#آسیب_شناسی_تربیت_دینی ☝در این مدارس و جوامع هیچ رفتار دینی فی‌نفسه دارای #ارزش_نیست بلکه وابسته به #نتیجه‌ای است که به دنبال آن می‌آید. 👥 در این جا افراد از عمل خوب به خاطر خوبیِ خودِ آن عمل #لذت_نمی‌برند، بلکه از #پیامد_سودجویانه‌ای که از آن انتظار دارند، لذت می‌برند. ❌❌❌ در نتیجه #تربیت_عاریه‌ای بزرگ‌ترین آسیبی است که به پیکره‌ی #تربیت_فطری و #درونی متربی وارد می‌آید. #تأمل_بفرمایید👆 @Tarbiatm

#آسیب_شناسی_تربیت_دینی ✅ در مقابل تربیت عاریه‌ای (تصنعی، صوری، اکتسابی، عَرَضی، ظاهری، قراردادی، بیرونی و ...)، #تربیت_فعال یا #درونی است که به فضایل پایدار و اخلاق اصیل و مصون از آسیب‌های بیرونی تبدیل می‌گردد، چرا که از سرشت فرد سرچشمه می‌گیرد و سرمنشاء آن #فطرت و طبیعت آدمی است. ✅ پس وظیفه‌ی مربی به منزله‌ی #تسهیل‌کننده و نه تحمیل‌کننده، در تربیت دینی، چیزی جز #زمینه‌سازی_غیرمستقیم و #فعال برای این که متربی بتواند از آن طریق به حس دین‌جویی فطری و حقیقت یابی دست یابد، نیست. #تأمل_بفرمایید👆 @Tarbiatm

#آسیب_شناسی_تربیت_دینی 📒 آموزش و دانش به معنای واقعی آن، طبق تعبیر امام علی (علیه السلام)، باید بیشتر در #جوارح و #ارکان نفوذ کند تا رفعت و عمق آن افزایش یابد، ❌حال آن‌که تربیت در روش‌های جاری و معمول در #حد_کلام و لسان و آموزش‌های ذهنی باقی می‌ماند 🙇 و از نظر روش‌شناسی، پی‌افکنی فرصت‌‌های تربیتی و امکان تحقق حیطه‌های بالاتر، یا اساساً وجود ندارد و یا بسیار #ناچیز و اندک است. ❌ در حیطه‌ی #شناختی که سطحی‌ترین و ابتدایی‌ترین درجه‌ی یادگیری است، خود از نظر درجه‌بندی به طیف‌ها و لایه‌های مختلفی چون «دانستن، فهمیدن، به‌کاربردن، تجزیه و تحلیل، ترکیب و ارزش‌یابی» تقسیم می‌شود 🔴 و مع الاسف آن‌چه غالباً در #مدارس از کتاب‌های درسی به ویژه درس هدیه و پیام انتظار می‌رود، در همان #سطوح_اولیه یعنی دانستن و حفظ‌کردن متوقف می‌شود و حتّیَْ نمی‌توان به سطوح عمیق‌تر #همان حیطه‌های اول نیز دست یافت! #تأمل_بفرمایید⏫ @Tarbiatm