#رویداد_تاریخی 🔹روز شهدا (يادواره شهداي به خون خفته هفدهم شهريور 1357 در تهران) ▪️▪️▪️▪️▪️ دولت جمشيد آموزگار كه از نخستين روز هاي زمامداري ، سياست تحميق مردم را بكار گرفته بود نتوانست در برابر امواج گسترده انقلاب اسلامي پايداري كند . در اين دوره در سال 1357 ه ش هر روز بر دامنه اعتراضات مردمي افزوده مي شد و چنين شد كه پس از يكسال جمشيد آموزگار در چهارم شهريور سال 1357 ه ش مجبور به استعفا شد و محمد رضا شاه ، جعفر شريف امامي را مامور تشكيل كابينه كرد . شريف امامي ، اما برنامه دولت خود را آشتي ملي نام نهاد و به نشانه همراهي با مردم تعدادي از مراكز فساد را در كشور بست و تصميم گرفت كه به روحانيان احترام بگذارد . اما اينگونه عوام فريبي ها در تحميق مردم موثر نيفتاد و در سيزدهم شهريور همان سال راهپيمايي بزرگي پس از نماز عيد سعيد فطر در تهران بر گزار شد و همين راهپيمايي مقددمه اي شد بر قيام هفدهم شهريور . به منظور احترام نهادن به خون كشته شدگان روز هاي پيشين ، روز شانزدهم از سوي قاطبه مردم تعطيل عمومي اعلام شد و مردم تهران در چنين روزي راهپيمايي عظيمي بر گزار كردند . ماموران رژيم از شب قبل هفدهم شهريور، در ميادين مهم شهر مستقر شده بودند و با هرگونه حركت مقابله مي كردند . در نخستين ساعات روز هفدهم شهريور ارتشبد اويسي از راديو تهران اعلام حكومت نظامي كرد و بر اساس آن اجتماع بيش از دو نفر در تهران ممنوع شد . مردم تهران اما بدون توجه به اين اخطارها سيل آسا به خيابانها روي آوردند و در ميدان ژاله (شهداي فعلي ) اجتماع كردند . ماموران مسلح چندين بار به مردم اخطار كردند و آنگاه ناجوانمردانه مردم بي سلاح را هدف رگبار مسلح خود قرار دادند . رژيم در حال اضمحلال تعداد كل شهداي هفده شهريور را 58 نفر اعلام كرد اما شمار دقيق قربانيان آن روز هيچگاه مشخص نشد . به گفته بر خي از شاهدان رقم شهداي اين روز بالغ بر چهار هزار نفر مي شد .امام خميني ره در هجدهم شهريور همان سال با صدور بيانيه اي ضمن محكوم كردن كشتار وحشيانه مردم ، دولت شريف امامي را دولتي غير قانوني و تحميلي خواند ند . به مناسبت همين واقعه عظيم ، چنين روزي در تاريخ ايران زمين به عنوان روز جمعه سياه نام گرفت. تنظیم: سرکار خانم مریم صفری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

در اینجا به پاره‏اى از حمایت‏هاى حضرت زینب از امام سجاد اشاره می کنیم: ▪️▪️▪️▪️▪️ دفاع از جان امام سجاد(ع) پس ازشهادت امام حسین(ع) سپاه عمرسعد براى غارت خیمه ‏هاى اهل‏بیت(ع) هجوم بردند. گروهى از آنان به امام سجاد(ع) رسیدند. امام(ع) در آن حال از شدت ضعف و بیمارى نمى ‏توانست از جاى خود برخیزد. وقتى سپاه عمر سعد به امام سجاد(ع) رسیدند، یکى فریادبرآورد: «به صغیر و کبیر آنان رحم نکنید و احدى از آنان را باقى نگذارید!» دیگرى گفت:«شتاب نکنید تا با امیر عمر سعد در این باره مشورت کنیم!» شمر شمشیر کشید و قصد جان امام(ع) نمود. حمید بن مسلم گفت: «یا سبحان الله! آیا کودکان کشته مى‏ شوند؟ همانا اوکودکى مریض است!» شمر گفت ابن ‏زیاد دستور کشتن فرزندان حسین را صادر کردهاست.» حضرت زینب(س) با مشاهده این منظره به امام سجاد(ع) نزدیک شد و گفت: «او کشته نخواهد شد تا من در دفاع از او کشته شوم!» سخن زینب سبب شد تا عمر سعد شمر را از تصمیم خود منصرف سازد. دلدارى دادن به امام سجاد(ع) هنگام حرکت به کوفه به درخواست اهل‏بیت، آنان را از کنار بدن مطهر شهیدان عبوردادند. شاید این نخستین بار بود که امام سجاد(ع) با بدن‏هاى بى‏ سر و آغشته به خون شهیدان روبه‏ رو مى ‏گردید. مشاهده اینکه چگونه بدن جگرگوشه و نور چشم پیامبر اکرم(ص) ویارانش، برهنه و عریان بر روى زمین افتاده ‏اند ولى عمر سعد بدن کشته ‏هاى سپاه خود را به خاک سپرده است، بر امام سجاد(ع) بسیار دشوار و سخت بود؛ به طورى که نزدیک بود ازشدت اندوه و ناراحتى مرغ روح از بدنش به پرواز در آید. زینب کبرا(س) که در همه حالات امام سجاد(ع) را زیر نظر داشت. با مشاهده این حال براى آرامش و دلدارى او حدیثى را ازام‏ ایمن بازگو کرد. این حدیث نوید بخش آن بود که قبور شهیدان، کعبه آمال عاشقان ودوستداران امام‏ حسین(ع) خواهد شد. امام سجاد(ع) خود این ماجرا را اینگونه بازگو مى‏ کند: «هنگامى که ما را از کربلا به سمت کوفه حرکت مى‏ دادند، من به بدن‏هاى مقدس شهیدان مى ‏نگریستم و در این اندیشه بودم، که چگونه آن‏ها به خاک سپرده نشده‏ اند؟ این فکر در نظرم بسیار بزرگ و سنگین آمد و مرا به شدت به اضطراب و ناراحتى واداشت، به طورى که نزدیک بود، روح از بدنم خارج شود. عمه ‏ام، زینب، که مرا در آن حال دید، گفت: «اى یادگارجدّ، پدر و برادرانم! ترا چه شده است که مى ‏بینم با مرگ دست و پنجه نرم مى ‏کنى؟» در پاسخ گفتم: چگونه جزع و زارى نکنم، در حالى که مى ‏بینم سرورم، برادرانم، عموهایم،عموزاده ‏هایم و خویشانم آغشته در خون خود، برهنه و عریان، بر زمین افتاده‏اند، نه کسى آنان را کفن مى ‏کند و نه به خاک سپرده شده ‏اند. کسى به آنان نزدیک نمى‏ شود و در آنجا رحل اقامت نمى ‏افکند. گویا آنان خاندانى از دیلم و خزر هستند.» زینب گفت: «آنچه مى‏ بینى، ترا به جزع و زارى وا ندارد! به خدا سوگند! این عهدى است از رسول خدا(ص)به جدّ و پدر و عمویت. خداوند از گروهى از این امت - که فرعون‏هاى زمین آنان را نمى ‏شناسند ولى در میان اهل آسمان‏ها معروف و شناخته شده هستند - پیمان گرفته است که این عضوهاى از هم‏ جدا و این بدن‏هاى آغشته به خون را جمع کنند و به خاک بسپارند. آنان در این سرزمین نشانه‏اى براى قبر پدرت نصب مى ‏کنند، که گذشت روزگار اثرش را محو و نابود نخواهد کرد. سرکردگان کفر و پیروان گمراهى در محو و نابودى آن مى‏ کوشند؛ ولى تلاش آنان چیزى جز افزودن بر آثار آن و بلند کردن آوازه آن نتیجه‏ اى نمى ‏بخشد.» -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

حضور سیاسى حضرت زینب پس از شهادت امام‏ حسین(ع) پس از شهادت امام حسین(ع) رسالت خطیر و سنگین زینب کبرا(س) آغاز شد. او درسخت‏ ترین شرایط جسمى و روحى، بزرگ‏ترین و خطیرترین مسئولیت‏ها را به عهده گرفت و با موفقیت کامل آن را به انجام رساند. از نظر جسمى حضرت زینب(س) در حدود سن 55 سالگى قرار داشت. حدود 5 ماه بودکه زینب کبرا(س) از وطن خود دور بود. قطعاً در این مدت زندگانى او به صورت عادى ومعمولى نمى ‏گذشت، به ویژه در این روزهاى اخیر که شرایط آنان از نظر آب و غذا و خواب به طور کلى دگرگون شده بود، و در وضع کاملاً اضطرارى و نامناسب بسر مى ‏بردند. از نظر روحى روزهاى متمادى بود که در محاصره سپاه انبوه دشمن قرار داشتند، دشمنى که به هیچ یک از اصول انسانى، اسلامى پایبند نبود و از هیچ جنایتى در حق آنان کوتاهى نمى ‏کرد. حضرت زینب در مدت کم‏تر از یک روز تعداد زیادى از برادران، برادرزادگان،عموزادگان خود را در مقابل چشمانش با بدترین و فجیع‏ترین شیوه از دست داده بود، که سوگ هر یک از آنان کافى بود، هر انسان قوى و نیرومندى را به زانو درآورد و براى مدتى طولانى زندگانى او را از مسیر عادى و معمولى خارج سازد. علاوه بر همه این‏ها حداقل یکى از فرزندان حضرت زینب در برابر دیدگانش در کربلا به شهادت رسید، و روشن است که سوگ فرزند تا چه اندازه براى مادر سخت و شکننده است. بسیارى از زنان در برابر سوگ فرزند، خود را مى‏ بازند و یا لااقل براى مدت طولانى از حال طبیعى خارج مى ‏شوند. مهمتر از همه این‏ها براى زینب کبرا(س) شهادت برادر بود، برادرى که آگاهى از شهادتش در شب عاشورا زینب را از حال عادى خارج ساخت. مصیبتى که آسمان‏ها و زمین قدرت تحمل آن رانداشتندو... عقیله بنى ‏هاشم وظیفه داشت، در چنین شرایط جسمى وروحى در میان دشمن و در حال اسارت و در حالى که از هر نظردر وضعیت نامساعد و نامناسب جسمى و روحى به سر مى‏ برد -شرایطى که قلم و بیان واقعاً از توصیف آن عاجز وناتوان است -بزرگ‏ترین و عظیم‏ترین مسئولیت‏ها را انجام دهد. تصور عظمتو بزرگى کارى که زینب انجام داد، هر انسان منصف و حق‏جویىرا در برابر عظمت شخصیت و بزرگى این بانوى بزرگ به کرنش وتحسین و ستایش وا مى‏ دارد. زینب کبری(س) پس از شهادت امام‏ حسین(ع) سه وظیفه و رسالت مهم بر عهده داشت: 1.نخست پرستارى از امام سجاد(ع) وحمایت و دفاع از جان آن حضرت در برابر تعرضات و تهاجمات دشمن 2.حمایت و دفاع از زنان و کودکان اهل‏بیت 3. مسئولیت پیام‏رسانى خون شهیدان و بیدارگرى و آگاهى ‏بخشى به‏ مسلمانان. بر اساس اعتقاد شیعه پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) رهبرى مسلمانان و امامت امت اسلامى از سوى خداوند به حضرت على(ع) واگذار گردیده است. پس از آن حضرت امام حسن مجتبى(ع) و امام‏ حسین(ع) به ترتیب امام و رهبر مسلمانان هستند. بعد از امام حسین(ع) امامت در میان نسل او وفرزندانش به ودیعه نهاده شد لذا پرستارى و حمایت از امام سجاد(ع) دفاع از امامت و حجت خدا بر روی زمین بوده است. تنظیم: سرکار خانم آمنه خالقی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

انجمن علمی پژوهشی تاریخ معاونت پژوهش جامعه الزهرا سلام الله علیها برگزار می‌کند. #نشست نقد و بررسی تاریخ شهادت امام حسن علیه السلام با تکیه بر نقل شیخ مفید ❇️باحضور استاد محترم سرکار خانم لیلا همایون فرد چهارشنبه ۱۴۰۰/۶/۲۴ #لینک_حضور_در_جلسه: http://online.jz.ac.ir/rbhyyb897yoy/ #گذرگاه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

همایش ملی هشتادمین سالگرد اشغال ایران و سقوط رضاخان (( بررسی علل اشغال ایران و سقوط رضاخان در سوم شهریور ۱۳۲۰ )) دبیر علمی همایش : دکتر موسی حقانی زمان ۲۲ الی ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ ساعت شروع : ۱۴:۳۰ الی ۱۸:۳۰ https://www.aparat.com/TVTARIKH/live https://instagram.com/iichs.ir -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#ویژگی_امام_علی علیه السلام 15/2 #برتری _صحابه 👁‍🗨در نگرش اهل سنت به حدیث غدیر 🕳گروه اول :پذیرش با تفسیر خاص خود 🕳 گروه دوم:اشاره ی ضمنی 〰 ادامه ی گروه دوم👈گروهی از تاریخ ­نگاران اهل ­سنت که به بیان پاره‌ای از جزئیات مربوط به غدیر، مانند حدیث «مَن کنتُ مولاه فعلی مولاه» یا احتجاج و مناشدة حضرت امیرالمومنین علیه السلام با برخی صحابه در ارتباط با حادثة غدیر بسنده کرده‌اند از جمله: ➖ محمدبن­ احمد فاسِی (832ق) در 📓شِفاء الغَرام باخبار البَلَد الحَرام، هنگام ذکر آبراهة زیرزمینی مشهوری به ­نام «خُم» می‌گوید: «خُم، مجرای آبی زیرزمینی مشهوری است که آن، غیر از خُمی است که پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) نزد غدیر (برکة) واقع در آن فرمود: مَن کُنتُ مَوْلَاهُ فعَلی مَوْلَاهُ؛ و آن در فضیلت علی­ بن­ ابی­طالب علیه السلام وارد شده است. این خم، موضعی در جحفه است و میان آن و باب مکه - که محب طبری بدان اشاره کرده - به مسافت پرتاب دو تیر، فاصله است. والله اعلم».🔍(تقی فاسی، 2000م، ج1، ص406) این سخن، بر معروف بودن غدیر خم و حدیث پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم)نزد همه دلالت دارد. ➖ نُوَیرى (متوفاى حدود 833ق) در نِهایة الارَب فى فنون الادب، در باب ذکر گزیده‌ای از فضایل علی­ بن ­ابی­طالب(علیه السلام)، با ذکر پنج تن از صحابه (بریده، ابوهریره، جابر، براءبن­عازب و زیدبن­ارقم) از زبان حضرت رسول(صل الله علیه و آله و سلم) به حدیث «مَن کُنتُ مَولاه فعَلى مَولاه» در روز غدیر خم و نیز روایت (اللهم وَالِ مَن والاه، وعَادِ مَن عَاداه) بعضی از آن صحابه، اشاره می‌کند. 🔍(ر.ک: نویری، 1423م، ج20، ص4) ➖ابن ضِیاءمَکی حنفی (ف854ق) در 📓 تاریخ مکة المُشرفة والمسجد الحرام والمدینة الشریفة والقبر الشریف همانند محمد بن ­احمد فاسی، در فصل ذکر چاه‌های مکه و اطراف آن، به ­هنگام سخن از چاهی به ­نام «خُم» جهت دفع خطا و برای اینکه اشتباها خمِ معروف، به ذهن خواننده خطور نکند، به توضیحِ مطلب مبادرت می‌ورزد و می‌گوید: «چاهی است در آبراهه‌ای زیرزمینی که بدان خُم می‌گویند و آن، غیر از خُمی است که روایت شده پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم فرمود: مَن کُنتُ مَوْلَاهُ فعَلی مَوْلَاهُ؛ زیرا این خُم، نزدیک جُحفه است». 🔎(ابن ­ضیاء، 2004م، ص209). این مطلب، از شهرت واقعة غدیر خم و حدیث پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) حکایت دارد. ➖سُیُوطی (ف911ق) در 📓تاریخ الخلفاء، با سلسله سندهای مختلف، حدیث غدیر مَن کُنتُ مَولاه فعَلی مَولاه و تتمة آن (اللهم وَالِ مَن وَالاه وعَادِ مَن عَادَاه) را ذکر کرده،🔍 (ر.ک: سیوطی، 2004م، ص132) به احتجاج حضرت علی(علیه السلام)با برخی صحابه در روز رَحْبه اشاره می‌کند. (ر.ک: همان، ص132) ➖سَمهُودى شافعی(ف911ق) در📓 جواهر العِقْدین فی فضل الشرفَین، حدیث غدیر را نقل نموده (ر.ک: امینی، 1977م، ج1، ص15، 17 و 29) و به مناشدة علی( علیه السلام) در روز رحبه اشاره کرده است.🔍 (ر.ک: همان، ج1، ص16، 45، 48، 54 و 176) همچنین در کتاب تاریخی خود با عنوان خُلاصة الوَفا باخبار دار المصطفى، که دربارة مدینة منوره تألیف شده است، فصلی را به مساجد واقع ­شده در راهی که پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) در ایام حج و غیر آن به سوی مکه می‌پیموده، اختصاص داده است. او در این فصل، از مسجدِ بعدِ جُحفه - که به­ گمانش همان مسجد غدیر خم است - نام می‌برد و پس از توضیحاتِ جغرافیایی دربارة آن، به موضوع غدیر و نماز ظهر پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) در آن مکان، و ایراد جملة «اللهم مَن کُنتُ مَولاه فعَلی مَولاه» از زبان مبارک رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم)پس از بالا بردن دست علی(علیه السلام) اشاره می‌کند. 🔍(ر.ک: سمهودی، بی­تا، ج2، ص484) -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#ویژگی_امام_علی علیه السلام #غدیر #کتب_اهل_سنت -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#امام _حسین علیه السلام #محرم #کتب_اهل_سنت تنظیم: سرکار خانم زهرا سادات حسینی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j