3⃣فرقه «زیدیه»：👇 ✅«زیدیه» یکی دیگر از فرق معروف شیعه است که قائلند پس از امام سجاد(ع)، پسرش «زید» امام است. این فرقه در آغازین سالهای سده دوم هجری از بدنه عمومی شیعه جدا شد و در برابر دیگر شیعیان قرار گرفت. زید، مردم را به تبعیت از کتاب و سنت و جهاد با ستمگران و حمایت از محرومان و اعطای به مستضعفان دعوت می‌کرد و درباره غنایم جنگی می‌گفت : باید به عدالت قسمت شود و در رد مظالم اصرار فراوان داشت.این فرقه از دیگر فرق شیعه به تسنن نزدیکترند. شهرستانی، در ملل و نحل، سه شاخه را در زیدیه ترسیم می‌کند؛ ۱)جارودیه : پیروان ابی الجارود (زیاد بن ابی زیاد) که به تعیین امام به دست پیامبر(ص) به نص بر اوصاف نه شخص، معتقدند. ۲)سلیمانیه : پیروان سلیمان بن جریر که اعتقاد به شورایی بودن امامت و جواز تقدم مفضول با وجود فاضل داشت. ۳)صالحیه و بتریه : پیروان حسن بن صالح بن حی و کثیر النوی الابتر که مثل سلیمانیه به شورایی بودن امامت قائل بودند، با این فرق که در ایمان یا کفر عثمان توقف می‌کردند. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۴۳ @TarikhEslam

4⃣فرقه «إسماعیلیه»：👇 ✅«اسماعیلیه» نام فرقه دیگری است که معتقدند؛ بعد از حضرت امام جعفر صادق(ع) ،فرزندش «اسماعیل» امام است. وگاه در بلاد مختلف به نام‌های گوناگون مانند باطنیه، تعلیمیه خوانده شده‌اند. فرقه مشهور اسماعیلیه، همان باطنیه و تعلیمیه است. بنابر اعتقاد اسماعیلیان، امام صادق(ع) در زمان حیات خودشان اسماعیل را به عنوان امام بعدی معرفی کردند. اما اسماعیل در زمان حیات پدرش از دنیا رفت و مرگ اسماعیل قبل از به امامت رسیدن باعث به وجود آمدن تشتت و اختلاف در تعیین امام بعدی شد. برخی از این رو که اعتقاد داشتند سخن امام(ع) نباید تغییر کند، گفتند اسماعیل هنوز زنده است و روزی به عنوان قائم ظهور خواهد کرد! برخی هم از این بابت که معتقد بودند، امامت به استثنای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) از طریق برادری منتقل نمی‌شود، به انتقال امامت از اسماعیل به فرزندش محمد روی آوردند. برخی نیز قائل به «بداء» شده، و همراه با سایر شیعیان به امامت موسی بن جعفر(ع) معتقد شدند. سلسله امامان شیعه اثنی عشری از طریق گروه اخیر ادامه می‌ یابد. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۵۳ @TarikhEslam

5⃣فرقه «فطحیه»：👇 ✅«فَطَحیّه» معتقدند که «عبدالله» پسر امام جعفر صادق(ع) ملقب به «اَفطَح» بعد از ایشان امام است. پس از شهادت امام ششم شیعیان، پسر بزرگ ایشان، «عبدالله» ادعای جانشینی امام(ع) را نمود. او با نقل این روایت از قول پدرش که : «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل می‌شود!» عده‌ای را دور خود جمع کرد. ادعای او دوام چندانی نیافت و عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق(ع) از دنیا رفت و چون فرزند و جانشینی نداشت، پیروان او سرگردان شده، عموما به امامت امام کاظم(ع) بازگشتند و عمر این عقیده در همان ابتدای ظهور به پایان رسید. برخی از بزرگان امامیه مانند بنی فضّال نیز به عبدالله گرویدند؛ ولی بسیاری از آنان در میانه راه و یا با مرگ او از این مسیر بازگشتند. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۵۶ @TarikhEslam

6⃣فرقه «واقفیه»：👇 ✅«واقِفیه» یا «واقِفه» یا «مَمْطوره» گروهی از شیعیان که بر امامت امام موسی کاظم(ع) توقف کردند، از اعتراف به امامت امام رضا(ع) سرباز زدند و معتقد بودند که امام کاظم(ع)، مهدی موعود است که در غیبت به سر می‌برد و رجعت خواهد کرد. همچنین به گروهی از شیعیان که بر امامت امام حسن عسکری(ع) توقف کردند و ایشان را مهدی موعود دانستند نیز واقفه گفته می‎شود. علی بن اسماعیل میثمی، اولین کسی بود که بر آنها نام ممطوره را گذاشت. اخبار و نصوص متعددی وجود دارند که تأکید می‌‏کنند علت توقف این گروه در امامت موسی بن جعفر(ع)، فریفته شدن به اموال و ثروت‏‌های فراوانی بود که نزد آنان جمع شده بود. همچنین شبهه‏‌های اعتقادی که‌ گاه در اثر القاء اندیشه‏‌های نوپدید و‌ گاه به سبب برداشت‏‌های نادرست از برخی مبانی و مصادر عقیدتی پدید می‌آمدند در شکل‏‌گیری و زمینه‌سازی حرکت واقفیه مؤثر بودند. اولین کسانی که این اعتقاد را آشکار ساختند «علی بن ابی حمزه بطائنی»، «زیاد بن مروان قندی» و «عثمان بن عیسی رواسی» بودند. 📚منبع : فرق الشیعه نوبختی، ص۲۷۵ @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 2️⃣3️⃣ #معرفی_کتاب：📚 کتاب «فرق الشیعه» بررسی فرقه های شیعه از آغاز تا پایان سده سوم هجری؛ اثر ابومحمد نوبختی✍📚👇 @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «فرق الشیعه» @TarikhEslam