eitaa logo
« طهورا و صفورا و صبورا »
11هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
1.4هزار ویدیو
21 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💥 حضرت علامه حسن‌‌زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه) 🌺 در ادعیه و مناجاتهای اهل بیت علیهم السّلام، سخن از عبارت پردازی و سجع و قافیه سازی نیست بلکه سخن در فصاحت و بلاغتِ تعبیر است بلکه کلام در بیانِ حقایق دارِ هستی با بهترین تعبیرات عربیِ مُبین، و درج در معنی در زیباترین و رساترین دُرج صدف عبارت است، که نوابغ دَهر و افراد یک فن در فنون علوم، در فهم آنها دست تَضرّع و اِبتهال به سوی ملکوت عالم دراز می‌‌‌کنند. 🌸 ادعیه‌‌ی مأثوره، هر یک مقامی از مقامات اِنشائی و علمی و عرفانی ائمه دین ما است. لطائفِ شوقی و عرفانی، و مقامات ذوقی و شهودی که در ادعیه نهفته است در روایات وجود ندارد. زیرا (در) روایات مخاطب مردم‌‌اند و با آنان به فراخور عقل و فهم و ادراک و معرفتشان سخن می‌‌‌گفتند. نه هر چه گفتنی بود. 🔰 کما فی البحار عن المحاسن عن رسول اللّه(ص) انّه قال انا معاشر الانبیا نکلم الناس علی قدر عقولهم(ج۱ ص٣۰ بحار ط۱) 🌺 امّا در ادعیه و مناجاتها با جمال و جلال مطلق و محبوب و معشوق حقیقی به راز و نیاز بوده اند. لذا آنچه در نهانخانه‌‌ی سِرّ و نگارخانه عشق و بیتُ الْمَعْمور ادب داشتند به زبان آوردند. 📘 یازده رساله فارسی/ رساله وحدت از دیدگاه عارف و حکیم/ ص۱۶ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت اوّل ⬇️⬇️ از ابتدا تا دقیقه ۱۴ 🔸 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره)، حدیث شریفی را از خزائن جناب مرحوم نراقی نقل فرمودند که در این حدیث آمده است روزی، یکی از اصحاب امام صادق (ع) به محضر آقا رسید و از اینکه نتوانسته بود طلوعِ آفتابِ آن روز را ادراک کند، ابراز ناراحتی کرده بود. 🔹 امام صادق (ع) به او فرمودند ناراحت نباش، طلوعِ آفتاب از مشرق و یا از مغرب را، از ناحیه‌ی فَجر هم می‌توان تشخیص داد. 🔸 جناب مرحوم نراقی، بعد از نقل این مطلب می‌فرمایند گویا در ذهن این شخص مُرتَکَز بود که یکی از علائم ده‌گانه‌ی قیام ساعة و ظهور حضرت بقیّةالله (عج)، طلوعِ شمس از مغربِ آن است و لذا اهتمام داشت که هر روز، زمانِ طلوع آفتاب را بیدار باشد تا بتواند آن لحظه‌ای را که آفتاب از مغرب طلوع می‌کند، ادراک کند. 🔹 یکی از نکاتی که راجع به این حدیث وجود دارد، این است که گویا در مکتب انبیاء و اهل بیت (ع)، مسأله‌ی قیام ساعة و قیام حضرت بقیّةالله (عج)، مسأله‌ای همیشگی بوده که دائماً راجع به آن صحبت می‌شد 🔸 امّا مسأله‌ی عجیب آن است که امام صادق (ع) به صحابه‌ی خود نفرمودند که برای ادراکِ طلوع آفتاب از مغرب، فعلاً خودت را به زحمت نینداز زیرا حضرت قائمی که منتظر قیام ایشان هستید، هنوز به دنیا نیامده‌اند و عُمر شما هم کفاف نمی‌دهد که از جنبه‌ی زمانی، قیام ایشان را ادراک کنید. چرا حضرت، این مطلب را نفرمودند؟ 🔹 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) در درس‌ها فرموده بودند که علمِ به زمانِ ظهور حضرت بقیّةالله (عج)، از اَسماءِ مُستَأثَره است و حتّی خودِ این بزرگوار هم، به زمانِ ظهور و قیام، علم ندارند. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت دوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۱۴ تا دقیقه ۲۹ 🔸 مُعتَقَدات شیعه، بسیار سنگین است. لذا برای فهم آن‌ها باید زحمت بسیاری کشید و محضرِ بزرگانِ اهل علم را ادراک کرد. درست است که به دلیل غیبت تامّه، توفیق ادراک شخصِ حضرت بقیّةالله (عج) را نداریم، امّا این توفیق را بخواهیم که لااقل زیارتِ بزرگانی که در محضر حضرت بقیّةالله (عج) تشرّف دارند، برای ما حاصل شود. 🔹 بر اساس روایات، غیبت تامّه، تنها به شخصِ حضرت بقیّةالله (عج) تعلّق دارد که حضرت، در سال ۳۲۹ (ه.ق)، در توقیع مبارکی، به چهارمین نایب خاصّ خودشان فرمودند که بعد از خودت، دیگر کسی را به عنوان نایب من معرفی نکن چرا که غیبتِ تامّه واقع شده است "لَقَد وَقَعَتِ الغَیبَةُ التّامّة" 🔸 که گویا تمام انبیاء و ائمه (ع) و حتّی خودِ حضرت بقیّةالله (عج) هم به عنوان آخرین حجّت الهی، مُنتظِر وقوع غیبت تامّه بودند که از غیبت تامّه، به غیبت کبری هم تعبیر می‌شود. به عبارت دیگر، غیبت تامّه، از ابتدای دَحوُالاَرض، مُنتَظِرِ تمام انبیاء و ائمه (ع) بوده است. 🔹 در اصطلاح قرآن و روایات، کلمه‌ی اَرض، به سطح خشکی زمین اطلاق می‌شود نه کُره‌ای که بر روی سطح خشکیِ آن زندگی می‌کنیم. خودِ کُره، زمینِ در اصطلاح علم هیئت و نجوم و طبیعیاتِ حکمت است. 🔸 پس زمین در اصطلاح قرآن و روایات، به سطح خشکی گفته می‌شود آن هم نه همه جای آن بلکه سطحی از خشکی که بشر بتواند چهار فصل سال را در آن زندگی کند. به عبارت دیگر زمین، جایی است که بتوان در آن کشاورزی، دامداری و باغداری کرد. 🔹 بر اساس این تعریف، کوه‌ها، درّه‌ها، شوره‌زارها و کویرهایی که امکان زندگی و زراعت در آنجا نیست، جزء زمین محسوب نمی‌شوند. همچنین به دامنه‌های کوهستانی که در فصول پاییز و زمستان، بسیار سردند و قابلیت سکونت ندارند، زمین گفته نمی‌شود. 🔸 زمین، به جایی اطلاق می‌شود که انسان بتواند چهار فصل سال را در آن زندگی کند و بیارَمَد. به همین دلیل در آیاتی، کلمه‌ی اَرض با وصفِ قَرار آمده است که "اَللهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَرضَ قَراراً". 🔹 در قرآن کریم، شئون بسیاری، برای کلمه‌ی اَرض آورده شده است که همین امر، موجب شده تا این کلمه، معنای عمیقی پیدا کند. 🔸 مرحوم جناب امین الاسلام طبرسی، ذیل آیه‌ی ۲۲ سوره‌‌ی مبارکه‌‌ی بقره، لفظ "اَرض" را معنا می‌کنند به جایی که قَوائِمِ اَربَعه حیوان، در آن قرار بگیرد. قَوائِم، جمع قائم به معنای ستون است که چهار دست و پای حیوان به عنوان ستون‌های بدن او به حساب می‌آیند. و لذا زمین، به جایی گفته می‌شود که حیوان، با چهار دست و پای خود، بر آن می‌ایستد و آرام می‌گیرد. 🔹 بر این اساس، کوه، زمین نیست زیرا حیوان در آن قرار ندارد و نمی‌تواند در طول سال در آن زندگی کند. همچنین به جاهایی مثل شوره‌زار که هیچ غذایی در آن پیدا نمی‌شود و حیوان در آنجا قرار ندارد، زمین اطلاق نمی‌شود. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۲۹ تا دقیقه ۴۴ 🔸 زمین در اصطلاح قرآن به معنی فِراش و محلّ آسایش و زیست انسان است. در فارسی کلمه‌ی "کَلا" مناسبتِ معنایی با کلمه أرض قرآنی دارد. "کَلا" به معنی دشت و محلّی است که انسان به صورت چهار فصل در آن زندگی می‌کند و به کشاورزی و دامداری و باغداری می‌پردازد. 🔹 بین زمین در اصطلاح قرآن و روایات، با زمین در اصطلاح علم هیئت و نجوم و طبیعیات فلسفه، تفاوت وجود دارد. 🔸 باید قرآن را به وفق اصطلاحات خودِ قرآن فهمید. نمی‌توان لغات قرآنی را با لغات متعارف، معنا کرد. چون قرآن، لسانُ الله است و خدای متعال با این زبان، با پیغمبر اکرم (ص) صحبت فرمود. لذا برای فهم قرآن باید به منطق لسان قرآن آگاهی پیدا کرد. 🔹 در دعای فرج، از محضر حق متعال می‌خواهیم بارالها! ولیّ، حافظ، پیشوا و یاورِ ولیّ خودت، حضرت بقیة الله (عج) باش تا اینکه ایشان را در زمین خودت اسکان دهی. "حتّی تُسکِنَهُ أرضَکَ". 🔸 أرض را با کاف خطاب، مستقیماً به ذاتِ خودِ حق متعال اِسناد می‌دهیم، حتّی به اسماء الله نیز اسناد نمی‌دهیم بلکه می‌گوییم "حتّی تُسکِنَهُ أرضَکَ" ایشان را در زمین خودت اِسکان بده "وَ تُمَتِّعَهُ" و او را بهره‌مند ساز "فِیها" باز در زمین خودت. 🔹 در آیه‌ی ۳۰ سوره مبارکه بقره آمده "وَ إذْ قَالَ رَبُّكَ لِلمَلائكَةِ إنِّى جَاعِلٌ فِى الأرضِ خَلِيفَة" به پیامبر اکرم (ص)، خطاب شد که ربِّ تو، به ملائکه فرمود، من در زمین، خلیفه جعل می‌کنم. 🔸 نکته‌ی حائز اهمیّت آن است که در این آیه، نیامده "وَ إذْ قَالَ الله" آن هنگام که خدا فرمود، بلکه می‌فرماید "وَ إذْ قَالَ رَبُّكَ" آن هنگام که ربِّ توی خاتم انبیاء، فرمود. با اینکه جناب رسول الله (ص) در زمان حضرت آدم (ع) به ظاهر نبودند و ایشان برای ۱۴۰۰ سال قبل هستند امّا با این حال قرآن کریم می‌فرماید ربِّ جناب خاتم انبیاء، به ملائکه فرمود که من در زمین، خلیفه جعل می‌کنم. 🔸 لذا هنگامی که حضرت آدم (ع) به امر الهی وارد بهشت شد، مُتَفطّن به این مطلب شد که اگر بخواهد در بهشت زندگی کند، نمی‌تواند به مقام خلیفة‌اللّهی برسد. زیرا خداوند خلیفه‌ی خود را در زمین جعل می‌کند نه در بهشت. 🔹 لذا حضرت آدم (ع) برای اینکه به مقام خلافت الهی دست پیدا کند، قُرب به آن شجره پیدا کرد و از بهشت خارج شد. 🔸 در دعای فرج نیز از خداوند متعال استدعا می‌کنیم که ولیّ‌ات را در زمینت اسکان بده و او را در آن، بهره‌مند ساز تا از آن لذّت ببرد با اینکه علی‌الظاهر می‌بینیم زمین، سراسر جنگ و دعوا و کشمکش و اختلاف است. تمامی انبیاء و ائمه (ع)، یکی پس از دیگری به شهادت رسیدند و به تعبیری هیچ‌یک نتوانستند بهره‌برداری ظاهری از زمین کنند. 🔹 این در حالی است که از جنبه‌ی برهانی، اگر بین انسان و عالم تَطابُق برقرار شود و ضربه‌ای از بیرون، این تطابق را بر هم نزند، انسان نه مریض می‌شود، نه پیر می‌گردد و نه موت طبیعی برایش پیش می‌آید. 🔸 چون زوال، مطابق با طبع عالم نیست. به تعبیری خداوند، عالم را خلق نکرده است تا موجودات زوال پیدا کنند و از بین بروند بلکه یکی از اسماء الله در مقام خلقت، اسم شریف سلام است و مادامی که تطابق بین انسان و عالم، حفظ شود، او باقی و برقرار خواهد بود. 💢 ‌کانال (طهورا و صفورا و صبورا)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه سیزدهم - شبِ شانزدهمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت چهارم ⬇️⬇️ از دقیقه ۴۴ تا آخر 🔸 در احادیثی، از امام حسن مجتبی (ع) و همچنین امام رضا (ع) نقل شده است که "مَا مِنّا إلّا مَقتُولٌ أو مَسمُومٌ" هیچ‌یک از ما نيست مگر آن‌كه یا كشته مى‌شود یا مسموم. 🔹 به تعبیری اگر ضربه‌ای از بیرون بر ائمه معصومین (ع)، وارد نمی‌شد و تطابق آن‌ها را با عالم بر هم نمی‌زد، ایشان هیچ‌گاه دچار بیماری، پیری و موت طبیعی نمی‌شدند. چون این بزرگواران هیچ‌گاه کاری نمی‌کنند که بین آن‌‌ها و عالم، تَزاحُم پیش آید و تَطابُق آن‌ها به هم نخورد. 🔸 حال ممکن است اشکال شود که چرا در قرآن آمده "کُلُّ نَفسٍ ذائقَةُ المَوت"؟ که البته این آیات نیز باید به درستی معنا شوند و نباید در فهم قرآن عجله کرد. 🔹 غرض، بیان شد که خداوند متعال، زمین را به عنوان فِراش و محلّ قرار و آسایش انسان قرار داد و از آنجایی که انسان، بعد از دحوالأرض از دل عالم طبیعت و خاک برخاسته است لذا بر اساس فطرت، یافته که زمین، محلّ قرار و آسایش اوست. 🔸 به همین دلیل است که با وجود تمام سختی‌ها و گرفتاری‌ها همچنان دوست دارد در زمین بقا داشته باشد. لذا انسان کامل نیز همیشه در زمین مستقر است و هیچ‌گاه زمین از حجّت الهی خالی نخواهد شد مگر اینکه به طور کلّی بساط آن جمع گردد. 🔹 با دقت در روایتی که از امام صادق (ع) در ابتدای بحث نقل شد، این سؤال مطرح می‌شود که چرا امام به صحابه خود نفرمودند که فعلاً نیاز نیست خود را به زحمت بیندازی چون تا زمان حضرت بقية الله، سال‌ها فاصله است و تو نمی‌توانی آن را ادراک کنی؟ 🔸 اگر هم بگوییم شاید منظور امام، قیام ساعة بود، باز این سؤال، به قوّت خود باقی است زیرا یکی از علائم ده‌گانه‌ی قیام ساعة، قیام حضرت بقية الله (عج) است و آن صحابه هنوز در زمان امام صادق بود و تا زمان حضرت بقية الله، مدّت زمان زیادی فاصله بود. لذا مرحوم جناب نراقی، روایت را به قیام قائم معنا کردند نه قیام ساعة. 🔹 نکته‌ی حائز اهمیّت دیگر، آن است که امام صادق (ع) در این روایت، میزان خوبی مطرح فرمودند برای کسانی که می‌خواهند علائم قیام ساعة و همچنین قیام قائم، از جمله "طُلُوع الشَّمس مِن مَغرِبِها" را ادراک کنند و آن میزان، آن است که فرد، هیچ‌گاه هنگام طلوع فجر ثانی که از آن تعبیر به اذان صبح می‌کنیم، در خواب نباشد. 🔸 به همین دلیل است که بزرگان بر بیداری در سَحَر تأکید می‌کنند تا انسان بتواند طلوع فجر ثانی را ادراک کند که به تعبیری ادراک طلوع فجر ثانی و همچنین طلوع آفتاب، او را به ظهور قائم می‌رساند. 🔹 به عبارت دیگر یکی از لطایف اِسْتِمزاجی این روایت، آن است که اگر کسی می‌خواهد ظهور حضرت بقیة الله (عج) و قیام ساعة را ادراک کند، باید به ادراک مطلع فجر نائل شود. والحمد لله ربّ العالمین 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)
🌷مراسم شب قدر نوزدهم ماه مبارک رمضان۱۴۰۲ش 🔸آمل. خیابان نور. فجر ۱۲. حسینیه کوثر ⭐️ شروع مراسم: حدود ساعت ۲۱ 🔹قرائت دعای افتتاح 🔸 قرائت دعای جوشن کبیر 🔹 مداحی 🔸 فرمایشات استاد صمدی آملی و مراسم شب احیا و قرآن به سر ( قرآن به دل) 🌸 سایت پخش زنده https://www.tajallieazam-live.com/
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در روز دوشنبه 🌸 💢کانال ( طهورا و صفورا و صبورا )
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 حضرت امام حسین علیه السلام در روز دوشنبه🌸 💢کانال ( طهورا و صفورا و صبورا )
💢 حضرت علامه حسن‌‌زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه) ♻️ لیلةُالْقدر را به حسب نشئه‌‌ی عُنصری زمانی، افراد مُتشابه و مُتماثِل، در یک سال و یا در یک ماه بوده باشد، مثلاً در یک ماه مبارک رمضان به حسب اختلاف آفاق در یکی از آفاق شرقیّه مثلاً هند شبی بیست و سوم ماه مبارک رمضان باشد که به حسب روایات اهل بیت عصمت و طهارت لیلةُالقَدر است. 🍃 و حال این که شب قبل آن در یکی از آفاق غربیّه‌‌ی آن مثلاً ایران شب بیست و سوم ماه مبارک بوده است که در آفاق ایران رؤیت هلال ماه مبارک یک شب قبل از هند به وقوع پیوسته است که هر دو شب لیلةُالقدر است و به حسب آفاق متعدد است به تعدّد ظِلّی. ♻️ چنانکه هر یک از انواع عالم مادّه و مدّت را وجود مُتَفرِّد عقلانی است که بِاذن الله مدیر و مُدبّر افراد مُتکثّر عنصری نوع خود است و همه آنها را در حِضانت خود دارد و در شرع مقدس از آن تعبیر به مَلَک مُوکل شده است. 📗 "لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ الله"(رعد/۱۲) 📘 ده رساله فارسی/ رساله لیله القدر و فاطمه/ ص۱٩۱ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا