eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
58 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر 📃به همراه اخبار مرکز اسناد حوزه و روحانیت استان تهران ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
✍تأملی در چرایی از بین رفتن خاندان‌های بزرگ علما در طول زمان👇 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
🔹 ✍تأملی در چرایی از بین رفتن خاندان‌های بزرگ علما در طول زمان ✍ کم نیست عکس‌های دسته جمعی از که نشان دهنده وسعت گرایش به علوم دینی و تحصیلات حوزوی در چند نسل از یک خاندان است. 🍁با این حال وقتی اکنون به آن خاندان‌ها می‌نگریم دیگر هیچ عالم علوم دینی در آن خاندان نمی‌بینیم یا اگر اندیشمندی در بازماندگان آنها باشد، تلبس به لباس روحانیت ندارد؛ مثل خاندان میرزای آشتیانی، حاج ملاجعفر چاله میدانی، حاج ملاعلی کنی، طباطبائی سنگلجی، سید اسماعیل بهبهانی (پدر سید عبدالله رهبر مشروطه)، آیت‌الله کاشانی، و... 🔹در بعضی خاندان‌ها، سلسله روحانیت دوام و بقا داشته، هرچند تعداد آنها زیاد نیست؛ مانند خاندانهای شاه‌آبادی، چهل‌ستونی و مسجدجامعی، سادات لواسانی، سادات کشفی، خاندان میرزا عبدالعلی تهرانی، معزالدوله، شیخ مرتضی زاهد و... که تا چند پشت همگی از علمای دین بوده و هستند اما از تعداد آنها کاسته شده است. 📖فهم چرایی این امر نیازمند مطالعه دقیق است. در تاریخ معاصر چنین می‌بینیم که گویا سیاست‌ برخی حاکمان بر این بوده که با حیله های گوناگون خاندان‌های علما را از بین ببرند تا تحصیلات علوم دینی به طبقات بعدی آنها منتقل نشود. در کشور عراق، صدام برای تحقق این سیاست رسماً به قلع و قمع خاندان‌های بزرگ علما پرداخت. 🔸در ایران پس از مشروطه و به ویژه در زمان رضاخان کوشیده شد که با جلوگیری از تلبس به لباس روحانیت و همزمان تقویت تحصیلات دانشگاهی و تشویق فرزندان علما به تحصیل در مراکز دولتی مثل دانشکده معقول و منقول و مؤسسه وعظ و خطابه، حرکتی غیرحوزوی آغاز شود. با تقویت دانشگاه و بعدها بورسیه کردن این افراد، عملا بازماندگان خاندان علما به چهره‌هایی دانشگاهی تبدیل شدند و در نتیجه خاندان روحانیت آنها متوقف شد. عمدتا هم این افراد متوجه این سیاستهای پشت پرده نشده و به این سیاست جامه عمل پوشاندند. 🌱در بسیاری از مواقع خاندانهایی که پدران آنها سعی در حفظ سنت تحصیلات حوزوی در فرزندان خود داشتند و به هر قیمتی از همراهی با دستگاه سلطنت پرهیز می‌کردند، بقا و دوام بیشتری یافته‌اند. ❗️این نظریه نیازمند تقویت گزاره های تاریخی است و قابلیت پژوهشی جامع دارد. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
📷تصویری از خانواده بزرگ سادات شیرازی/ حاج سید علی‌اکبر نشسته در وسط؛ فرزندش سید محمد صاحب ، ایستاده در پشت سر پدر(شماره۳) (برگرفته از آلبوم آقای دکتر مهدی محقق) ✍آقا سید حسن واعظ شیرازی جد بزرگ مرحوم سلطان الواعظین است. (آقا سید حسن) در مسیر سفری که به مشهد مقدس داشته است، به تقاضای فتحعلی‌شاه قاجار در تهران اقامت گزیده و به وعظ و خطابه و تبلیغ مشغول می‌شود. وی در سال ۱۲۹۱ ه. ق درگذشت. بعد از او فرزندش آقا سید قاسم بحرالعلوم که به زهد و تقوی مشهور بود ریاست (نقابت) سلسله سادات شیرازی را به دست گرفت، تا آن‌که ایشان نیز در سال ۱۳۰۸ ه ق از دنیا رفت و در کنار پدرش در کربلای معلی مدفون گردید. بعد از ایشان ریاست این خاندان به مرحوم حاج سید علی‌اکبر اشرف الواعظین پدر مرحوم سلطان الواعظین رسید. حاج سیدعلی‌اکبر نیز سال‌ها در تهران به ترویج و تبلیغ مشغول بود تا آن‌که در پی حوادث مشروطه و آزردگی از فضای به وجود آمده به کرمانشاه نقل مکان کرد و در این شهر ماندگار شد تا در سال ۱۳۵۱ق از دنیا رفت. حاج سید محمد سلطان الواعظین نیز پس از تکمیل تحصیلات خود در قم با اجازه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی به تهران بازگشت و به تبلیغ و ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام پرداخت. 📚آثار الحجه ج۲ ص۱۵۰ _ ۱۵۲ 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
📷تصویر حیاط مدرسه مروی کوچک 📜 سند مربوط به سال ۱۳۱۲ش قبل از تعطیلی مدرسه مروی توسط حکومت رضاشاه ✍ نام حیاط کوچکی در ضلع جنوب غربی است که تعدادی حجره دارد و در گذشته براساس وقفنامه، حساب و کتاب دخل و خرج آن با مروی بزرگ متفاوت بوده است. در اسناد مالی برجای مانده مدرسه مروی، از دوران قاجار و پهلوی، اسامی تعدادی از مدرّسان این مدرسه کوچک دیده می‌شود که از جمله آنها می‌توان به حکیم میرزا علی‌محمد جولستانی، شیخ عبدالنبی نوری، شیخ علی‌محمد طالقانی، شیخ کاظم کنی و... اشاره کرد. در برخی منابع به تحصیل شخصیت‌هایی چون در زمان قاجار و حاج شیخ یحیی نوری در دوره متأخر در مروی کوچک اشاره شده است. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💠به مناسبت ۶ ذی‌القعده سالروز درگذشت حکیم میرزا ابوالحسن جلوه استاد غلامرضا گلی زواره یادداشتی درباره این شخصیت ارزشمند. برای ما ارسال فرمودند که تقدیم می‌گردد‌.👇 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
✨جلوه حکمت 💠به مناسبت ۶ ذی‌القعده، یکصد و سی‌امین سالگرد رحلت حکیم میرزا ابوالحسن جلوه زواره‌ای به قلم استاد غلامرضا گلی زواره ✍نسب جلوه بعد از شش واسطه به سید رفیع الدین طباطبایی دانشمند عصر صفوی، شاگرد شیخ بهایی واستاد علامه مجلسی می‌رسد. پدر بزرگش سید محمد صادق دارای کمالات علمی ومعنوی بود که بقعه وبارگاهش در مزار زواره می‌باشد. پدرش سید محمد مظهر، طبیب، ادیب وسیاستمدار قرن سیزدهم هجری است. هنگام اقامت در سرزمین هند در ذیقعده ۱۲۳۸ قمری در احمد آباد گجرات صاحب فرزندی گردید که او را ابوالحسن نامید. دوران کودکی و نوجوانی جلوه در زواره سپری شد. در این ایام والد و مربی مشفق او سید محمد مظهر درگذشت. به رغم این ضایعه اسفبار جلوه علاقمند به دانش اندوزی گردید و برای فراگیری معارف عقلی راهی اصفهان شد و از محضر اساتید وقت حکمت و کلام را آموخت. اما هوش و ذکاوت و قدرت فراگیری جلوه رشک اقران تنگ نظر و تنگ مایه را بر انگیخت. او به این دلیل ونیز گرفتاری مالی اکراه از اینکه به عده ای نالایق باید احترام بگذارد اصفهان را به قصد اقامت در تهران ترک کرد و با آن اندوخته های علمی به عنوان سید الحکما در تهران به همراه سه نفر از فلاسفه و عرفای وقت بساط تدریس و تحقیق افکند و این چهار دانشور به عنوان سالیان متمادی به افاضات علمی و تربیت شاگردان شایسته وفاضل مشغول بودند. جلوه علاوه بر پرورش صدها شاگرد دانشمند، متفکر، متکلم وادیب، در موضوعات فلسفی، عرفانی وکلامی آثار نفیسی نگاشت. مورخان، شرح حال نگاران و معاریف معاصرش، علاوه بر تمجید وی در قلمرو تحقیق، تدقیق، ذهن وقاد، احاطه برافکار فیلسوفان سلف، قدرت نقد و تحلیل موضوعات غامض حکمی، حالات اخلاقی، وارستگی، تواضع و خوشخویی جلوه را مورد تحسین و تمجید قرار داده اند. سرانجام جلوه در شب ششم ذیقعده ۱۳۱۴ قمری رحلت نمود وپیکرش در ابن بابویه ری مدفون گردید. نگارنده افتخار دارد که به لطف خداوند حکیم در باره زندگی و اندیشه این حکیم فرزانه از سال ۱۳۶۸ تحقیقاتی به عمل آورم که در قالب دو کتاب وچندین مقاله چاپ شده اند و محققان حوزوی و دانشگاهی آنها را ماخذ تحقیقات خود قرار داده‌اند و حق تقدم در این باره را رعایت کرده‌اند. هنگامی که راقم این سطور مشغول تدوین مقاله ای در باره جلوه در سال ۱۳۷۲ بوده تا آن رابه مجله پژوهشی نور علم ارایه دهم متوجه شدم بهار ۱۳۷۳ شمسی مقارن با یکصدمین سالگرد رحلت جلوه است. پیرو آن تلاشهای گسترده ای به عمل آوردم تا مقدمات برگزاری همایشی بدین مناسبت فراهم گردد که خوشبختانه با استقبال شخصیتهای بلند پایه علمی و مذهبی مواجه شد واین برنامه با همکاری دوستان فرهنگ‌دوست زواره ای وحمایتهای مالی، اداری و تدارکاتی فرماندار اسبق شهرستان اردستان جناب آقای محمد رضوانی، در حسینیه کوچک زواره با حضور فضلای حوزه و دانشگاه بر گزارش شد. 🙏باتشکر از استاد گلی زواره بابت ارسال این یادداشت. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
📷حضور علما و اساتید ارجمند: مرحوم علامه حسن‌زاده آملی، آیت‌الله شیخ جعفر سبحانی تبریزی، شیخ محسن غرویان، مرحوم شیخ علی دوانی، مرحوم شیخ داود الهامی آذرشهری، مرحوم شیخ حسن ممدوحی کرمانشاهی، مرحوم محمّدجواد صاحبی و ... در همایش یکصدمین سالگرد حکیم الهی میرزا ابوالحسن جلوه زمان : اردیبهشت ۱۳۷۳ مکان : زادگاه آن حکیم (منطقه زواره - از توابع اردستان) 🙏ارسال شده توسط آقای شهاب الدین شهرابی 🕌 https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
🔸همایش میثاق طلاب با آرمانهای امام راحل 🔹امام نسل‌ها روایت نسل‌ها از امتداد راه خمینی کبیر(ره) در حوزه‌های علمیه(گفتگوی بین نسلی) 🔺آیه الله دین پرور 🔺آیه الله تقوایی 🔺حجه الاسلام سهرابی 🔺حجه الاسلام امامی 🕌مکان: حسینیه جماران 🗓زمان: چهارشنبه، 10 خرداد 1402 🕞ساعت: 15:30 - 18 ▪️جهت ثبت نام و هماهنگی وسیله ایاب و ذهاب لطفا تا روز دوشنبه 7 خرداد مشخصات فردی و علمی خود را به شماره 09120437431 ارسال نمایید. ▪️اولویت با مسئولین و اساتید حوزه های علمیه تهران است
به تهران برگردیم...آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی (پدر آیت‌الله سید محمود طالقانی) از شاگردان میرزای شیرازی و سید اسماعیل صدر بود. بعد از تکمیل تحصیلات خود قصد توطن در حوزه نجف را داشت، اما نامه یکی از خواهران عالمه‌اش وی را پس از ۱۸ سال به شهر و دیار خود برگرداند. خواهرش به او نوشت: «اقامت تو در نجف اشرف برای ما چندان افتخاری ندارد، اگر تو برادری شدی که چراغ دودمان پدر را روشن نگه داشتی و به درد این مردم فقیر خوردی برای ما بسی افتخار است». (طالقانی فریادی در سکوت ص۵۸) در پی این نامه، سید ابوالحسن طالقانی به تهران بازگشت و در کنار تدریس در حوزه تهران، در سنگر مسجد، مرجع امور مردم گردید. 🕌 https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
🍃🌸ولادت حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام مبارک بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم کز بهر جرعه‌ای همه محتاج این دریم جایی که تخت و مسند جم می‌رود به باد گر غم خوریم خوش نبود به که می خوریم واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما با خاک کوی دوست به فردوس ننگریم چون صوفیان به حالت و رقصند مقتدا ما نیز هم به شعبده دستی برآوریم از جرعه تو خاک زمین در و لعل یافت بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم حافظ چو ره به کنگره کاخ وصل نیست با خاک آستانه این در به سر بریم 📷تصویر مربوط به حدود ۱۳۰ سال قبل است. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💠 آیت‌الله حاج از کوچه‌ای که منزل در آن قرار داشت، عبور نمی‌کرد! زیرا مواضع او و را موجب شهادت می‌دانست. نظیر این رفتار درباره مرحوم هم نقل شده که از که محل به دار آویختن شیخ شهید بوده عبور نمی‌کرد. ▪️اساسا شهر تهران پس از حوادث تلخ مشروطه برای برخی از بزرگان غیر قابل تحمل شده بود. میرزا عبدالعلی تهرانی تا وقتی شیخ مرتضی زاهد زنده بود، تهران را تحمل کرد ولی بعد از آن به مشهد هجرت کرد. 🔹یک وقتی که به تهران آمده بود، آیت‌الله به دیدن ایشان آمد و گفت: مرا مجتهد می‌دانی؟ _ آری. _ عادل می‌دانی؟ _ آری. _ حکم می‌کنم در تهران بمانی! و اینگونه شد که آیت‌الله میرزا عبدالعلی تهرانی پس از سه سال اقامت در مشهد به تهران بازگشت. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran