5. تشویق متناسب با سن:
- کودکان خردسال (3-5 سال): تشویقهای ساده و ملموس مثل «آفرین که خودت کفشات رو پوشیدی!» و پاداشهای کوچک (مثل برچسب) موثر است.
- کودکان دبستانی (6-10 سال): تشویقهای متمرکز بر تلاش و پیشرفت، مثل «خیلی خوب بود که تا آخر مسابقه ادامه دادی.»
- کودکان بزرگتر (11-12 سال): تشویقهایی که استقلال و مسئولیتپذیری را تقویت میکند، مثل «خودت این پروژه رو مدیریت کردی، خیلی بهت افتخار میکنم.»
6. تعادل در تشویق:
- تشویق بیش از حد یا برای هر کار کوچک ممکن است کودک را وابسته به تعریف دیگران کند یا ارزش تشویق را کم کند. فقط برای تلاشهای واقعی یا پیشرفتهای قابلتوجه تشویق کنید.
- مثال: به جای تشویق هر روز برای مسواک زدن، وقتی خودش بدون یادآوری این کار را کرد، او را تحسین کنید.
اثرات منفی تشویق نادرست
❌ تشویق بیش از حد یا غیرواقعی: ممکن است کودک اعتمادبهنفس کاذب پیدا کند یا به تعریف مداوم وابسته شود.
❌ تمرکز فقط بر نتیجه: اگر فقط برای موفقیت (مثل نمره 20) تشویق کنید، کودک ممکن است از شکست بترسد و اعتمادبهنفسش در چالشها کم شود.
❌ تشویق مادی بیش از حد: دادن پاداشهای مادی (مثل اسباببازی برای هر کار خوب) میتواند انگیزه درونی کودک را کاهش دهد.
🌺مدیریت ترسهای کودکان🌺
مدیریت ترسهای کودکان فرآیندی حساس و مهم است که به آنها کمک میکند با احساسات خود کنار بیایند، اعتمادبهنفسشان را تقویت کنند و مهارتهای مقابلهای را یاد بگیرند. ترس در کودکان، بهویژه در سنین مختلف، طبیعی است و میتواند ناشی از عوامل متعددی مانند تخیل فعال، تجربیات جدید، یا تغییرات محیطی باشد.
عوامل موثر در مدیریت ترس
✅ سن کودک
✅ نوع ترس خاص (مثلاً ترس از تاریکی، غریبهها، یا شکست)،
✅ موقعیت خاصی (مثلاً ترس در مدرسه یا خانه)
با ما همراه باشید
https://eitaa.com/tarbiat_dini
چرا کودکان میترسند؟
- خردسالان (2-5 سال): ترسهای رایج شامل تاریکی، هیولاها، صداهای بلند، جدایی از والدین، یا حیوانات است. این ترسها اغلب به دلیل تخیل قوی و درک محدود از واقعیت ایجاد میشوند.
- دبستانیها (6-10 سال): ترسها ممکن است شامل شکست در مدرسه، طرد شدن توسط دوستان، بلایای طبیعی، یا مرگ باشد. در این سن، کودکان بیشتر از محیط اطراف آگاه میشوند.
- کودکان بزرگتر (11-12 سال): ترسها میتوانند شامل اضطراب اجتماعی، قضاوت دیگران، آینده، یا مسائل خانوادگی باشد. این ترسها با رشد خودآگاهی افزایش مییابد.
- عوامل تشدیدکننده:
تغییرات (مثل نقلمکان یا تولد فرزند جدید)، تجربیات منفی (مثل تصادف)، رسانهها (مثل فیلمهای ترسناک)، یا استرس والدین.
راهکارهای مدیریت ترسهای کودک
1. احساسات کودک را تأیید کنید
✅ تأیید ترس به کودک نشان میدهد که احساساتش طبیعی و قابلاحترام است، که باعث کاهش اضطراب و افزایش اعتماد میشود.
✅ به جای گفتن «نترس، چیزی نیست»، بگویید: «میفهمم که از تاریکی میترسی، اشکالی نداره، بیا باهم دربارهاش حرف بزنیم.»
✅ برای کودکان کوچکتر، از کلمات ساده استفاده کنید: «میدونم صداهای بلند ترسناکه، بغلم کن تا بهتر شی.»
✅ برای کودکان بزرگتر، سوال بپرسید: «چی تو رو نگران میکنه؟ میتونی برام بگی؟»
❌ از مسخره کردن یا کم اهمیت جلوه دادن ترس (مثل «این که ترس نداره!») پرهیز کنید، چون باعث شرمندگی یا پنهان کردن احساسات میشود.