برنامه دوشنبه شب محفل فوق العاده بود برادر بینا دلی از لرستان (دقیقه ۴۱) https://telewebion.com/live/tv3?e=0xc141f97

💠 چرا اوضاع مالی اهل علم خوب نیست؟ 🔹 از امام (ع) پرسیدند: چرا #علماء از نظر رزق وضعشان ضعیف است؟ فرمود «أليس العقل رزقاً؟» 🔸 شما دلتان می خواهد بساط عالَم بر ظلم باشد؟ کسی زحمت بکشد و درس بخواند هم عالم بشود و هم از آن طرف رایگان مال گیرش بیاید؟ این نیست که کسی که درس خوانده به او چیز دیگری بدهند! شما #عمر دادی، یک کالا و برلیانی گرفتی که با تو می آید و تو را هم همه جا حفظ می‌کند. آن بیچاره عمرش را داده #پول گیرش آمده و می‌گذارد و می‌رود. چرا «فلک به مردم نادان دهد زمام مراد!» 🔹مبادا اینها طلبه ای را بلرزاند. فرمود اگر خواستی خودت را بسنجی، با بازاری نسنج. خود را با متکاثر نسنج؛ تو "#کوثر داری، کوثر را با کوثر می‌سنجند؛ کوثر را که با تکاثر نمی‌سنجند. بله سرمایه‌دارها بر اساس (ألهاکم التكاثر) باید یکدیگر را با خودشان بسنجند؛ اما کوثر را با کوثر می‌سنجند. فرمود: اگر حوزه یا دانشگاه خواستند خودشان را بسنجند، باید با #شهداء بسنجند همین. با بازاری نسنجند. 🔸 فرمود آنجا که سخن از توزین و توزیع و ارزیابی است، «توزن دماء الشهداء و مداد العلماء»؛ این کوثرها را با هم می سنجند. آن مرکّب عالم با خون شهید؛ خون این شهید با مرکّب عالم؛ اینها هر دو کوثرند، کوثرها را با هم بسنجید. تازه گفتند در آن کوثر، مداد عالم #افضل است، یا لااقل معادل است. 📚 خطبه‌های نماز جمعه آیة الله #جوادی آملی (حفظه الله) ۱۳۸۰/۳/۴ 📌کانال برم #حوزه یا نه؟ @hawzah1508

الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الاْءَشْعَرِیُّ، عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْوَشَّاءِ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام، قَالَ: «کَانَ أَبِی علیه السلام یَقُولُ: خَمْسُ دَعَوَاتٍ لاَ یُحْجَبْنَ عَنِ الرَّبِّ تَبَارَکَ وَ تَعَالی: 1⃣دَعْوَةُ الاْءِمَامِ الْمُقْسِطِ 2⃣وَ دَعْوَةُ الْمَظْلُومِ، یَقُولُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: لاَءَنْتَقِمَنَّ لَکَ وَ لَوْ بَعْدَ حِینٍ؛ 3⃣وَ دَعْوَةُ الْوَلَدِ الصَّالِحِ لِوَالِدَیْهِ؛ 4⃣وَ دَعْوَةُ الْوَالِدِ الصَّالِحِ لِوَلَدِهِ؛ 5⃣وَ دَعْوَةُ الْمُوءْمِنِ لاِءَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ، فَیَقُولُ: وَ لَکَ مِثْلُهُ ---------- #حدیث 🔰الکافی

🛑 در این ماه مبارک حتما برای برادران دینی خود دعا کنیم که حتما مستجاب است و چندین برابرش به خودمان برمیگردد؛ 1⃣«أَوْشَکُ دَعْوَةٍ وَ أَسْرَعُ إِجَابَةٍ 2⃣ یُدِرُّ الرِّزْقَ، 3⃣وَ یَدْفَعُ الْمَکْرُوهَ 4⃣یَقُولُ اللّهُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ: وَ لَکَ مِثْلاَ مَا سَأَلْتَ، وَ قَدْ أُعْطِیتَ مَا سَأَلْتَ #بِحُبِّکَ_إِیَّاه 5⃣مَا مِنْ مُوءْمِنٍ دَعَا لِلْمُوءْمِنِینَ وَ الْمُوءْمِنَاتِ إِلاَّ رَدَّ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِ مِثْلَ الَّذِی دَعَا لَهُمْ بِهِ مِنْ کُلِّ مُوءْمِنٍ وَ مُوءْمِنَةٍ مَضی مِنْ أَوَّلِ الدَّهْرِ، أَوْ هُوَ آتٍ إِلی یَوْمِ الْقِیَامَةِ 6⃣إِنَّ الْعَبْدَ لَیُوءْمَرُ بِهِ إِلَی النَّارِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ، فَیُسْحَبُ، فَیَقُولُ الْمُوءْمِنُونَ وَ الْمُوءْمِنَاتُ: یَا رَبِّ، هذَا الَّذِی کَانَ یَدْعُو لَنَا، فَشَفِّعْنَا فِیهِ، فَیُشَفِّعُهُمُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهِ، فَیَنْجُو 7⃣ یکی از یاران امام که حال بسیار خوبی در عرفات داشت به یکی از اصحاب گفت که از امام شنیدم «نُودِیَ مِنَ الْعَرْشِ وَ لَکَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفٍ» ✅و بعد این یارِ زیرک امام فرمود؛ فَکَرِهْتُ أَنْ أَدَعَ مِائَةَ أَلْفٍ مَضْمُونَةً لِوَاحِدَةٍ لاَ أَدْرِی تُسْتَجَابُ، أَمْ لاَ؟ 🔰الکافی، باب باب الدعاء للإخوان بظهر الغیب #جمع_بندی #حدیث https://eitaa.com/talab_elm

🔺 ما هرچی داریم یه روز باید بزاریم بره... مهم اینه عمرمون پای کی رفت...

🟣افاضات مرحوم آیت الله خوشوقت (اعلی الله مقامه) 🔷حفظ آثارخیر #مراقبت و #ریاضت می‌خواهد 🔻باید مراقب باشیم نتایج تمام اعمال صالح از جمله عبادت ماه رمضان را - که روزه است - بعد از انقضاء مدت و زمان حفظ کنیم. حفظ آن هم مراقبت می¬خواهد و مراقبت هم ریاضت است. باید دقت کرد که آن آثار محفوظ بماند و سال بعد هم آثار دومی به این آثار اول اضافه شود. دو برابر، سه برابر؛ تا به صورت ایمان کامل و اصلاح کلیِ باطن و ظاهرِ انسان و جامعه تحقق پیدا بکند؛ و الّا اگر فرد مثل سابق عمل کند به تدریج آثار از دستش می‌رود و چیزی نمی‌ماند. دوباره باید صبر کند تا ماه رمضان بعدی برسد و روزه بگیرد و چیزهایی ذخیره بشود. بنابراین باید دقت کنیم که بعد از ماه مبارک رمضان اجتناب از گناه بیشتر و مهم‌تر از اجتناب از گناه قبل از ماه مبارک رمضان است. چون ماه مبارک رمضان خیلی ذخیره دارد، آثار خوبی دارد. شیاطین مصمّم هستند که همه آثار را خنثی کنند؛ لذا ما هم باید مواظب باشیم و کاری نکنیم که آن آثار خنثی بشود .

یک سال از عمر چوب میگذرد شکوفه و بار می‌دهد کو بار من؟ کو بار من؟ نکنه از چوب کمتر باشیم.... استاد علی صفائی حائری

این داستان زیبا راخوب تا آخر بخوانید ارزش انسان به چیست؟ (خاطره علامه جعفری ره) علامه محمد تقی جعفری مي گفتند: برخي از جامعه شناسان برتر دنيا در دانمارک جمع شده بودند تا پيرامون موضوع مهمي به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضوع اين بود: «ارزش واقعي انسان به چيست؟». برای سنجش ارزش بسياري از موجودات، معيار خاصي داريم. مثلا معيار ارزش طلا به وزن و عيار آن است. معيار ارزش بنزين به مقدار و کيفيت آن است. معيار ارزش پول پشتوانه آن است؛ اما معيار ارزش انسان‌ها در چيست. هر کدام از جامعه‌شناسان، سخناني گفته و معيارهاي خاصي ارايه دادند. هنگامي که نوبت به بنده رسيد، گفتم: اگر مي‌خواهيد بدانيد يک انسان چقدر ارزش دارد، ببينيد به چه چيزي علاقه دارد و به چه چيزي عشق می‌ورزد. کسي که عشقش يک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسي که عشقش ماشينش است، ارزشش به همان ميزان است. اما کسي که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست. علامه فرمودند: من اين مطلب را گفتم و پايين آمدم. وقتي جامعه شناسان سخنان من را شنيدند، براي چند دقيقه روی پای خود ايستادند و کف زدند. هنگامي که تشويق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزيزان، اين کلام از من نبود، بلکه از شخصي به نام علی (عليه‌السلام) است. آن حضرت در نهج‌البلاغه مي فرمايند: «قِيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ»؛ «ارزش هر انساني به اندازه چيزی است که دوست می‌دارد (آن را خوب می‌داند)». وقتي اين کلام را گفتم، دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس اميرالمؤمنين علي (عليه‌السلام) از جا بلند شدند. منبع: سایت قطره

#روش_تربیت_دینی #موانع_تربیت #خانواده #کارشناسی_تربیت خطای راهبردی در تبلیغ ما یک خطای راهبردی در تبلیغ داشتیم؛ «تبلیغ خطابی» به جای «زیست مشترک». یعنی گزاره های دینی را دایما از شبکه های تلویزیون و منبر و ... مستقیما و مکررا بیان کردیم اما زیست مشترک یعنی همزیستی اخلاقی بلند مدت در زندگی روزمره در کنار مردم را فراموش کردیم. شما الان تلویزیون را ببین... سمت خدا، محفل، معلی، عمو روحانی، سخنرانی های صبحگاهی، شبکه قرآن در کنار اعزام مبلغ رادیو معارف تریبون های نماز جمعه و ..... (همه بیان دین به صورت لخت و مستقیم) اما قدم زدن روزمره یک روحانی در محله و سلام کردن به کسبه، گاهی اثر دیگری دارد سفری که به روسیه داشتم، یک امام جماعت سنی در بزرگترین مسجد سن پترزبورگ مارا به خود جلب کرد. اصالتا تاجیکی بود. دوساعت با او بودیم. یک گزاره دینی بیان نکرد. فقط ادب و متانت و ناهار و ... نهایتا او را به حرف اوردیم، گفت ایران سکولار می شود. گفتیم چرا؟ گفت «شما گزاره های دینی را دایما به مردم می گویید. اما پیامبر فقط روز جمعه خطبه ای داشت اما در طول هفته با مردم زندگی می کرد. » نکته اش برای ما جالب بود. 👆این پیام را امروز یکی از دوستان ارسال کردند. برای بنده جالب و قابل تامل بود. بنظرم پدر و مادرهای مذهبی در تربیت دینی فرزندان بسیار دچار این خطای راهبردی در تربیت می‌شوند‌. به جای #تبلیغ واژه #تربیت_فرزند قرار دهید و به جای #روحانی و مبلغ، #والدین قرار دهید‌. ☘تربیت جاری https://eitaa.com/roohallah_tarbiat

❓«صله رحم» دقیقاً چیست؟ 🌿 یکی از اعمالی که در آیات و روایات بر آن تأکید فراوان شده است و برای آن آثار و برکات بسیاری در دنیا و آخرت شمرده شده است، «صله رحم» است.🌿 🔹در روایتی به نقل از حضرت امام صادق علیه‌السلام آمده است: «به ارحامت رسیدگی کن، حتی اگر شده با نوشاندن جرعه‌ای آب! و برترین چیزی که می‌توان با آن به ارحام رسیدگی کرد، جلوگیری از آزار رساندن به آنان است. رسیدگی به ارحام، موجب فراموشیِ (به تعویق افتادن) زمان مرگ و جلبِ محبت خانواده می‌شود. ❓اما آیا معنایی که امروزه درباره صله ارحام رایج شده است، معنای دقیق و کاملی است یا بایست برای آن، معنایی وسیع‌تر یافت؟ ✍️ پاسخ این سؤال را از کلام آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی مد‌ظله‌العالی بیاموزیم: الآن صله رحم را خیلی‌ها معنا می‌کنند به پیوند با خویشاوندان. در حالی‌که کسی‌که یک قدری دقت کند در موارد استعمال صله رحم، می‌فهمد که صله رحم به معنای رسیدگی به خویشاوند هست و پیوند و دید‌و‌بازدیدها به عنوان یک مصداق برای این رسیدگی، یعنی در واقع یک نوع رسیدگی روحی است و احیاناً یک نوع دید و بازدید باعث آزار طرف شود اذیت شود اصلاً صله نیست. «صله» یعنی رسیدگی به خویشاوند. فرض کنید که گاهی اوقات مثلاً یک خویشاوندی داریم که به خاطر بیماری خاصی که دارد، کسی مایل نیست او را ببیند. ... خب اینجا معنا ندارد و این صله رحم نیست اصلاً. صله رحم یعنی رسیدگی به خویشاوند، دستگیری از خویشاوند. خب این معنا تغییر کرده است به یک معنا. مراد از صله رحم که در روایات و آیات قرآنی هست با مرادی که الآن ما می‌فهمیم تغییر کرده است. 📚 الکافی؛ ج۲؛ ص۱۵۱ 📑 برگرفته از تقریرات درس اصول آیت‌الله‌ شبیری زنجانی مد‌ظله‌العالی (سال۹۰ ص۳۳۷) @madras_emb

💢 استغنای به فقه! 🔻یک روایتی را رفقا آورده بودند در زمینه فقه و علم. تعبیر این بود که اگر اصحاب ما تفقه در دین نکنند احتیاج به دیگران پیدا می کنند و نتیجتاً در مسیر ضلالت آنها می افتند. روایت این است لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يَتَفَقَّهُ مِنْ أَصْحَابِنَا هیچ خیری نیست در کسی که تفقه نمی کند از اصحاب ما... إِذَا لَمْ يَسْتَغْنِ بِفِقْهِهِ احْتَاجَ إِلَيْهِمْ نکته نکته ظریفی است. اگر ما نیازی داشته باشیم و این نیازمان با فقه‌مان به استغناء نرسد، ناچار می‌افتیم در دامن جریان های دیگر. راز اینکه می‌افتیم در دامن جریان های دیگر چیست؟ [رازش این است که] وقتی یک نیازی در انسان هست و در مسیر درستش نرود، و جواب درستش را نگیرد طبیعتاً جواب نادرستش را می گیرد. [لذا] اگر به فقه خودمان استغناء پیدا نکنیم گرفتاریم. 🔻حالا راز رسیدن به این استغناء چیست؟ رازش این است که شما به اضطرار برسید، یعنی ببینید نیاز دارید و جای دیگه جواب نمی دهند. هر جایی غیر این راه برویم ضلال است، و این یک ادعا نیست. 🔻هر جایی غیر از هدایت الهی، به دلیل اینکه پایه اش تجربه است و تجربه بشری -اعم از عقل ورزی ها و تجربیات حسی- محدود است. تجربه نارسا است، به دلیل اینکه تاریخ نشان داده که تجربه دائم بن بست دیده، دائم خطاهایش را یافته و دوباره تکرار کرده، [لذا] آنها همه راه ضلال اند و راهی که می تواند چراغ روشن من باشد فقط راه وحی است. این را باید بفهمیم. 🔻البته همه اینها که می‌گوییم به این معنا نیست که تجربه را کنار بگذاریم، [نه!] ما با استغناء به تجربه مشکل داریم وگرنه تجربه وقتی ذیل چراغ وحی قرار گرفت کارکرد [صحیح ]خودش را خواهد داشت. همین روایت هم دارد که وقتی به فقهش استغناء نداشته باشد فَإِذَا احْتَاجَ إِلَيْهِمْ أَدْخَلُوهُ فِي بَابِ ضَلَالَتِهِمْ انسان نتواند نیازهایش را با فقه خودش پر کند، اگر این کار را نکند احتیاج به دیگران پیدا می کند. وقتی احتیاج به دیگران پیدا کردی تو حوزه ی فقهت -فقه نه به معنی فقه احکام، در حوزه فهم حیاتت، فهم زندگیت، فهم دینت- می افتی در طریق ضلالت آنها. این روایت یعنی اینکه شما اگر مسائلت را با اندیشه وحیانی حل نکنی، استغناء به دریافت روایات و آیات نداشته باشی، ناچار باید پای سفره فلاسفه دیگر -شرق و غرب- بنشینی و دیگر می افتی در آن طریقه. و این باز یک نکته ظریفی دارد که آن بحث توجه به طرح فکری و سازمان فکری است. أَدْخَلُوهُ فِي بَابِ ضَلَالَتِهِمْ یعنی وقتی از یک جایی شروع می کنی یک گرهی را، یک مسئله ای را، دیگر در آن مسیر می افتی، دیگر باید بری تا تهش؛ باید بری... 🔻وقتی شما نتوانی نیازت را با فقه خودت تامین بکنی دیگران منتظرند که این نیاز را جواب بدهند و آنها از دریچه ی نیاز شما، شما را داخل می کنند در باب ضلال خودشان. همین کاری که فرهنگ غرب دارد با ما می کند، نیازهای موجودمان را محملی می گیرد و بر اساس همین نیازها آنچه که می خواهد را تحمیل می کند. وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ فکر می کنی هنوز شیعه ای، فکر می کنی هنوز مسلمانی، ولی نه! دیگر افتاده ای در یک مسیر دیگر. 🔻حالا ببینید این روایت هایی که خیلی راحت ما از [کنار]شان می گذریم، در حالی که راهبردند برای زندگی ما. یک علت پایه ای و اساسی این که راحت از کنار امثال این روایات می‌گذریم این است که ما مسئله های مان را قبل از اینکه بیایم به سفره وحی ارجاع بدهیم با جاهای دیگه حل کرده ایم. من این مثال را زیاد تکرار کرده ام که بچه گرسنه ای، رفته است سر کوچه، یک فلافلی بوده، یکی دوتا فلافل خورده. حالا که آمده سر سفره مادر می نشیند، دیگر رودل کرده، دیگه هیچی نمی‌تواند بخورد. اصلا نیاز ندارد «این چی چیه درست کردی؟» ما اینطوری هستیم، ما گرسنگی مان را می رویم جاهای دیگر. مثلاً همین تعبیر لا خیر مهم است. اگر ما بخواهیم بهش توجه بکنیم خیلی از ما می‌شویم لا خیر. یعنی فقه به آن معنایی که گفته شد اگر نباشد، هیچ خیری نیست. 🔆 متن روایت: أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِدْرِيسَ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ الْكِنْدِيِّ عَنْ بَشِيرٍ الدَّهَّانِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ -علیه السلام- لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يَتَفَقَّهُ مِنْ أَصْحَابِنَا يَا بَشِيرُ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ إِذَا لَمْ يَسْتَغْنِ بِفِقْهِهِ احْتَاجَ إِلَيْهِمْ فَإِذَا احْتَاجَ إِلَيْهِمْ أَدْخَلُوهُ فِي بَابِ ضَلَالَتِهِمْ وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ. الكافي، ج‏1، ص 33 #استادهادیزاده #مهدویت #تفسیر #آینده_روشن @Safaeiyeh