⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۲۹ تا دقیقه ۴۴ 🔸 زمین در اصطلاح قرآن به معنی فِراش و محلّ آسایش و زیست انسان است. در فارسی کلمه‌ی "کَلا" مناسبتِ معنایی با کلمه أرض قرآنی دارد. "کَلا" به معنی دشت و محلّی است که انسان به صورت چهار فصل در آن زندگی می‌کند و به کشاورزی و دامداری و باغداری می‌پردازد. 🔹 بین زمین در اصطلاح قرآن و روایات، با زمین در اصطلاح علم هیئت و نجوم و طبیعیات فلسفه، تفاوت وجود دارد. 🔸 باید قرآن را به وفق اصطلاحات خودِ قرآن فهمید. نمی‌توان لغات قرآنی را با لغات متعارف، معنا کرد. چون قرآن، لسانُ الله است و خدای متعال با این زبان، با پیغمبر اکرم (ص) صحبت فرمود. لذا برای فهم قرآن باید به منطق لسان قرآن آگاهی پیدا کرد. 🔹 در دعای فرج، از محضر حق متعال می‌خواهیم بارالها! ولیّ، حافظ، پیشوا و یاورِ ولیّ خودت، حضرت بقیة الله (عج) باش تا اینکه ایشان را در زمین خودت اسکان دهی. "حتّی تُسکِنَهُ أرضَکَ". 🔸 أرض را با کاف خطاب، مستقیماً به ذاتِ خودِ حق متعال اِسناد می‌دهیم، حتّی به اسماء الله نیز اسناد نمی‌دهیم بلکه می‌گوییم "حتّی تُسکِنَهُ أرضَکَ" ایشان را در زمین خودت اِسکان بده "وَ تُمَتِّعَهُ" و او را بهره‌مند ساز "فِیها" باز در زمین خودت. 🔹 در آیه‌ی ۳۰ سوره مبارکه بقره آمده "وَ إذْ قَالَ رَبُّكَ لِلمَلائكَةِ إنِّى جَاعِلٌ فِى الأرضِ خَلِيفَة" به پیامبر اکرم (ص)، خطاب شد که ربِّ تو، به ملائکه فرمود، من در زمین، خلیفه جعل می‌کنم. 🔸 نکته‌ی حائز اهمیّت آن است که در این آیه، نیامده "وَ إذْ قَالَ الله" آن هنگام که خدا فرمود، بلکه می‌فرماید "وَ إذْ قَالَ رَبُّكَ" آن هنگام که ربِّ توی خاتم انبیاء، فرمود. با اینکه جناب رسول الله (ص) در زمان حضرت آدم (ع) به ظاهر نبودند و ایشان برای ۱۴۰۰ سال قبل هستند امّا با این حال قرآن کریم می‌فرماید ربِّ جناب خاتم انبیاء، به ملائکه فرمود که من در زمین، خلیفه جعل می‌کنم. 🔸 لذا هنگامی که حضرت آدم (ع) به امر الهی وارد بهشت شد، مُتَفطّن به این مطلب شد که اگر بخواهد در بهشت زندگی کند، نمی‌تواند به مقام خلیفة‌اللّهی برسد. زیرا خداوند خلیفه‌ی خود را در زمین جعل می‌کند نه در بهشت. 🔹 لذا حضرت آدم (ع) برای اینکه به مقام خلافت الهی دست پیدا کند، قُرب به آن شجره پیدا کرد و از بهشت خارج شد. 🔸 در دعای فرج نیز از خداوند متعال استدعا می‌کنیم که ولیّ‌ات را در زمینت اسکان بده و او را در آن، بهره‌مند ساز تا از آن لذّت ببرد با اینکه علی‌الظاهر می‌بینیم زمین، سراسر جنگ و دعوا و کشمکش و اختلاف است. تمامی انبیاء و ائمه (ع)، یکی پس از دیگری به شهادت رسیدند و به تعبیری هیچ‌یک نتوانستند بهره‌برداری ظاهری از زمین کنند. 🔹 این در حالی است که از جنبه‌ی برهانی، اگر بین انسان و عالم تَطابُق برقرار شود و ضربه‌ای از بیرون، این تطابق را بر هم نزند، انسان نه مریض می‌شود، نه پیر می‌گردد و نه موت طبیعی برایش پیش می‌آید. 🔸 چون زوال، مطابق با طبع عالم نیست. به تعبیری خداوند، عالم را خلق نکرده است تا موجودات زوال پیدا کنند و از بین بروند بلکه یکی از اسماء الله در مقام خلقت، اسم شریف سلام است و مادامی که تطابق بین انسان و عالم، حفظ شود، او باقی و برقرار خواهد بود. 💢 ‌کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت چهارم ⬇️⬇️ از دقیقه ۴۴ تا آخر 🔸 در احادیثی، از امام حسن مجتبی (ع) و همچنین امام رضا (ع) نقل شده است که "مَا مِنّا إلّا مَقتُولٌ أو مَسمُومٌ" هیچ‌یک از ما نيست مگر آن‌كه یا كشته مى‌شود یا مسموم. 🔹 به تعبیری اگر ضربه‌ای از بیرون بر ائمه معصومین (ع)، وارد نمی‌شد و تطابق آن‌ها را با عالم بر هم نمی‌زد، ایشان هیچ‌گاه دچار بیماری، پیری و موت طبیعی نمی‌شدند. چون این بزرگواران هیچ‌گاه کاری نمی‌کنند که بین آن‌‌ها و عالم، تَزاحُم پیش آید و تَطابُق آن‌ها به هم نخورد. 🔸 حال ممکن است اشکال شود که چرا در قرآن آمده "کُلُّ نَفسٍ ذائقَةُ المَوت"؟ که البته این آیات نیز باید به درستی معنا شوند و نباید در فهم قرآن عجله کرد. 🔹 غرض، بیان شد که خداوند متعال، زمین را به عنوان فِراش و محلّ قرار و آسایش انسان قرار داد و از آنجایی که انسان، بعد از دحوالأرض از دل عالم طبیعت و خاک برخاسته است لذا بر اساس فطرت، یافته که زمین، محلّ قرار و آسایش اوست. 🔸 به همین دلیل است که با وجود تمام سختی‌ها و گرفتاری‌ها همچنان دوست دارد در زمین بقا داشته باشد. لذا انسان کامل نیز همیشه در زمین مستقر است و هیچ‌گاه زمین از حجّت الهی خالی نخواهد شد مگر اینکه به طور کلّی بساط آن جمع گردد. 🔹 با دقت در روایتی که از امام صادق (ع) در ابتدای بحث نقل شد، این سؤال مطرح می‌شود که چرا امام به صحابه خود نفرمودند که فعلاً نیاز نیست خود را به زحمت بیندازی چون تا زمان حضرت بقية الله، سال‌ها فاصله است و تو نمی‌توانی آن را ادراک کنی؟ 🔸 اگر هم بگوییم شاید منظور امام، قیام ساعة بود، باز این سؤال، به قوّت خود باقی است زیرا یکی از علائم ده‌گانه‌ی قیام ساعة، قیام حضرت بقية الله (عج) است و آن صحابه هنوز در زمان امام صادق بود و تا زمان حضرت بقية الله، مدّت زمان زیادی فاصله بود. لذا مرحوم جناب نراقی، روایت را به قیام قائم معنا کردند نه قیام ساعة. 🔹 نکته‌ی حائز اهمیّت دیگر، آن است که امام صادق (ع) در این روایت، میزان خوبی مطرح فرمودند برای کسانی که می‌خواهند علائم قیام ساعة و همچنین قیام قائم، از جمله "طُلُوع الشَّمس مِن مَغرِبِها" را ادراک کنند و آن میزان، آن است که فرد، هیچ‌گاه هنگام طلوع فجر ثانی که از آن تعبیر به اذان صبح می‌کنیم، در خواب نباشد. 🔸 به همین دلیل است که بزرگان بر بیداری در سَحَر تأکید می‌کنند تا انسان بتواند طلوع فجر ثانی را ادراک کند که به تعبیری ادراک طلوع فجر ثانی و همچنین طلوع آفتاب، او را به ظهور قائم می‌رساند. 🔹 به عبارت دیگر یکی از لطایف اِسْتِمزاجی این روایت، آن است که اگر کسی می‌خواهد ظهور حضرت بقیة الله (عج) و قیام ساعة را ادراک کند، باید به ادراک مطلع فجر نائل شود. والحمد لله ربّ العالمین 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

🌷مراسم شب قدر نوزدهم ماه مبارک رمضان۱۴۰۲ش 🔸آمل. خیابان نور. فجر ۱۲. حسینیه کوثر ⭐️ شروع مراسم: حدود ساعت ۲۱ 🔹قرائت دعای افتتاح 🔸 قرائت دعای جوشن کبیر 🔹 مداحی 🔸 فرمایشات استاد صمدی آملی و مراسم شب احیا و قرآن به سر ( قرآن به دل) 🌸 سایت پخش زنده https://www.tajallieazam-live.com/

🌸#زیارت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در روز دوشنبه 🌸 💢کانال ( طهورا و صفورا و صبورا )

🌸#زیارت حضرت امام حسین علیه السلام در روز دوشنبه🌸 💢کانال ( طهورا و صفورا و صبورا )

💢 حضرت علامه حسن‌‌زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه) ♻️ لیلةُالْقدر را به حسب نشئه‌‌ی عُنصری زمانی، افراد مُتشابه و مُتماثِل، در یک سال و یا در یک ماه بوده باشد، مثلاً در یک ماه مبارک رمضان به حسب اختلاف آفاق در یکی از آفاق شرقیّه مثلاً هند شبی بیست و سوم ماه مبارک رمضان باشد که به حسب روایات اهل بیت عصمت و طهارت لیلةُالقَدر است. 🍃 و حال این که شب قبل آن در یکی از آفاق غربیّه‌‌ی آن مثلاً ایران شب بیست و سوم ماه مبارک بوده است که در آفاق ایران رؤیت هلال ماه مبارک یک شب قبل از هند به وقوع پیوسته است که هر دو شب لیلةُالقدر است و به حسب آفاق متعدد است به تعدّد ظِلّی. ♻️ چنانکه هر یک از انواع عالم مادّه و مدّت را وجود مُتَفرِّد عقلانی است که بِاذن الله مدیر و مُدبّر افراد مُتکثّر عنصری نوع خود است و همه آنها را در حِضانت خود دارد و در شرع مقدس از آن تعبیر به مَلَک مُوکل شده است. 📗 "لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ الله"(رعد/۱۲) 📘 ده رساله فارسی/ رساله لیله القدر و فاطمه/ ص۱٩۱ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه چهاردهم - شبِ هفدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۸ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت اوّل ⬇️⬇️ از ابتدا تا دقیقه ۱۹ 🔸 در جلسات قبل بیان شد که فردی به محضر امام صادق (ع) رسید و از اینکه نتوانسته بود طلوع آفتاب را ادراک کند، ناراحت بود، که امام به او فرمودند از ناحیه‌‌ی فجر هم می‌توانی ادراک کنی که آفتاب از مشرق طلوع خواهد کرد یا از مغرب. 🔹 چون یکی از علائم ده‌گانه‌ی قیام ساعة و همچنین قیام قائم (عج)، "طُلُوعُ الشَّمسِ مِن مَغرِبِها" است که این علامت، از علائمی است که در عالم نمونه ندارد. 🔸 چون بعد از دحوُالأرض و از همان ابتدای خلقت بشر، همیشه به این صورت بوده است که آفتاب، از مشرق به سوی مغرب می‌آید که این امر، مربوط به حرکت وضعی زمین است. 🔹 فقط در خصوص قیام ساعة و قیام قائم (عج)، در روایات آمده که آفتاب به جای اینکه از مشرق طلوع کند، از مغرب طلوع خواهد کرد و این امر، از زمان دحوالأرض و گسترده شدن سطح خشکی زمین تاکنون، به وقوع نپیوسته است. 🔸 نکته‌ای که باید به آن توجّه کرد، آن است که تعیین مبدأ زمانیِ دقیق برای دحوالأرض، از جنبه‌ی رياضيات و بنابر محاسبات علم هیئت، بسیار دشوار است مگر اینکه بر اساس گزارشات تاریخی و مکاشفاتی که برای اهل معنا پیش آمده، مبدأئی بتوان برای آن در نظر گرفت. 🔹 مثلاً جناب مُحی الدّین عربی نقل فرمودند هنگام طواف خانه خدا، پیرمردی را مشاهده کردم که به من فرمود من جدّ اعلای تو و متعلّق به ۴۰ هزار سال قبل هستم. 🔸 بر اساس این گزارشات و همچنین مسائل مربوط به علم زمین‌شناسی و سایر علوم تجربی، فرضیه‌هایی علمی راجع به مبدأ دحوالأرض مطرح شده است که باید به آن‌ها اهتمام داشت. 🔹 حضرت علّامه حسن زاده آملی (ره) در دروس هیئت و دیگر کتب‌شان همچون رساله مِیل کلّی، رتق و فتق و... فرمایشاتی راجع به مسائل مربوط به دحوالأرض مطرح کردند. 🔸 ایشان بر اساس محاسبات زیجات، تقویم‌ها و یادداشت‌های مربوط به رصَدخانه‌های گوناگون، قائل‌‌‌‌اند به اینکه از چند هزار سال قبل، دایره‌ی مِنطقة‌الْبروج، در حال اِنتقاص یا بازگشت به سوی دایره‌ی مُعدّل‌النّهار است. 🔹 در طول تاریخ، رصدخانه‌های فراوانی در جهان و همچنین در ایران وجود داشت. یکی از رصدخانه‌های معروف جهان، رصدخانه‌‌ی آمل بود. به طور کلّی شهر آمل، پیشینه‌ی بسیار قوی در تاریخ دارد. 🔸 حضرت علّامه حسن زاده آملی (ره)، می‌فرمودند در بین شهرهای ایران، دو شهر آمل و مسجد سلیمان، قِدمَت تاریخی زیادی دارند. این دو شهر در زمان سلیمان نبی، به دست موجودات غیرمرئی که ظاهراً از طایفه‌ی جنّیان بودند، ساخته شد. 🔹 ظاهراً حضرت سلیمان، حضرت داوود و حضرت موسی کلیم جزء انبیاء بنی‌اسرائیل بودند. بنی‌اسرائیل و یهودیان، ریشه‌ی چندین هزار ساله در تاریخ دارند و پیغمبران زیادی در بین آن‌‌ها مبعوث شدند. 🔸 در سوره‌ی مبارکه‌ی دُخان راجع به بنی‌اسرائیل آمده است "وَ لَقَد اختَرنَاهُم عَلى عِلمٍ عَلى العَالَمِين" ما آن‌ها را با علم خویش، بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم که متأسفانه همین امر موجب شد تا نسبت به خود مغرور شوند. 🔹 آن‌‌ها معتقد بودند که حضرت موسی، خاتم انبیاست. لذا بعد از حضرت موسی، نبوّت حضرت عیسی را نپذیرفتند و درصدد قتل ایشان برآمدند. هنگامی هم که پیامبر اکرم (ص)، ظهور فرمودند جز عدّه‌ی قلیلی از آن‌ها، نبوّت حضرت را قبول نکردند. 🔸 این در حالی است که در تورات اصلی، پیامبر اکرم (ص)، به عنوان خاتم الأنبیاء معرّفی شده بودند. همچنین اسامی اوصیاء و جانشینان ایشان نیز در آن ذکر شده بود امّا علمای یهود متأسفانه تورات را تحریف و این اخبار و مطالب را از آن حذف کردند. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه چهاردهم - شبِ هفدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۸ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت دوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۱۹ تا دقیقه ۳۷ 🔸 زمانی که پیامبر اکرم (ص) ظهور فرمودند و از مکه به مدینه تشریف‌فرما شدند، عدّه‌ی قلیلی از یهودیان که توراتِ اصلی را نسل به نسل بین خودشان حفظ کرده بودند و یادداشت‌هایی از اَجداد خود مبنی بر حقّانیت جناب رسول الله (ص) داشتند، نزد پیغمبر اکرم (ص) آمدند و به ایشان ایمان آوردند. 🔹 هنگامی که این خبر به علمای یهود رسید، فوراً دستور دادند تا تمامی کُتب و نوشته‌ها جمع‌آوری شوند امّا فقط از جنبه‌ی ظاهری توانستند جلوی آن افراد مُنصِف را بگیرند و در حقیقت نتوانستند مانع فطرت پاک آن‌ها شوند. 🔸 در تاریخ نقل شده است که بعد از واقعه‌ی عاشورا، هنگامی که اهل‌بیت امام حسین (ع) را از کوفه به شام می‌بردند، نزدیکی‌های شهر رَقّه، کاروان اُسرا به راهبی مسیحی برخورد کردند که در دِیری زندگی می‌کرد. 🔹 ظاهراً جَدّ دهم این راهب مسیحی، از صحابه‌ی حضرت عیسی (ع) بود که حدود پانصد سال قبل، در زمان حضرت عیسی زندگی می‌کرد. 🔸 روزی حضرت عیسی (ع) با اصحاب خود از سرزمین کربلا عبور می‌کردند. وقتی به این منطقه رسیدند، حضرت به آن‌ها فرمودند نام این سرزمین، کربلاست. بعد از من، پیامبری مبعوث می‌شود که اسم او احمد است و دوازده جانشین دارد. 🔹 حضرت عیسی (ع) اسم تمامی جانشینان پیامبر اکرم (ص) را ذکر فرمودند. سپس ادامه دادند روزی در این سرزمین، سِبط آخرین پیغمبر خدا را شهید می‌کنند و سَر او را می‌بُرند. خوشا به حال کسی که این سر را می‌گیرد و آن را محترم می‌شمارَد. 🔸 جدّ دهمِ آن راهب مسیحی که همراه حضرت عیسی (ع) بود، تمامی وقایع را یادداشت می‌کرد. او در این مسیر، دِیری ساخت و رُهبانیّت در پیش گرفت و منتظر ماند تا روزی بتواند آن واقعه را ادراک کند امّا عمرش کفاف نداد و از دنیا رفت. 🔹 بعد از او پسرش و همین‌طور نسل به نسل، فرزندان او در انتظار ادراک چنین لحظه‌ای ماندند تا اینکه نوبت به دهمین نوه او رسید. 🔸 هنگامی که کاروان اُسَرا از آن منطقه عبور می‌کردند، به آن دِیر رسیدند. آن راهب مسیحی باتوجه به آنچه که از اجداد خود شنیده بود و بر اساس آن نوشته‌ای که از جدّ دهم خود به یادگار داشت، متوجّه شد این، همان واقعه است. 🔹 او سَر مبارک امام حسین (ع) را در اِزای مقداری سکّه‌ از آن‌ها تحویل گرفت. بعدها که آن‌ها سکّه‌ها را باز کردند دیدند یک طرف آن‌ها آیه "وَسَیَعلَمُ الّذین ظَلَمُوا أىَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُون" نوشته و در طرف دیگر نیز آیه‌ای دیگر. غرض، از این‌گونه یادداشت‌ها و نوشته‌ها نسل به نسل در بین افراد وجود داشت. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه چهاردهم - شبِ هفدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۸ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۳۷ تا دقیقه ۵۰ 🔸 جناب امیرالمؤمنین (ع)، برای جنگ صفّین، دستور داده بودند که یک سری از نیروها، خود را زودتر به منطقه‌ی رَقّه برسانند و در آنجا منتظر باشند تا حضرت، با نیروهای دیگری به آن‌ها ملحق شوند. 🔹 نیروهای حضرت، در مسیرِ راهِ خود، به صحرای بَرهوتِ اَلْاَنبار رسیدند و بعد از اینکه مسافتی را طی کردند، تشنگی بر آن‌ها غلبه کرد و هر چه گشتند، نتوانستند آبی بیابند. 🔸 در همین لحظات، یکدفعه از دور، دِیری را مشاهده کردند و به سوی آن رفتند و از راهِبِ آن دِیر، سراغ آب را گرفتند. 🔹 راهب در پاسخ به آن‌ها گفت: در این منطقه آبی پیدا نمی‌شود امّا شنیده‌ام که در همین حوالی، جایی است که اگر آنجا را بکَنید، به آب می‌رسید منتها در هنگام کَندن، به صخره‌ای بر می‌خورید که هر کسی نمی‌تواند آن را بردارد. 🔸 گویا این راهِب مسیحی، یادداشت و دستخطی از اَجدادش داشت که در آن، به این قضیه اشاره شده بود که هیچ‌کس نمی‌تواند آن صخره را از جایش بلند کند مگر اینکه پیغمبری از پیغمبران الهی و یا وصیِّ پیغمبری باشد. 🔹 نیروهای امیرالمؤمنين (ع) شروع به کَندن آن ناحیه کردند و هنگام کَندن، به همان صخره‌ای که راهب گفته بود، برخوردند و هر چه تلاش کردند، نتوانستند آن را از جایش بلند کنند و نهایتاً درمانده شدند. راهب فهمید که در میان این گروه، نه پیغمبری است و نه وصیِّ پیغمبری. 🔸 در این میان، جناب امیرالمؤمنین (ع) به همراه سایر نیروها به این منطقه رسیدند و دیدند که تمام نیروهایشان از شدّت تشنگی زمین‌گیر شدند. 🔹 بعد از اینکه جناب امیرالمؤمنين (ع)، از ماجرای تلاش نیروها و ناتوانی‌شان برای درآوردن صخره اطّلاع یافتند، خودشان، به آن ناحیه رفتند و همانند قَلع بابِ خیبر، صخره را به قوّه‌ای روحانی، از جای درآوردند 🔸 که حضرت، در قضیه‌ی کَندَنِ درب قلعه‌ی خیبر قسم خوردند و فرمودند "ما قَلَعتُ بابَ خَیبر بِقُوَّةٍ جَسَدانیّة بَل بِقُوَةٍ روحانیّة" یعنی من درب قلعه‌ی خیبر را با دستانم مسّ نکردم و بیرون نیاوردم بلکه آن را با قوّه‌ای روحانی، از جای درآوردم. 🔹 راهبِ مسیحی که شاهد صحنه‌ی درآوردن صخره توسط امیرالمؤمنین (ع) بود، به سرعت دستخطی را که از اجدادش داشت، نزد حضرت آورد و به ایشان فرمود: "أأنتَ نَبیّ؟" آیا تو پیغمبر هستی؟ حضرت فرمودند: خیر. دوباره پرسید: "أأنتَ وَصِیُّ نَبیّ؟" آیا تو وصیّ پیغمبر هستی؟ حضرت فرمودند: بله. بعد هم یادداشت خود را به حضرت داد و ماجرا را برایشان تعریف کرد. 🔸 آقا هم دستخط او را گرفتند و آن را که گویا به زبان سریانی بود، خواندند. بعد از این ماجرا، راهِب مسیحی، به حضرت ایمان آورد و به همراه نیروهای ایشان به صفّین رفت و در آنجا به شهادت رسید که قطعاً در طول تاریخ، از اینگونه نوشته‌جات و یادداشت‌ها فراوان داریم. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)