🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_دوم #بخش_اول با خندہ رو بہ سارہ مے گویم:خیلے بد ضایعش ڪردے! ڪارت درست نبود! همانطور ڪہ مقنعہ اش را مرتب مے ڪند با حرص مے گوید:خوب ڪردم! ترشیدہ ے عصا قورت دادہ! پایم را روے آخرین پلہ مے گذارم و برایش چشم غرہ میروم! ایشے مے گوید و بہ رو بہ رو خیرہ میشود،نیم ساعت پیش با استاد ڪاظمے ڪہ زنے حدود پنجاہ سالہ و ظاهرا مجرد است و خیلے سخت گیر،درگیرے لفظے شدیدے داشت! از محیط شلوغ دانشڪدہ دور میشویم و بہ سمت در راہ مے افتیم. دست بہ سینہ میشود و دندان هایش را روے هم مے فشارد:هوا سوز دارہ ها! ابروهایم را بالا میدهم:وسط آبانِ!‌ تو تیپ بهارے زدے وگرنہ زیادم سرد نیست! خودش را بیشتر جمع مے ڪند و ڪمے مے لرزد،نزدیڪ در مے رسیم. مے پرسد:برنامہ ت چیہ؟! شانہ اے بالا مے اندازم:میرم خونہ یڪم استراحت میڪنم!‌ بعدش هم میخوام یہ نگاهے بہ جزوہ هاے عربے و مبانے جامعہ شناسے بندازم! برایم‌ چشم غرہ میرود:اَہ! درسخون! گفتم الان میگے بریم یہ ڪافہ اے جایے! آرام مے خندم:دارے مے لرزے اونوقت میخواے برے بگردے؟! یڪ دستش را از دور سینہ اش آزاد مے ڪند و روے دماغ ڪمے سرخ شدہ اش مے ڪشد:دماغم بے حس شدہ! دچار فلجے دماغ شدم! نمے توانم جلوے خودم را بگیرم و مے خندم،جدے مے گوید:نخند! نگاہ ڪن! پرہ هاش تڪون نمیخورہ! خندہ ام شدت مے گیرد،سارہ سعے دارد دماغش را بالا بڪشد و خیلے جدے هم مشغول این ڪار است! از دانشگاہ خارج مے شویم،با انگشت بہ سر خیابان اشارہ مے ڪند:بریم یہ دربست بگیریم! بیخیال ملاحظہ گرے هاے اقتصادے! دارم یخ میزنم! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے مطهرہ مے خواندم:آیہ! همراہ سارہ بہ عقب سر بر مے گردانیم،مطهرہ با عجلہ از سمند سفید رنگ پدرش پیادہ میشود و بہ سمت ما مے آید. لبخند پر رنگے لب هایش را از هم باز ڪردہ،چادرش را ڪمے جلو مے ڪشد و مقابل ما مے ایستد. پر انرژے مے گوید:سلام! دستم را مقابلش دراز میڪنم:سلام! تو اینجا چے ڪار میڪنے؟! سارہ هم آرام سلامے میدهد،مطهرہ نگاهے بہ ماشین پدرش مے اندازد و با خندہ مے گوید:چند روز پیش گواهینامہ مو گرفتم! گفتم با رخش بابا بیام دنبالت! لبخند میزنم:پس وقتش رسید! متعجب مے پرسد:وقت چے؟! _دیدار با حضرت عزرائیل! سارہ آرام مے خندد،مطهرہ اخم مے ڪند:بیا و خوبے ڪن! دست فرمونم عالیہ! سارہ با خندہ مے گوید:تو برو بہ سمت دیار باقے منم تا قندیل نبستم میرم خونہ! مطهرہ سریع مے گوید:میخواید با ما بیاید! سارہ بہ شوخے مے گوید:یہ ڪشتہ ڪافیہ! مطهرہ مے خندد:اے بابا! اگہ نمیاید من برم؟! سارہ معذب نگاهے بہ من مے اندازد،مے گویم:مطهرہ از دوستاے صمیمیِ منہ! بیا بریم! سارہ سرے تڪان مے دهد و از مطهرہ مے پرسد:مزاحم نیستم؟! مطهرہ لبخند میزند:این چہ حرفیہ؟! هر سہ بہ سمت ماشین پدرش مے رویم و سوار میشویم. سر راہ،سارہ را بہ خانہ شان مے رسانیم؛مطهرہ با احتیاط و سرعت ڪم مے راند. با دیدنش یاد حرف هاے روزبہ افتادم! پشت چراغ قرمز ترمز مے ڪند. میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ مطهرہ پیش دستے مے ڪند:راستش میخواستم حرف بزنیم! _راجع بہ چے؟! گونہ هایش گل مے اندازند:قرارہ آخر هفتہ برام خواستگار بیاد! سریع مے پرسم:محمدرضا؟! _نچ! اون ڪہ رفت ڪہ رفت البتہ منم حوصلہ جنگ و دعواے عروس و مادرشوهرے نداشتم! بہ خودشم هیچ علاقہ اے نداشتم! با شیطنت مے پرسم:یعنے بہ این خواستگار جدید علاقہ دارے؟! چراغ سبز میشود،حرڪت مے ڪند. _علاقہ ڪہ نہ! ولے ازش بدم هم نمیاد! _این دفعہ شازدہ دامادمون ڪیہ؟! مے خندد:از اقوام مادرمہ! یعنے پسرداییمہ! _خب! _هیچے دیگہ! میخوان آخر هفتہ بیان خواستگارے! با خندہ مے گویم:این پسردایے تا حالا ڪجا بود؟! _شیراز! سربازیش تازہ تموم شدہ! مهربان نگاهش مے ڪنم:پس این دفعہ شیرینے رو افتادیم؟! خونسرد شانہ اے بالا مے اندازد:نمیدونم! تا چے پیش بیاد! ولے من لبخندِ ڪنج لب ها و عمق چشم هایش را مے بینم. چند دقیقہ بعد مقابل ڪافہ شاپے مے ایستد و با چشم و ابرو بہ تابلوے سر در ڪافے شاپ اشارہ مے ڪند:بریم یہ چیز گرم بخوریم؟! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_دوم #بخش_دوم لبخند ڪم جانے تحویلش میدهم:بریم! منم باید باهات صحبت ڪنم! باهم از ماشین پیادہ میشویم و وارد ڪافے شاپ میشویم،ڪافہ اے دنج و ڪوچڪ و خلوت است! دیوارهاے سفید رنگش با تابلوهاے ڪوچڪ و بزرگ رنگے تزئین شدہ و چند میز و صندلے چوبے بہ صورت دایرہ با فاصلہ از هم چیدہ شدہ اند. پشت میزے مے نشینیم،ڪولہ ام را روے میز میگذارم و نفسے میڪشم. مطهرہ نگاہ سرسرے اے بہ منو مے اندازد:من شڪلات داغ میخورم تو چے؟! _منم شڪلات داغ میخورم! مطهرہ بہ ڪافے من اشارہ میڪند بیاید،چند لحظہ بعد سفارش دو لیوان شڪلات داغ میدهیم. بے مقدمہ مے گوید:احساس مے ڪنم میخواے یہ چیزے بهم بگے اما تردید دارے! متعجب نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:چیزے شدہ؟! من ناراحتت ڪردم؟! چند وقتہ باهام مثل سابق نیستے! سرفہ اے میڪنم و‌ نگاهم را از چشم هایش مے گیرم. آرام مے گویم:راستش... ساڪت‌ و منتظر بہ صورتم چشم دوختہ،سرم را بلند مے ڪنم:مے ترسم بهت بگم و راجع بهم فڪر بد ڪنے! ابروهایش را بالا میدهد:چرا باید فڪر بد ڪنم؟! آب دهانم را قورت میدهم،براے گفتنش تردید دارم،بعد از چند ثانیہ مڪث زبانم طاقت نمے آورد و بہ یڪ بارہ مے پراند:مهندس ساجدے بهم گفتہ دوستم دارہ! چشم هاے مطهرہ از شدت تعجب تا آخرین حد ممڪن باز مے شود،چند لحظہ با همان حالت نگاهم مے ڪند و سپس مے خندد. دستم را روے قلبم مے گذارم و نفس عمیقے میڪشم،تنم یخ بستہ! میان خندہ هایش مے گوید:چہ شوخے بے مزہ اے! جدے نگاهش میڪنم و زمزمہ میڪنم:شوخے نڪردم! خندہ اش قطع مے شود،گیج نگاهم مے ڪند،سرفہ اے میڪنم و با هر دو دست صورتم را مے پوشانم. صدایے از مطهرہ در نمے آید! صداے ڪافے من را میشنوم ڪہ سفارش ها را آوردہ و مے گوید:نوش جان! صدایِ لرزان مطهرہ قلبم را مے شڪند! _ڪِے بهت گفت؟! چیزے نمے گویم،مے گوید:با توام آیہ! دست هایم را پایین مے آورم،مستقیم بہ چشم هایش زل میزنم! سرد نگاهم مے ڪنند با حلقہ اے از اشڪ! خونسرد مے گویم:الڪے یہ چیزے پروندہ! بیخیالش! پوزخند میزند:فڪر نڪنم آدمے باشہ ڪہ الڪے چیزے بپرونہ! همہ چیز را برایش تعریف میڪنم،از ماجراے آخرین روزے ڪہ در شرڪت بودم تا آن روزے ڪہ بہ بهانہ ے آوردن سفتہ ها جلوے درمان آمد! مطهرہ ساڪت و سرد نگاهم مے ڪند،چیزے نمے گوید ولے ناراحتے در چشم هایش موج مے زند. بعد از اتمام صحبت هایم ڪمے از شڪلات داغش مے نوشد و آرام مے گوید:دوستت دارہ! احساس میڪنم سرم در حال منفجر شدن است،گردنم را تڪان میدهم ڪہ استخوان هایش با صداے بدے شڪستہ مے شوند! _باور ڪن من ڪارے نڪردم ڪہ... مطهرہ!بہ خدا ازش خوشم نمیاد! آب دهانش را با شدت قورت میدهد:چرا؟! نفس عمیقے میڪشم:بہ هزار و یڪ دلیل! بہ چشم هایم زل مے زند،رنگش ڪمے پریدہ! _آیہ! دستش را مے گیرم و مے فشارم:جانم! _اگہ...اگہ بخاطرہ من نمیخوایش مدیونے! گیج و سر در گم نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:من هنوزم نمیتونم بگم ڪامل فراموشش ڪردم ولے زور ڪہ نیست! اون منو نمے خواست! الانم... الانم جواب من بہ پسرداییم تقریبا مثبتہ! اگہ بخاطرہ من ازش فرارے اے نباش! دو سہ سالہ همدیگہ رو مے شناسیم ولے من ازت مطمئنم! مطمئنم حتے یہ لحظہ هم بهش فڪر نڪردے! اگہ سبڪ و سنگین ڪردے و دیدے میتونہ مرد خوبے باشہ بخاطرہ من پسش نزن! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی

#حدیث 🌷پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله: 🌿بدترین مردم نزد خداوند متعال، در روز قیامت آدم دو چهره است. 📚(خصال، ج ١، ص ٢٠) 👉 @tark_gonah_1

🌷و قل رب زدنی علما🌷 سوره مبارکه #طه ۱۱۴ 🌸و بگو پروردگارا بر دانشم بیفزای🌸 🆔 @tark_gonah_1

🌷و قل رب زدنی علما🌷 🌹تعریف علم از نظر امام صادق علیه السلام 👇👇👇 در حدیث گرانقدر عنوان بصری امام صادق علیه السلام علم را تعریف می کند👇 🔷️در دیدار عنوان بصری با امام صادق ع حضرت به عنوان فرمود: چه‌ می خواهی؟ گفتم: از خدا خواستم که قلب شما را بر من منعطف گرداند و از علم شما به من روزی کند و امیدوارم که خدا آنچه را که از او در باره شما تقاضا کرده ام اجابت نماید. ♦️فرمود: ای اباعبد الله! 👇 🌹((علم به آموختن نیست. علم نوری است که در قلب کسی که خدا بخواهد او را هدایت کند قرار می دهد، پس اگر طالب علمی اول در نفس خودت ❤حقیقت عبودیت❤ را جستجو کن و علم را با عمل به آن طلب کن و از خدا بپرس تا به تو پاسخ گوید و بفهماند.))🌹 🔶گفتم: ای شریف! فرمود: بگو ای اباعبد الله گفتم: ای ابا عبد الله حقیقت عبودیت چیست؟ 🔷️فرمود: سه چیز است: ۱. این که عبد برای خود در مورد آنچه که خدا به وی سپرده است مالکیتی قائل نباشد؛ چرا که بندگان مالکیتی ندارند؛ بلکه همه اموال را مال خدا می بینند و آن را در جایی می نهند که خدا امر کرده است. ۲. عبد برای خود تدبیری نمی کند (چرا که تدبیر عبد به دست رب او است) ۳. تمام مشغولیت عبد معطوف به انجام دادن کاری است که خدای تعالی به او امر نموده است و پرهیز از آنچه که او را نهی کرده است. ♦️پس آنگاه که عبد در آنچه که خدا به او واگذار کرده احساس مالکیتی نداشته باشد، انفاق در آنچه که خدا امر کرده است برای او آسان خواهد شد و چون عبد تدبیر خود را بر مدبر خود واگذار کند، سختی های دنیا بر او آسان می شود و چون عبد مشغولیت و اهتمامش منحصر در امر و نهی خداوند باشد دیگر مجال و فرصتی برای خود نمایی و مباهات به مردم نخواهد یافت. پس اگر خداوند به کسی این سه چیز را عطا کند امر دنیا و ابلیس و مردم برایش سهل و آسان می شود و برای زیاده اندوزی و مفاخرت خواهان مال دنیا نمی شود و آنچه در دست مردم است را برای عزت و برتری طلب نمی کند و روزهای عمر خود را در پی اموری عبث به هدر نمی دهد. این اولین درجه از تقوا است. همچنان که خدای تبارک و تعالی می فرماید: "آن سرای آخرت را برای کسانی قرار می دهیم که اراده برتری جویی و فساد در زمین نداردند و عاقبت نیکو از آن پرهیزکاران است". 📚بحار الانوار، ج1، ص 224 🆔 @tark_gonah_1

🔵مجلس اجازه ازدواج دختران بدون اجازه پدر را بررسی می‌کند!! ⭕️گفته ها حاکیه قرار تو مجلس تصويب كنن هر دخترى كارشناسى ارشد داشته باشه ديگه نيازى به اذن پدر نداره!! @tark_gonah_1

🎥 کارهایی برای شادی امام زمان(عج) 1⃣ 👤استاد احسان عبادی 🆔 @tark_gonah_1

#ماه_عسل_۹۷ ۲ ✨رمضان رسیــد.... همه ی جا موندن هات رو ، یکجا جبران کن! @tark_gonah_1

#ماه_عسل_۹۷ ۲ ✍عُمرِ قوم نوح رو نداری؟ تا یه کوله بارِ پُر و پیمون برایِ ابدیتِت ببندی؟ ✨خدا یه میانبر زده برات، که تموم جاموندن هاتُ جبران کنی. @tark_gonah_1

🎥 تمایز اسلام آمریکایی و اسلام ناب محمدی 👤 استاد احسان عبادی #دشمن_شناسی #مبارزه_با_صهیونیزم 🆔 @tark_gonah_1