوه مقدس و الهی را کمرنگ نکنیم... یاعلی https://eitaa.com/taherrahimi

یه حبه قند : جمهوریت یا اسلام؟! 🔺برخی گمان می کنند «جمهوری اسلامی» یک ترکیب متناقض است می گویند: حکومت اگر بر محور خواست مردم باشد جمهوری است و اگر بر محور خواست خدا باشد اسلامی است اینکه برای همراهی با مشهورات رایج زمانه «جمهوری» را از تمدن غرب بگیریم و به اسلام بچسبانیم عملا همه چیز را مبهم تر و پیچیده تر می کند. ✅ به نظر می رسد فرض مذکور ناشی از عدم فهم هدف و غایت تشکیل حکومت در اسلام است چرا که اساسا شکل حکومت ها بر اساس اهداف تأسیس آنها تعیین می شود. هدف تشکیل حاکمیت در اسلام در یک کلمه «رشد انسان ها» است. این رشد در بستر یک «زیست توحیدی» رقم می خورد و این زیست توحیدی به عنوان اصیل ترین هدف، اولا ذیل «تربیت توحیدی» و ثانیا در بستر «عدالت» رخ می دهد. پس هدف نهایی حکومت دینی، رشد الهی انسان است با همه الزامات واقعی آن. مهم ترین ابزاری که این شکل از رشد را در عمل میسّر می کند دو مولفه مهم «انتخاب و اختیار» و «هدایت» است. یعنی انسان اگر رها شود و تحت هیچ گونه نظارت و هدایت الهی قرار نگیرد (لیبرالیسم) مسیر رشد را طی نمی کند و از سوی دیگر اگر راهنمایی شود اما خودش مسیر حق را «انتخاب» نکند فضیلت ها در او درونی نمی شود و لذا یا سطحی و منافق بار می آید و یا احساس خفگی کرده و طغیان می کند. پس برای تحقق رشد باید حکومتی طراحی کنیم که در آن، هم انتخاب و نقش ایجابی انسان ها موضوعیت داشته باشد و هم هدایت و پرورش در آن پررنگ باشد «جمهوریت» تامین کننده هدف اول است و «اسلامیت» تامین کننده هدف دوم. پس جمهوری اسلامی یک ترکیب متناقض یا ساختگی نیست. البته مراجعه به جمهور و دادن نقش ایجابی به آنها صرفا با برگزاری انتخابات تامین نمی شود چنانچه در زمان حکومت پیامبر نیز دخالت جمهور به شکل هایی چون مشورت با مردم؛ مدارا با خواست مردم در جایی که نظر معصوم چیز دیگری بوده است و یا گرفتن بیعت رخ داده است اما انتخابات به شکل امروزی اش نبوده است. پس انتخابات تنها یک قالب است اما اگر «انتخاب» را به عنوان یکی از الزامات رشد، جدی بگیریم باید اجازه حدی از خطا یا تضارب افکار یا انتخاب های غلط را به افراد بدهیم حتی درعرصه اجتماعی؛ البته به صورت مدیریت شده (مثلا با تفاوتی که بین قوانین مدنی و جزایی می گذاریم). این؛ اسمش «مدارا» است و یک راهبرد دینی است و با «پلورالیسم» کاملا متفاوت است. از سوی دیگر افرادی که دائما می پرسند چرا در نظام آموزشی، اسلام را تعلیم می دهید و یا چرا در سطح جامعه به دنبال اجرای قوانین اسلام هستید و نظام حقوقی را مبتنی بر دین تعریف می کنید یا چرا با عرفان های کاذب برخورد می کنید و این ها را خلاف آزادی و ضدبشری می دانند به هدف دوم یعنی «هدایت و تربیت توحیدی» توجه ندارند. اصلی ترین کار ولی فقیه بعد از حفط کیان جامعه اسلامی این است که بر اساس «اقتضائات واقعی زمانه» و در نظر گرفتن دو اصل انتخاب و هدایت؛ جامعه و افراد را تا «جای ممکن» به اهداف دینی نزدیک کرده و رشد دهد. #ولی_فقیه #جمهوری #اسلامی #انتخابات #هدایت #رشد #پلورالیسم #مدارا https://eitaa.com/taherrahimi