واقعه ی تلخ گاهی اوقات در میان مجموعه ها افرادی با افکار پلید، متحجر، عقب مانده و خرافی خود صحنه هایی را میسازند که تلخی آن در افکار عمومی پاک نشدنی است. افکاری مانند اینکه چهره های برجسته ی بزرگان تخریب شود. البته نه چهره ی آنها بلکه قبور آنها نیز باید خراب شود تا یاد و نام و خاطره ای از آنها بر جای نماند. حتی اگر از شرق جغرافیای اسلام از هند تا غرب آفریقا معترض شوند ولی کوته فکران کج اندیش، کار خود را انجام میدهند. اقدام خبیثانه ی تخریب قبور ائمه ی اطهار به دست خشک مغزان وهابی به منزله ای که سر قبور رفتن شرک است را از یاد نبرده و روز به روز به غم و داغمان اضافه میشود. آیا متوسل شدن و طلب خیر و شفاعت از امامان معصوم شرک است! آیا ابزار دست شدن سیاستهای اینتلیجنس انگلیس و سی. آی. ای آمریکا شرک نیست! زنده نگه داشتن بقعه ی امام به معنای هویت فکری امام است. اصل مسلمانی بر این است که هر عمل با فکر و بصیرت انجام شود. جاهل صفتانی که دست به تخریب قبور امامان و بزرگان زدند، ریشه ی افکار سالم را تیشه زدند. خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج... مگر نه اینکه هر کجای عالم در آیین مسلمانی می‌توان عبادت و رسم بندگی را به جا آورد! ولی چرا قرآن میفرماید: «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ »... آباد کردن مسجد و عبادت در مسجد چه کاربردی دارد!! یعنی این تجسّم و تجسّد خارجی مورد نظر اسلام است. قبور شهدا و اهلبیت و معصومین و بزرگان مرکز حال و روح عرفانی و برآوردن نیاز معنوی، محل برکات و نورانیت خواهد بود. هر کسی به مقدار ظرفیت و شعبه ی خودش از این مکانها تغذیه میشود. هشتم شوال روز تخریب قبور بقیع چهار امام همام را از یاد نخواهیم برد و این صحنه ی تلخ، از تصویر ذهنمان پاک نخواهد شد. ✍فاطمه وجگانی سطح سه تعلیم و تربیت جامعه الزهرا کارشناسی ارشد روان شناسی @talabemoshaver99

یار مهربانم سلام همه ی زندگی ام سلام به تو سلام مهربان سلام یار دیرینه ام با دیدنت گل از گلم شکفته غنچه ی لبهایم باز چشمانم برق گاهی گشاده، گاهی گِرد میشوند برای دیدن تو! دستهایم را خیس می کنم تا تو را تورق کنم. با دستهای خیسم صورت گرمت را نوازش می کنم. مغزم را متفکر ذهنم را مدیریت پاهایم را زانو میزنی در برابر خودت قلبم!! آه قلبم را باز میکنم در عالم خیال چند برگ تو را درونش می گذارم تا مونس تنهایی اش باشی. میخواهم تو را! و همه ی تورا! از کنارت تند و سریع عبور می کنم، چون دیگری در صف انتظار است. درمان دردها تویی آرام جانها تویی افسردگیها را درمان استرسها را آرام بیهودگیها را باهوده بی اثرها را مؤثر جاهل را دانا کور را بینا گمشده را پیدا مجهول را معلوم بهترینت قرآن منطقی ترینت نهج البلاغه زیباترینت صحیفه و.... ای بهترینم، دوستم، عشقم، یار مهربانم سلام سلامی به گرمی خورشید به نورانیت مهتاب به جلوه ی ستارگان به زیبایی زمین به عقلهای متفکر از همه و همه به تو سلام 💎دلنوشته یهویی با دیدن تصاویر کتاب دست خودم نیست تا می بینمش دهانم پر از آب و دست و پاهایم را گم میکنم. ✍فاطمه وجگانی سطح سه تعلیم و تربیت جامعه الزهرا کارشناسی ارشد روان شناسی @talabemoshaver99

✍فاطمه وجگانی دلنوشته ای به استاد به احترام و تعظیمش می‌ایستم، دستم را روی قلبم می‌گذارم به نشان ادای احترام، با زبان اشاره و بدن می‌گویم در قلب منی! تا اذن نشستنم ندهد، نمی نشینم. پابه پایش می ایستم تا او را احترام کنم. دفتر و قلمم را قبل از آمدنش حاضر میکنم. دکمه ی ضبط را میزنم و دست به قلم میشوم تا سخنش را بنویسم. گوشش میشوم و با دقت حرفهایش را تایید می‌کنم. موقع تدریسش با هم شاگردی ام سخن نمی‌گویم تا او سخن بگوید. گوشم کر می‌شود برای همهمه های ته کلاس و باز می‌شود برای شنیدن سخن استاد. ذهنم، چشمم و همه ی جانم را به او می‌سپارم تا آموزه هایش بر وجودم حکاکی شود. برای بیشتر دانستن، می‌پرسم مودبانه! پاسخ دوستان سوال کننده را نمی‌دهم مگر خودش تقاضای بارش فکری کند. استادم را در حد خدا میپرستم، می‌دانم خدا نیست ولی آیه ای از آیه های خداست. خدا را در چهره اش می‌بینم، از او می آموزم و در ذهنم مرور می‌کنم. بی حرمتی است! در مقابلش غیبت دیگری را نمی‌کنم، آیه ای از آیات خداست. همه متربی او هستند. همه را دوست دارد. حق استادم این است که غیبت او را رد میکنم. خوبیهایش را همه جا جار میزنم، عیبی ندارد اگر هم دارد چشمم را می‌بندم، استاد استاد است. هر آنکه مرا آموخت مرا بنده ی خودش کرد. با دوستانش دوست و با دشمنانش دشمن. به احترامش همچون ملائکه صف به صف قد علم کرده تا اوصاف نیکویش را بالا برده و بیش از پیش او دیده شود. ✍فاطمه وجگانی سطح سه تعلیم و تربیت جامعه الزهرا کارشناسی ارشد روان شناسی @talabemoshaver99

گاهی دعوای زن و شوهر ها برای چیست؟ یکی از موضوعاتی که حتی بین زوجین طیف مذهبی دیده می‌شود اینکه قصد دارند همدیگر را اصلاح کنند. گاهی این سبک ارتباطی به کمال گرایی افراد برمي‌گردد. کمال گرایی در خودش سلطه جویی دارد. افراد سلطه جو همیشه به فکر تغییر دیگران و حتی همسرشان هستند. به جای فرآیند گرایی به دنبال نتیجه گرایی هستند. افراد کمال گرا دو مشکل اساسی دارند. 1.در بسیاری از حیطه ها که اختلاف سلیقه دارند با طرف مقابل، زبان به سرزنش باز می‌کنند. سرزنش موجب حقارت درونی می‌شود و حقارت باعث می‌شود اعمال زشت طرف بیشتر و دست به لجبازی بزند. 2.قول لیّن و نرم ندارند، دستور میدهند. ممکن است حرفشان درست باشد اما از مخرج خوبی ادا نمی‌کنند. مگر نه اینکه هر کسی باید مراقب خودش باشد. «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ..105 مائده» مولا امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند: خوشا به حال کسیکه پرداختن به عیب های خودش او را از توجه به عیوب دیگران باز می‌دارد. چرا آنقدر به رفتار همسرتان حساس هستید؟ اگر میخواهی ببینی اهل امر ونهی و زورگویی به همسرت هستی یانه!! در طی روز خود را ارزیابی کنید و آن را یادداشت کنید. گاهی فرد دچار توجه انتخابی است. یعنی فقط نقاط ضعف همسر و شکست هایش را می بیند. هر کسی در گرو عملکرد خویشتن هست. «كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ 38 مدثر» اگر این علائم را دارید و مدام ذره بین روی رفتارهای همسرتان هست، توصیه می‌کنم این کتاب👆 را مطالعه کنید. ✍فاطمه وجگانی سطح سه تعلیم و تربیت جامعه الزهرا کارشناسی ارشد روان شناسی @talabemoshaver99

✍ اکسیژن تربیت فکر می کنم بهترین تشبیه برای جایگاه معنویت در تربیت شبیه کردن آن به اکسیژن برای بدن است. اکسیژن برای هر سلول، عضو بدن و عملکرد آن ضروری است. جهت تولید انرژی لازم برای زندگی، سلول‌های بدن باید دائما اکسیژن دریافت کنند. اکسیژن همچنین نقش مهمی برای از بین بردن سموم و مواد زائد بدن از طریق اکسیداسیون دارد. معنویت هم در تربیت که عناصر مختلفی دارد چنین نقشی ایفا می کند. بدون معنویت انرژی لازم به عناصر تربیت نمی رسد، عملکرد مختل می شود و موارد زائد شناخته نشده و از بین نمی روند. 💢برای تربیت صحیح باید اسالیب را یاد گرفت💢 🆔 https://eitaa.com/Asalib_ir

حیای مادرانه جمعه ها پمپ بنزین شلوغ هست. ایام گل و گلاب در کاشان مخصوصا روزهای تعطیل شلوغتر است. حدود نیم ساعتی تو صف بودیم تا نوبت ما شد. ماشینهای مدل بالا و خاص، زنهای کلاه به سر گاهی راننده و گاه کنار دست راننده، پیاده می‌شدند تا قدمی بزنند. در این حین یکی با لباس اتاق خواب از ماشینش پیاده شد، وسط اون شلوغی مانور می‌داد. همسر و پسرم سرشون را پایین انداختند و گفتند: «این چه بساطیه! بعضی زنها دیگه این کشف حجاب رو بی مزه اش کردند، نه حیایی! نه حجابی! ». منم با دیدن این صحنه ها، حالم بد میشه. با لب گزه و چهره درهم کشیده، برا خودم زیر لب غر می زدم و ناراحتی خودم را تظاهر میکردم. خلاصه رد شدیم و رفتیم. مدام از ظهر تا شب تو فکر بودم که چکار باید کرد! به کجا باید گفت! به کی باید اعتراض کرد! از بچگی خط قرمز ما رعایت پوشش بوده، چطور قبول کنیم که این ارزش زنان اینگونه به تاراج رفت! لابه لای کتابها دنبال یه کتاب می‌گشتم یکدفعه کتاب همسران همراه به چشمم خورد. برداشتم، باز کردم : خاطره ای از شیخ محمد تقی بهلول از تقید مادرش‌؛ با کاروان و کجاوه به گناباد می رفتیم، نزدیک نماز اول وقت مغرب شد. مادرم به کاروان گفت: بایستیم نماز اول وقت بخونیم. آنها گفتند دو ساعت دیگر به فلان روستا می رسیم.. مادرم گفت: نماز اول وقت از دست می رود، بایستید ما را پیاده کنید. من 6 الی 7 ساله بودم، خیلی می ترسیدم، شب هنگام وسط بیابان و حیوانات درنده... خلاصه مادرم با کوزه ی آبی که همراه داشتیم وضو گرفت و مشغول نماز خواندن شد. در این هنگام یک درشکه ی خیلی مجلل ایستاد و صدا زد کجا می‌روید؟ گفتیم گناباد. گفت: بیایید ماهم می‌رویم همانجا! مردی کنار سورچی نشسته بود، مادرم گفت: من کنار مرد نامحرم نمی نشینم. گفت: این فرماندار گناباد است! مادرم گفت: بروید من نمی نشینم... تو دلم می‌گفتم مادر بیا بریم تو این بیابان جا می مانیم. فرماندار بلند شد رفت کنار دست سورچی نشست و گفت: مادر بیا بالا. مادرم با این شرایط به رفتن رضایت داد و همراهشان شدیم. در بین راه از کاروان گناباد سبقت گرفتیم و زودتر به مقصد رسیدیم. دیر و زود همه به یکجا خواهیم رسید حالا اونی که عفاف و حجاب و حیا را حفظ کرد تا اونی که خودنمایی کرد و حدود محرم و نامحرم را رعایت نکرد. اما این کجا و آن کجا!!! ✍فاطمه وجگانی سطح سه تعلیم و تربیت جامعه الزهرا کارشناسی ارشد روان شناسی @talabemoshaver99

. آخرین سفارش ✍نجمه صالحی تصور کنید آخرین روزهای عمرتان است و باید برای رفتن خود برنامه‌ریزی کنید، چه کارهایی انجام می‌دهید؟ چه حرف‌هایی می زنید؟ کجا می‌روید؟ چه کاری برایتان اولویت دارد؟ برای بعضی افراد شاید رسیدگی به کارهای عقب افتاده اولویت باشد یا تقسیم اموال‌ یا به دیدار عزیزان‌ رفتن یا سفر، یا پرداختن به کار مورد علاقه یا اصلا گوشه عزلت گزیدن و ... فکر می‌کنید معصومین علیهم السلام چه کرده‌اند؟ مثلا پیامبر صلی الله علیه و آله چه گفت؟ امیرالمومنین علیه‌السلام یا بقیه ائمه علیهم‌السلام یا امام صادق علیه السلام چه کردند؟! به نظرتان امام صادق علیه‌السلام که فردا روز شهادت‌شان است در آخرین لحظات عمر شریف‌شان چه کاری انجام داده‌اند؟! یا چه گفته‌اند؟ در گزارشی که از بانو حُمَیده، همسر امام‌ صادق علیه‌السلام، نقل شده، این‌چنین آمده است: "در هنگام رحلت امام، آن حضرت یکی از دو چشمان مبارکش را بست، سپس فرمود: خویشان و اقاربم را و هر کس که به من لطف و محبتی دارد، خبر کنید تا بیایند! وقتی همه در حضور جناب اجتماع نمودند و دور بسترش گرد آمدند، فرمود: هرگز شفاعت ما نمی‌رسد به کسی که نمازش را خفیف بشمارد و استخفاف به نماز داشته باشد."* سفارش به نماز، اصلی‌ترین وصیت امام به اطرافیان و دوستداران ایشان بود، به راستی چقدر به این فریضه الهی اهمیت می‌دهیم؟! اندکی تأمل! 🥀شهادت مشعل هدایت، تجلّـــــیِ ولایـت، مُصحف ناطق، خورشیـــد حقـــایق، حضرت صادق علیه‌السلام تسلیت🥀 *بحارالانوار، ج 82، ص 236 #امام_صادق #بیست_وپنج_شوال #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI