در اینجا به پاره‏اى از حمایت‏هاى حضرت زینب از امام سجاد اشاره می کنیم: ▪️▪️▪️▪️▪️ دفاع از جان امام سجاد(ع) پس ازشهادت امام حسین(ع) سپاه عمرسعد براى غارت خیمه ‏هاى اهل‏بیت(ع) هجوم بردند. گروهى از آنان به امام سجاد(ع) رسیدند. امام(ع) در آن حال از شدت ضعف و بیمارى نمى ‏توانست از جاى خود برخیزد. وقتى سپاه عمر سعد به امام سجاد(ع) رسیدند، یکى فریادبرآورد: «به صغیر و کبیر آنان رحم نکنید و احدى از آنان را باقى نگذارید!» دیگرى گفت:«شتاب نکنید تا با امیر عمر سعد در این باره مشورت کنیم!» شمر شمشیر کشید و قصد جان امام(ع) نمود. حمید بن مسلم گفت: «یا سبحان الله! آیا کودکان کشته مى‏ شوند؟ همانا اوکودکى مریض است!» شمر گفت ابن ‏زیاد دستور کشتن فرزندان حسین را صادر کردهاست.» حضرت زینب(س) با مشاهده این منظره به امام سجاد(ع) نزدیک شد و گفت: «او کشته نخواهد شد تا من در دفاع از او کشته شوم!» سخن زینب سبب شد تا عمر سعد شمر را از تصمیم خود منصرف سازد. دلدارى دادن به امام سجاد(ع) هنگام حرکت به کوفه به درخواست اهل‏بیت، آنان را از کنار بدن مطهر شهیدان عبوردادند. شاید این نخستین بار بود که امام سجاد(ع) با بدن‏هاى بى‏ سر و آغشته به خون شهیدان روبه‏ رو مى ‏گردید. مشاهده اینکه چگونه بدن جگرگوشه و نور چشم پیامبر اکرم(ص) ویارانش، برهنه و عریان بر روى زمین افتاده ‏اند ولى عمر سعد بدن کشته ‏هاى سپاه خود را به خاک سپرده است، بر امام سجاد(ع) بسیار دشوار و سخت بود؛ به طورى که نزدیک بود ازشدت اندوه و ناراحتى مرغ روح از بدنش به پرواز در آید. زینب کبرا(س) که در همه حالات امام سجاد(ع) را زیر نظر داشت. با مشاهده این حال براى آرامش و دلدارى او حدیثى را ازام‏ ایمن بازگو کرد. این حدیث نوید بخش آن بود که قبور شهیدان، کعبه آمال عاشقان ودوستداران امام‏ حسین(ع) خواهد شد. امام سجاد(ع) خود این ماجرا را اینگونه بازگو مى‏ کند: «هنگامى که ما را از کربلا به سمت کوفه حرکت مى‏ دادند، من به بدن‏هاى مقدس شهیدان مى ‏نگریستم و در این اندیشه بودم، که چگونه آن‏ها به خاک سپرده نشده‏ اند؟ این فکر در نظرم بسیار بزرگ و سنگین آمد و مرا به شدت به اضطراب و ناراحتى واداشت، به طورى که نزدیک بود، روح از بدنم خارج شود. عمه ‏ام، زینب، که مرا در آن حال دید، گفت: «اى یادگارجدّ، پدر و برادرانم! ترا چه شده است که مى ‏بینم با مرگ دست و پنجه نرم مى ‏کنى؟» در پاسخ گفتم: چگونه جزع و زارى نکنم، در حالى که مى ‏بینم سرورم، برادرانم، عموهایم،عموزاده ‏هایم و خویشانم آغشته در خون خود، برهنه و عریان، بر زمین افتاده‏اند، نه کسى آنان را کفن مى ‏کند و نه به خاک سپرده شده ‏اند. کسى به آنان نزدیک نمى‏ شود و در آنجا رحل اقامت نمى ‏افکند. گویا آنان خاندانى از دیلم و خزر هستند.» زینب گفت: «آنچه مى‏ بینى، ترا به جزع و زارى وا ندارد! به خدا سوگند! این عهدى است از رسول خدا(ص)به جدّ و پدر و عمویت. خداوند از گروهى از این امت - که فرعون‏هاى زمین آنان را نمى ‏شناسند ولى در میان اهل آسمان‏ها معروف و شناخته شده هستند - پیمان گرفته است که این عضوهاى از هم‏ جدا و این بدن‏هاى آغشته به خون را جمع کنند و به خاک بسپارند. آنان در این سرزمین نشانه‏اى براى قبر پدرت نصب مى ‏کنند، که گذشت روزگار اثرش را محو و نابود نخواهد کرد. سرکردگان کفر و پیروان گمراهى در محو و نابودى آن مى‏ کوشند؛ ولى تلاش آنان چیزى جز افزودن بر آثار آن و بلند کردن آوازه آن نتیجه‏ اى نمى ‏بخشد.» -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

حضور سیاسى حضرت زینب پس از شهادت امام‏ حسین(ع) پس از شهادت امام حسین(ع) رسالت خطیر و سنگین زینب کبرا(س) آغاز شد. او درسخت‏ ترین شرایط جسمى و روحى، بزرگ‏ترین و خطیرترین مسئولیت‏ها را به عهده گرفت و با موفقیت کامل آن را به انجام رساند. از نظر جسمى حضرت زینب(س) در حدود سن 55 سالگى قرار داشت. حدود 5 ماه بودکه زینب کبرا(س) از وطن خود دور بود. قطعاً در این مدت زندگانى او به صورت عادى ومعمولى نمى ‏گذشت، به ویژه در این روزهاى اخیر که شرایط آنان از نظر آب و غذا و خواب به طور کلى دگرگون شده بود، و در وضع کاملاً اضطرارى و نامناسب بسر مى ‏بردند. از نظر روحى روزهاى متمادى بود که در محاصره سپاه انبوه دشمن قرار داشتند، دشمنى که به هیچ یک از اصول انسانى، اسلامى پایبند نبود و از هیچ جنایتى در حق آنان کوتاهى نمى ‏کرد. حضرت زینب در مدت کم‏تر از یک روز تعداد زیادى از برادران، برادرزادگان،عموزادگان خود را در مقابل چشمانش با بدترین و فجیع‏ترین شیوه از دست داده بود، که سوگ هر یک از آنان کافى بود، هر انسان قوى و نیرومندى را به زانو درآورد و براى مدتى طولانى زندگانى او را از مسیر عادى و معمولى خارج سازد. علاوه بر همه این‏ها حداقل یکى از فرزندان حضرت زینب در برابر دیدگانش در کربلا به شهادت رسید، و روشن است که سوگ فرزند تا چه اندازه براى مادر سخت و شکننده است. بسیارى از زنان در برابر سوگ فرزند، خود را مى‏ بازند و یا لااقل براى مدت طولانى از حال طبیعى خارج مى ‏شوند. مهمتر از همه این‏ها براى زینب کبرا(س) شهادت برادر بود، برادرى که آگاهى از شهادتش در شب عاشورا زینب را از حال عادى خارج ساخت. مصیبتى که آسمان‏ها و زمین قدرت تحمل آن رانداشتندو... عقیله بنى ‏هاشم وظیفه داشت، در چنین شرایط جسمى وروحى در میان دشمن و در حال اسارت و در حالى که از هر نظردر وضعیت نامساعد و نامناسب جسمى و روحى به سر مى‏ برد -شرایطى که قلم و بیان واقعاً از توصیف آن عاجز وناتوان است -بزرگ‏ترین و عظیم‏ترین مسئولیت‏ها را انجام دهد. تصور عظمتو بزرگى کارى که زینب انجام داد، هر انسان منصف و حق‏جویىرا در برابر عظمت شخصیت و بزرگى این بانوى بزرگ به کرنش وتحسین و ستایش وا مى‏ دارد. زینب کبری(س) پس از شهادت امام‏ حسین(ع) سه وظیفه و رسالت مهم بر عهده داشت: 1.نخست پرستارى از امام سجاد(ع) وحمایت و دفاع از جان آن حضرت در برابر تعرضات و تهاجمات دشمن 2.حمایت و دفاع از زنان و کودکان اهل‏بیت 3. مسئولیت پیام‏رسانى خون شهیدان و بیدارگرى و آگاهى ‏بخشى به‏ مسلمانان. بر اساس اعتقاد شیعه پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) رهبرى مسلمانان و امامت امت اسلامى از سوى خداوند به حضرت على(ع) واگذار گردیده است. پس از آن حضرت امام حسن مجتبى(ع) و امام‏ حسین(ع) به ترتیب امام و رهبر مسلمانان هستند. بعد از امام حسین(ع) امامت در میان نسل او وفرزندانش به ودیعه نهاده شد لذا پرستارى و حمایت از امام سجاد(ع) دفاع از امامت و حجت خدا بر روی زمین بوده است. تنظیم: سرکار خانم آمنه خالقی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

انجمن علمی پژوهشی تاریخ معاونت پژوهش جامعه الزهرا سلام الله علیها برگزار می‌کند. #نشست نقد و بررسی تاریخ شهادت امام حسن علیه السلام با تکیه بر نقل شیخ مفید ❇️باحضور استاد محترم سرکار خانم لیلا همایون فرد چهارشنبه ۱۴۰۰/۶/۲۴ #لینک_حضور_در_جلسه: http://online.jz.ac.ir/rbhyyb897yoy/ #گذرگاه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

همایش ملی هشتادمین سالگرد اشغال ایران و سقوط رضاخان (( بررسی علل اشغال ایران و سقوط رضاخان در سوم شهریور ۱۳۲۰ )) دبیر علمی همایش : دکتر موسی حقانی زمان ۲۲ الی ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ ساعت شروع : ۱۴:۳۰ الی ۱۸:۳۰ https://www.aparat.com/TVTARIKH/live https://instagram.com/iichs.ir -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#ویژگی_امام_علی علیه السلام 15/2 #برتری _صحابه 👁‍🗨در نگرش اهل سنت به حدیث غدیر 🕳گروه اول :پذیرش با تفسیر خاص خود 🕳 گروه دوم:اشاره ی ضمنی 〰 ادامه ی گروه دوم👈گروهی از تاریخ ­نگاران اهل ­سنت که به بیان پاره‌ای از جزئیات مربوط به غدیر، مانند حدیث «مَن کنتُ مولاه فعلی مولاه» یا احتجاج و مناشدة حضرت امیرالمومنین علیه السلام با برخی صحابه در ارتباط با حادثة غدیر بسنده کرده‌اند از جمله: ➖ محمدبن­ احمد فاسِی (832ق) در 📓شِفاء الغَرام باخبار البَلَد الحَرام، هنگام ذکر آبراهة زیرزمینی مشهوری به ­نام «خُم» می‌گوید: «خُم، مجرای آبی زیرزمینی مشهوری است که آن، غیر از خُمی است که پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) نزد غدیر (برکة) واقع در آن فرمود: مَن کُنتُ مَوْلَاهُ فعَلی مَوْلَاهُ؛ و آن در فضیلت علی­ بن­ ابی­طالب علیه السلام وارد شده است. این خم، موضعی در جحفه است و میان آن و باب مکه - که محب طبری بدان اشاره کرده - به مسافت پرتاب دو تیر، فاصله است. والله اعلم».🔍(تقی فاسی، 2000م، ج1، ص406) این سخن، بر معروف بودن غدیر خم و حدیث پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم)نزد همه دلالت دارد. ➖ نُوَیرى (متوفاى حدود 833ق) در نِهایة الارَب فى فنون الادب، در باب ذکر گزیده‌ای از فضایل علی­ بن ­ابی­طالب(علیه السلام)، با ذکر پنج تن از صحابه (بریده، ابوهریره، جابر، براءبن­عازب و زیدبن­ارقم) از زبان حضرت رسول(صل الله علیه و آله و سلم) به حدیث «مَن کُنتُ مَولاه فعَلى مَولاه» در روز غدیر خم و نیز روایت (اللهم وَالِ مَن والاه، وعَادِ مَن عَاداه) بعضی از آن صحابه، اشاره می‌کند. 🔍(ر.ک: نویری، 1423م، ج20، ص4) ➖ابن ضِیاءمَکی حنفی (ف854ق) در 📓 تاریخ مکة المُشرفة والمسجد الحرام والمدینة الشریفة والقبر الشریف همانند محمد بن ­احمد فاسی، در فصل ذکر چاه‌های مکه و اطراف آن، به ­هنگام سخن از چاهی به ­نام «خُم» جهت دفع خطا و برای اینکه اشتباها خمِ معروف، به ذهن خواننده خطور نکند، به توضیحِ مطلب مبادرت می‌ورزد و می‌گوید: «چاهی است در آبراهه‌ای زیرزمینی که بدان خُم می‌گویند و آن، غیر از خُمی است که روایت شده پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم فرمود: مَن کُنتُ مَوْلَاهُ فعَلی مَوْلَاهُ؛ زیرا این خُم، نزدیک جُحفه است». 🔎(ابن ­ضیاء، 2004م، ص209). این مطلب، از شهرت واقعة غدیر خم و حدیث پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) حکایت دارد. ➖سُیُوطی (ف911ق) در 📓تاریخ الخلفاء، با سلسله سندهای مختلف، حدیث غدیر مَن کُنتُ مَولاه فعَلی مَولاه و تتمة آن (اللهم وَالِ مَن وَالاه وعَادِ مَن عَادَاه) را ذکر کرده،🔍 (ر.ک: سیوطی، 2004م، ص132) به احتجاج حضرت علی(علیه السلام)با برخی صحابه در روز رَحْبه اشاره می‌کند. (ر.ک: همان، ص132) ➖سَمهُودى شافعی(ف911ق) در📓 جواهر العِقْدین فی فضل الشرفَین، حدیث غدیر را نقل نموده (ر.ک: امینی، 1977م، ج1، ص15، 17 و 29) و به مناشدة علی( علیه السلام) در روز رحبه اشاره کرده است.🔍 (ر.ک: همان، ج1، ص16، 45، 48، 54 و 176) همچنین در کتاب تاریخی خود با عنوان خُلاصة الوَفا باخبار دار المصطفى، که دربارة مدینة منوره تألیف شده است، فصلی را به مساجد واقع ­شده در راهی که پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) در ایام حج و غیر آن به سوی مکه می‌پیموده، اختصاص داده است. او در این فصل، از مسجدِ بعدِ جُحفه - که به­ گمانش همان مسجد غدیر خم است - نام می‌برد و پس از توضیحاتِ جغرافیایی دربارة آن، به موضوع غدیر و نماز ظهر پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) در آن مکان، و ایراد جملة «اللهم مَن کُنتُ مَولاه فعَلی مَولاه» از زبان مبارک رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم)پس از بالا بردن دست علی(علیه السلام) اشاره می‌کند. 🔍(ر.ک: سمهودی، بی­تا، ج2، ص484) -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#ویژگی_امام_علی علیه السلام #غدیر #کتب_اهل_سنت -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#امام _حسین علیه السلام #محرم #کتب_اهل_سنت تنظیم: سرکار خانم زهرا سادات حسینی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

تاریخ اجتماعی دوران زندیه ▪️▪️▪️▪️ اصل و نسب طایفهٔ زند طوایف لرستان از نظر لهجه به دو گروه #لک و #لر تقسیم می‌شوند. زبان لکی زبان ایرانی و اصیل است که قومی از اقوام ایرانی نژاد به نام لک بدان تکلم می‌کنند. طوایف لک بیشتر در نواحی شمال و شمال غربی لرستان و همچنین در بین برخی از طوایف لرستان، ایلام، کرمانشاهان و قسمتی از همدان و قزوین زندگی می‌کنند طایفهٔ زند در زمرهٔ طوایف لک زبان به‌شمار می‌آیند اینان با شبانی روزگارشان را سپری می‌کردند و احیاناً در زمان شاه عباس اول از دامنه‌های زاگرس و نزدیکی ملایر کوچ داده شده‌اند. در کتب گذشتگان از آنان به عنوان کرد یاد می‌شود و این امر ناشی از همان واقعیت است که کرد و لر را با وجود اختلافات زبانی و لهجه‌ای به نشانی واحد از آریاییان کوه نشین صفحات غرب کشور می‌رساند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

خلاصه‌ای از شخصیت کریم خان زند ▪️▪️▪️▪️ ویلیام فرانکلین در زمان جعفر خان زند پسر برادر کریم خان زند به ایران آمده بود، در سفرنامهٔ خود می‌نویسد «اگر به شاهی بتوان لقب کبیر داد آن شاه حتماً می‌توانست کریم خان باشد به‌طوری‌که کارهای او امروز هم شاهد این مدعی است» شاید امروز ایرانیان به کریم خان احترام بیشتر از آن زمان قایلند اما او را به مراتب کمتر از آن زمان یعنی سال ۱۲۱۵ که ملکم در ایران بود می‌شناسد و با شخصیت بسیار استمنایی اش آشنایی دارد او بسیار راحت و آسان دشواری‌های میدان جنگ و سخت‌گیری‌های سپاهیگری را تحمل کرده‌است کریم خان از یک تربیت خانوادگی صحیح برخوردار نبود و حتی خواندن و نوشتن نمی‌دانست و از این رو بسیار جالب است که پس از آشفتگی‌های ناشی از سقوط صفویه و حکومت نادرشاه، احتیاج به رهبری خردمند و توانا داشت. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

زندگی اجتماعی مردم در دوره زندیه ▪️▪️▪️▪️ در دورهٔ زندیه مردم به شهرنشینی و روستانشینی و عشایر تقسیم می‌شدند. مهم‌ترین شغل مردم عادی در این دوره کشاورزی و دامپروری بود طبقات ثروتمند به تجارت و بازرگانی می‌پرداختند در این دوران عناصر شهرنشینی کمتر در امور مملکتی و لشکری سهم داشتند. امور خاص دولتی با توجه به ایلی بودن ایران اغلب با سران ایلات و قبایل بود؛ و مردم شهرنشینی غالباً به امور دادو ستد و تجارت می‌پرداختند. طبقهٔ باسواد و تحصیل کرده در شهرها و در مشاغل درباری یا نزد اعیان و نجبا و به تجارت تقرب داشتند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

عادت و سنن ایرانیان در دورهٔ زندیه ▪️▪️▪️▪️▪️ جای شگفتی است که ایران در تمام طول تاریخ خود صورت ظاهر را حفظ کرده‌است شاید این حفظ ظاهر نتیجهٔ سلیقهٔ خاص او در برخورد با مسائل است ویلیام فرانکلین سیاح انگلیسی که در سال ۱۲۰۱ از ایران دیدن می‌کرد، می‌نویسد ایرانی‌ها به خاطر رفتار خوب، ادب و مهمان نوازی هایشان نسبت به مسافرین بیگانه (پارسی‌های مشرق زمین) هستند آن‌ها از بیگانگان با محرابی پذیرایی می‌کردند و مخصوصاً نسبت به اروپایی‌ها احترام به خصوصی قائل بودند آن‌ها بسیار مهمان نواز بودند و افتخار می‌کردند که کسی در خانهٔ آن‌ها مهمانشان باشد. اگر به دیدن کسی می‌رفتی نمی‌توانستی بی‌آنکه قلیان کشیده باشی یا چیزی خورده باشی خانهٔ میزبان را ترک کنی چون در این صورت میزبان آزرده می‌شد ایرانیان در برابر همگنان خود و کسانی که از نظر درجه و مقام از آن‌ها بالاتر بودند به نحو اغراق‌آمیزی مؤدب بودند - معروف است که ایرانی علاقه‌مند به زیبایی کلام و جملات، در گفتگو بوده و است. در این دوره نیز کوشش می‌رفت که کلمات و جملات تا جایی که ممکن است زیبا و پر استعاره ایوا شود؛ و اغلب هنگام صحبت ابیاتی از شعرای بزرگ گذشته یا معاصر آورده می‌شد. این طرز صحبت عادت همهٔ مردم بود ود و ثروتمند و ندار و باسواد و بی‌سواد می‌کوشید که حرف خود را به زیباترین نحو ممکن بزند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

لباس و آرایش در دوره زندیه ▪️▪️▪️▪️ در زمان مورد مطالعهٔ ما مردها کلاهی پارچه‌ای بر سر می‌گذاشتند که در حدود ۲۵ سانتی‌متر بلندی آن بود و سطح بالایش چهار گوشه داشت. رنگ این کلاه معمولاً مثل دیگر قطعات لباسشان سرخ بود فقط برای مراسم سوگواری رنگ آبی پررنگ انتخاب می‌شد. مردم ثروتمند عمامه‌ای داشتند که از شال کومان بود این عمامه هرگز در حضور شاه نیز از سر برداشته نمی‌شد همچنین کلاه سیاه پوست بره‌ای که آسترش نیز پوست بره سفید یا خاکستری بود بر سر گذاشته می‌شد عده‌ای عرق چین سرخ یا آبی یا سفید پارچه‌ای و گاهی چرمین بر سر داشتند. دولتمندان دور این عرقچین یک شال کشمیری می‌پیچیدند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

کشاورزی در سدهٔ دوازدهم هجری نیز کشاورزی به شیوهٔ کهن باستان به طریق آّیاری مصنوعی و دیمی بود در حقیقت بزرگترین مسلهٔ حیاتی ایرانیان از کوچ تاریخی‌شان به فلات ایران مسئلهٔ آبیاری بوده‌است. ایرانیان با روش هنرمندانه‌ای که برای به دست آوردن آب داشتند همیشه با مشکل آب مبارزه کردند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

سازمان اداری در دوره زندیه ▪️▪️▪️▪️ کریم خان مانند شاهان پیشین دستگاه طولانی نداشته‌است و دربار او را می‌توان یکی از ساده‌ترین دربارهای تمام طول تاریخ ایران به‌شمار آورد. کریم خان در سیستم حکومت ایران بدعت گذاشت. حکومت او را می‌توان حکومت وکالتی متمرکز نامیده به‌طوری‌که پس از فتح اصفهان به دست کریم خان زند و علیمردان خان بختیاری دو سردار فاتح ضمن پیمانی که با ابوالفتح خان بختیاری حاکم مغلوب اصفهان بستند. شاهزاده ابوتراب نوهٔ شاه سلطان حسین را به نام شاه اسماعیل سوم به سلطنت ایران برداشت. احتمالاً سازمان اداری زندیه با سازمان افشاریه فرق چندانی ندارد و این از آن جهت گفته شده‌است که اطلاعات چندانی در دست ما نمی‌باشد. البته سازمان اداری کریم خان به مقتضای نوع حکومت او بسیار خلاصه تر بوده‌است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#مقاله سرگذشت حضرت رقیه(س)در کربلا و چگونگی شهادت ایشان نویسنده: زهرا زحمتکش منبع: پژوهشنامه معارف حسینی سال پنجم تابستان 1399 شماره 18 یکی از شهیدان قیام حسینی که نقش بسیار تاثیرگذاری درتبدیل واقعه عاشورا به یک جریان تاریخی داشت، حضرت رقیه (س)دختر امام حسین (ع)بوده است . این مقاله می کوشد به سرگذشت این دختر خردسال در کربلا و رسیدن به نتیجه ای روشن درباره چگونگی شهادت آن حضرت بپردازد. نگارنده در این تحقیق که از نوع روش تحقیق تاریخی – توصیفی وروشگردآوری اطلاعات با شیوه کتابخانه ای انجام گرفته است ، به این نتیجه رسیده که نام ایشان فاطمه، مادرش ام اسحاق دختر طلحه بن عبدالله تیمیه بوده و در سال پنجاه و هفت هجری در مدینه دیده به جهان گشوده است. حضرت رقیه (س)در واقعه عاشورا بعد از شهادت پدر و یارانش ،پس از عاشورا، در جمع اسیران به همراه دیگر زنان بنی هاشم توسط سپاه یزید به اسیری رفتند و در صفر سال شصت و یک هجری چند روز پس از دیدن سر مبارک پدرش،در خرابه های شام به شهادت رسیدند، و همان جا به خاک سپرده شده است. ذکر نام رقیه(س) در منابع تاریخی به قرن دوم برمی گردد که از منابع آن می توان به کتاب مقتل الرقیه به نقل از کتاب منتخب التواریخ اشاره کرد. https://b2n.ir/y4380 -------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#مقاله احوالات حضرت رقیه(سلام الله علیها) در منابع تاریخی نویسندگان: سید ضیاءالدین علیانسب رؤیا رحیمی قاضی منبع: پژوهشنامه معارف حسینی سال پنجم تابستان ۱۳۹۹ شماره ۱۸ 89-100 حضرت رقیه(سلام الله علیها) فرزند امام حسین(علیه السلام) امام سوم شیعیان است. این اثر در پی احوالات این دختر خردسال در منابع تاریخی است و هدف از آن رسیدن به نتیجه ای روشن در مورد زندگی و ذکر نام حضرت در منابع تاریخی می باشد. سرگذشت حضرت رقیه در منابع تاریخی چگونه آمده و به دنبال آن در مورد نام، نام مادر، تاریخ ولادت و وفات حضرت، سن و محل دفن ایشان تحقیق شده، است. این تحقیق به دنبال کشف سرگذشتی روشن در مورد ایشان می باشد. نگارنده در این تحقیق که با شیوه کتابخانه ای به این نتیجه رسیده که نام ایشان فاطمه، مادرش ام اسحاق دختر طلحه بن عبدالله تیمیه بوده و در سال پنجاه و هفت هجری در مدینه دیده به جهان گشود. بعد از عاشورا در جمع اسیران حضور داشته و در چهار سالگی در صفر سال شصت و یک هجری چند روز بعد از دیدن سر مبارک پدرش، در خانه یزید وفات کرده و همان جا به خاک سپرده شده است. ذکر نام رقیه در منابع تاریخی به قرن دوم بر می گردد که از منابع آن می توان به کتاب مقتل الرقیه به نقل از کتاب منتخب التواریخ اشاره کرد. https://b2n.ir/x64333 -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#مقاله جلوه های تبلیغی و تربیتی حضرت رقیه(س) در مکتب حسینی نویسنده: علی فارسی مدان منبع: پژوهشنامه معارف حسینی سال پنجم تابستان ۱۳۹۹ شماره ۱۸ 34-68 با مطالعه تاریخ زندگانی حضرت رقیه(س)، حوادث کربلا و اسارت، روشن می گردد؛ حضرت رقیه(س) که تربیت یافته "عزت حسینی" و "عفت زینبی" بود، نکات و جلوه های تبلیغی و تربیتی را ترسیم فرمودند. مقاله حاضر درصدد آن است در جلوه های تبلیغی نکات تبلیغی، مانند: "پیام رسانی"؛ "احیاء امر اهل بیت"؛ "رسوا نمودن هیئت حاکمه"؛ حمایت از مظلوم"؛ "جنبه هدایتی" را تبیین و تشریح کند و نیز به برخی روشهای کاربردی تبلیغی مستفاد از سیره حضرت رقیه(س) همچون، "روش همراهی" و "روش فرصت شناسی" اشاره کند. همچنین در جلوه های تربیتی، به مباحث مهم حوزه تربیت، از جمله: "معرفت شناسی"؛ "صبر و استقامت"؛ "گذشت و ایثار"؛ "پایبندی به اصول" و "سبک زندگی اسلامی" اشاره خواهند کرد. https://b2n.ir/p92974 تنظیم: سرکار خانم نجمه صالحی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

📢📢 قابل توجه اعضای محترم انجمن علمی پژوهشی تاریخ معاونت پژوهش جامعه الزهرا سلام الله علیها ⭕️⭕️مشاوره مجازی مقاله نویسی و پایان نامه نویسی👇 ✅آیدی خانم مهرجویی جهت مشاوره پایان نامه( ویژه طلاب سطح سه) @mehrjouii ✅آیدی خانم همایون فرد جهت مشاوره مقاله نویسی(ویژه طلاب سطح دو و سه) @AdminSire ویژه اعضای انجمن تاریخ جامعه الزهرا☝️☝️ -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

🔰 گزارشی از نشست علمی پژوهشی «آسیب شناسی رویکردهای عرفانی، تاریخی، فلسفی و کلامی به واقعه عاشورا» https://www.jz.ac.ir/post/9121 #الّلهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّکَ‌الْفَرَج -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j