eitaa logo
یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
263 دنبال‌کننده
198 عکس
36 ویدیو
1 فایل
طاهررحیمی هستم، دکترای فلسفه اسلامی مدرس دانشگاه دغدغه ام فرهنگ، دین، خانواده ؛ هنر و سیاست است و به یاری حق در این کانال آنها را با شما به اشتراک خواهم گذاشت. آیدی: @yaser6424 صفحه اینستاگرام: s.y.taherrahimi
مشاهده در ایتا
دانلود
یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
یه حبه قند پدرانگی... نظام هستی بر مدار «حق» خلق شده و تمام حقایق آن، جلوه ای از صفات باری تعالی است هر پدیده ای که بیشتر از دیگر پدیده ها ظرفیت و بستر ظهور صفات حق تعالی را داشته باشد و به شکل کامل تری آن صفات جلال و جمال را نمایندگی کرده و آن را بروز دهد تر است این است که حرمت «» از کعبه بیشتر است. حقیقت مادری و پدری نیز دو جلوه بی نظیر و مقدس از جریان و سریان همین صفات جلالی و جمالی در نظام خلقت و مظاهری از صفات الهی اند و اما پدر: پدر است و قهرمان، الگوست اگر خواستید فرهنگ فرد یا اجتماعی را عوض کنید قهرمان هایش را تغییر دهید ‏ پدر است پدر نقطه اتکا است، حمایتگر است، مشوّق است و البته پشتوانه بودن غیر از نازپرورده پروراندن و عابربانک بودن است! پشتوانه بودن زمینه است و نازپروردگی، فرصت رشد را از بین می‌برد پدر است پدر مظهر جلال است مقتدر است و این قاطعیت پدرانه در جریان تربیت در کنار لطافت مادرانه بی نهایت لازم، موثر و سودمند است. بدیهی است که اقتدار غیر از خشونت است و بلکه ضد آن است یعنی خشونت، را از بین می برد اگرچه در مواقع نادری برخی مظاهر رقیق قهر و غضب در کار لازم است پدر است پدر، امنیت آفرین است، حریم امن است. پناهگاه معنوی است؛ هر فرد از خانواده که با چالشی مواجهه شده باید حس کند یک امن و محکم برای رجوع به آن هست و آن پدر است پدر است و مدیر باید مصلحت های کلان را درک کند و اولویت ها را بسنجد، کند و هم افزایی ایجاد کند این ها همه از ارکان مدیریت است مدیریت یک فرایند است صرفا تصمیم گیری نیست، خودرأیی و دیکتاتوری، ضد مدیریت است. اصلا مدیر زیرک خیلی از تصمیمات را نمی گیرد واگذار می کند تا آنجا که کلیدی تر است حرفش بیشتر شنیده شود. پدر است پدر سرپرست است، در موارد اختلافی و آنجا که نهایتا باید یک تصمیم اجرایی شود ، مدیر بعد از مشورت می‌گیرد اما به همین دلیل، مسئولیت عواقب تصمیمات هم با اوست و باید جوابگو باشد. مسئولیت پذیری از ارکان پدری و همسری است پدر است لازمه مسئولیت و تکلیف، رصد و مراقبه است مراقبتی همه جانبه؛ از همه قلب هایی که باید مراقبشان باشد تا فکرها و جسم ها. و این مراقبت همان معنای غیرت است. پدر است چنانچه خداوند غیور است که الخلق عیال الله پدر راهبر است راهبری، است و هدایت، بالفعل کردن بالقوه هاست پس کلیت آن تحمیلی نیست اگرچه ممکن است در مسیر هدایت خط قرمزها و تشویق و هایی معین شود«تفصیلش بماند برای بعد» پدر است و عاشق اهل تقدم خواسته های اهلش بر خود است ؛ عاشق آماده فداکاری است از شادی و آرامش خانواده اش بیشتر از خودشان شاد و آرام می شود .عشق جلوه های مختلفی دارد آن را به اشکال ظاهری و امروزی آن! تقلیل ندهیم نهایت اینکه: پدر، دختری است! و این چیزی است که خیلی قابل شرح و تبیین نیست! و امام، مظهر تام اُبوّت در نظام خلقت هستند و چه شیرین است چنین نسبتی بین ما و ایشان انا و علی ابوا هذه الامه ... بر مدار حق حرکت کنیم و پدری این جلوه مقدس و الهی را کمرنگ نکنیم... یاعلی https://eitaa.com/taherrahimi
یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
یه حبه قند «خیر خوبی خوشی» 🔅یکی از مفاهیم بسیار پر تکرار در قرآن و یکی از محوری ترین مولفه ها در سبک زندگی انسان مومن ، مفهوم «خیر» است. این کلمه موارد استعمال مختلفی دارد اما عموما به اعمال نیک یا چیزی که مصلحت حقیقی و منفعت نهایی انسان را تأمین می کند اشاره دارد، خداوند منبع و منشاء همه خیرات است (ما عندالله خیر/بیدک الخیر) و بندگان را نیز به سوی خیر هدایت می کند و نه تنها مفاهیم خیر را بلکه حتی انجام دادن خیرات را به بندگان الهام می‌کند(اوحینا الیهم فعل الخیرات) و آنها را به رقابت در کسب خیرات دعوت می کند(فاستبقوا الخیرات). لذا انسان مومن اساسا به دنبال خیر است (رب انّی لما انزلت الیّ من خیر فقیر) 🔅مفهوم خیر، تفاوت مهمی با مفهوم «موفقیت» به معنای مدرن آن دارد موفقیت در تعریف مُدرنش اکتساب حداکثری رفاه، لذت و قدرت است اما در منظومه دینی اش اکتساب حداکثری خیر است و انسان موفق تر کسی است که بیش از دیگران در وجودش و در زمینه و بستر زندگی اش خیر اکتساب، تکثیر و جاری شده است. خیر، معادل لذت نیست ممکن است خیر انسان در تضاد با دوست داشتنی های اولیه و ظاهری او باشد و ممکن است آنچه مطلوب انسان واقع می شود در نهایت برایش شر باشد( عسی آن تکرهوا شیئا و هو خیر لکم و...) لذت، رفاه و قدرت فی نفسه نه خیر اند و نه شر . خیرند تا جایی که ابزار حرکت و نزدیکی انسان به مقصد نهایی اش باشند و شر اند زمانی که انسان را متوقف کنند و در خود فروبرند. پس مومن دنیا را رها نمی کند اما آن را صرفا به عنوان ابزار توسعه خیر به رسمیت می شناسند و از آن سواری می گیرد، مومن حتی «خوشی» را هم برای «خیرش» می خواهد چه اینکه تفریح می کند که قوّت عبادت و نشاط خدمت داشته باشد 🔅مومن ازدواج و فرزندآوری آوری اش هم بر محور توسعه خیر است اگر چه سختی ها و مشکلات خودش را هم داشته باشد او فرزند می آورد تا خیر و رحمت را در زندگی اش توسعه دهد (طبق روایات، دختران حسناتند و پسران، نعمت) اما انسان مدرن بچه نمی آورد تا خوشی اش هرچند در کوتاه مدت کمتر نشود. 🔅ممکن است کاری در ظاهر «زیبا» یا حتی دارای «حُسن فعلی» باشد اما با نیت خیر انجام نشود لذا اثر و ارزش آن کار کم یا نابود شود. این یعنی هر چند حسن فعلی برای خیر بودن یک فعل مهم و تعیین کننده است اما کافی نیست. پس «خیر» فراتر از لذت، موفقیت، خوشی و حُسن فعلی (فعل خوب) است. حتی هر علمی هم معلوم نیست برای انسان خیر باشد. هر چیزی اگر بخواهد رنگ خیر به خود بگیرد باید با مبدأ خیر نسبتی داشته باشد چون حقیقت خیر فقط یکجاست (ما عندالله خیر/ما آتانی الله خیر/ رزق ربّک خیر) 🔅بی راه نیست اگر بگوییم «فلسفه اخلاق» در زیست مومنانه مبتنی بر مفهوم خیر استوار می شود چون خیر، فی نفسه مطلوب است (وافعلوا الخیر لعلّکم تفلحون ) https://eitaa.com/taherrahimi
یه حبه قند پدرانگی... نظام هستی بر مدار «حق» خلق شده و تمام حقایق آن، جلوه ای از صفات باری تعالی است هر پدیده ای که بیشتر از دیگر پدیده ها ظرفیت و بستر ظهور صفات حق تعالی را داشته باشد و به شکل کامل تری آن صفات جلال و جمال را نمایندگی کرده و آن را بروز دهد تر است این است که حرمت «» از کعبه بیشتر است. حقیقت مادری و پدری نیز دو جلوه بی نظیر و مقدس از جریان و سریان همین صفات جلالی و جمالی در نظام خلقت و مظاهری از صفات الهی اند و اما پدر: پدر است و قهرمان، الگوست اگر خواستید فرهنگ فرد یا اجتماعی را عوض کنید قهرمان هایش را تغییر دهید ‏ پدر است پدر نقطه اتکا است، حمایتگر است، مشوّق است و البته پشتوانه بودن غیر از نازپرورده پروراندن و عابربانک بودن است! پشتوانه بودن زمینه است و نازپروردگی، فرصت رشد را از بین می‌برد پدر است پدر مظهر جلال است مقتدر است و این قاطعیت پدرانه در جریان تربیت در کنار لطافت مادرانه بی نهایت لازم، موثر و سودمند است. بدیهی است که اقتدار غیر از خشونت است و بلکه ضد آن است یعنی خشونت، را از بین می برد اگرچه در مواقع نادری برخی مظاهر رقیق قهر و غضب در کار لازم است پدر است پدر، امنیت آفرین است، حریم امن است. پناهگاه معنوی است؛ هر فرد از خانواده که با چالشی مواجهه شده باید حس کند یک امن و محکم برای رجوع به آن هست و آن پدر است پدر است و مدیر باید مصلحت های کلان را درک کند و اولویت ها را بسنجد، کند و هم افزایی ایجاد کند این ها همه از ارکان مدیریت است مدیریت یک فرایند است صرفا تصمیم گیری نیست، خودرأیی و دیکتاتوری، ضد مدیریت است. اصلا مدیر زیرک خیلی از تصمیمات را نمی گیرد واگذار می کند تا آنجا که کلیدی تر است حرفش بیشتر شنیده شود. پدر است پدر سرپرست است، در موارد اختلافی و آنجا که نهایتا باید یک تصمیم اجرایی شود ، مدیر بعد از مشورت می‌گیرد اما به همین دلیل، مسئولیت عواقب تصمیمات هم با اوست و باید جوابگو باشد. مسئولیت پذیری از ارکان پدری و همسری است پدر است لازمه مسئولیت و تکلیف، رصد و مراقبه است مراقبتی همه جانبه؛ از همه قلب هایی که باید مراقبشان باشد تا فکرها و جسم ها. و این مراقبت همان معنای غیرت است. پدر است چنانچه خداوند غیور است که الخلق عیال الله پدر راهبر است راهبری، است و هدایت، بالفعل کردن بالقوه هاست پس کلیت آن تحمیلی نیست اگرچه ممکن است در مسیر هدایت خط قرمزها و تشویق و هایی معین شود«تفصیلش بماند برای بعد» پدر است و عاشق اهل تقدم خواسته های اهلش بر خود است ؛ عاشق آماده فداکاری است از شادی و آرامش خانواده اش بیشتر از خودشان شاد و آرام می شود .عشق جلوه های مختلفی دارد آن را به اشکال ظاهری و امروزی آن! تقلیل ندهیم نهایت اینکه: پدر، دختری است! و این چیزی است که خیلی قابل شرح و تبیین نیست! و امام، مظهر تام اُبوّت در نظام خلقت هستند و چه شیرین است چنین نسبتی بین ما و ایشان انا و علی ابوا هذه الامه ... بر مدار حق حرکت کنیم و پدری این جلوه مقدس و الهی را کمرنگ نکنیم... یاعلی https://eitaa.com/taherrahimi
یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
یه حبه قند: از غریزه جنسی تا خدا ۱. یکی از اصلی ترین ویژگی‌های انسان این است که می تواند خودش را از بالا ببیند و نقد کند؛ حیوان ممکن است بهره ای از فکر داشته باشد اما نمی تواند فکر و عملش را مانند انسان مجددا تجزیه و تحلیل کند لذا پیشرفت نمی کند، سوالات بنیادین ندارد و شعاع انتخابش محصور به دامنه غریزه است ۲. انسان اما امکان سنجش، مقایسه و گزینش دارد همین ویژگی هاست که قابلیتی منحصربه فرد در او ایجاد می کند و آن، قابلیت ایجاد طیفی از معنا و ارزش است! رفتار انسان معنادار و معناساز است و این معنا در جبر غریزه خلاصه نمی شود. آب خوردن یک حیوان یک معنا دارد: تشنگی اما آب خوردن انسان درحالات و شرایط مختلف می تواند دهها معنای متفاوت داشته باشد. تغییر افق فکری و وجودی انسان معنا و عیار افعال او را تغییر می دهد ‏ ‏ ۳. وجه تمایز دیگر انسان، فطرت است، فطرت یعنی «نوع خاص خلقت»، یعنی انسان حتی غریزی ترین رفتارها را هم عینا مانند حیوانات انجام نمی دهد بلکه آن را از فیلتر اقتضائات ویژه خلقت خودش عبور می دهد و به شیوه خود عمل می‌کند. مثلا نمی پَرد تا گوشت حیوان شکار شده را همان طور روی بدنش بخورد!؛ جدا می‌کند، می پزد، ترکیب می‌کند، تزئین می‌کند بعد می خورد ‏ ‏ ۴. همین قدرت گزینش و خلق معنا و فیلتر فطرت، ماهیت رفتارهای غریزی انسان را به کلی متفاوت می‌کند اینجاست که استفاده از غریزه جنسی می‌تواند صورت و معنایی به مراتب پست تر و پلشت تر از شکل حیوانی اش داشته باشد و می تواند حقیقتا تا یک فعل اخلاقی مستحب ارتقا یابد، مَرکب رشد معنوی و «حیات طیبه» انسان شود و در یک کلام موجب تقرّب او به خدا گردد. تصریح روایات متعدد بر ثوابهای گسترده در رابطه جنسی حلال، مؤید این نکته است ‏ ‏ ۵. ‏پس بیشتر، نحوه تعامل ما با قوا و غرایز است که متّصف به حیوانی و انسانی می‌شود نه خود غرایز. به طورکلی راکد گذاشتن و عدم استفاده «احتکار» یا استفاده سوء «اسراف» از هر استعداد، قوه و نعمتی در نظام هستی، خلاف عدل تکوینی، مصداق کفران و مستحق جزاست و لذا «غیرالهی» و«غیرانسانی» است ‏ ۶. نمونه ای از اقتضائات فطری در رابطه جنسی؛ پنهانی بودن؛ آسیب نزدن و آزار نرساندن، توجه به «نیازها» و «تفاوتها»ی طرفین، پاکیزگی و...است که عدم توجه به این موارد موجب تلقی رفتاری حیوانی از آن می‌شود ۷. رابطه حلال جنسی در افق نگاه مومن، هدیه ارزشمند و لطیفی است از جانب پرورگار که هم مایه «نشاط» و «تعادل» اوست هم «سپر» او و همسرش درمقابل حرام ها هم ابزار «تحکیم خانواده» و هم وسیله «تولید نسل صالح» و در افقی بالاتر سمبل اتحاد مظاهر جلال و جمال و درنتیجه تکامل انسان https://eitaa.com/taherrahimi