✅پس از ورود حضرت رسول اکرم(ص) به مدینه و قدم نهادن به خانه ابوایوب انصاری اجرای مهمترین اقدامات برای اقامت در موقعیت جدید آغاز گردید.
بنای اولین پایگاه حکومت اسلامی از بدو ورود به مدینه مورد نظر حضرت رسول خدا(ص) بود و از همین رو در اولین لحظات استقرار از مسلمانان خواسته شد تا مسجدی را در محل خوابیدن شتر بسازند.
در واقع پیامبر اکرم(ص) قصد ایجاد مرکزی را داشتند که در آن محل عموم اعضای حزب اسلام یک روز معین در هفته گرد هم آیند و در مورد مصالح اسلام و مسلمین به شور و مشورت بپردازند.
با احداث مسجد مسلمانان فرصت پیدا کردند تا ارتباط خود را با یکدیگر افزایش دهند، و در صفوف به هم فشرده نماز را برپا نمایند و قدرت و عظمت خود را در برابر مشرکین به نمایش بگذارند.
مسجد به عنوان مرکز تمام فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و نظامی و.. بود. هرگاه عهد و پیمان بسته می شد؛ و یا اینکه پیامبر اکرم(ص) تصمیم به مصالحه با گروهی می گرفتند، این امر در مسجد اعلام می شد و همگان از آن اطلاع می یافتند.
گاهی اوقات دستورات خاصی در مورد برخی امور صادر می شد و یا شرایط خاصی برای آن تعیین می گردید که این همه در مسجد انجام و اعلام می گردید. در واقع پایگاه اطلاع رسانی خوبی برای مسلمین به حساب می آمد و کسانی که قصد صحبت کردن با رسول اکرم(ص) را داشتند، می توانستند داخل مسجد شوند و نظرات و پیشنهادات خود را ارایه دهند و با پیامبر(ص) مشاوره نمایند و حضرت(ص) پاسخگوی آنان بودند.
📚منبع：
سیره ابن هشام، ج۲، صص۱۳۸-۱۴۲
@TarikhEslam
✅گام بلند دیگری که در تاریخ اسلام و سیره حضرت رسول اکرم(ص) ثبت گردید، پیمانی است که در آن مرز روابط سازنده و مسالمت آمیز روشن شده است و زمینه های تیرگی روابط و فلسفه جنگ و ستیز نیز در آن بیان گردیده است.
با اندیشه در این پیمان تاریخی به روشنی می توان دریافت که چگونه در فرهنگ بعثت، انسانها مورد احترامند.
هر قبیله، جایگاه بایسته ی خود را می یابد و به آزادی انسانها توجه می شود و برای زورگویی و تحمیل جایی نیست.
در این پیمان نه تنها حقوق مهاجران قریش و تیره های اوس و خزرج مورد تأکید است، بلکه برای یهودیان در هر قبیله نیز این امکان فراهم آمده که در کنار امت اسلامی زندگی کنند.
در واقع می توان گفت که؛ تمرکز مسلمانان در مدینه فصل جدیدی در زندگی رسول گرامی اسلام(ص) بود.
حضرت(ص) قبل از ورود به مدینه درصدد جلب قلوب و تبلیغ آیین اسلام بود، ولی از هنگام ورود به مدینه بسان سیاستمداری الهی و کارآزموده، موجودیت خود و مسلمانان را حفظ کرده و نگذارند دشمنان داخلی و خارجی آسیبی برسانند و از راه نفوذ در میان مسلمانان نقشه های خود را عملی سازند.
📚منبع：
تاریخ سیاسی اسلام رسول جعفریان، ج۱، صص۴۳۲-۴۳۵
@TarikhEslam
✅حضور قبایل و طوایف متعدد که بنا بر سنت های جاهلی خود در مدینه زندگی می کردند، سبب اصلی نزاع و اختلاف بود.
افزون بر آن، قبایل یهودی بر سر مسائل قبیله ای، تعارض تازه ای با مسلمان ها پیدا کرده بودند که این خود زمینه های اختلاف و تعارض را گسترده می نمود.
و از طرفی حضرت(ص) می بایست برای پیشبرد اهداف دین مبین اسلام،و فراهم کردن زمینه هایی برای پیاده شدن قوانین اسلامی، این اختلافات را از بین ببرد.
در برخی مواضع باید اختلافات از اساس محو گرداند و در مواردی نیز می بایست براساس مصالح سیاسی و نظامی و یا سیاست های اصولی که اسلام در ارتباط با ادیان دیگر مطرح می کرد،حل و فصل کند.
پس این شرایط می طلبید که حضرت(ص) تشکیل حکومت اسلامی دهد.
📚منبع：
تاریخ سیاسی اسلام جعفریان، ج۱، صص ۴۳۲
@TarikhEslam
✅مهاجران از اقوام و نزدیکان خود جدا شده، به مدینه آمده بودند و از لحاظ اقتصادی هم وضع رضایت بخشی نداشتند، در مقابل، انصار آنان را پذیرا شدند و هر کدام که امکان داشت مهاجری را در منزلش اسکان می‌داد و آنها را در امور اقتصادی حمایت می‌کرد. با دستور حضرت(ص) حدود صد نفر با هم پیمان بستنند تا هر کدام دیگری را در راه حق یاری دهند و پس از مرگ از یکدیگر ارث ببرند.
اجرای این پیمان که به پیمان «مؤاخات» معروف است، اتحاد مسلمانان را محکم‌تر ساخته و باعث تقویت روحیه‌ی مهاجران بود.
پیوند میان «رسول اکرم(ص) و امام علی(ع)» و «حمزه عموی رسول اکرم(ص) با زید بن حارثه» و «ابوبکر بن ابی قحافه با خارجة بن زهیر» و «عمر بن خطاب با عتبان بن مالک» نمونه هایی از این برادری بود.
که با نزول آیه؛
📋《وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مِن بَعْدُ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ مَعَکُمْ فَاُوْلَئکَ مِنکمُ‌ْ وَ اُوْلُواْ الْاَرْحَامِ بَعْضُهُمْ اَوْلیَ بِبَعْضٍ فیِ کِتَابِ اللَّهِ اِنَّ اللَّهَ بِکلُ‌ِّ شیَ‌ْءٍ عَلِیمُ》
♦️و کسانی که بعداً ایمان آوردند و هجرت کردند و با شما جهاد نمودند، از شما هستند و خویشاوندان نسبت به یکدیگر، در احکامی که خدا مقرّر داشته، (از دیگران) سزاوارترند خداوند به همه چیز داناست.(انفال۷۲)
حکم ارث بردن بر اساس مؤاخات نسخ شد.
📚منابع :
۱)الطبقات الکبری ابن سعد، ج۱، ص۱۸۴
۲)السیرة النبویة حمیری، ج۱، ص۵۰۵
۳)الغدیر علامه امینی، ج۳، صص۱۶۲-۱۸۰
@TarikhEslam
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚
2️⃣1️⃣2⃣：#معرفی_کتاب :📚
کتاب «زندگانی حضرت محمد(ص)» شرح تاریخ زندگانی و بیان سیره و سنت حضرت رسول اکرم(ص)؛ اثر سید هاشم رسولی محلاتی✍📚👇
@TarikhEslam
زندگانی حضرت محمد(ص).pdf
4.7M
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚
کتاب «زندگانی حضرت محمد(ص)»
@TarikhEslam
زندگانی حضرت محمد(ص).pdf
4.7M
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚
کتاب «زندگانی حضرت محمد(ص)»
@TarikhEslam
📆چهاردهم ماه ربيع الأول سال شصت و چهار هجری قمری، سالروز به درک واصل شدن #یزید_بن_معاویه_لعنه_الله در شام!
#وقایع_ماه_ربیع_الاول
@TarikhEslam
✅مرحوم علامه مجلسی می نویسد :
📋《رَوَی الشَیخُ المُفِیدُ وَ کَذَا الشَیخُ الطُوسِی رَحِمَهُم اللهُ أَن یَزِیدَ الطَّاغِیةَ عَلَیهِ اللَّعنَةُ وَ العَذَابُ الشَّدِیدُ اِنتَقَلَ إِلَی أَسفَلِ دَرَکَاتِ الجَحِیمِ فِی الرَابِعِ عَشَرَ مِن هَذَا الشَّهرِ، وَ یَنبَغِی لِلشِّیعَةِ أَن یَعُدُّوا هَذَا الیَومِ مُبَارِکَاً عَلَیهِم وَ یَؤُدُّوا لِلّه تَعَالَی شُکرَ هَذِهِ النِّعمَةِ العُظمَی وَ قَالَ بَعضُ إِنَّهُ مِن السُنَّةِ صِیَامُ هَذَا الیَومِ》
♦️مرحوم شیخ مفید و همچنین مرحوم شیخ طوسی روایت کرده اند که یزید بن معاویه که لعنت و عذاب خداوند بر او باد، در چهاردهم ربیع الاول به درک واصل شد.
پس برای شیعیان شایسته است که این روز را مبارک و گرامی دانسته و شکر الهی را بر این نعمت بزرگ به جا بیاورند و بعضی نیز قائلند که در این روز، روزه از سنت است.(۱)
👤بلاذری نیز می نویسد :
📋《وَ كَانَ مَوتُهُ يَومَ الاِثنَينِ لِأَربَعَ عَشرَةَ لَيلَةََ خَلَت مِن شَهرِ رَبِيعِ الأَوَّلِ سَنَةَ أَربَعَ وَ سِتِّينَ》
♦️مرگ یزید در روز دوشنبه، چهارده ام ماه ربیع الاول سال شصت و چهار اتفاق افتاده است.(۲)
📚منابع :
۱)زادالمعاد مجلسی، ص ٢۵٩
۲)انساب الاشراف بلاذری، ج۵، ص۳۵۴
@TarikhEslam
🗿🔥🗿🔥🗿🔥🗿🔥🗿🔥
✅در تاریخ خلفاء هیچ نامی از نام #یزید_بن_معاویه_لعنه_الله شومتر و نفرت انگیزتر نیست.
خلافت کوتاه او که فقط سه سال و نیم طول کشید، از نظر مسلمانان چیزی جز یک سلسله فجایع مستمر نبود.
یک سال امام حسین(ع) را به شهادت رساند، یک سال مدینه را غارت کرد وسال بعد هم کعبه را به سنگ و آتش بست.
هر یک از این سه واقعه می توانست یک خلیفه و یک خاندان را ننگین کند.
📜کارنامه جنایات یزید بن معاویه در طی حکومت سه ساله ی خود：👇
(از سال۶۱ تا ۶۴ هجری)
1⃣خلق واقعه کربلا(سال۶۱ ه.قمری) ⚔
2⃣خلق واقعه حره(سال۶۳ ه.قمری) 🕌
3⃣تخریب کعبه(سال۶۴ ه.قمری)🕋
@TarikhEslam
🏴⚔🏴⚔🏴⚔🏴⚔🏴⚔
1⃣شهادت امام حسین(ع) در «کربلای معلی» (سال ۶۱ هجری قمری) :👇
#وقایع_ماه_محرم_الحرام
@TarikhEslam
✅واقعه کربلا دلخراش‌ترین فاجعه تاریخ اسلام نزد مسلمانان، به ویژه شیعیان است.
این واقعه با مرگ معاویه (۱۵ رجب سال ۶۰ ه.ق) و شروع حاکمیت فرزندش یزید آغاز شد.
يزيد در ابتداى حكومت خويش نامه‌اى به وليد بن عتبه والى مدينه نوشت و از وى خواست به هر قيمتى كه شده از امام حسین(ع) و عبداللّه بن عمر و عبداللّه بن زبير براى او بيعت بگيرد.
یزید نوشت :
📋《أَمَّا بَعْدُ! فَخُذْ حُسَيْناً وَعَبْدَاللَّهِ بْنَ عُمَرَ وَ عَبْدَاللَّهِ بْنَ الزُّبَيْرِ بِالْبَيْعَةِ أَخْذاً شَدِيداً، لَيْسَتْ فِيهِ رُخْصَةٌ، حُتَّى يُبَايِعُوا》
♦️اما بعد! از امام حسین(ع) و عبداللّه بن عمر و عبداللّه بن زبير بيعتی محکم بگير که در این امر تعجیل کن تا اینکه آنان بیعت کنند.(۱)
مطابق نقل ابن عثم هنگامى كه يزيد از خوددارى امام حسين(ع) و عبداللّه بن زبير آگاه شد، نامه ديگرى به وليد نوشت و در آن تأكيد كرد كه؛
📋《وَلْيَكُنْ مَعَ جَوَابِكَ إِلَىَّ رَأْسُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ، فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ فَقَدْ جَعَلْتُ لَكَ أَعِنَّةَ الْخَيْلِ، وَ لَكَ عِنْدِي الْجَائِزَةُ وَ الْحَظُّ الْأَوْفَرُ》
♦️در صورت امتناع حسين(ع) از بيعت، سرش را براى من بفرست، تا جوايز فراوانى نصيب تو شود.(۲)
همانطور که پیشتر گفته شد، حاکم مدینه تلاش کرد از امام حسین(ع) برای یزید بیعت بگیرد.
اما امام حسین(ع) برای گریز از بیعت، شبانه از مدینه به طرف مکه حرکت کرد.
و با امتناع امام(ع) از بيعت و حركت به سمت مكّه و كوفه، در نهايت كار به حادثه كربلا ختم شد.
در این سفر، خانواده امام(ع)، شماری از بنی هاشم و برخی از شیعیان همراه امام حسین(ع) بودند.
امام حسین(ع) حدود چهار ماه در مکه ماند.
در این مدت دعوت نامه‌های اهالی کوفه به دست او می‌رسید.
با توجه به احتمال کشته شدنش در مکه، به دست عاملان یزید و نیز دعوت کوفیان، امام(ع) روز ۸ ذی الحجه راهی این شهر شد.
امام(ع) که مسلم بن عقیل را برای آگاهی از شرایط کوفه به آن شهر فرستاده بود، پیش از رسیدن به کوفه، از شهادت مسلم و پیمان‌شکنی کوفیان باخبر شد و پس از آنکه حر بن یزید راه را بر ایشان بست، به سمت کربلا رفت و در آنجا با لشکر عمر بن سعد رو به رو شد.
عمر بن سعد از سوی عبیدالله بن زیاد به فرماندهی منصوب شده بود.
دو سپاه در روز دهم محرم معروف به روز عاشورا با هم جنگیدند.
تا اینکه امام حسین(ع) و یاران باوفایش به دستور یزید در روز عاشورای سال ۶۱ ه.قمری مظلومه به شهادت رسیدند.(۳)
📚منابع：
۱)تاريخ طبرى، ج۴، ص۲۵۰
۲)الفتوح ابن اعثم كوفى، ج۵، ص۲۶
۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۳
@TarikhEslam
🕌🏴🕌🏴🕌🏴🕌🏴🕌🏴
2⃣خلق واقعه حرّه در «مدینه منوره»(سال۶۳ هجری قمری) :👇
#وقایع_ماه_ذی_الحجه
@TarikhEslam